Psycholoog wil mijn ouders spreken

17-04-2023 14:11 87 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben in 12 jaar tijd 3 maal uitgevallen (ik ben nu 36) met burn out klachten. Na de laatste keer vorig jaar oktober heb ik een verwijzing gekregen van de huisarts naar ggz om dit grondig aan te pakken. Ik wil heel graag weten waar dit vandaan komt.

Ik heb een nare jeugd gehad met veel emotionele mishandeling. Heb hier nog regelmatig nachtmerries over. Ik heb nog contact met mijn ouders maar dit heb ik teruggebracht tot minimaal.

Ik heb nu twee gesprekken gehad met een behandelaar waarin ik ook heel erg uitgebreid heb verteld over mijn jeugd en ik dit heel graag een plekje wil geven. Daarnaast denk ik dat ik door mn jeugd patronen heb ontwikkeld hoe om te gaan met stress en hierdoor uitval op werk.

Vandaag had ik het advies gesprek en ze gaf aan dat ze een vermoeden hebben dat ik autisme heb of een persoonlijkheidsstoornis. Daarom willen ze graag met een mijn ouders praten over hoe ik vroeger was.

Ik heb aan gegeven dit absoluut niet te willen maar ik ben hier nu wel een beetje van van slag. Je gaat toch niet de mensen die mij mishandeld hebben uitnodigen voor input? Is dat normaal dat ze dat doen?
Ja helaas vinden ze dat nodig voor adhd /autisme omdat het van kinds af aan al in je zit ggz blijft hameren op ouders of ander familielid.
Ik heb geen probleem met mijn familie ook niet vroeger .
Maar wilde hun er niet bij betrekken.
Daarom is toen bij mij onderzoek afgeblazen, ze zeiden anders krijgen we alleen een nu beeld en daar kan geen diagonose aan gekoppeld worden ,
Als je echt onderzoek wil kun je eventueel een andere organisatie,
Opzoeken die het kunnen doen met oude rapporten of jou verhaal
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp waar de vraag van de psycholoog vandaan komt, maar het klinkt niet heel fijngevoelig van je psycholoog en dat mag je best teruggeven, nog even helemaal los van je "nee". Want het is echt niet heel ingewikkeld om dit op een wat tactischere manier te brengen, op een manier die je in ieder geval had laten doen begrijpen waar de vraag vandaan komt. "Je hebt natuurlijk net uitgebreid over je ouders verteld. Ik heb gehoord en begrijp dat de relatie ontzettend gecompliceerd is. Ik wil je wel zeggen dat het voor het autisme-onderzoek zou kunnen helpen als je ouders een vragenlijst invullen. Ik begrijp het als je daar niet voor open staat, maar wil het je wel voor leggen zodat we het in ieder geval besproken hebben. Als je dat niet wil, dan is dat ook helemaal prima en zoeken we een alternatief blabla". Zoiets. De eerste taak van een psycholoog is dat iemand zich veilig voelt (dit geldt nog meer bij iemand die zo'n verleden heeft als jij hebt en zich misschien per definitie niet snel veilig voelt) en dat je er niet onbehouwen allerlei dingen in gooit, alleen omdat dat nu eenmaal is hoe jij je lijstjes wordt geacht af te werken.
Blauweelf41 schreef:
03-05-2023 11:26
Ja helaas vinden ze dat nodig voor adhd /autisme omdat het van kinds af aan al in je zit ggz blijft hameren op ouders of ander familielid.
Ik heb geen probleem met mijn familie ook niet vroeger .
Maar wilde hun er niet bij betrekken.
Daarom is toen bij mij onderzoek afgeblazen, ze zeiden anders krijgen we alleen een nu beeld en daar kan geen diagonose aan gekoppeld worden ,
Als je echt onderzoek wil kun je eventueel een andere organisatie,
Opzoeken die het kunnen doen met oude rapporten of jou verhaal
Ik zou mijn ouders, waar ik goed contact mee heb, ook onder geen beding bij zoiets betrekken.

Als dat betekent dat er geen volledige diagnose kan worden gedaan, prima, dan gaan we gewoon uit van wat er wel op tafel ligt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen ervaring met autisme-onderzoek, wel met emotionele mishandeling door een van de ouders. Ik vind het op zijn zachtst gezegd erg ontactisch van je behandelaar en zou er zeker niet in meegaan. Afhankelijk van hoe de mishandeling zich uitte zou ik ook sterke twijfels hebben of zij wel juiste informatie zouden kunnen geven, als je ze al zou willen betrekken.

Mijn ouder was er in mijn jeugd van overtuigd dat ik autisme had of er 'anderszins iets ernstig mis was met mij' (zijn woorden) en heeft mij gedwongen daarvoor een psychiatrisch onderzoek te ondergaan (ik had allerlei problemen, deels door de thuissituatie, maar heb/had geen autisme of kenmerken hiervan). Ook bij feitelijke vragen kan een hele hoop projectie komen kijken weet ik uit ervaring. En helaas prikt lang niet elke behandelaar daar doorheen.
Alle reacties Link kopieren Quote
..
tortelduif wijzigde dit bericht op 03-05-2023 16:28
Reden: dubbel is niet nodig
99.55% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
hamburgertje schreef:
17-04-2023 16:09
Het gaat mij erom dat ik mn ouders moet vertellen dat ik therapie volg. Ze hebben dan weer een kans in zich in te vreten in mijn leven en macht uit te oefenen omdat ik ze nodig heb.

Buiten het feit dat ik niet wil vertellen dat de therapie door mn jeugd komt, omdat ik dan weer ruzie met ze heb.

En toch denk ik dat als je de confrontatie niet aangaat je de kern van het probleem ook nooit gaat oplossen. Dit is echt eentje waar het spreekwoord 'Zachte heelmeesters maken stinkende wonden' van toepassing is. Soms moet je even door de pijn heen. En dat macht uitoefenen is alleen maar omdat jij het toe laat. Dit soort macht is een illusie, he ;)
Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rave at close of day; Rage, rage against the dying of the light.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi hamburgertje,

Goed dat je nee hebt gezegd, en ik vind het inderdaad best wel ongepast van je behandelaar om het überhaupt te vragen. Met jouw geschiedenis lijkt de kans me vrij groot dat jouw ouders er alles aan zullen doen om het zo te laten lijken dat zij zelf geen aandeel hebben gehad in jouw mentale problemen. Nog afgezien van het feit dat contact "forceren" me een heel slecht idee lijkt in deze situatie.

Is jouw behandelaar gespecialiseerd in trauma? Zo niet, dan zou het wellicht een goed idee kunnen zijn om op zoek te gaan naar een therapeut/instelling die daar wel in gespecialiseerd is. Tenzij je nu een heel goede klik hebt met je behandelaar, want dat is natuurlijk ook heel belangrijk.

Verder is het wel vrij normaal om eerst een uitgebreid onderzoek te doen voordat er een "labeltje" geplakt wordt (wat helaas noodzakelijk is voor de verzekering). Ik heb zelf ook verschillende onderzoeken moeten doen toen ik mij aanmeldde bij een instelling gespecialiseerd in trauma. Zij wilden toen weten of er ook sprake was van autisme. Bij mij werd uiteindelijk alleen de diagnose PTSS gesteld. Overigens hebben ze nooit gevraagd om mijn ouders te spreken, daar heb ik ook geen contact meer mee.

Binnen de GGZ is er helaas nogal een blinde vlek als het gaat om trauma, vandaar mijn advies om wel iemand te zoeken die daar gespecialiseerd in is.

Sterkte met alles.
Alle reacties Link kopieren Quote
RoamingZombie schreef:
03-05-2023 17:15
En toch denk ik dat als je de confrontatie niet aangaat je de kern van het probleem ook nooit gaat oplossen. Dit is echt eentje waar het spreekwoord 'Zachte heelmeesters maken stinkende wonden' van toepassing is. Soms moet je even door de pijn heen. En dat macht uitoefenen is alleen maar omdat jij het toe laat. Dit soort macht is een illusie, he ;)
De kern van het probleem is het gedrag van de ouders (in het verleden en blijkbaar nu nog steeds). Op het gedrag van anderen heb je vaak weinig invloed, zeker als daar een stoornis aan ten grondslag ligt. Contact verbreken kan dan echt de beste optie zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja dat is normaal. Vaak is de hoofdbehandelaar ook niet de psycholoog of therapeut waar je therapie volgt. Ze zijn nu gewoon aan het inventariseren waar je hulp bij nodig hebt en waar dat vandaan komt. Nee is ook een antwoord.

Zoals ik ervaar vaak een beetje koele kikkers (gz-psychologen en psychiaters) die vooral gericht zijn op diagnoses stellen. Niet zozeer met hoe een patiënt zich ergens bij voelt: daar is therapie voor
Wie wat wil die moet wat.
RoamingZombie schreef:
03-05-2023 17:15
En toch denk ik dat als je de confrontatie niet aangaat je de kern van het probleem ook nooit gaat oplossen. Dit is echt eentje waar het spreekwoord 'Zachte heelmeesters maken stinkende wonden' van toepassing is. Soms moet je even door de pijn heen. En dat macht uitoefenen is alleen maar omdat jij het toe laat. Dit soort macht is een illusie, he ;)
Echt totaal mee oneens. Je hoeft jezelf niet bloot te stellen aan ongewenst gedrag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het ook vreemd van die psycholoog. En ik vind het eerlijk gezegd ook apart dat ze je na jouw verhaal willen testen op autisme.

Ben ook verbaasd hoeveel verschillende zienswijzen er zijn binnen de GGZ over wel of niet autisme onderzoek.

Lijkt me dat je meer hebt aan iemand die echt in trauma / stress gespecialiseerd is. Maar ik ben geen psycholoog natuurlijk.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
RoamingZombie schreef:
03-05-2023 17:15
En toch denk ik dat als je de confrontatie niet aangaat je de kern van het probleem ook nooit gaat oplossen. Dit is echt eentje waar het spreekwoord 'Zachte heelmeesters maken stinkende wonden' van toepassing is. Soms moet je even door de pijn heen. En dat macht uitoefenen is alleen maar omdat jij het toe laat. Dit soort macht is een illusie, he ;)
Hou op zeg.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven