Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 9 februari 2019 om 11:20
Om te beginnen:
Net heb ik zeepjes gemaakt. Ze liggen nog af te koelen/te stollen maar ze zien er uit als paarsroze bloemetjes.
(alleen jammer dat het volgens oudste wel een beetje stinkt).
Gisterenavond ben ik met jongste op pokemonkattenjacht gegaan (waarbij hij zelfs mijn hand vasthield ) en daarna hebben we warme chocomel gemaakt.
Net heb ik zeepjes gemaakt. Ze liggen nog af te koelen/te stollen maar ze zien er uit als paarsroze bloemetjes.
(alleen jammer dat het volgens oudste wel een beetje stinkt).
Gisterenavond ben ik met jongste op pokemonkattenjacht gegaan (waarbij hij zelfs mijn hand vasthield ) en daarna hebben we warme chocomel gemaakt.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 9 februari 2019 om 11:37
De vlooien in de vacht van mijn katje.Vergeetmenietje1980 schreef: ↑09-02-2019 11:34mooie topictitel! Geniet elke dag van de kleinste dingen!
zaterdag 9 februari 2019 om 11:55
zaterdag 9 februari 2019 om 12:07
Ik heb in het begin meegelezen. Je tweede topic is een beetje aan mijn aandacht ontsnapt, maar nu werd ik getriggerd door je leuke topictitel.
Je schrijft nog steeds even leuk! Hoop dat je nog een tijdje kunt genieten van de dagelijkse dingen en je man en kids. En wij van jou natuurlijk
Je schrijft nog steeds even leuk! Hoop dat je nog een tijdje kunt genieten van de dagelijkse dingen en je man en kids. En wij van jou natuurlijk
Je kunt méér.
zaterdag 9 februari 2019 om 22:01
Ik weet eigenlijk niet of ik het hier wel wil delen, dus misschien haal ik het later wel weg. Maar het voelt zo.... Groots... En het is te intiem om met man te delen.
Waar ik vorige week de wc niet haalde, had ik nu last van het omgekeerde. Het zat klem. Echt klem. Hoe diep kan een mens zinken? Uiteindelijk lag ik in bad, met m'n vinger in m'n kont klontjes poep eruit te peuteren terwijl mijn zus naast me zat met afleidend geklets, kopjes thee, aanmoediging en viste ze de losgepeuterde klonten uit bad.
Het was gewoon een bevalling.....
Ik lig er nu nog van bij te komen
Vanaf nu de dosis zakjes maar verhoogd (en eigenlijk had ik nergens last van, het zat echt ineens klem).
Waar ik vorige week de wc niet haalde, had ik nu last van het omgekeerde. Het zat klem. Echt klem. Hoe diep kan een mens zinken? Uiteindelijk lag ik in bad, met m'n vinger in m'n kont klontjes poep eruit te peuteren terwijl mijn zus naast me zat met afleidend geklets, kopjes thee, aanmoediging en viste ze de losgepeuterde klonten uit bad.
Het was gewoon een bevalling.....
Ik lig er nu nog van bij te komen
Vanaf nu de dosis zakjes maar verhoogd (en eigenlijk had ik nergens last van, het zat echt ineens klem).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 9 februari 2019 om 22:24
Fijn dat zus erbij kon zijn. En idd zulke hevige obstipatie kan als een bevalling voelen. Hopelijk ben je uitgekeuteld voor nu en kun je zo lekker slapen.
Ik was van de week nav je topic aan het googlen op pijnstilling (en rare gast als ik ben raak ik dan al snel verzeild in het lezen van allerhande protocollen). In hét standaard protocol staat het als gemeengoed, die zakjes meteen erbij voorschrijven. Kennelijk is dat wat opiaten doen met iedermans darmen.
Wat zou de wereld toch een stuk zijn zónder al die verrotte bijwerkingen.
Ik was van de week nav je topic aan het googlen op pijnstilling (en rare gast als ik ben raak ik dan al snel verzeild in het lezen van allerhande protocollen). In hét standaard protocol staat het als gemeengoed, die zakjes meteen erbij voorschrijven. Kennelijk is dat wat opiaten doen met iedermans darmen.
Wat zou de wereld toch een stuk zijn zónder al die verrotte bijwerkingen.
zondag 10 februari 2019 om 08:50
Dat is nog rottiger als bijwerking Anna. Zo naar. Hopelijk eenmalig! Fijn dat je zus bij je was. Snap dat het enorm ongemakkelijk voelt, maar weet zeker dat die lieve man van jou met liefde hetzelfde zou doen.
Ik kan me van mijn vaders ziek zijn herinneren dat die morfine bij hem ook wel veel invloed op zijn dag had, hij zag soms dingen voorbij komen die er niet waren. Hij kon dat over het algemeen ook goed accepteren en maakte er zelf grapjes over.
Een mooie herinnering is dat we hem op gingen halen na een flinke tijd pijnpoli in het zknhuis. En dat vanuit de auto het gras hem ineens zoveel mooier groen leek en de lucht zo lekker blauw. Waarschijnlijk door de morfine (?). Maar we hebben toen zo’n lol gehad in de auto. Echt een fijne herinnering.
Hoop dat het je vandaag weer mag lukken om iets leuks te doen!
Ik kan me van mijn vaders ziek zijn herinneren dat die morfine bij hem ook wel veel invloed op zijn dag had, hij zag soms dingen voorbij komen die er niet waren. Hij kon dat over het algemeen ook goed accepteren en maakte er zelf grapjes over.
Een mooie herinnering is dat we hem op gingen halen na een flinke tijd pijnpoli in het zknhuis. En dat vanuit de auto het gras hem ineens zoveel mooier groen leek en de lucht zo lekker blauw. Waarschijnlijk door de morfine (?). Maar we hebben toen zo’n lol gehad in de auto. Echt een fijne herinnering.
Hoop dat het je vandaag weer mag lukken om iets leuks te doen!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in