Psyche
alle pijlers
psychologen en psychiaters
dinsdag 10 februari 2009 om 20:32
Over psychologen en psychiaters..
1) het is NIET normaal dat je een half uurtje krijgt om even je verhaal te doen en dan weer weg moet
2) vraag jezelf af: wat vind je belangrijk in een relatie met een psycholoog/psychiater, hoe wil je behandeld worden?
3) vertrouwen hebben in de psycholoog/psychiater is het belangrijkste uitgangspunt in een behandelplan; kun je dit na een aantal sessies niet vinden? Stoppen ermee en zoek een ander! Vertrouwen staat aan de basis van succes!
Dit wilde ik iedereen even meegeven! Het is belangrijk goed te beginnen aan de relatie met je psycholoog/psychiater. Als je de behandeling laat aanmodderen en het uiteindelijk mislukt is dit een enorme tegenslag. Misschien heb jij wel keihard gewerkt, maar past de behandeling/psycholoog/psychiater gewoon niet bij je. Je gaat dan vervolgens met veel minder moed verder. Dus, zorg dat je optijd ingrijpt als je het gevoel hebt dat het tussen jou en de psycholoog/psychiater (of zijn behandelplan/visie) niet werkt. Je bent niet afhankelijk van het oordeel van de psycholoog/psychiater: JIJ bent degene die iets heeft op te lossen, dus JIJ mag beslissen. Luister naar je eigen gevoel en ga naar een ander als je dat wilt! Je kunt tenslotte ook niet met iedereen vrienden worden
1) het is NIET normaal dat je een half uurtje krijgt om even je verhaal te doen en dan weer weg moet
2) vraag jezelf af: wat vind je belangrijk in een relatie met een psycholoog/psychiater, hoe wil je behandeld worden?
3) vertrouwen hebben in de psycholoog/psychiater is het belangrijkste uitgangspunt in een behandelplan; kun je dit na een aantal sessies niet vinden? Stoppen ermee en zoek een ander! Vertrouwen staat aan de basis van succes!
Dit wilde ik iedereen even meegeven! Het is belangrijk goed te beginnen aan de relatie met je psycholoog/psychiater. Als je de behandeling laat aanmodderen en het uiteindelijk mislukt is dit een enorme tegenslag. Misschien heb jij wel keihard gewerkt, maar past de behandeling/psycholoog/psychiater gewoon niet bij je. Je gaat dan vervolgens met veel minder moed verder. Dus, zorg dat je optijd ingrijpt als je het gevoel hebt dat het tussen jou en de psycholoog/psychiater (of zijn behandelplan/visie) niet werkt. Je bent niet afhankelijk van het oordeel van de psycholoog/psychiater: JIJ bent degene die iets heeft op te lossen, dus JIJ mag beslissen. Luister naar je eigen gevoel en ga naar een ander als je dat wilt! Je kunt tenslotte ook niet met iedereen vrienden worden
woensdag 11 februari 2009 om 00:38
quote:SanneGAATervoor schreef op 10 februari 2009 @ 21:11:
@ika35
Als je anorexia hebt en je psycholoog is een enorme dikkert die niet van al dat lekkers kan afblijven is dat niet fijn voor je behandeling! En zo geldt voor iemand anders weer heel wat anders.
Echt de grootst mogelijk onzin die ik ooit gelezen heb dit.
Hou je in je werkveld alsjeblieft verre van anorexiapatienten, want je snapt er duidelijk geen hout van!
Natuurlijk is het fijn als je een klik hebt met je behandelaar, maar op een lijn zitten is helemaal niet altijd goed.
En ik weet niet hoe jij werkt, maar bij een goede behandelaar hoef je niet 'je verhaal in een half uur kwijt', maar is er een therapieplan waarin samen gekeken is naar wat jullie gaan doen in welke tijd.
Zat plaatsen waar je afspraken van 1 uur hebt, of 2 keer 45 minuten.
Sorrie dat ik het zeg, maar je komt erg onprofessioneel over voor een psycholoog.
@ika35
Als je anorexia hebt en je psycholoog is een enorme dikkert die niet van al dat lekkers kan afblijven is dat niet fijn voor je behandeling! En zo geldt voor iemand anders weer heel wat anders.
Echt de grootst mogelijk onzin die ik ooit gelezen heb dit.
Hou je in je werkveld alsjeblieft verre van anorexiapatienten, want je snapt er duidelijk geen hout van!
Natuurlijk is het fijn als je een klik hebt met je behandelaar, maar op een lijn zitten is helemaal niet altijd goed.
En ik weet niet hoe jij werkt, maar bij een goede behandelaar hoef je niet 'je verhaal in een half uur kwijt', maar is er een therapieplan waarin samen gekeken is naar wat jullie gaan doen in welke tijd.
Zat plaatsen waar je afspraken van 1 uur hebt, of 2 keer 45 minuten.
Sorrie dat ik het zeg, maar je komt erg onprofessioneel over voor een psycholoog.
donderdag 12 februari 2009 om 16:19
Helaas heb ik nog nooit een psycholoog gehad die mij echt heeft kunnen helpen met mijn probleem, en ben er inmiddels (in 8 jaar tijd) bij een stuk of 5 geweest. De laatste sloeg alles, man van rond de 45-50, leider van het hele psychologenteam en hij moest volgens mij nog eerst in de boeken gaan lezen wat ik had en hoe hij dat zou kunnen oplossen. Is dus ook niet gelukt. Vielen ook steeds stiltes tijdens het gesprek en hij bracht me bijna in een identiteitscrisis haha. Echt een zware flop. Heb er nu dus geen vertrouwen meer in. Ik geloof best dat er goede zijn, maar die zijn oh zo zeldzaam...
donderdag 12 februari 2009 om 17:22
quote:SanneGAATervoor schreef op 10 februari 2009 @ 20:32:
Over psychologen en psychiaters..
1) het is NIET normaal dat je een half uurtje krijgt om even je verhaal te doen en dan weer weg moet
2) vraag jezelf af: wat vind je belangrijk in een relatie met een psycholoog/psychiater, hoe wil je behandeld worden?
3) vertrouwen hebben in de psycholoog/psychiater is het belangrijkste uitgangspunt in een behandelplan; kun je dit na een aantal sessies niet vinden? Stoppen ermee en zoek een ander! Vertrouwen staat aan de basis van succes!
Dit wilde ik iedereen even meegeven! Het is belangrijk goed te beginnen aan de relatie met je psycholoog/psychiater. Als je de behandeling laat aanmodderen en het uiteindelijk mislukt is dit een enorme tegenslag. Misschien heb jij wel keihard gewerkt, maar past de behandeling/psycholoog/psychiater gewoon niet bij je. Je gaat dan vervolgens met veel minder moed verder. Dus, zorg dat je optijd ingrijpt als je het gevoel hebt dat het tussen jou en de psycholoog/psychiater (of zijn behandelplan/visie) niet werkt. Je bent niet afhankelijk van het oordeel van de psycholoog/psychiater: JIJ bent degene die iets heeft op te lossen, dus JIJ mag beslissen. Luister naar je eigen gevoel en ga naar een ander als je dat wilt! Je kunt tenslotte ook niet met iedereen vrienden worden Was het probleem dan niet dat jíj te onzeker was om te zeggen dat je niet tevreden was over het verloop van de behandeling/therapie? Een therapeut/psycholoog mag namelijk ook van zijn cliënten verwachten dat ze het zeggen als ze vinden dat het niet goed loopt....
Over psychologen en psychiaters..
1) het is NIET normaal dat je een half uurtje krijgt om even je verhaal te doen en dan weer weg moet
2) vraag jezelf af: wat vind je belangrijk in een relatie met een psycholoog/psychiater, hoe wil je behandeld worden?
3) vertrouwen hebben in de psycholoog/psychiater is het belangrijkste uitgangspunt in een behandelplan; kun je dit na een aantal sessies niet vinden? Stoppen ermee en zoek een ander! Vertrouwen staat aan de basis van succes!
Dit wilde ik iedereen even meegeven! Het is belangrijk goed te beginnen aan de relatie met je psycholoog/psychiater. Als je de behandeling laat aanmodderen en het uiteindelijk mislukt is dit een enorme tegenslag. Misschien heb jij wel keihard gewerkt, maar past de behandeling/psycholoog/psychiater gewoon niet bij je. Je gaat dan vervolgens met veel minder moed verder. Dus, zorg dat je optijd ingrijpt als je het gevoel hebt dat het tussen jou en de psycholoog/psychiater (of zijn behandelplan/visie) niet werkt. Je bent niet afhankelijk van het oordeel van de psycholoog/psychiater: JIJ bent degene die iets heeft op te lossen, dus JIJ mag beslissen. Luister naar je eigen gevoel en ga naar een ander als je dat wilt! Je kunt tenslotte ook niet met iedereen vrienden worden Was het probleem dan niet dat jíj te onzeker was om te zeggen dat je niet tevreden was over het verloop van de behandeling/therapie? Een therapeut/psycholoog mag namelijk ook van zijn cliënten verwachten dat ze het zeggen als ze vinden dat het niet goed loopt....
Peas on earth!
donderdag 12 februari 2009 om 17:25
quote:SanneGAATervoor schreef op 10 februari 2009 @ 21:11:
@ika35
Dat zeg ik ook niet, dat je precies met de psycholoog met alles op 1 lijn moet zitten. Dit was een voorbeeld in mijn geval. Voor iemand is iets heel anders belangrijk! Iedereen zit ergens anders mee en het is belangrijk dat de psycholoog met je op 1 lijn zit over DATGENE. Als je anorexia hebt en je psycholoog is een enorme dikkert die niet van al dat lekkers kan afblijven is dat niet fijn voor je behandeling! En zo geldt voor iemand anders weer heel wat anders.
Ja idd, ik zou voor mijn ADHD-klachten ook het liefst een psycholoog krijgen die zelf ook chronisch uitstelt, niemand uit kan laten praten, zijn/haar afspraken vergeet en ook verder volkomen ongeorganiseerd is.
Kom op, dit meen je toch niet?
@ika35
Dat zeg ik ook niet, dat je precies met de psycholoog met alles op 1 lijn moet zitten. Dit was een voorbeeld in mijn geval. Voor iemand is iets heel anders belangrijk! Iedereen zit ergens anders mee en het is belangrijk dat de psycholoog met je op 1 lijn zit over DATGENE. Als je anorexia hebt en je psycholoog is een enorme dikkert die niet van al dat lekkers kan afblijven is dat niet fijn voor je behandeling! En zo geldt voor iemand anders weer heel wat anders.
Ja idd, ik zou voor mijn ADHD-klachten ook het liefst een psycholoog krijgen die zelf ook chronisch uitstelt, niemand uit kan laten praten, zijn/haar afspraken vergeet en ook verder volkomen ongeorganiseerd is.
Kom op, dit meen je toch niet?
donderdag 12 februari 2009 om 23:42
quote:Phien schreef op 12 februari 2009 @ 17:25:
[...]
Ja idd, ik zou voor mijn ADHD-klachten ook het liefst een psycholoog krijgen die zelf ook chronisch uitstelt, niemand uit kan laten praten, zijn/haar afspraken vergeet en ook verder volkomen ongeorganiseerd is.
Kom op, dit meen je toch niet?
het ljkt mij ook enorm leuk om een psych te treffen die enorm in de put zit, elk moment in janken uitbarst en niet meer weet hoe die z'n leven op orde krijgt.
denk echt dat het me enorm helpt dat ie met me mee gaat praten dat het leven kut is en dat alle mannen horken zijn en dat je alles maar in je eentje moet zien op te lossen...
zou me echt helpen ja....op 1 lijn zitten met je psych is errug belangrijk
[...]
Ja idd, ik zou voor mijn ADHD-klachten ook het liefst een psycholoog krijgen die zelf ook chronisch uitstelt, niemand uit kan laten praten, zijn/haar afspraken vergeet en ook verder volkomen ongeorganiseerd is.
Kom op, dit meen je toch niet?
het ljkt mij ook enorm leuk om een psych te treffen die enorm in de put zit, elk moment in janken uitbarst en niet meer weet hoe die z'n leven op orde krijgt.
denk echt dat het me enorm helpt dat ie met me mee gaat praten dat het leven kut is en dat alle mannen horken zijn en dat je alles maar in je eentje moet zien op te lossen...
zou me echt helpen ja....op 1 lijn zitten met je psych is errug belangrijk
vrijdag 13 februari 2009 om 09:18
Hahahah, nou ik ben ook maar eens een praktijk binnengelopen, waar ik vol achterdocht de psych zit te bekijken wat hij in praktijk gaat brengen en welke tactiek hij gebruikt.
De man wordt bloedzenuwachtig van me en heeft geen idee wie hij voor zich heeft en vraagt om de tien minuten of ik wel de indruk heb of hij me serieus genoeg neemt.
Alle boeken die hij in de kast heeft staan, heb ik ook gelezen en als ik weer een zinnetje herken zeg ik dat ik wel snap dat waarom hij dat zegt.
Je kan toch niet tegen een boek praten.
Ben nu eens bij een sok geweest, die had zelf alle problemen uit het boekje (die kon ik wel helpen, hahah, niet de bedoeling)
een psychologe, vers afgestudeerd, laat maar. een psychotherapeut, zo'n lief zacht vrouwtje, en dan nu dit???
Misschien dat het aan mij ligt maar het lijkt me dat als je als spiegel, klankbord of hulp moet fungeren dat je op zijn minst weet wat er gebeurt in het echte leven.
In theorie weet ik zelf wel wat er niet spoort, de praktijk is iets heel anders.
Je kan in theorie ook weten hoe je moet kantklossen, dat betekent niet dat je een muts kan maken (kan dat eigenlijk met kantklossen???)
Waar vind je dan iemand die bij je past? Iemand die hel en verdommenis is doorgegaan en niet geshockeerd is van de bak ellende die je uitstort.
Ik loop vrolijk rond op deze aardkloot maar volgens de spieg die ik nu heb gezien, ja als ik daar zit dan loop ik even leeg (daarvoor zit ik er toch?) ben ik depressief en eenzaam.
Mijn god, moet ik op mijn werk of bij mijn kennisen mijn ellende neerpleuren.......... daar heb ik toch een heel andere relatie mee.
Gezocht psych die door het leven getekend er af en toe een zootje van maakt, normaal functioneert, niet onbekend is met verbroken relaties, vreemdgaan, dood, ontslag, verhuizing, alcohol en kinderen in puberleeftijd?? Ofwel buurman, buurvrouw en wie dan ook ga op die stoel zitten en wij snappen elkaar beter dan de malloten die uit hun boekje een diagnose proberen te stellen.
De man wordt bloedzenuwachtig van me en heeft geen idee wie hij voor zich heeft en vraagt om de tien minuten of ik wel de indruk heb of hij me serieus genoeg neemt.
Alle boeken die hij in de kast heeft staan, heb ik ook gelezen en als ik weer een zinnetje herken zeg ik dat ik wel snap dat waarom hij dat zegt.
Je kan toch niet tegen een boek praten.
Ben nu eens bij een sok geweest, die had zelf alle problemen uit het boekje (die kon ik wel helpen, hahah, niet de bedoeling)
een psychologe, vers afgestudeerd, laat maar. een psychotherapeut, zo'n lief zacht vrouwtje, en dan nu dit???
Misschien dat het aan mij ligt maar het lijkt me dat als je als spiegel, klankbord of hulp moet fungeren dat je op zijn minst weet wat er gebeurt in het echte leven.
In theorie weet ik zelf wel wat er niet spoort, de praktijk is iets heel anders.
Je kan in theorie ook weten hoe je moet kantklossen, dat betekent niet dat je een muts kan maken (kan dat eigenlijk met kantklossen???)
Waar vind je dan iemand die bij je past? Iemand die hel en verdommenis is doorgegaan en niet geshockeerd is van de bak ellende die je uitstort.
Ik loop vrolijk rond op deze aardkloot maar volgens de spieg die ik nu heb gezien, ja als ik daar zit dan loop ik even leeg (daarvoor zit ik er toch?) ben ik depressief en eenzaam.
Mijn god, moet ik op mijn werk of bij mijn kennisen mijn ellende neerpleuren.......... daar heb ik toch een heel andere relatie mee.
Gezocht psych die door het leven getekend er af en toe een zootje van maakt, normaal functioneert, niet onbekend is met verbroken relaties, vreemdgaan, dood, ontslag, verhuizing, alcohol en kinderen in puberleeftijd?? Ofwel buurman, buurvrouw en wie dan ook ga op die stoel zitten en wij snappen elkaar beter dan de malloten die uit hun boekje een diagnose proberen te stellen.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
vrijdag 13 februari 2009 om 21:21
Ik heb nooit iets geweten van het prive leven van mijn therapeuten.... Hallo... ik zit er toch voor mijn eigen problemen. Bij mijn huidige coach heb ik op een gegeven moment wel gevraagd of zij getrouwd was en kinderen had (mijn vrijgezellenbestaan en moeite met intimiteit en kinderwens-vrees was een topic). Vond het bijna een impertinente vraag van mezelf....
Het boeit me ook eigenlijk niet... en therapeuten die over zichzelf beginnen en hun levensbeschouwing naar voren brengen, wantrouw ik....Hooguit mogen ze zeggen dat ieder mens neurotisch is en ook zij wel eens bang zijn... of moeite hebben met grenzen stellen. Als bevestiging dat niets menselijks mij (en henzelf) vreemd is...
Beginnen jullie therapeuten ook over eigenwaarde? Dat je daar een gebrek aan zou hebben.
Ik heb het vermoeden dat ze dat tegen iedereen zeggen. Dat het simpele feit dat je daar zit en dus problemen met jezelf hebt altijd en allemaal terug te voeren is op gebrek aan zelfrespect en eigenwaarde. Stokpaardje van elke moderne peut.
Ik denk dat ik wel eigenwaarde heb... Met nog meer eigenwaarde word ik onuitstaanbaar. Maar dat blijft een discussiepunt....want er wordt mij verteld dat ik het niet (voldoende) heb.
Alsof mensen met een gezond gevoel van eigenwaarde niet depressief zouden kunnen raken...
Het boeit me ook eigenlijk niet... en therapeuten die over zichzelf beginnen en hun levensbeschouwing naar voren brengen, wantrouw ik....Hooguit mogen ze zeggen dat ieder mens neurotisch is en ook zij wel eens bang zijn... of moeite hebben met grenzen stellen. Als bevestiging dat niets menselijks mij (en henzelf) vreemd is...
Beginnen jullie therapeuten ook over eigenwaarde? Dat je daar een gebrek aan zou hebben.
Ik heb het vermoeden dat ze dat tegen iedereen zeggen. Dat het simpele feit dat je daar zit en dus problemen met jezelf hebt altijd en allemaal terug te voeren is op gebrek aan zelfrespect en eigenwaarde. Stokpaardje van elke moderne peut.
Ik denk dat ik wel eigenwaarde heb... Met nog meer eigenwaarde word ik onuitstaanbaar. Maar dat blijft een discussiepunt....want er wordt mij verteld dat ik het niet (voldoende) heb.
Alsof mensen met een gezond gevoel van eigenwaarde niet depressief zouden kunnen raken...
