Psyche
alle pijlers
Prikkels
zondag 27 september 2020 om 11:47
Hoi allemaal,
Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is. Ik heb altijd het idee dat ik gevoeliger ben voor prikkels dan andere. In een ruimte met veel lawaai kan ik degene die naast me staat bijna niet volgen omdat alle andere geluiden even hard binnenkomen.
Na een kinderfeestje bij een binnenspeeltuin werd me duidelijk hoe heftig dit is. Ik was gesloopt! Kon het op een gegeven moment niet meer volgen en wist niet hoe ik het moest aanpakken. Gelukkig was mijn vriend er ook em heeft hij het meeste gedaan. 8 kinderen die allemaal wat willen en ik versta ze niet door het lawaai. De geluiden. De bestelling opnemen van het eten toen storte ik in. Thuis was ik echt kapot en heb 2 dagen moeten bijkomen. Bij dit soort dingen heb ik dat dus vaker. Sowieso ben ik snel moe en moet bijkomen van activiteiten en sociale contacten.
Is dit normaal? Is er iets met me aan de hand? Ik ben een introvert persoon die het gelukkigst is thuis op de bank met een dekentje. Mijn kinderen kunnen me soms ook overprikkelen maar daar kan ik nog wel mee om gaan.
Moet ik hier iets mee? Herkenbaar voor andere?
Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is. Ik heb altijd het idee dat ik gevoeliger ben voor prikkels dan andere. In een ruimte met veel lawaai kan ik degene die naast me staat bijna niet volgen omdat alle andere geluiden even hard binnenkomen.
Na een kinderfeestje bij een binnenspeeltuin werd me duidelijk hoe heftig dit is. Ik was gesloopt! Kon het op een gegeven moment niet meer volgen en wist niet hoe ik het moest aanpakken. Gelukkig was mijn vriend er ook em heeft hij het meeste gedaan. 8 kinderen die allemaal wat willen en ik versta ze niet door het lawaai. De geluiden. De bestelling opnemen van het eten toen storte ik in. Thuis was ik echt kapot en heb 2 dagen moeten bijkomen. Bij dit soort dingen heb ik dat dus vaker. Sowieso ben ik snel moe en moet bijkomen van activiteiten en sociale contacten.
Is dit normaal? Is er iets met me aan de hand? Ik ben een introvert persoon die het gelukkigst is thuis op de bank met een dekentje. Mijn kinderen kunnen me soms ook overprikkelen maar daar kan ik nog wel mee om gaan.
Moet ik hier iets mee? Herkenbaar voor andere?
zondag 27 september 2020 om 12:09
Zeker heel herkenbaar, al zolang ik me kan herinneren kan ik me snel overprikkeld voelen (vooral in grote groepen).
Als kind hield ik niet van kinderfeestjes/logeerpartijtjes, en als tiener ging ik helemaal niet graag uit of naar een feest van iemand. Toen forceerde ik mezelf regelmatig in zulke situaties omdat ik dacht dat het 'zo hoorde' en dat ging dan vaak behoorlijk mis. Dan was ik helemaal gesloopt, ter plekke of direct daarna en vermaakte ik me geen moment. Dat was niet alleen voor mij lastig maar ook zeker voor de mensen om me heen, omdat vriendinnen natuurlijk merkte dat ik me totaal niet goed voelde waarmee ik eigenlijk hun plezier een beetje bedierf.
Later heb ik daar gelukkig beter mee leren omgaan; ergens weggaan wanneer het genoeg voor me was, me soms eventjes terugtrekken voor een moment van rust en vooral accepteren dat ik nou eenmaal zo was waardoor je je grenzen beter kunt bewaken (en anderen je grenzen beter accepteren!)
Dus ik zou zeggen; kijk wat jou helpt op momenten dat je je overweldigd voelt en wat je direct kunt toepassen. Misschien even een blokje om, naar wat fijne muziek luisteren, hulp vragen, of (wanneer mogelijk) gewoon weggaan.
Succes <33
Als kind hield ik niet van kinderfeestjes/logeerpartijtjes, en als tiener ging ik helemaal niet graag uit of naar een feest van iemand. Toen forceerde ik mezelf regelmatig in zulke situaties omdat ik dacht dat het 'zo hoorde' en dat ging dan vaak behoorlijk mis. Dan was ik helemaal gesloopt, ter plekke of direct daarna en vermaakte ik me geen moment. Dat was niet alleen voor mij lastig maar ook zeker voor de mensen om me heen, omdat vriendinnen natuurlijk merkte dat ik me totaal niet goed voelde waarmee ik eigenlijk hun plezier een beetje bedierf.
Later heb ik daar gelukkig beter mee leren omgaan; ergens weggaan wanneer het genoeg voor me was, me soms eventjes terugtrekken voor een moment van rust en vooral accepteren dat ik nou eenmaal zo was waardoor je je grenzen beter kunt bewaken (en anderen je grenzen beter accepteren!)
Dus ik zou zeggen; kijk wat jou helpt op momenten dat je je overweldigd voelt en wat je direct kunt toepassen. Misschien even een blokje om, naar wat fijne muziek luisteren, hulp vragen, of (wanneer mogelijk) gewoon weggaan.
Succes <33
zondag 27 september 2020 om 12:33
Voortaan een ander soort kinderpartijtje uitzoeken 
Ik kan redelijk goed tegen prikkels, maar zo een krijspaleis... wauw... hoe doen mensen dit??
Ik ga alleen nog maar op studiedagen of op peuterochtenden.
Oh en dan sowieso heb je dus nog een berg kinderen erbij die niet van jezelf zijn. Dus voel je je extra verantwoordelijk etc. Hard werken!
Ik kan redelijk goed tegen prikkels, maar zo een krijspaleis... wauw... hoe doen mensen dit??Ik ga alleen nog maar op studiedagen of op peuterochtenden.
Oh en dan sowieso heb je dus nog een berg kinderen erbij die niet van jezelf zijn. Dus voel je je extra verantwoordelijk etc. Hard werken!
zondag 27 september 2020 om 12:43
Ik trek dat beter dan thuis een feestje. En ik kan echt slecht tegen prikkels. Dat 1e thuisfeestje was helemaal de hel.Lalala- schreef: ↑27-09-2020 12:33Voortaan een ander soort kinderpartijtje uitzoeken
Ik ga alleen nog maar op studiedagen of op peuterochtenden.
Oh en dan sowieso heb je dus nog een berg kinderen erbij die niet van jezelf zijn. Dus voel je je extra verantwoordelijk etc. Hard werken!
Maar ik regel nu vaak feestjes buiten of een kleine activiteit waarbij een ander de activiteit leidt.
zondag 27 september 2020 om 12:48
Hier ook herkenbaar, bij mij heeft het ook met mijn autisme te maken dat ik hier gevoeliger voor ben. Ga het niet uit de weg, maar hou er wel rekening mee dat ik niet teveel uitjes heb met veel prikkels in korte tijd, zorg er over het algemeen wel voor dat ik tussen dat soort uitjes/activiteiten voldoende tijd voor rust heb.
zondag 27 september 2020 om 12:53
Wij mogen jou niet diagnosticeren, ik kan dus ook alleen maar zeggen dat het bij met ASS (Asperger) te maken heeft.
En ja, het is handig als je je laat onderzoeken (op wat dan ook).
Er valt hier zeker goed mee te leven maar dan moet je wel het een en ander leren en dat gaat (meestal) niet op eigen houtje...
En ja, het is handig als je je laat onderzoeken (op wat dan ook).
Er valt hier zeker goed mee te leven maar dan moet je wel het een en ander leren en dat gaat (meestal) niet op eigen houtje...
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
zondag 27 september 2020 om 13:03
Heel erg herkenbaar. Ik heb dat precies hetzelfde, en het lijkt met het klimmen van de jaren iets erger te worden.
Ik heb me zelfs wel eens afgevraagd of ik misschien een autisme spectrum stoornis heb. Maar verder (nog) niet laten onderzoeken.
Ik kan prikkels moeilijk buiten sluiten, ze komen allemaal even hard binnen. Wat vooral een aanslag is voor mij:
- zwembaden. De vreemde akoestiek daar vervormt geluid en dat stoort me enorm.
- mensen die door elkaar heen praten. Of bijvoorbeeld een kind dat 25x mama roept terwijl ik met die mama aan het praten ben. De betreffende mama praat gewoon door, maar ik kan me acuut niet meer concentreren op het gesprek.
- mijn man heeft de neiging om de televisie aan te zetten, en dan iets anders te gaan doen terwijl de tv aan blijft. Dus dan kom ik thuis bij een tv die aanstaat, muziek op de radio en een loeiende afzuigkap.
- überhaupt als er teveel tegelijk gebeurt. Ik zit in een online vergadering, de bel gaat, de hond blaft, tegelijk werd er mij iets gevraagd en kind praat tegen me omdat hij net moet vertrekken om nog net op tijd op school te zijn. Dat kan echt een soort kortsluiting veroorzaken
Zomaar een paar voorbeelden van dingen waarvan ik echt merk dat andere mensen er veel minder last van hebben. Ik ben er nog niet uit wat daar een oplossing voor kan zijn, dus ik lees graag mee.
Maar ja, zeker herkenbaar dus. Ik had de OP zelf kunnen schrijven.
Ik heb me zelfs wel eens afgevraagd of ik misschien een autisme spectrum stoornis heb. Maar verder (nog) niet laten onderzoeken.
Ik kan prikkels moeilijk buiten sluiten, ze komen allemaal even hard binnen. Wat vooral een aanslag is voor mij:
- zwembaden. De vreemde akoestiek daar vervormt geluid en dat stoort me enorm.
- mensen die door elkaar heen praten. Of bijvoorbeeld een kind dat 25x mama roept terwijl ik met die mama aan het praten ben. De betreffende mama praat gewoon door, maar ik kan me acuut niet meer concentreren op het gesprek.
- mijn man heeft de neiging om de televisie aan te zetten, en dan iets anders te gaan doen terwijl de tv aan blijft. Dus dan kom ik thuis bij een tv die aanstaat, muziek op de radio en een loeiende afzuigkap.
- überhaupt als er teveel tegelijk gebeurt. Ik zit in een online vergadering, de bel gaat, de hond blaft, tegelijk werd er mij iets gevraagd en kind praat tegen me omdat hij net moet vertrekken om nog net op tijd op school te zijn. Dat kan echt een soort kortsluiting veroorzaken
Zomaar een paar voorbeelden van dingen waarvan ik echt merk dat andere mensen er veel minder last van hebben. Ik ben er nog niet uit wat daar een oplossing voor kan zijn, dus ik lees graag mee.
Maar ja, zeker herkenbaar dus. Ik had de OP zelf kunnen schrijven.
zondag 27 september 2020 om 13:03
Misschien ben je een High Sensitive Person?
Google er maar s op.
Wat je er mee moet? Kijk waar je het meest gevoelig voor bent en zoek naar handvatten om er mee om te gaan. Jij bent jij, daar verander je niet veel aan, wel hoe je er mee omgaat kan je veranderen.
Zo'n binnenspeeltuin is ook heftig, het geluid kan daar namelijk niet weg. Doe de volgende keer een activiteit buiten, dan raak je minder overweldigd door die geluiden.
Google er maar s op.
Wat je er mee moet? Kijk waar je het meest gevoelig voor bent en zoek naar handvatten om er mee om te gaan. Jij bent jij, daar verander je niet veel aan, wel hoe je er mee omgaat kan je veranderen.
Zo'n binnenspeeltuin is ook heftig, het geluid kan daar namelijk niet weg. Doe de volgende keer een activiteit buiten, dan raak je minder overweldigd door die geluiden.
zondag 27 september 2020 om 13:05
zondag 27 september 2020 om 13:07
Ach, dat wist ik niet. Ik ben pas 43, maar het is wel degelijk erger dan vroeger inderdaad.
zondag 27 september 2020 om 13:21
zondag 27 september 2020 om 13:28
Nee, ik had er niet liever meer gewild omdat dat niet bij me past. Wél had ik dit hele probleem liever niet gehad natuurlijk. En dan had ik wellicht meer kinderen.
Dus in die zin kan ik niet anders dan handelen naar wat bij mij past. Nou is het wel een gelukkig toeval dat mijn man het ook graag bij één wilde laten, dus hier is dat geen issue.
Het heeft ook niet zoveel zin om stil te staan bij hoe het was geweest als ik meer prikkelbestendig was geweest, want dat is nou eenmaal niet zo.
Dus ik ben heel blij met mijn gezin zoals het is.
zondag 27 september 2020 om 16:33
Mooi gesprokenJufjoke schreef: ↑27-09-2020 13:28Nee, ik had er niet liever meer gewild omdat dat niet bij me past. Wél had ik dit hele probleem liever niet gehad natuurlijk. En dan had ik wellicht meer kinderen.
Dus in die zin kan ik niet anders dan handelen naar wat bij mij past. Nou is het wel een gelukkig toeval dat mijn man het ook graag bij één wilde laten, dus hier is dat geen issue.
Het heeft ook niet zoveel zin om stil te staan bij hoe het was geweest als ik meer prikkelbestendig was geweest, want dat is nou eenmaal niet zo.
Dus ik ben heel blij met mijn gezin zoals het is.
zondag 27 september 2020 om 21:11
Oh jee, meerdere keren per dag de hectiek van gillende en rennende kinderen, toeterende auto's, op de stoep fietsende ouders...
Maar ik denk (hoop voor jou) dat je dat op een gegeven moment wel als achtergrondgeluiden gaat beschouwen.
maandag 28 september 2020 om 12:09
Wat het ook officieel mag zijn (hoog sensitiviteit, autisme...of gewoon ' zoals je bent' ), dat doet er niet zoveel toe.
Maar wel: hoe ga je ermee om.
Denk niet: wat stom dat ik hier compleet van over de kook raak, hoe kan ik mezelf veranderen.
Denk wel: jee, kennelijk ben ik sneller overprikkeld dan een ander. Hoe kan ik daar het beste mee om gaan.
Misschien goed om wat te lezen over HSP. Los wat je nu van de term vind, ik denk dat je veel praktische tips tegenkomt.
Wat bij mij helpt:
- gewoon niet meer zulke drukke plekken opzoeken, OF afspreken dat iemand anders de boel begeleidt
- voldoende tijd nemen voor jezelf (geen sociale afspraken in het weekend na een drukke week)
- Echt alleen zijn en iets doen om je hoofd leeg te maken (ik zit dan op de logeerkamer, waar ik het gezellig heb gemaakt. Deur dicht, gezellig lampjes aan, thee en dan iets creatiefs doen).
- helder zijn naar de rest van het gezin en denken in oplossingen. Een idee wat wij hebben: na een hel drukke dag brengt mijn man de kinderen naar bed. Ik ruim intussen op, ga even 20 minuten zitten en ga dan nog even naar ze toe om bij te kletsen. Als ik ze na een drukke dag ook nog allemaal naar bed zou brengen, dan onploft mijn hoofd met als resultaat dat ik ongeduldig ben, snauwerig, en nul energie heb om naar ze te luisteren. Niet leuk voor hen maar ook niet voor mij, ik mis dan ook zoveel moois.
Het is ook uitproberen, soms vallen en opstaan, voordat je er een modus in gevonden hebt.
Maar in elk geval: er is niets mis met je!
Maar wel: hoe ga je ermee om.
Denk niet: wat stom dat ik hier compleet van over de kook raak, hoe kan ik mezelf veranderen.
Denk wel: jee, kennelijk ben ik sneller overprikkeld dan een ander. Hoe kan ik daar het beste mee om gaan.
Misschien goed om wat te lezen over HSP. Los wat je nu van de term vind, ik denk dat je veel praktische tips tegenkomt.
Wat bij mij helpt:
- gewoon niet meer zulke drukke plekken opzoeken, OF afspreken dat iemand anders de boel begeleidt
- voldoende tijd nemen voor jezelf (geen sociale afspraken in het weekend na een drukke week)
- Echt alleen zijn en iets doen om je hoofd leeg te maken (ik zit dan op de logeerkamer, waar ik het gezellig heb gemaakt. Deur dicht, gezellig lampjes aan, thee en dan iets creatiefs doen).
- helder zijn naar de rest van het gezin en denken in oplossingen. Een idee wat wij hebben: na een hel drukke dag brengt mijn man de kinderen naar bed. Ik ruim intussen op, ga even 20 minuten zitten en ga dan nog even naar ze toe om bij te kletsen. Als ik ze na een drukke dag ook nog allemaal naar bed zou brengen, dan onploft mijn hoofd met als resultaat dat ik ongeduldig ben, snauwerig, en nul energie heb om naar ze te luisteren. Niet leuk voor hen maar ook niet voor mij, ik mis dan ook zoveel moois.
Het is ook uitproberen, soms vallen en opstaan, voordat je er een modus in gevonden hebt.
Maar in elk geval: er is niets mis met je!
maandag 28 september 2020 om 19:12
Ik ben ook erg prikkelgevoelig. Bij mij komt het door ASS. Als peuter scheen ik al niet van drukte te houden. Als tiener en twintiger ging ik zelden uit. Zat liever thuis in mijn eigen wereldje. Vriendinnen vonden dat maar vreemd. Net als het feit dat ik geen alcohol lust. Weet niet eens hoe het voelt om aangeschoten te zijn.
Feestjes voelen als verplicht nummer, ga alleen als ik er echt niet van buiten kan. Het kan zeker ook mee gevallen zijn achteraf, maar ben altijd blij als het weer voorbij is. Vaak kan ik gesprekken ook niet goed volgen. En als ik eens ergens op wil inhaken lukt dat vaak niet. Dan gaat men al snel over op een ander onderwerp.
Ik ben bewust kinderloos en woon alleen. Single. Samenwonen zie ik gewoon niet voor me, hooguit een lat-relatie.
Feestjes voelen als verplicht nummer, ga alleen als ik er echt niet van buiten kan. Het kan zeker ook mee gevallen zijn achteraf, maar ben altijd blij als het weer voorbij is. Vaak kan ik gesprekken ook niet goed volgen. En als ik eens ergens op wil inhaken lukt dat vaak niet. Dan gaat men al snel over op een ander onderwerp.
Ik ben bewust kinderloos en woon alleen. Single. Samenwonen zie ik gewoon niet voor me, hooguit een lat-relatie.
woensdag 30 september 2020 om 13:12
Bedankt voor alle reacties en tips. Autisme herken ik mezelf helemaal niet in op de overprikkeling na. Ingelezen over ADD en herken echt alles. Heb een afspraak bij de huisarts gemaakt om te laten doorverwijzen voor een test. Wil het toch zeker weten los van hoe ik ermee om kan gaan. Dat kan ook zonder diagnose.
woensdag 30 september 2020 om 13:28
Ik heb het ook. En het gekke is: ik werk met kinderen 
Heb door de jaren heen voor mezelf een modus gevonden waardoor ik er grotendeels goed mee om kan gaan. Dat betekent in de praktijk dat ik me soms, middenin het rumoer, terug trek in mijn eigen bubbel. Hoe dat precies werkt is lastig uit te leggen, maar ik kan rustig doorgaan met werken en toch in mijn eigen hoofd zitten en de geluiden negeren. En dan heb ik het over kinderen die hard praten of veel geluid maken met spelen. Vraagt een kind iets aan me of ga ik een activiteit met ze doen dan focus ik me op dat ene kind of op het groepje waar ik mee bezig ben. De rest speelt dan zelfstandig en ik maak een rondje langs de andere kinderen zodat ik wel met elk kind afzonderlijk contact maak.
Of ik ga me even bezig houden met huishoudelijke taken als dat kan.
Heb me veel ingelezen in mindfull technieken en die gebruik ik daarbij.
Nadeel is wel, dat ik soms te horen krijg op het werk dat ik "moeilijk te peilen ben" en weleens afwezig lijk. Tja dat is dan maar zo, ik functioneer verder uitstekend en krijg dat ook altijd te horen tijdens functionering gesprekken.
Onderweg naar huis heb ik tijd om bij te komen en die tijd heb ik ook nodig, want na een hele werkdag heb ik soms ook een knallende kop van alles. Het is dus geen wondermiddel
Eenmaal thuis heb ik ook nog wat tijd nodig, dus als mijn huisgenoten harde muziek aan hebben staan gaat die direct zacht. Gelukkig weten ze dat ik dat nodig heb en is het geen probleem. Na het eten ben ik dan wel moe, maar is het knallende in mijn hoofd bijna helemaal weg.
Kortom: mijn tip is je eens te verdiepen in mindfull technieken. Geen wondermiddel, maar het kan zeker helpen.
Oh en kies ander soort kinderfeestjes Die binnenspeeltuinen zijn echt een hel. Zelfs zonder prikkelgevoeligheid.
Heb door de jaren heen voor mezelf een modus gevonden waardoor ik er grotendeels goed mee om kan gaan. Dat betekent in de praktijk dat ik me soms, middenin het rumoer, terug trek in mijn eigen bubbel. Hoe dat precies werkt is lastig uit te leggen, maar ik kan rustig doorgaan met werken en toch in mijn eigen hoofd zitten en de geluiden negeren. En dan heb ik het over kinderen die hard praten of veel geluid maken met spelen. Vraagt een kind iets aan me of ga ik een activiteit met ze doen dan focus ik me op dat ene kind of op het groepje waar ik mee bezig ben. De rest speelt dan zelfstandig en ik maak een rondje langs de andere kinderen zodat ik wel met elk kind afzonderlijk contact maak.
Of ik ga me even bezig houden met huishoudelijke taken als dat kan.
Heb me veel ingelezen in mindfull technieken en die gebruik ik daarbij.
Nadeel is wel, dat ik soms te horen krijg op het werk dat ik "moeilijk te peilen ben" en weleens afwezig lijk. Tja dat is dan maar zo, ik functioneer verder uitstekend en krijg dat ook altijd te horen tijdens functionering gesprekken.
Onderweg naar huis heb ik tijd om bij te komen en die tijd heb ik ook nodig, want na een hele werkdag heb ik soms ook een knallende kop van alles. Het is dus geen wondermiddel
Eenmaal thuis heb ik ook nog wat tijd nodig, dus als mijn huisgenoten harde muziek aan hebben staan gaat die direct zacht. Gelukkig weten ze dat ik dat nodig heb en is het geen probleem. Na het eten ben ik dan wel moe, maar is het knallende in mijn hoofd bijna helemaal weg.
Kortom: mijn tip is je eens te verdiepen in mindfull technieken. Geen wondermiddel, maar het kan zeker helpen.
Oh en kies ander soort kinderfeestjes
Die binnenspeeltuinen zijn echt een hel. Zelfs zonder prikkelgevoeligheid.
