Psyche
alle pijlers
"afkicken" van eetverslaving.
zaterdag 13 december 2008 om 19:29
hallo allemaal,
2 weken geleden ben ik gestopt met snoepen en andere ongezonde tussendoortjes. ik heb 15 kilo overgewicht en kreeg daar lichamelijk last van, pijn in mijn bekken.
ik weet wel hoe ik gezond moet eten enzo, dat is het punt niet. ik wil ook echt afvallen dat is nodig voor mijn gezondheid.
het punt is dat ik het zo moeilijk vind! ik voel me net een junk die aan het afkicken is. ik ben ontzettend onrustig van binnen. en erg vervelend tegen mijn man. en alles allemaal zat.
eigenlijk was ik altijd bezig met eten. wat ik zometeen eens even voor lekkers zou nemen. ik ben een echte emotie-eter, alle emoties eigenlijk. verdrietig-troosten=warme chocomel of bonbonbloc oid. boos of verveling, lekker kraken= pindarotsjes. blij gewoon iets lekkers en ga zo maar door.
dit was een gewoonte geworden. en dus was ik altijd met eten bezig. ben ik altijd met eten bezig.
en nu kan ik dus niet meer zo veel eten. gewoon 3 maaltijden en 2 gezonde tussendoortjes, of 3. niks lekkers.
moet n u dus mijn emoties ergens anders in kwijt.
ik wil die knop om in mijn hoofd. dat rotgevoel kwijt. niet meer met eten bezig zijn.
ik ben wel vaker afgevallen. ik kan me niet herinneren op dit moment hoe ik dat toen voelde. maar ben ook altijd weer aangekomen, ben nog wel 10 kilo zwaarder geweest dan nu, het laatste jaar ging het wel goed op zich. ben na kind en borstvoeding maar 2 kilo aangekomen in een jaar. ook een reden om nu die 15 eraf te willen hebben omdat ik dus wel een tijdje hetzelfde gewicht kan houden.
mijn vraag aan jullie is: wie herkent dit en worstelt hier ook mee? en hoe gaan jullie er mee om? het gaat me dus niet om wat je eet en hoeveel je weegt of beweegt, het gaat me om de emotionele kant van eten/afvallen/je gewicht stabiel houden.
2 weken geleden ben ik gestopt met snoepen en andere ongezonde tussendoortjes. ik heb 15 kilo overgewicht en kreeg daar lichamelijk last van, pijn in mijn bekken.
ik weet wel hoe ik gezond moet eten enzo, dat is het punt niet. ik wil ook echt afvallen dat is nodig voor mijn gezondheid.
het punt is dat ik het zo moeilijk vind! ik voel me net een junk die aan het afkicken is. ik ben ontzettend onrustig van binnen. en erg vervelend tegen mijn man. en alles allemaal zat.
eigenlijk was ik altijd bezig met eten. wat ik zometeen eens even voor lekkers zou nemen. ik ben een echte emotie-eter, alle emoties eigenlijk. verdrietig-troosten=warme chocomel of bonbonbloc oid. boos of verveling, lekker kraken= pindarotsjes. blij gewoon iets lekkers en ga zo maar door.
dit was een gewoonte geworden. en dus was ik altijd met eten bezig. ben ik altijd met eten bezig.
en nu kan ik dus niet meer zo veel eten. gewoon 3 maaltijden en 2 gezonde tussendoortjes, of 3. niks lekkers.
moet n u dus mijn emoties ergens anders in kwijt.
ik wil die knop om in mijn hoofd. dat rotgevoel kwijt. niet meer met eten bezig zijn.
ik ben wel vaker afgevallen. ik kan me niet herinneren op dit moment hoe ik dat toen voelde. maar ben ook altijd weer aangekomen, ben nog wel 10 kilo zwaarder geweest dan nu, het laatste jaar ging het wel goed op zich. ben na kind en borstvoeding maar 2 kilo aangekomen in een jaar. ook een reden om nu die 15 eraf te willen hebben omdat ik dus wel een tijdje hetzelfde gewicht kan houden.
mijn vraag aan jullie is: wie herkent dit en worstelt hier ook mee? en hoe gaan jullie er mee om? het gaat me dus niet om wat je eet en hoeveel je weegt of beweegt, het gaat me om de emotionele kant van eten/afvallen/je gewicht stabiel houden.
zaterdag 13 december 2008 om 19:34
hoi!
nou, afvallen is dus helemaal niet mijn ding. Hoe harder ik tegen mezelf zeg datik niks lekkers meer mag, hoe meer ik er aan denk.. en inderdaad, dan ben je steeds met eten bezig..
Ik ben er ook meer bij gaan sporten en dat was voor mij een goede uitlaatklep.
Je ertoe zetten is misschien echt ellendig, maar het gevoel dat je hebt NADAT je gesport hebt, is super.. vond ik. En dat hield in dat ik mijn afleiding in het sporten zocht, mij daardoor ook beter voelde en minder met eten bezig was!
En ik bleef wel af en toe eens iets lekkers eten, want ik vind dat als je jezelf dat gaat ontnemen, het er heel hard weer bij aan komt als je wel weer eens iets lekkers eet. Gewoon met mate, af en toe, wel in de gaten houden, maar niet te streng voor jezelf zijn..
nou, afvallen is dus helemaal niet mijn ding. Hoe harder ik tegen mezelf zeg datik niks lekkers meer mag, hoe meer ik er aan denk.. en inderdaad, dan ben je steeds met eten bezig..
Ik ben er ook meer bij gaan sporten en dat was voor mij een goede uitlaatklep.
Je ertoe zetten is misschien echt ellendig, maar het gevoel dat je hebt NADAT je gesport hebt, is super.. vond ik. En dat hield in dat ik mijn afleiding in het sporten zocht, mij daardoor ook beter voelde en minder met eten bezig was!
En ik bleef wel af en toe eens iets lekkers eten, want ik vind dat als je jezelf dat gaat ontnemen, het er heel hard weer bij aan komt als je wel weer eens iets lekkers eet. Gewoon met mate, af en toe, wel in de gaten houden, maar niet te streng voor jezelf zijn..
zaterdag 13 december 2008 om 21:24
Hoi, ik herken me heel erg in je verhaal. Ik ben al meerdere keren 10 kilo afgevallen. Dat ging door ongeveer 2 maanden hard te sporten en heel gezond te eten. Iederee zegt dan dat je er goed uitziet en ik voelde me ook veel beter. Het koste ook niet echt moeite. Ik had een doel en ging ervoor. Maar dan op een moment gaat ineens de knop om en interesseert het me niet meer. Vaak gaat het heel geleidelijk, maar uiteindelijk eet ik weer drie maanden ongezond en kom ik weer meer dan 10 kilo aan. Als ik me verveel ga ik eten, als ik boos ben ga ik eten, verdrietig eten. Zo frustrerend. Het voelt bij mij ook als een verslaving. Als ik eenmaal de knop weer om heb gezet en ik weer op het gezonde pad ben, kan kan me alle junkfood voor worden geschoteld, maar ik zal het niet eten. Alleen voordat ik weer zover ben dat ik die knop omzet.
Ik word gewoon niet goed van mezelf.
Wat bij mij wel hielp als ik gezond bezig was, was dat ik naar de caloriën keek en dat dan omrekende naar sporttijd. Dan liet ik het vaak wel staan.
Wat nu de oplossing is weet ik dus ook niet. Maar ik blijf proberen en ik denk zeker dat het me op een bepaald moment zal lukken om op een gezond gewicht te blijven.
Ik word gewoon niet goed van mezelf.
Wat bij mij wel hielp als ik gezond bezig was, was dat ik naar de caloriën keek en dat dan omrekende naar sporttijd. Dan liet ik het vaak wel staan.
Wat nu de oplossing is weet ik dus ook niet. Maar ik blijf proberen en ik denk zeker dat het me op een bepaald moment zal lukken om op een gezond gewicht te blijven.
zaterdag 13 december 2008 om 22:53
Ik herken het wel. Zodra ik me 'onrustig' voel, ga ik eten. De gouden tip? Helaas is die er niet maar soms is het het makkelijkste om alle dingen die je pakt als je emotioneel bent, niet in huis te halen omdat je ze dan (logischerwijs) ook niet op kunt eten. Bij mij werkt dat prima. Net als een stukje chocola pakken en de rest terugleggen. Het lijkt stom maar voor mij werkt het wel.
Verder heb ik besloten om professionele hulp te zoeken (dietiste)..
Verder heb ik besloten om professionele hulp te zoeken (dietiste)..
zondag 14 december 2008 om 10:19
Rrinkje, allereerst ! Hartstikke knap dat je al 2 weken niet meer snoept!!!
Wat je schrijft is erg herkenbaar. Ik voel me ook net een junk.
Ik moet zo'n 20 kilo kwijt. Begin me echt ongezond te voelen.
Eten is voor mij net als kijken naar een ongeluk...eigenlijk wil je niet, maar een inwendig stemmetje zegt me het toch te doen. En dan spijt!! Een zak chips gedachtenloos leegeten,je beseffend dat het erg erg slecht is....maar iets in me is sterker.
En die knop moet om!!!!!!
Misschien kunnen we elkaar hier steunen??
Succes en ga zo door!
Wat je schrijft is erg herkenbaar. Ik voel me ook net een junk.
Ik moet zo'n 20 kilo kwijt. Begin me echt ongezond te voelen.
Eten is voor mij net als kijken naar een ongeluk...eigenlijk wil je niet, maar een inwendig stemmetje zegt me het toch te doen. En dan spijt!! Een zak chips gedachtenloos leegeten,je beseffend dat het erg erg slecht is....maar iets in me is sterker.
En die knop moet om!!!!!!
Misschien kunnen we elkaar hier steunen??
Succes en ga zo door!
zondag 14 december 2008 om 14:04
bedankt voor jullie reacties.
meer sporten is voor niet heel handig momenteel omdat ik vaak 's avonds werk en de avonden dat ik niet werk wil ik graag bij mijn man thuis zijn en overdag heb ik onze kleine en geen oppas. en de sportschool hier met oppas is te duur voor ons. ik kan natuurlijk wel vaker gaan lopen met de kleine. dat doe ik al meer. ik sport wel 1x per week trouwens.
ik vraag me alleen af of de oplossing daar ligt. net als ik me afvraag of de oplossing ligt in zorgen dat je het heel druk hebt zodat je niet aan eten denkt. want dan ben je aan het vluchten voor mijn gevoel. ik wil er achter komen wat die emoties dan zijn die ik allemaal wegvrat altijd. en daar dan op een andere manier mee om gaan.
niet meer automatisch naar eten grijpen maar nagaan bij mezelf waar de onrust vandaan komt. wat er dan is wat me dwars zit. heb ik al een beetje gedaan zo gister en vandaag. deed ik vroeger meer dan nu ook.
ik word een beetje geleefd tegenwoordig. en het is wel het leven wat ik wil hoor, maar er gaat veel vanzelf zeg maar. ik heb een kleine, ik werk 28 uur en mijn man werkt en de huishouding en alles. mijn man heeft geen vast werk dus zorgen dat hij aan het werk blijft daar gaat veel tijd en energie in zitten, net als in de kleine. die is anderhalf en vreselijk lief maar een handenbindertje natuurlijk en door al die dingen heb ik niet zo veel gelegenheid meer om eens rustig stil te staan bij mezelf.
hoewel, die gelegenheid moet ik zelf creëren en daar ben ik me nu weer even bewust van.
ik zou het wel fijn vinden hoor als we hier een clubje konden maken om te kletsen en elkaar te steunen. ik ben niet de enige die hier mee bezig is en of het nu eten of drinken of roken is of nog iets anders het komt neer op hoe zorg je goed voor jezelf. denk ik.
nou, ben ik alweer een stapje verder dan gister. voel me ook aanzienlijk minder kloten gelukkig.
hoe is het met jullie?
meer sporten is voor niet heel handig momenteel omdat ik vaak 's avonds werk en de avonden dat ik niet werk wil ik graag bij mijn man thuis zijn en overdag heb ik onze kleine en geen oppas. en de sportschool hier met oppas is te duur voor ons. ik kan natuurlijk wel vaker gaan lopen met de kleine. dat doe ik al meer. ik sport wel 1x per week trouwens.
ik vraag me alleen af of de oplossing daar ligt. net als ik me afvraag of de oplossing ligt in zorgen dat je het heel druk hebt zodat je niet aan eten denkt. want dan ben je aan het vluchten voor mijn gevoel. ik wil er achter komen wat die emoties dan zijn die ik allemaal wegvrat altijd. en daar dan op een andere manier mee om gaan.
niet meer automatisch naar eten grijpen maar nagaan bij mezelf waar de onrust vandaan komt. wat er dan is wat me dwars zit. heb ik al een beetje gedaan zo gister en vandaag. deed ik vroeger meer dan nu ook.
ik word een beetje geleefd tegenwoordig. en het is wel het leven wat ik wil hoor, maar er gaat veel vanzelf zeg maar. ik heb een kleine, ik werk 28 uur en mijn man werkt en de huishouding en alles. mijn man heeft geen vast werk dus zorgen dat hij aan het werk blijft daar gaat veel tijd en energie in zitten, net als in de kleine. die is anderhalf en vreselijk lief maar een handenbindertje natuurlijk en door al die dingen heb ik niet zo veel gelegenheid meer om eens rustig stil te staan bij mezelf.
hoewel, die gelegenheid moet ik zelf creëren en daar ben ik me nu weer even bewust van.
ik zou het wel fijn vinden hoor als we hier een clubje konden maken om te kletsen en elkaar te steunen. ik ben niet de enige die hier mee bezig is en of het nu eten of drinken of roken is of nog iets anders het komt neer op hoe zorg je goed voor jezelf. denk ik.
nou, ben ik alweer een stapje verder dan gister. voel me ook aanzienlijk minder kloten gelukkig.
hoe is het met jullie?
zondag 14 december 2008 om 14:09
Probeer je koolhydrateninname even flink te beperken (dus weinig brood, weinig pasta of rijst, geen aardappelen). Als je dan wel eiwitrijk (magere kipfilet, eieren) en vezelrijk (groentes) en magere kwark en yoghurt gaat eten, zul je heel snel van die vervelende honger af komen! Ik doe zelf het Southbeach dieet en dit bevalt me perfect; gewoon geen prikkelend hongergevoel meer, omdat eiwitten veel beter vullen. Koolhydraten (die dus ook standaard in troost-eten zoals koekjes) zitten, geven de pieken en dalen in je bloedsuikerspiegel die je eetverslaving in stand houden. Een kennis van mij heeft een eetverslaving (loopt ook bij een "lotgenoten"-groep hiervoor) en met dit dieet heeft hij vrijwel geen problemen meer om zijn verslaving onder controle te houden. Het proberen waard, toch?
zondag 14 december 2008 om 14:57
hoi mirjam,
daar heb ik wel eens iets over gehoord geloof ik, is het zoiets van dat je die voedingsmiddelen moet eten die constant energie afgeven zodat je suikerspiegel op peil blijft?
nu heb ik op zich geen honger, ik eet ook wel verantwoord nu volgens mij.
's ochtends havermout of muesli, tussen de middag 2 of 3 boterhammen, 's avonds veel groente en niet zoveel rijst of pasta. nu eet ik veel couscous en meestal zilvervliesrijst. ook wel eens pasta maar dan hou ik de pasta apart zodat ik daar dan een paar eetlepels van neem en meer groente. als alles al door elkaar zit eet je toch snel meer pasta. en dan nog 2 of 3 tussendoortjes, 2x fruit en 1x ontbijtkoek of magere kwark oid. dat is wel goed dacht ik.
ik wist niet dat er ook lotgenootgroepen zijn hiervoor, weet je daar ook meer van?
daar heb ik wel eens iets over gehoord geloof ik, is het zoiets van dat je die voedingsmiddelen moet eten die constant energie afgeven zodat je suikerspiegel op peil blijft?
nu heb ik op zich geen honger, ik eet ook wel verantwoord nu volgens mij.
's ochtends havermout of muesli, tussen de middag 2 of 3 boterhammen, 's avonds veel groente en niet zoveel rijst of pasta. nu eet ik veel couscous en meestal zilvervliesrijst. ook wel eens pasta maar dan hou ik de pasta apart zodat ik daar dan een paar eetlepels van neem en meer groente. als alles al door elkaar zit eet je toch snel meer pasta. en dan nog 2 of 3 tussendoortjes, 2x fruit en 1x ontbijtkoek of magere kwark oid. dat is wel goed dacht ik.
ik wist niet dat er ook lotgenootgroepen zijn hiervoor, weet je daar ook meer van?
zondag 14 december 2008 om 15:05
Die persoon zit bij de anonieme overeters (van dezelfde organisatie als de anonieme alcholisten). En daar komen echt niet alleen de "zware" (letterlijk en figuurlijk) gevallen hoor. Ook slanke mensen die zich "gewoon" niet kunnen beheersen en naar het tankstation rijden voor een zak chips (die dan natuurlijk in een keer leeg gaat). Ik ben wel eens bij zo'n bijeenkomst geweest (uit interesse voor die kennis) en vond het aangrijpend en mooi; mensen stellen zich er heel kwetsbaar op. Jouw eetpatroon klinkt trouwens helemaal niet verkeerd! Zeker als het fruit appels zijn of iets dergelijks (dus geen ananas ofzo; waar veel suiker in zit). Lust je graag groente? Daar mag je eigenlijk onbeperkt van eten (behalve van wortels of mais e.d.; daar zit veel suiker in).
zondag 14 december 2008 om 15:06
mariaroos, dat heb ik ook wel ja, als die knop 1x om dan is het een tijdje niet meer moeilijk. tot het weer mis gaat en dan is het hek van de dam.
en ik wil nu dus dat ik normaal eten ga leren. niet of niks of veel te veel. normaal eten is ook dat je af en toe best iets lekkers mag.
ik wil nu eerst afvallen maar daarna wil ik gewoon normaal. in het weekend chips en af en toe iets lekkers. ik wil dat gewoon leren.
titsenwits heb je ook bedacht wanneer je de knop weer om wilt? ik heb daar maandenlang tegen aan gehangen. maar toen ik bij de dokter kwam met bekkenklachten was hij om. ik heb toen nog een paar dagen zeg maar bewust gesnoept, nog een keer die lekkere chocola gekocht bijvoorbeeld en een oliebol enz om er afscheid van te nemen en toen ben ik begonnen. ik dacht ik kan wel wachten tot 1 januari maar dan heb ik er nog 1 of 2 kilo bij gevroten.de kerstdagen mag ik even vrij van mezelf trouwens. en oudjaarsavond.
en ik wil nu dus dat ik normaal eten ga leren. niet of niks of veel te veel. normaal eten is ook dat je af en toe best iets lekkers mag.
ik wil nu eerst afvallen maar daarna wil ik gewoon normaal. in het weekend chips en af en toe iets lekkers. ik wil dat gewoon leren.
titsenwits heb je ook bedacht wanneer je de knop weer om wilt? ik heb daar maandenlang tegen aan gehangen. maar toen ik bij de dokter kwam met bekkenklachten was hij om. ik heb toen nog een paar dagen zeg maar bewust gesnoept, nog een keer die lekkere chocola gekocht bijvoorbeeld en een oliebol enz om er afscheid van te nemen en toen ben ik begonnen. ik dacht ik kan wel wachten tot 1 januari maar dan heb ik er nog 1 of 2 kilo bij gevroten.de kerstdagen mag ik even vrij van mezelf trouwens. en oudjaarsavond.
zondag 14 december 2008 om 15:57
Hoi Rrinkje,
Die knop, die moet eigenlijk gewoon NU om. Vandaag, morgen.
Ik blijf maar aan het uitstellen. Begin iedere maandag vol goede moed, zogenaamd. dan neem ik het weekend inderdaad om " afscheid te nemen" van mijn oude eetpatroon en neem alles wat ik lekker vind; met als gevolg dat ik er weer een kilo bij heb.
Ik moet NORMAAL gaan leren eten. Heel extreem lijnen is toch niet goed voor mij, dat hou ik niet vol.
Dusseh...morgen weer beginnen????Samen?
Die knop, die moet eigenlijk gewoon NU om. Vandaag, morgen.
Ik blijf maar aan het uitstellen. Begin iedere maandag vol goede moed, zogenaamd. dan neem ik het weekend inderdaad om " afscheid te nemen" van mijn oude eetpatroon en neem alles wat ik lekker vind; met als gevolg dat ik er weer een kilo bij heb.
Ik moet NORMAAL gaan leren eten. Heel extreem lijnen is toch niet goed voor mij, dat hou ik niet vol.
Dusseh...morgen weer beginnen????Samen?
donderdag 18 december 2008 om 11:22
Hoi rrinkje,
Wat een lastig en vervelend probleem, ik heb ook last gehad van binge eating / eetverslaving. Mijn ervaring is dat het behoorlijk wat inspanning kost om er af te komen (wat zeker kan), meestal heb je zowel op emotioneel gebied (anders leren omgaan met emoties ipv ze weg eten) als qua voeding ( afkickken van het veel vet en suiker eten, gezond eetpatroon aanleren, weer naar je lijf leren luisteren) het een en ander te doen. Maar het is te doen!
Het is misschien lastig, maar ik zou proberen het afvallen in eerste instantie niet als prioriteit beschouwen, maar eerst het aanleren van een goed en gezond eetpatroon (al is de kans groot dat je dan ook al wel afvalt). Ook zou ik je aaraden een "support group" om je heen te verzamlen.
Je zegt dat meer sporten geen optie is, ik zou ook zeker niet (te)veel gaan sporten als je denkt dat niet op lange termijn vol te gaan houden. Maar gewoon meer beweging inpassen in je dagelijks leven), dat scheelt al zoveel.
Ken je het boek "mooi dik is niet lelijk", dat is echt een aanrader als je last hebt van (vr)eetbuien / dwangmatig eten.
Ik wens je veel succes toe!
Wat een lastig en vervelend probleem, ik heb ook last gehad van binge eating / eetverslaving. Mijn ervaring is dat het behoorlijk wat inspanning kost om er af te komen (wat zeker kan), meestal heb je zowel op emotioneel gebied (anders leren omgaan met emoties ipv ze weg eten) als qua voeding ( afkickken van het veel vet en suiker eten, gezond eetpatroon aanleren, weer naar je lijf leren luisteren) het een en ander te doen. Maar het is te doen!
Het is misschien lastig, maar ik zou proberen het afvallen in eerste instantie niet als prioriteit beschouwen, maar eerst het aanleren van een goed en gezond eetpatroon (al is de kans groot dat je dan ook al wel afvalt). Ook zou ik je aaraden een "support group" om je heen te verzamlen.
Je zegt dat meer sporten geen optie is, ik zou ook zeker niet (te)veel gaan sporten als je denkt dat niet op lange termijn vol te gaan houden. Maar gewoon meer beweging inpassen in je dagelijks leven), dat scheelt al zoveel.
Ken je het boek "mooi dik is niet lelijk", dat is echt een aanrader als je last hebt van (vr)eetbuien / dwangmatig eten.
Ik wens je veel succes toe!
vrijdag 19 december 2008 om 22:55
Om een misverstand uit de wereld te helpen:
Verse ananas (100 gram) = 12 gram koolhydraten
Appel m schil (100 gram) = 11,8 gram koolhydraten
en
Broccoli (50 gram) = 1 gram koolhydraten
Wortelen (55 gram) = 2 gram koolhydraten
Mais (50 gram) = 5,7 gram, bevat inderdaad wat meer koolhydraten.
Koolhydraten leveren energie, energie dat je lichaam nodig heeft om te kunnen lopen, denken etc. Koolhydraten kun je het beste uit brood, aardappelen, rijst, pasta, fruit & groente halen. Het is beter om de producten met toegevoegde suikers te vermijden: koekjes, chips, snoepjes snacks etc.
quote:Mirjam762 schreef op 14 december 2008 @ 15:05:
Die persoon zit bij de anonieme overeters (van dezelfde organisatie als de anonieme alcholisten). En daar komen echt niet alleen de "zware" (letterlijk en figuurlijk) gevallen hoor. Ook slanke mensen die zich "gewoon" niet kunnen beheersen en naar het tankstation rijden voor een zak chips (die dan natuurlijk in een keer leeg gaat). Ik ben wel eens bij zo'n bijeenkomst geweest (uit interesse voor die kennis) en vond het aangrijpend en mooi; mensen stellen zich er heel kwetsbaar op. Jouw eetpatroon klinkt trouwens helemaal niet verkeerd! Zeker als het fruit appels zijn of iets dergelijks (dus geen ananas ofzo; waar veel suiker in zit). Lust je graag groente? Daar mag je eigenlijk onbeperkt van eten (behalve van wortels of mais e.d.; daar zit veel suiker in).
Verse ananas (100 gram) = 12 gram koolhydraten
Appel m schil (100 gram) = 11,8 gram koolhydraten
en
Broccoli (50 gram) = 1 gram koolhydraten
Wortelen (55 gram) = 2 gram koolhydraten
Mais (50 gram) = 5,7 gram, bevat inderdaad wat meer koolhydraten.
Koolhydraten leveren energie, energie dat je lichaam nodig heeft om te kunnen lopen, denken etc. Koolhydraten kun je het beste uit brood, aardappelen, rijst, pasta, fruit & groente halen. Het is beter om de producten met toegevoegde suikers te vermijden: koekjes, chips, snoepjes snacks etc.
quote:Mirjam762 schreef op 14 december 2008 @ 15:05:
Die persoon zit bij de anonieme overeters (van dezelfde organisatie als de anonieme alcholisten). En daar komen echt niet alleen de "zware" (letterlijk en figuurlijk) gevallen hoor. Ook slanke mensen die zich "gewoon" niet kunnen beheersen en naar het tankstation rijden voor een zak chips (die dan natuurlijk in een keer leeg gaat). Ik ben wel eens bij zo'n bijeenkomst geweest (uit interesse voor die kennis) en vond het aangrijpend en mooi; mensen stellen zich er heel kwetsbaar op. Jouw eetpatroon klinkt trouwens helemaal niet verkeerd! Zeker als het fruit appels zijn of iets dergelijks (dus geen ananas ofzo; waar veel suiker in zit). Lust je graag groente? Daar mag je eigenlijk onbeperkt van eten (behalve van wortels of mais e.d.; daar zit veel suiker in).
dinsdag 30 december 2008 om 22:41
Hallo,
Ook ik herken mezelf in een emo-eter. Ik heb een behoorlijke tijd 65 kilo gewogen en binnen een jaar 20 kilo aangekomen. Voorheen viel ik af wanneer ik vervelende zaken aan mijn hoofd had, nu prop ik me helemaal vol.
Ik ben naar de arts gegaan en gevraagd of zij mij kon helpen, geen dietiste want ik weet zelf donders goed dat ieder pondje door het mondje gaat, en uiteindelijk ben ik bij een psychologe terecht gekomen.
Waar ik inmiddels wel achter ben is dat je de boel eerst op een rijtje moet zetten, voordat je kan beginnen aan een ander eetpatroon.
Inzicht krijgen in waarom je jezelf zo volpropt met slecht voedsel en de boel weer helder en duidelijk krijgen.
Ik heb 20 jaar gerookt en t koste mij geen enkele moeite om te stoppen en het stoppen met met volproppen van voedsel, lukt me gewoon niet!
Ook ik herken mezelf in een emo-eter. Ik heb een behoorlijke tijd 65 kilo gewogen en binnen een jaar 20 kilo aangekomen. Voorheen viel ik af wanneer ik vervelende zaken aan mijn hoofd had, nu prop ik me helemaal vol.
Ik ben naar de arts gegaan en gevraagd of zij mij kon helpen, geen dietiste want ik weet zelf donders goed dat ieder pondje door het mondje gaat, en uiteindelijk ben ik bij een psychologe terecht gekomen.
Waar ik inmiddels wel achter ben is dat je de boel eerst op een rijtje moet zetten, voordat je kan beginnen aan een ander eetpatroon.
Inzicht krijgen in waarom je jezelf zo volpropt met slecht voedsel en de boel weer helder en duidelijk krijgen.
Ik heb 20 jaar gerookt en t koste mij geen enkele moeite om te stoppen en het stoppen met met volproppen van voedsel, lukt me gewoon niet!
zaterdag 3 januari 2009 om 18:42
Hoi allemaal.
ik kwam even een kijkje nemen hier;) en ben na het lezen cvan sommige verhalen benieuwd hoe het met jullie gaat met alle voornemens voor het omzetten van het eetgedrag???
Ook ik heb veel problemen met overgewicht (daarbij ben ik ook vrij jong) tja ik herken heel veel... emotie eten, uit gewoonte, gezelligheid, puur om het eten, geen goed patroon in mijn eetgewoonten, maaltijden overslaan en daarmee eetbuien verergeren. Ik weet prima hoe een normaal eetpatroon eruit moet zien... ben onderhand wel expert haha maar het DOEN daar zit het probleem dat zullen jullie vast herkennen. toch ga ik weer een poging doen, niet dieten maar wel gezonder eten. aan de ene kant vol goede moed aan de andere kant ook weer erg moeilijk.
ik hoop dat het bij jullie gelukt is deze stap te nemen!
ik kwam even een kijkje nemen hier;) en ben na het lezen cvan sommige verhalen benieuwd hoe het met jullie gaat met alle voornemens voor het omzetten van het eetgedrag???
Ook ik heb veel problemen met overgewicht (daarbij ben ik ook vrij jong) tja ik herken heel veel... emotie eten, uit gewoonte, gezelligheid, puur om het eten, geen goed patroon in mijn eetgewoonten, maaltijden overslaan en daarmee eetbuien verergeren. Ik weet prima hoe een normaal eetpatroon eruit moet zien... ben onderhand wel expert haha maar het DOEN daar zit het probleem dat zullen jullie vast herkennen. toch ga ik weer een poging doen, niet dieten maar wel gezonder eten. aan de ene kant vol goede moed aan de andere kant ook weer erg moeilijk.
ik hoop dat het bij jullie gelukt is deze stap te nemen!
zaterdag 3 januari 2009 om 22:04
hoi hoi,
Ik ken het gevoel maar ben er jaren vanaf. Heb destijds het lijnen afgezworen.
Mijn manier was het volgende.
Elke zondag avond ging ik samen met mijn partner wegen.
Als ik gelijk was gebleven of af gevallen was het oke.
Als ik ook maar iets aangekomen was moest ik 1 euro in een potje gooien. Vervelend als je je periode krijgt, meestal ben je dan iets zwaarder.
Heel kinderachtig maar ik wilde perse niet betalen.
Ik kon gewoon iets lekkers nemen, sloeg ik iets anders over of maakte een lekkere wandeling extra, desnoods at ik de weegdag weinig of niet.
Zo ben ik niet alleen (langzaam) op een goed gewicht gekomen, het heeft me geleerd om er voor te zorgen dat ik het blijf.
Ik ken het gevoel maar ben er jaren vanaf. Heb destijds het lijnen afgezworen.
Mijn manier was het volgende.
Elke zondag avond ging ik samen met mijn partner wegen.
Als ik gelijk was gebleven of af gevallen was het oke.
Als ik ook maar iets aangekomen was moest ik 1 euro in een potje gooien. Vervelend als je je periode krijgt, meestal ben je dan iets zwaarder.
Heel kinderachtig maar ik wilde perse niet betalen.
Ik kon gewoon iets lekkers nemen, sloeg ik iets anders over of maakte een lekkere wandeling extra, desnoods at ik de weegdag weinig of niet.
Zo ben ik niet alleen (langzaam) op een goed gewicht gekomen, het heeft me geleerd om er voor te zorgen dat ik het blijf.
zaterdag 3 januari 2009 om 22:10
Ik herken wel wat je schrijft. Ik ben zelf ook bezig een aantal kilo's af te vallen en niet snoepen is voor mij - als emotie-eter - soms ook moeilijk. Ik los het op door de momenten dat ik wel eet (ik ben niet aan de lijn, maar kook gezonder met alleen maar echte producten; dus niets uit pakje/potje/blikje/fabriek) te zorgen dat ik extreem lekker eet. In eerste instantie leek het alsof ik duurder uit was, maar nu ik alle extraatje laat staan, heb ik meer geld voor luxe producten (en die kunnen ook 'light' zijn). Laat me proberen uit te leggen wat ik daarmee bedoel.
Vandaag heb ik Indiase eiercurry met rijst en koriander gegeten. Koriander voor 50 cent op de markt gekocht.
In die curry gaan flink wat tomaten. Nu zijn Nederlandse tomaten vaak niet lekker (smaakloos), dus koop ik de allerduurste die er zijn (tastytom). Daardoor wordt mijn gerecht lekkerder en eet ik met meer smaak. Daardoor heb ik toch minder behoefte om de kast te plunderen waardan rotzooi inligt als chocola en chips.
Vandaag heb ik Indiase eiercurry met rijst en koriander gegeten. Koriander voor 50 cent op de markt gekocht.
In die curry gaan flink wat tomaten. Nu zijn Nederlandse tomaten vaak niet lekker (smaakloos), dus koop ik de allerduurste die er zijn (tastytom). Daardoor wordt mijn gerecht lekkerder en eet ik met meer smaak. Daardoor heb ik toch minder behoefte om de kast te plunderen waardan rotzooi inligt als chocola en chips.
donderdag 8 januari 2009 om 14:53
Rrinkje en Tits ben benieuwd hoe het met jullie gaat. Ik kan me ook aan de groep toevoegen. Ben ook een emotie-eter en eigenlijk al levenslang met tussenpozen aan het lijnen. Ooit ben ik 25 kg afgevallen in 3 maanden bij de weight watchers maar dat zit er allemaal al lang weer aan, en zelfs meer
Ik ben ook bij een dietiste onder behandeling die eigenlijk veel te aardig is voor mij. De laatste 4 weken ben ik niet geweest en ik heb wel weer een afspraak gemaakt voor 16-1 omdat ik toch niet tevreden ben met mijn gewicht en het nog steeds niet helemaal op wil geven. Ik kan niet accepteren dat ik zo zwaar ben. Natuurlijk ligt het helemaal aan me zelf en ik kan me ook echt niet inhouden af en toe. Als ik eenmaal weer op dreef ben om af te vallen gaat het uitstekend, ik hou me dan er goed aan de gezonde maaltijd en neem geen snacks of koekjes en snoepjes. Het werkt bij mij niet om me zelf af en toe iets toe te staan want dan voelt het alsof het allemaal kapot is wat ik daarvoor goed heb gedaan. Ik houd het meestal 2 tot 3 weken vol en dan komt er ineens weer iets waardoor ik faal. Ik kan mezelf dan niet herpakken en kom vaak weer meer aan dan wat ik eerder woog, wat we weer ontzettend verdrietig maakt en waardoor ik weer eet en snoep en snaai....het bekende cirkeltje. Ik weet inmiddels bijna meer van gezond eten als de dietiste en toch lukt het me niet. Ik ga vaak de mist in als ik een uitstapje of etentje in het vooruitzicht heb en ik heb gemerkt dat gezellig de tijd doorbrengen bij mij alles met eten te maken heeft. Als ik naar een bruiloft ga waar aan het eind van de avond een koud buffet klaar staat en ik er niet of nauwelijks aan deel mag/kan nemen hoeft voor mij de hele bruiloft niet (schaam me rot hierover) Alsof het alleen maar om eten draait. Ik drink heel af en toe wel eens een wit zoet wijntje. Vaak bied ik me aan als de BOB en dan drink ik geen alcohol en dat doet me niets. Het gekke is juist wanneer ik weer lijn ik dat wijntje dan ineens enorm ga missen, heel raar.
Ik maak ook lange dagen op mijn werk (3 dagen in de week) en moet dan nog vaak na mijn werk naar de winkel met een hongerige maag om eten te kopen. Dan moet ik het ook nog klaarmaken en je snapt het wel, dan snoep ik al een derde uit de pan voordat ik uberhaupt aan tafel ga. Natuurlijk weet ik heel goed hoe ik het beter kan doen (van te voren in huis halen etc) maar toch gaat het steeds mis.
Het sporten is ook zoiets... Heb lang een abbonnement gehad bij de sportschool samen met man en vriendin maar het was steeds moeilijker op te brengen om te gaan. Ik doe het gewoon niet met plezier, het is mijn ding niet, en op het laatst dronken mijn vriendin en ik er alleen nog maar koffie. Mijn man kon niet mee door gezondheidsredenen dus op het eind van het liedje heeft iedereen het maar weer opgezegd. Ik heb ook heel veel last van mijn knieén op dit moment en de 13 treden van de trap zijn eigenlijk al teveel voor me. Heel af en toe (1 a 2 keer per maand)lopen mijn vriendin en ik de lange weg van ons dorp naar de stad (6 km) om daar koffie te drinken en dan weer terug te wandelen in flinke pas. Ik voel me dan wel voldaan. Dat is eigenlijk alle beweging. Ik woon te ver van mijn werk en moet teveel meenemen dus fietsen lukt ook niet.
Kortom van beweging komt het ook niet echt bij mij.
Ook heb ik de tacktiek van alles op schrijven al eens geprobeerd. Welke tacktiek heb ik niet geprobeerd pfff. Ik denk dat alleen zo'n programma als big diet destijds bij mij zou helpen, gewoon 3 maanden opgesloten worden en door een proffesioneel team gecoached te worden, maar niet op tv.
En toch wil ik weer afvallen..........zuchtttttt.
Ik denk dat ik me maar weer voor ga bereiden om vanaf 16 januari weer serieus aan de slag te gaan.
Misschien helpt het om hier mee te schrijven.
Ik wens jullie in ieder geval veel succes en ben benieuwd hoe het met iedereen gaat. Oh ja Kat: ik weet precies wat je bedoelt, ben ook ooit gestopt met roken toen ik 2 pakjes per dag rookte, geen enkel probleem. Ik heb nooit meer een sigaret aangeraakt maar met lijnen lukt het niet Jij ook veel sterkte!
Ik ben ook bij een dietiste onder behandeling die eigenlijk veel te aardig is voor mij. De laatste 4 weken ben ik niet geweest en ik heb wel weer een afspraak gemaakt voor 16-1 omdat ik toch niet tevreden ben met mijn gewicht en het nog steeds niet helemaal op wil geven. Ik kan niet accepteren dat ik zo zwaar ben. Natuurlijk ligt het helemaal aan me zelf en ik kan me ook echt niet inhouden af en toe. Als ik eenmaal weer op dreef ben om af te vallen gaat het uitstekend, ik hou me dan er goed aan de gezonde maaltijd en neem geen snacks of koekjes en snoepjes. Het werkt bij mij niet om me zelf af en toe iets toe te staan want dan voelt het alsof het allemaal kapot is wat ik daarvoor goed heb gedaan. Ik houd het meestal 2 tot 3 weken vol en dan komt er ineens weer iets waardoor ik faal. Ik kan mezelf dan niet herpakken en kom vaak weer meer aan dan wat ik eerder woog, wat we weer ontzettend verdrietig maakt en waardoor ik weer eet en snoep en snaai....het bekende cirkeltje. Ik weet inmiddels bijna meer van gezond eten als de dietiste en toch lukt het me niet. Ik ga vaak de mist in als ik een uitstapje of etentje in het vooruitzicht heb en ik heb gemerkt dat gezellig de tijd doorbrengen bij mij alles met eten te maken heeft. Als ik naar een bruiloft ga waar aan het eind van de avond een koud buffet klaar staat en ik er niet of nauwelijks aan deel mag/kan nemen hoeft voor mij de hele bruiloft niet (schaam me rot hierover) Alsof het alleen maar om eten draait. Ik drink heel af en toe wel eens een wit zoet wijntje. Vaak bied ik me aan als de BOB en dan drink ik geen alcohol en dat doet me niets. Het gekke is juist wanneer ik weer lijn ik dat wijntje dan ineens enorm ga missen, heel raar.
Ik maak ook lange dagen op mijn werk (3 dagen in de week) en moet dan nog vaak na mijn werk naar de winkel met een hongerige maag om eten te kopen. Dan moet ik het ook nog klaarmaken en je snapt het wel, dan snoep ik al een derde uit de pan voordat ik uberhaupt aan tafel ga. Natuurlijk weet ik heel goed hoe ik het beter kan doen (van te voren in huis halen etc) maar toch gaat het steeds mis.
Het sporten is ook zoiets... Heb lang een abbonnement gehad bij de sportschool samen met man en vriendin maar het was steeds moeilijker op te brengen om te gaan. Ik doe het gewoon niet met plezier, het is mijn ding niet, en op het laatst dronken mijn vriendin en ik er alleen nog maar koffie. Mijn man kon niet mee door gezondheidsredenen dus op het eind van het liedje heeft iedereen het maar weer opgezegd. Ik heb ook heel veel last van mijn knieén op dit moment en de 13 treden van de trap zijn eigenlijk al teveel voor me. Heel af en toe (1 a 2 keer per maand)lopen mijn vriendin en ik de lange weg van ons dorp naar de stad (6 km) om daar koffie te drinken en dan weer terug te wandelen in flinke pas. Ik voel me dan wel voldaan. Dat is eigenlijk alle beweging. Ik woon te ver van mijn werk en moet teveel meenemen dus fietsen lukt ook niet.
Kortom van beweging komt het ook niet echt bij mij.
Ook heb ik de tacktiek van alles op schrijven al eens geprobeerd. Welke tacktiek heb ik niet geprobeerd pfff. Ik denk dat alleen zo'n programma als big diet destijds bij mij zou helpen, gewoon 3 maanden opgesloten worden en door een proffesioneel team gecoached te worden, maar niet op tv.
En toch wil ik weer afvallen..........zuchtttttt.
Ik denk dat ik me maar weer voor ga bereiden om vanaf 16 januari weer serieus aan de slag te gaan.
Misschien helpt het om hier mee te schrijven.
Ik wens jullie in ieder geval veel succes en ben benieuwd hoe het met iedereen gaat. Oh ja Kat: ik weet precies wat je bedoelt, ben ook ooit gestopt met roken toen ik 2 pakjes per dag rookte, geen enkel probleem. Ik heb nooit meer een sigaret aangeraakt maar met lijnen lukt het niet Jij ook veel sterkte!
vrijdag 9 januari 2009 om 14:03
hallo!
ik ben geen regelmatige schrijver, vroeger wel maar nu met kind en werk enz. niet meer zo. maar ik ga het weer proberen.
het is weer even een beetje mis met mij. ik heb het tot de kerst goed en ook makkelijk volgehouden, maar tijdens de kerst heb ik het even losgelaten en daarna is het weer moeilijk merk ik.
nu komt het ook omdat ik flink wat stress heb gehad, werkdingen en ook fikse ruzie met man. ik heb het helemaal niet gek gedaan, ik ben bezig vanaf 1 december en ben 2 kilo afgevallen, maar die drang is er weer momenteel. heb ook net een berevette lunch genomen, ik heb er even aan toe gegeven. ik probeer om het weer op te pakken.
zonder stress met goed eten val ik af en vind ik het ook niet zo moeilijk heb ik gemerkt. maar met stress zit ik weer veel aan eten te denken. en dat is het probleem. die aandrang. ik weet nog steeds niet hoe ik daar vanaf moet komen.
yanou, ik weet eerlijk gezegd niet zoveel te zeggen op je verhaal behalve dat het herkenbaar is. laten we proberen te schrijven.
ik zat in de laatste ronde van een sollicitatie en ben daar zo mee bezig geweest. als ik die baan kreeg zou er veel veranderen in ons leven en enerzijds wou ik dat wel maar anderzijds vond ik het ook heel eng. de kerst en zo zat tussen de verschillende rondes dus dan heb je ook meer tijd om er over na te denken. toen het laatste gesprek en dan wachten op de uitslag. toevallig ook nog dikke ruzie met manlief, pppfff ik ben nog aan het bijkomen. en merk dus nu dat ik vind dat ik het wel verdien om mezelf even te verwennen. maar zit nu wel met een vervelend vol gevoel. toch te bedenken of ik even snel naar AH ga om dat lekkere ijs te halen. de Ah is hier heel dichtbij dat is niet altijd goed.
maar ik ga dat ijs niet halen. ik weet wel dat dat de anticlimax na de spanning niet weghaalt (ik heb de baan niet weet ik inmiddels) en ik ben al niet meer boos op man, moet alleen alles nog even laten zakken, daar helpt ijs ook niet bij. en ik wil me niet rot over mezelf gaan voelen. het is moeilijk genoeg geweest afgelopen 2, 3 weken. dat ik het niet helemaal heb verpest of opgegeven vind ik eigenlijk best goed van mezelf.
ik ben geen regelmatige schrijver, vroeger wel maar nu met kind en werk enz. niet meer zo. maar ik ga het weer proberen.
het is weer even een beetje mis met mij. ik heb het tot de kerst goed en ook makkelijk volgehouden, maar tijdens de kerst heb ik het even losgelaten en daarna is het weer moeilijk merk ik.
nu komt het ook omdat ik flink wat stress heb gehad, werkdingen en ook fikse ruzie met man. ik heb het helemaal niet gek gedaan, ik ben bezig vanaf 1 december en ben 2 kilo afgevallen, maar die drang is er weer momenteel. heb ook net een berevette lunch genomen, ik heb er even aan toe gegeven. ik probeer om het weer op te pakken.
zonder stress met goed eten val ik af en vind ik het ook niet zo moeilijk heb ik gemerkt. maar met stress zit ik weer veel aan eten te denken. en dat is het probleem. die aandrang. ik weet nog steeds niet hoe ik daar vanaf moet komen.
yanou, ik weet eerlijk gezegd niet zoveel te zeggen op je verhaal behalve dat het herkenbaar is. laten we proberen te schrijven.
ik zat in de laatste ronde van een sollicitatie en ben daar zo mee bezig geweest. als ik die baan kreeg zou er veel veranderen in ons leven en enerzijds wou ik dat wel maar anderzijds vond ik het ook heel eng. de kerst en zo zat tussen de verschillende rondes dus dan heb je ook meer tijd om er over na te denken. toen het laatste gesprek en dan wachten op de uitslag. toevallig ook nog dikke ruzie met manlief, pppfff ik ben nog aan het bijkomen. en merk dus nu dat ik vind dat ik het wel verdien om mezelf even te verwennen. maar zit nu wel met een vervelend vol gevoel. toch te bedenken of ik even snel naar AH ga om dat lekkere ijs te halen. de Ah is hier heel dichtbij dat is niet altijd goed.
maar ik ga dat ijs niet halen. ik weet wel dat dat de anticlimax na de spanning niet weghaalt (ik heb de baan niet weet ik inmiddels) en ik ben al niet meer boos op man, moet alleen alles nog even laten zakken, daar helpt ijs ook niet bij. en ik wil me niet rot over mezelf gaan voelen. het is moeilijk genoeg geweest afgelopen 2, 3 weken. dat ik het niet helemaal heb verpest of opgegeven vind ik eigenlijk best goed van mezelf.
maandag 23 februari 2009 om 19:49
Dames, ik zie ook voor het eerst pas dit topic maar het ziet er allemaal zo herkenbaar uit..... Ben van 2004 tot eind 2005 ooit eens 14 kg afgevallen heb dat een jaar of wat op hetzelfde gewicht weten te houden en ben sinds eind 2006 gewoon 28 kg aangekomen. Ik wil nu zo graag het weer oppakken maar er is iets in me wat me tegenhoudt en ervoor zorgt dat ik het niet weer kan oppakken zoals ik het toen der tijd deed. Het is niet dat ik niet weet hoe het moet. Ik kan zo dietiste worden ondertussen met al die kennis die ik in mijn bezit heb. Maar het doen wil me gewoon niet lukken en weet ook niet hoe het komt. Ik wil wel maar dan gaat het een weekje goed en daarna is het weer helemaal weg.... Vooral beweging en avondeten is bij mij het grote probleem merk ik nu. En doordat ik dat niet doe is ook het snoepen snel weer in de maak... En dat is ook niet fijn. Oftewel ik weet gewoon niet meer hoe het nu verder moet. Zit gewoon in de knoop met mezelf wat eten betreft en wil die knoop eruit halen maar niet hoe. Iemand inmiddels al achter de gulde oplossing? Dan hoor ik hem graag!
