Psyche
alle pijlers
"Nee" zeggen
maandag 27 augustus 2007 om 10:21
Een hele goede vriend van mij heeft een probleem: Hij kan geen nee zeggen. Het gevolg is dat hij overal iedereen helpt en geen tijd neemt voor zichzelf. Iedereen weet ook dat hij geen "nee" kan zeggen en daarom wordt hij ook vaak gevraagd voor de meest uiteenlopende klusjes. De laatste weken klaagt hij over hoofdpijn en hij komt erg gestressd over. Niet gek natuurlijk. Ik ben bang dat hij binnenkort een keer in gaat storten. Hoe kan ik hem helpen? Hij ziet zelf ook wel in dat het allemaal komt doordat hij geen "nee" kan zeggen, maar ach, zegt hij dan, ik help graag waar dat kan. Natuurlijk is een ander helpen prima, maar om dan jezelf helemaal weg te cijferen is het andere uiterste. Bovendien: al die mensen die hij helpt, helpen die hem als hij het nodig heeft?
Iemand tips voor mij om hem te helpen?
Iemand tips voor mij om hem te helpen?
maandag 27 augustus 2007 om 10:33
maandag 27 augustus 2007 om 10:41
Van altijd "ja" zeggen naar leren "nee "te zeggen is een grote stap. Begin eens met "misschien". Als iemand iets vraagt geef je gewoon aan dat je eerst in je agenda moet kijken en dan heb je uitgebreid de tijd om na te denken of je wel ja wilt zeggen en zoniet dan kun je bedenken hoe je nee gaat zeggen...
maandag 27 augustus 2007 om 11:46
maandag 27 augustus 2007 om 11:47
Mijn vriend heeft daar ook last van. Kwam ie steeds in situaties terecht die 'm geen goed doen. Ik heb 'm aangeraden om op momenten dat hij twijfelt niet meteen toezeggingen te doen:"laat me er even over denken, dan laat ik het je nog weten". Dan heeft ie even tijd om na te gaan of hij iets echt wel wil en, zo niet, om zijn "nee" voor te bereiden.
Maar mijn vriend had dat advies van mij nooit opgevolgd als hij niet eerder ongenadig op z'n gezicht was gegaan...
Maar mijn vriend had dat advies van mij nooit opgevolgd als hij niet eerder ongenadig op z'n gezicht was gegaan...
maandag 27 augustus 2007 om 12:15
Egoisme is het ene uiterste, Altruisme altijd klaarstaan voor een ander zonder enig eigenbelang is ook niet gezond. Om het evenwicht tussen egoisme en altruisme te vinden, is de term gezond egoisme bedacht. Dit betekent rekening houden met de wensen van jezelf en met die van een ander, zelfvertrouwen kweken en duidelijk afbakenen wat je wil en vooral niet wil.
Veel mensen zijn vooral aardig om ook aardig gevonden te worden door anderen.
Jezelf uitsloven voor anderen komt meestal voort uit een minderwaardigheidsgevoel. Door anderen te helpen, heb je eventjes het gevoel dat je minder leeg bent van binnen. Veel mensen zijn voortdurend op zoek naar compensatie voor de onvrede die ze in zichzelf voelen.
Gezond egoisme kun je enkel bereiken als je een reëel beeld over jezelf hebt. Bedenk dat niemand perfect is, accepteer jezelf zoals je bent en dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken. Je moet kiezen tussen eigenbelang en dat van een ander, dat is niet altijd eenvoudig.
Je eigen schuldgevoel of het werken op je schuldgevoel komt al snel om de hoek kijken. Het is elke keer weer een keuze maken. Eerst moet je loskomen van onterecht schuldgevoel.
Wegcijferen in een relatie komt ook veel voor, vaak heb je het gevoel dat je alles geeft en er weinig voor terugkrijgt. Dit kan een heel ontevreden en onzeker gevoel geven. Soms is dit niet eenvoudig terug te draaien, maar bedenk dat voor een goede relatie geven en krijgen in evenwicht moet zijn. Vaak is de ander zich er helemaal niet van bewust, een goed en eerlijk gesprek kan dan veel oplossen. Probeer dit dan niet in een verwijtende vorm te doen, verwacht niet dat de ander veel verandert, kijk eerst naar je eigen gedrag. Krop ontevreden gevoelens niet op omdat die op den duur ook alle andere gevoelens gaan overheersen.
We zijn allemaal verantwoordelijk voor de mensen om ons heen, maar we zijn ook verantwoordelijk voor onszelf. Te veel van het ene is niet goed, te veel van het andere ook niet. Gezond egoisme zorgt ervoor dat je het eigen geluk verwezenlijkt, zonder dat onze betrokkenheid voor anderen verminderd.
Hoe verander je jezelf als je zorgzame karakter een probleem voor jezelf is:
Als je ontevreden bent over je eigen gedrag, probeer eens na te gaan of er een patroon zit in de situaties waarin je telkens terecht komt. Kijk eens objectief wat jou eigen aandeel hier in is. Je kunt op deze wijze een zogenaamde valkuil voor jezelf ontdekken.
Neem eens een helikopter kijk op de zaak, stel je eens voor hoe je zou reageren als je naar iemand anders kijkt die hetzelfde gedrag als jezelf vertoont.
Probeer je eigen grenzen te bepalen en neem je voor die ook te verdedigen. Tot zover mag iemand gaan, als ze verder proberen te gaan dan accepteer je dit niet meer. Probeer duidelijk voor jezelf af te bakenen wat je wel wilt en vooral wat je niet wilt en probeer jezelf en anderen daar aan te houden.
Onderzoek en erken je tekortkomingen en kom er eerlijk voor uit. Als je een beter beeld van jezelf schept dan de werkelijkheid ben je alsmaar bezig jezelf te bewijzen. Ook word het wel heel ingewikkeld als je jezelf anders presenteert tegenover verschillende mensen die dan ineens tegelijk bij elkaar komen. Kortom wees jezelf en leer jezelf kennen. Probeer te accepteren dat niet iedereen je aardig hoeft te vinden.
Leer te ontdekken wanneer men op je schuldgevoel gaat werken, en geeft dan duidelijk aan dat je dat niet prettig vind.
Leer nee te zeggen als iemand op een heel ongelegen moment om hulp aanklopt. Als je geen tijd hebt, spreek dan eventueel af wanneer je wel tijd hebt. Probeer eerlijk te zijn en er niet met een smoes onderuit te komen. Laat merken dat je wel belangstelling hebt voor de ander maar dat het nu even niet mogelijk is. In de meeste gevallen zal de ander daar begrip voor hebben.
Leer dat je niet verantwoordelijk bent voor de hele wereld, wel voor jezelf.
Veel mensen zijn vooral aardig om ook aardig gevonden te worden door anderen.
Jezelf uitsloven voor anderen komt meestal voort uit een minderwaardigheidsgevoel. Door anderen te helpen, heb je eventjes het gevoel dat je minder leeg bent van binnen. Veel mensen zijn voortdurend op zoek naar compensatie voor de onvrede die ze in zichzelf voelen.
Gezond egoisme kun je enkel bereiken als je een reëel beeld over jezelf hebt. Bedenk dat niemand perfect is, accepteer jezelf zoals je bent en dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken. Je moet kiezen tussen eigenbelang en dat van een ander, dat is niet altijd eenvoudig.
Je eigen schuldgevoel of het werken op je schuldgevoel komt al snel om de hoek kijken. Het is elke keer weer een keuze maken. Eerst moet je loskomen van onterecht schuldgevoel.
Wegcijferen in een relatie komt ook veel voor, vaak heb je het gevoel dat je alles geeft en er weinig voor terugkrijgt. Dit kan een heel ontevreden en onzeker gevoel geven. Soms is dit niet eenvoudig terug te draaien, maar bedenk dat voor een goede relatie geven en krijgen in evenwicht moet zijn. Vaak is de ander zich er helemaal niet van bewust, een goed en eerlijk gesprek kan dan veel oplossen. Probeer dit dan niet in een verwijtende vorm te doen, verwacht niet dat de ander veel verandert, kijk eerst naar je eigen gedrag. Krop ontevreden gevoelens niet op omdat die op den duur ook alle andere gevoelens gaan overheersen.
We zijn allemaal verantwoordelijk voor de mensen om ons heen, maar we zijn ook verantwoordelijk voor onszelf. Te veel van het ene is niet goed, te veel van het andere ook niet. Gezond egoisme zorgt ervoor dat je het eigen geluk verwezenlijkt, zonder dat onze betrokkenheid voor anderen verminderd.
Hoe verander je jezelf als je zorgzame karakter een probleem voor jezelf is:
Als je ontevreden bent over je eigen gedrag, probeer eens na te gaan of er een patroon zit in de situaties waarin je telkens terecht komt. Kijk eens objectief wat jou eigen aandeel hier in is. Je kunt op deze wijze een zogenaamde valkuil voor jezelf ontdekken.
Neem eens een helikopter kijk op de zaak, stel je eens voor hoe je zou reageren als je naar iemand anders kijkt die hetzelfde gedrag als jezelf vertoont.
Probeer je eigen grenzen te bepalen en neem je voor die ook te verdedigen. Tot zover mag iemand gaan, als ze verder proberen te gaan dan accepteer je dit niet meer. Probeer duidelijk voor jezelf af te bakenen wat je wel wilt en vooral wat je niet wilt en probeer jezelf en anderen daar aan te houden.
Onderzoek en erken je tekortkomingen en kom er eerlijk voor uit. Als je een beter beeld van jezelf schept dan de werkelijkheid ben je alsmaar bezig jezelf te bewijzen. Ook word het wel heel ingewikkeld als je jezelf anders presenteert tegenover verschillende mensen die dan ineens tegelijk bij elkaar komen. Kortom wees jezelf en leer jezelf kennen. Probeer te accepteren dat niet iedereen je aardig hoeft te vinden.
Leer te ontdekken wanneer men op je schuldgevoel gaat werken, en geeft dan duidelijk aan dat je dat niet prettig vind.
Leer nee te zeggen als iemand op een heel ongelegen moment om hulp aanklopt. Als je geen tijd hebt, spreek dan eventueel af wanneer je wel tijd hebt. Probeer eerlijk te zijn en er niet met een smoes onderuit te komen. Laat merken dat je wel belangstelling hebt voor de ander maar dat het nu even niet mogelijk is. In de meeste gevallen zal de ander daar begrip voor hebben.
Leer dat je niet verantwoordelijk bent voor de hele wereld, wel voor jezelf.
maandag 27 augustus 2007 om 19:37
Bedankt voor jullie reacties!
Naar een psych of een assertiviteitscursus zou misschien wel het beste voor hem zijn, maar ik weet dat hij dat niet zal doen. Hij is namelijk ook extreem eigenwijs en vindt dus dat hij het zelf op moet lossen.
Ik heb denk ik wel erg veel aan de achtergrondinfo die "houvanjezelf" geeft. Voor het praktisch gedeelte denk ik inderdaad dat hij maar eens moet gaan beginnen met "misschien" zeggen of "moet ik nog even over nadenken"
Bedankt alvast!
Naar een psych of een assertiviteitscursus zou misschien wel het beste voor hem zijn, maar ik weet dat hij dat niet zal doen. Hij is namelijk ook extreem eigenwijs en vindt dus dat hij het zelf op moet lossen.
Ik heb denk ik wel erg veel aan de achtergrondinfo die "houvanjezelf" geeft. Voor het praktisch gedeelte denk ik inderdaad dat hij maar eens moet gaan beginnen met "misschien" zeggen of "moet ik nog even over nadenken"
Bedankt alvast!
vrijdag 7 september 2007 om 09:57
Ik vond het ook altijd erg moeilijk om nee te zeggen. Waardoor ik wel eens in situaties terechtkwam waar ik fkink van baalde. En ik zei nooit 'nee' omdat ik bang was dat mensen boos zouden worden.
Ben nu zover dat ik wel 'nee' zeg tegen mensen, echter vaak zorg ik wel voor enige bedenktijd. Dan kan ik even rustig nadenken of ik iets echt liever niet wil, en over de manier waarop ik het kan zeggen. Gisteren had ik het nog: een collega had een briefje neergelegd met de vraag of ik een dienst met haar wilde ruilen. Ik baalde direct want het viel in een weekend, en dat zou betekenen dat ik 3 weekenden achter elkaar moest werken. Terwijl ik op zich wel zou kunnen.
Heb er even over nagedacht, maar toch besloten om het niet te doen. Toen ze me dus vervolgens vroeg of ik al wist of ik kon ruilen heb ik gewoon eerlijk gezegd dat ik het liever niet deed omdat ik dan 3 weekenden moest werken. En weet je wat ze zei? 'Ja dat had ik al gezien, en dat is ook niet leuk, maar ik kon het altijd proberen!'
Het is even vervelend voor haar, maar ze kan nog andere collega's vragen. Ze was dus niet boos, en ik voel me lekkerder omdat ik nu gewoon dat weekend vrij ben én omdat ik voor mezelf ben opgekomen op een nette manier.
Ik denk dat het ook belangrijk is om te weten dat je geen reden hoeft te geven voor jouw 'nee'. Gewoon zeggen: 'nee, dat lukt me niet' of 'nee, dat komt me niet goed uit' is voldoende.
Ik denk dat het steeds beter zal gaan naarmate je dit soort situaties vaker tegenkomt, en merkt dat er niets aan de hand is als jij eens een keertje nee zegt.
Ben nu zover dat ik wel 'nee' zeg tegen mensen, echter vaak zorg ik wel voor enige bedenktijd. Dan kan ik even rustig nadenken of ik iets echt liever niet wil, en over de manier waarop ik het kan zeggen. Gisteren had ik het nog: een collega had een briefje neergelegd met de vraag of ik een dienst met haar wilde ruilen. Ik baalde direct want het viel in een weekend, en dat zou betekenen dat ik 3 weekenden achter elkaar moest werken. Terwijl ik op zich wel zou kunnen.
Heb er even over nagedacht, maar toch besloten om het niet te doen. Toen ze me dus vervolgens vroeg of ik al wist of ik kon ruilen heb ik gewoon eerlijk gezegd dat ik het liever niet deed omdat ik dan 3 weekenden moest werken. En weet je wat ze zei? 'Ja dat had ik al gezien, en dat is ook niet leuk, maar ik kon het altijd proberen!'
Het is even vervelend voor haar, maar ze kan nog andere collega's vragen. Ze was dus niet boos, en ik voel me lekkerder omdat ik nu gewoon dat weekend vrij ben én omdat ik voor mezelf ben opgekomen op een nette manier.
Ik denk dat het ook belangrijk is om te weten dat je geen reden hoeft te geven voor jouw 'nee'. Gewoon zeggen: 'nee, dat lukt me niet' of 'nee, dat komt me niet goed uit' is voldoende.
Ik denk dat het steeds beter zal gaan naarmate je dit soort situaties vaker tegenkomt, en merkt dat er niets aan de hand is als jij eens een keertje nee zegt.
