Psyche
alle pijlers
Psycholoog zegt afspraken af, mag dit?
woensdag 23 januari 2019 om 12:39
Ik herken het wel hoor. Als ik ergens eigenlijk geen zin in heb, dan vind ik het ook heel fijn om ziek te zijn en dan af te kunnen zeggen met een (in mijn ogen) geldige reden. 
Maar soms is het ook gewoon nodig om tegen jezelf te zeggen dat je het ook best wel kan. Ook met een been in het gips. En als je het doet dan kan dat ook weer een fijn gevoel geven, dat je meer kan dan je dacht
Maar soms is het ook gewoon nodig om tegen jezelf te zeggen dat je het ook best wel kan. Ook met een been in het gips. En als je het doet dan kan dat ook weer een fijn gevoel geven, dat je meer kan dan je dacht
woensdag 23 januari 2019 om 12:53
Dit is echt bullshit. Het tegendeel is vaak zelfs waar, zeker voor mensen als TO met een lange geschiedenis van vermijding. Als het niet goed voelt, is de kans groot dat hij of zij precies op de juiste plek zit te duwen.Gele_Suikerspin schreef: ↑23-01-2019 11:06Ik verbaas mij altijd over hoe erg psychologen (met name zichzelf) op een voetstuk geplaatst worden.
Er zijn ook slechte psychologen. Zoek in overleg met je huisarts gewoon een andere.
Dat iemand een papiertje heeft zegt niks, er zijn ook slechte dokters, advocaten en corrupte agenten.
Als een psycholoog niet goed voelt, is hij niet goed voor jou.
TO, je bent al 7 jaar in therapie en probeerde er in november nog vanaf te komen door te overwegen gewoon niet meer op te komen dagen. Je been is nu een leuk excuus, maar je verzint altijd wel wat, toch? Het ligt in ieder geval nooit aan jou.
Maar het is niet de psych die de behandeling wil stoppen, dat ben jij zelf door te weigeren te doen wat nodig is om vooruit te komen.
woensdag 23 januari 2019 om 13:53
Het valt me op dat je in je OP bewust vaag blijft over de opdracht van je psych. Hiermee gaat dan alle aandacht naar de psych en of zijn verzoek geoorloofd is. Maar daar gaat het natuurlijk in feite helemaal niet om.
Ja, het vervelend en belemmerend dat je been in het gips zit, maar het maakt dingen niet gelijk onmogelijk. Het is veelzeggend dat jouw reactie op zijn verzoek gelijk afwijzend is. Jij redeneert: Ik heb mijn been in het gips DUS nee ik kan niet naar de dagbesteding. Dat is vermijdend gedrag. Een gezonde benadering zou zijn: ik heb mijn been in het gips dus HOE kom ik nu bij de dagbesteding? Dat kun je uitzoeken, informeren, mensen vragen etc. Als er geen enkele mogelijkheid lijkt te zijn, dan zou je dàt tegen psych zeggen: ik heb alles uitgezocht en iedereen gevraagd, heb jij nog een idee want anders kan ik je opdracht helaas nu niet uitvoeren.
Jouw psych probeert je uit het stramien van vermijding te halen en je aan te sporen om een andere benadering te onderzoeken. Niet om je plagen maar om je te laten ervaren dat er veel meer mogelijk is en jij veel meer kan dan je nu denkt. En dàt beste Kroketjee, is therapie waar je echt iets aan hebt!
woensdag 23 januari 2019 om 13:57
Dit dus.spuit_111 schreef: ↑23-01-2019 12:53Dit is echt bullshit. Het tegendeel is vaak zelfs waar, zeker voor mensen als TO met een lange geschiedenis van vermijding. Als het niet goed voelt, is de kans groot dat hij of zij precies op de juiste plek zit te duwen.
TO, je bent al 7 jaar in therapie en probeerde er in november nog vanaf te komen door te overwegen gewoon niet meer op te komen dagen. Je been is nu een leuk excuus, maar je verzint altijd wel wat, toch? Het ligt in ieder geval nooit aan jou.
Maar het is niet de psych die de behandeling wil stoppen, dat ben jij zelf door te weigeren te doen wat nodig is om vooruit te komen.
woensdag 23 januari 2019 om 13:58
OopjenCoppit schreef: ↑23-01-2019 13:53Het valt me op dat je in je OP bewust vaag blijft over de opdracht van je psych. Hiermee gaat dan alle aandacht naar de psych en of zijn verzoek geoorloofd is. Maar daar gaat het natuurlijk in feite helemaal niet om.
Ja, het vervelend en belemmerend dat je been in het gips zit, maar het maakt dingen niet gelijk onmogelijk. Het is veelzeggend dat jouw reactie op zijn verzoek gelijk afwijzend is. Jij redeneert: Ik heb mijn been in het gips DUS nee ik kan niet naar de dagbesteding. Dat is vermijdend gedrag. Een gezonde benadering zou zijn: ik heb mijn been in het gips dus HOE kom ik nu bij de dagbesteding? Dat kun je uitzoeken, informeren, mensen vragen etc. Als er geen enkele mogelijkheid lijkt te zijn, dan zou je dàt tegen psych zeggen: ik heb alles uitgezocht en iedereen gevraagd, heb jij nog een idee want anders kan ik je opdracht helaas nu niet uitvoeren.
Jouw psych probeert je uit het stramien van vermijding te halen en je aan te sporen om een andere benadering te onderzoeken. Niet om je plagen maar om je te laten ervaren dat er veel meer mogelijk is en jij veel meer kan dan je nu denkt. En dàt beste Kroketjee, is therapie waar je echt iets aan hebt!
Mee eens.
En nu denk je misschien wat een stomme opdracht, hoe belangrijk is dat nou dat ik bij die dagbesteding kom? Maar waarschijnlijk is vermijden een van jouw basis-reactie / valkuilen waar je vaak intrapt (heb ik zo het vermoeden). Door tegen die natuurlijke reactie in te gaan kun je nieuw gedrag gaan aanleren.
Op den duur kan je dan gaan herkennen: hey, ik wil weer iets gaan vermijden! En dan is de volgende stap om daar zélf tegenin te gaan. En als je dat maar lang genoeg doet dan zal het langzaam aan gaan verandderen en ga je niet meer zoveel vermijden.
woensdag 23 januari 2019 om 17:06
Ja, al eerder als dat gaat ook. Mijn laatste afspraak had ik voordat ik het gips had (wegens de feestdagen etc had ik toen al een tijdje geen contact gehad) en toen vertelde ik dus dat ik al een tijdje niet bij die dagbesteding was geweest. In het begin nog wel, toen ik alleen de blessure had, maar daarna ben ik tengevolge daarvan heel ziek geworden en kon ik niet meer. Hij vond dat ik wel weer moest gaan, omdat hij vind dat het niet goed is thuis te zitten en dat tot die tijd onze afspraken niet doorgingen. We hadden afgesproken dat ik deze week weer zou gaan, omdat ik zelf hoopte dat het met het gips beter zou gaan, maar maandag had ik nog erg veel last en dinsdag lag er dus allemaal sneeuw, waardoor ik niet veilig kon gaan. Ik moest dinsdag laten weten of ik was geweest en heb dus gezegd dat ik niet was gegaan en dus gaat de afspraak deze week niet door.chocolol schreef: ↑23-01-2019 12:20Ik weet niet, ik snap jullie redenaties, maar ik vind het toch manipulatief klinken.
---
Dat gips gaat er toch weer af, ben je dan van plan je dagbesteding weer op te pakken TO?
Wanneer start je andere behandeling?
Heeft hij gezegd waarom hij de gesprekken afzegt? Dus omdat het anders geen nut heeft of bijvoorbeeld om jou te pushen iets te doen?
Wanneer de andere behandeling start weet ik niet, de aanmelding is vorige week pas verzonden.
woensdag 23 januari 2019 om 17:07
IK probeerde het vanwege herkenbaarheid een beetje vaag te houden.snorriemorrie schreef: ↑23-01-2019 12:20En wat voor dagbesteding was dat dan?
Goed van je trouwens dat je toch staat aangemeld voor die zwaardere behandeling, dat vind ik echt een goede stap van je
kroketjee wijzigde dit bericht op 25-01-2019 11:13
9.28% gewijzigd
woensdag 23 januari 2019 om 17:18
Ik probeer vanwege herkenbaarheid inderdaad een beetje vaag te blijven en er is ook niet zo zeer spraken van een opdracht, maar meer dat ik deze week de dagbesteding weer zou oppakken en zou laten weten of dit was gebeurt en zo nee dan ging onze afspraak niet door. Ik heb laten weten dat ik niet geweest ben. De reden waarom ik nog niet geweest was, is doordat ik maandag nog erg veel last had en ook een andere afspraak had en dinsdag zou ik vanwege de sneeuw opgehaald worden door mijn manager, maar zij vond het niet verantwoord om mij te laten komen wegens het weer, dus toen ben ik ook niet geweest. Ik snap op zich wel waarom hij het belangrijk vindt dat ik wel weer ga, maar vroeg mij gewoon af of het normaal is om anders de afspraken niet door te laten gaan.OopjenCoppit schreef: ↑23-01-2019 13:53Het valt me op dat je in je OP bewust vaag blijft over de opdracht van je psych. Hiermee gaat dan alle aandacht naar de psych en of zijn verzoek geoorloofd is. Maar daar gaat het natuurlijk in feite helemaal niet om.
Ja, het vervelend en belemmerend dat je been in het gips zit, maar het maakt dingen niet gelijk onmogelijk. Het is veelzeggend dat jouw reactie op zijn verzoek gelijk afwijzend is. Jij redeneert: Ik heb mijn been in het gips DUS nee ik kan niet naar de dagbesteding. Dat is vermijdend gedrag. Een gezonde benadering zou zijn: ik heb mijn been in het gips dus HOE kom ik nu bij de dagbesteding? Dat kun je uitzoeken, informeren, mensen vragen etc. Als er geen enkele mogelijkheid lijkt te zijn, dan zou je dàt tegen psych zeggen: ik heb alles uitgezocht en iedereen gevraagd, heb jij nog een idee want anders kan ik je opdracht helaas nu niet uitvoeren.
Jouw psych probeert je uit het stramien van vermijding te halen en je aan te sporen om een andere benadering te onderzoeken. Niet om je plagen maar om je te laten ervaren dat er veel meer mogelijk is en jij veel meer kan dan je nu denkt. En dàt beste Kroketjee, is therapie waar je echt iets aan hebt!
kroketjee wijzigde dit bericht op 25-01-2019 11:15
0.74% gewijzigd
woensdag 23 januari 2019 om 17:47
Kroketjee schreef: ↑23-01-2019 17:18Ik probeer vanwege herkenbaarheid inderdaad een beetje vaag te blijven en er is ook niet zo zeer spraken van een opdracht, maar meer dat ik deze week de dagbesteding weer zou oppakken en zou laten weten of dit was gebeurt en zo nee dan ging onze afspraak niet door.
Enige herkenbaarheid kan ik er niet in zien, bovendien vertel het later wel dus dat argument vind ik niet erg steekhoudend. Wel is vaagheid een manier om onbewust de reacties te sturen. Ik vermoed dat je zoiets (al dan niet onbewust) vaker doet. Het past bij vermijdend gedrag.
Ik denk dat je de afspraak met je psych wel als opdracht kunt zien en zelfs van groot belang voor de voortgang van de therapie!
woensdag 23 januari 2019 om 17:50
woensdag 23 januari 2019 om 17:56
Ik kan begrijpen dat de therapie weinig zin heeft als jij je 'huiswerk' niet doet en geen gegronde reden aangeeft waarom je het niet hebt gedaan.
Een hele belangrijke factor van therapie is het 'doen'. Juist doen wat je wilt vermijden. Alleen dan kun je vooruitgang boeken.
Natuurlijk kan er overmacht zijn, maar ik vermoed dat er bij jou al een hele geschiedenis van excuses waarom je niet 'kon' aan voorafgegaan is. Tot dusverre veilige uitvluchten zonder consequenties. De aanpak van je psych zorgt ervoor dat er wèl consequenties zijn bij vermijding. Een hele belangrijke les die je verder kan brengen in je herstel. Helaas lijk jij dat maar niet te (willen) zien.
woensdag 23 januari 2019 om 18:08
Jij wellicht niet, maar iemand die mij echt kent misschien weer wel, daardoor probeer ik wat ik op dit moment mankeer en wat ik niet kan vaag te houden..OopjenCoppit schreef: ↑23-01-2019 17:47Enige herkenbaarheid kan ik er niet in zien, bovendien vertel het later wel dus dat argument vind ik niet erg steekhoudend. Wel is vaagheid een manier om onbewust de reacties te sturen. Ik vermoed dat je zoiets (al dan niet onbewust) vaker doet. Het past bij vermijdend gedrag.
Ik denk dat je de afspraak met je psych wel als opdracht kunt zien en zelfs van groot belang voor de voortgang van de therapie!
woensdag 23 januari 2019 om 18:08
Blablabla smoesjes. Je bent dus niet eerlijk geweest in je OP. Ten eerste heeft je psych kennelijk gezegd dat je de volgende afspraak kon vergeten als je de dagbesteding niet weer zou oppakken deze week. Dat heb je niet gedaan, dus mag je niet komen. Dat is iets heel anders dan een psych die je behandeling stopzet, zoals je in je OP doet voorkomen.Kroketjee schreef: ↑23-01-2019 17:06Ja, al eerder als dat gaat ook. Mijn laatste afspraak had ik voordat ik het gips had (wegens de feestdagen etc had ik toen al een tijdje geen contact gehad) en toen vertelde ik dus dat ik al een tijdje niet bij die dagbesteding was geweest. In het begin nog wel, toen ik alleen de blessure had, maar daarna ben ik tengevolge daarvan heel ziek geworden en kon ik niet meer. Hij vond dat ik wel weer moest gaan, omdat hij vind dat het niet goed is thuis te zitten en dat tot die tijd onze afspraken niet doorgingen. We hadden afgesproken dat ik deze week weer zou gaan, omdat ik zelf hoopte dat het met het gips beter zou gaan, maar maandag had ik nog erg veel last en dinsdag lag er dus allemaal sneeuw, waardoor ik niet veilig kon gaan. Ik moest dinsdag laten weten of ik was geweest en heb dus gezegd dat ik niet was gegaan en dus gaat de afspraak deze week niet door.
Daarnaast ben je dus al heel lang niet bij je dagbesteding geweest en heb je ook daar weer smoesjes voor.
Het is jouw leven he? Je kan alles blijven vermijden en hier alleen reageren op de enkeling die het met je eens is. Maar je bent in 7 jaar geen reet opgeschoten met deze tactiek, dus ik zou eens wat anders gaan proberen.
woensdag 23 januari 2019 om 18:11
Ach kom toch meid. Je hebt al zoveel verteld in je vorige topics, dat deze vaagheid dat echt niet gaat veranderen.
Jammer dat je hier dan wel weer op in gaat, maar stelselmatig voorbij gaat aan de rest van de boodschap die veel belangrijker is.
woensdag 23 januari 2019 om 18:11
Omdat hij alleen had gevraagd om te laten weten of ik was gegaan, verdere uitleg had hij denk ik net als sommige hier, als smoesjes/excuses gezien. En ik vind het ook niet zo erg dat de afspraak niet door gaat, omdat ik hem anders waarschijnlijk zelf had afgezegd.OopjenCoppit schreef: ↑23-01-2019 17:50Das dan niet handig. Het niet nakomen van de afspraak vraagt ten minste om redenen en onderbouwing. Dat is jouw verantwoordelijkheid. Waarom doe je dat niet?
woensdag 23 januari 2019 om 18:22
Ik zeg letterlijk dit: "Ik moet van mijn psycholoog weer iets gaan doen wat ik een tijd niet heb gedaan, wegens gezondheidsredenen. Zolang ik dit niet doe, zegt hij al mijn afspraken af."spuit_111 schreef: ↑23-01-2019 18:08Blablabla smoesjes. Je bent dus niet eerlijk geweest in je OP. Ten eerste heeft je psych kennelijk gezegd dat je de volgende afspraak kon vergeten als je de dagbesteding niet weer zou oppakken deze week. Dat heb je niet gedaan, dus mag je niet komen. Dat is iets heel anders dan een psych die je behandeling stopzet, zoals je in je OP doet voorkomen.
Daarnaast ben je dus al heel lang niet bij je dagbesteding geweest en heb je ook daar weer smoesjes voor.
Het is jouw leven he? Je kan alles blijven vermijden en hier alleen reageren op de enkeling die het met je eens is. Maar je bent in 7 jaar geen reet opgeschoten met deze tactiek, dus ik zou eens wat anders gaan proberen.
Ik heb van de week laten weten dat ik niet ben geweest, dus is mijn afspraak van deze week afgezegd. Volgende week moet ik weer wat laten weten en als dat weer hetzelfde is dan gaat mijn afspraak weer niet door. Het kan aan mij liggen, maar ik zie niet in wat er anders is aan wat ik zei behalve dat ik het vager heb verwoord.
Prima, dat jij het smoesjes vind. Ik heb een ongeluk gehad en daarna een levensbedreigende ziekte/aandoening, dat is de reden waardoor ik eerder niet ging, nu met het gips had ik gezegd het weer te gaan proberen alleen is dat toch nog toe niet gelukt. Overigens heb ik voor morgen afgesproken om langs te gaan.
De dagbesteding heeft voor de rest helemaal niets te maken met de therapie en is ook niet de reden waarom ik in therapie ben. Mijn psycholoog wil alleen niet dat ik hele dagen alleen thuis zit, omdat dat niet goed voor mij is en hier ben ik het mee eens. Alleen op dit moment heb ik zoveel afspraken in de week staan, dat dit echt niet het geval is en dit heb ik waarschijnlijk niet helemaal goed duidelijk gemaakt tijdens onze laatste afspraak omdat ik een beetje overdonderd was. Voor de rest vroeg ik me gewoon af of dit normaal was en vandaar mijn topic.
woensdag 23 januari 2019 om 18:22
Wow,ik merk echt dat je echt heel erg met jezelf in de knoop zit. Heb je zelf ook door dat je heel erg vermijdend bent en probeert om alles wat moeilijk is uit de weg te gaan?
Je bent sterker dan je denkt, je kunt meer dan je denkt. Daar ben ik echt zeker van. Kom op, je kan het! Je wilt toch vooruit? Helaas is door die shit heenwerken de enige manier om dat te doen.
Je bent sterker dan je denkt, je kunt meer dan je denkt. Daar ben ik echt zeker van. Kom op, je kan het! Je wilt toch vooruit? Helaas is door die shit heenwerken de enige manier om dat te doen.
woensdag 23 januari 2019 om 18:23
Omdat ik heen en terug bij elkaar een half uur (op mijn tempo) moet lopen en dat is niet te doen nu.
woensdag 23 januari 2019 om 18:27
Wederom geef je blijk niet te beseffen wat het doel van je psych is en het belang van de afspraak.Kroketjee schreef: ↑23-01-2019 18:22De dagbesteding heeft voor de rest helemaal niets te maken met de therapie en is ook niet de reden waarom ik in therapie ben. Mijn psycholoog wil alleen niet dat ik hele dagen alleen thuis zit, omdat dat niet goed voor mij is en hier ben ik het mee eens. Alleen op dit moment heb ik zoveel afspraken in de week staan, dat dit echt niet het geval is en dit heb ik waarschijnlijk niet helemaal goed duidelijk gemaakt tijdens onze laatste afspraak omdat ik een beetje overdonderd was. Voor de rest vroeg ik me gewoon af of dit normaal was en vandaar mijn topic.
Je blijft vermijden en jezelf verdedigen en volgt je oude patroon.
woensdag 23 januari 2019 om 18:29
Of het mag... ja natuurlijk. Blijkbaar vindt je psycholoog dit heel belangrijk voor je.
Mijn psycholoog zet me op de weegschaal en als ik onder een bepaald gewicht kom, doet ze geen psychotherapie (EMDR) met mij. Dat mag ook. Ze vindt dat ik dan niet voldoende in conditie ben daarvoor. Dat is haar keuze. Wel teambreed gedragen overigens. Dus aan mij de taak om boven die grens te blijven.
Ik ga je verder niet confronteren, maar blijkbaar wordt er veel waarde aan gehecht. Vast niet voor niets.
Mijn psycholoog zet me op de weegschaal en als ik onder een bepaald gewicht kom, doet ze geen psychotherapie (EMDR) met mij. Dat mag ook. Ze vindt dat ik dan niet voldoende in conditie ben daarvoor. Dat is haar keuze. Wel teambreed gedragen overigens. Dus aan mij de taak om boven die grens te blijven.
Ik ga je verder niet confronteren, maar blijkbaar wordt er veel waarde aan gehecht. Vast niet voor niets.
