Psyche
alle pijlers
Raar
zaterdag 7 mei 2022 om 14:26
Geen idee wat het is, maar steeds als ik samen ben geweest met iemand en het heel leuk heb gehad voel ik mij erna heel eenzaam.
Zoals gisteren had ik gegeten met een vriend, hele avond samen geweest daarna naar een feestje tot in de ochtend daarna ging hij naar huis en voel ik mij de hele dag eigenlijk heel vervelend, leeg en eenzaam. Is dit onzekerheid, ben ik gewoon eenzaam?
Ik snap het niet zo goed, geen idee waar dit vandaan komt.
Zoals gisteren had ik gegeten met een vriend, hele avond samen geweest daarna naar een feestje tot in de ochtend daarna ging hij naar huis en voel ik mij de hele dag eigenlijk heel vervelend, leeg en eenzaam. Is dit onzekerheid, ben ik gewoon eenzaam?
Ik snap het niet zo goed, geen idee waar dit vandaan komt.
zaterdag 7 mei 2022 om 17:59
Klinkt helemaal niet gek, ik ben ook veel alleen en vind dat dus fijn, ik ben absoluut niet iemand die altijd onder de mensen is of moet zijn. alleen de keren dat ik dus met iemand ben en het is heel erg leuk heb ik nadat die gene weg is een eenzaam gevoel... Nouja ik weet het ook niet. Misschien idd het zien als een mooi gevoel dat ik een mooie verbinding had gecreëerd met iemand op dat moment ofzo
zaterdag 7 mei 2022 om 19:14
Dan mis je iets wat je eerder wél had.
Wat dat is weet je zelf het beste. Misschien heb je een psycholoog nodig om je daarbij te helpen, maar gewoon eerlijk zijn en opschrijven wat er in je opkomt als je jezelf de vraag stelt kan meestal wel voldoende zijn.
Wat dat is weet je zelf het beste. Misschien heb je een psycholoog nodig om je daarbij te helpen, maar gewoon eerlijk zijn en opschrijven wat er in je opkomt als je jezelf de vraag stelt kan meestal wel voldoende zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 7 mei 2022 om 19:53
Ik herken dit wel. Heb hier ook 'last' van gehad. En soms nog steeds, ook al woon ik nu samen.
Net als jij vond ik het alleen zijn/wonen prima en vaak zelfs heerlijk. Daar lag het dus niet aan.
Als ik bij mijn ouders of zus was geweest (of andersom), kwam naast dat eenzame gevoel ook een erg verdrietig gevoel. Wat heel gek is, want ik had het net erg gezellig gehad. Maar misschien omdat ik eigenlijk nog niet wilde weggaan of dat zij weg gingen. Of dat je het net zo fijn, vertrouwd, gezellig, leuk etc. hebt gehad en dat dat dus ineens weg is.
Ik heb het nu vooral als ik bij mijn oma ben geweest. (Ouders leven niet meer.) Maar dat komt denk ik meer omdat het besef er is dat het zomaar de laatste keer zou kunnen zijn. Bij vrienden/vriendinnen heb ik er inmiddels geen last meer van.
Net als jij vond ik het alleen zijn/wonen prima en vaak zelfs heerlijk. Daar lag het dus niet aan.
Als ik bij mijn ouders of zus was geweest (of andersom), kwam naast dat eenzame gevoel ook een erg verdrietig gevoel. Wat heel gek is, want ik had het net erg gezellig gehad. Maar misschien omdat ik eigenlijk nog niet wilde weggaan of dat zij weg gingen. Of dat je het net zo fijn, vertrouwd, gezellig, leuk etc. hebt gehad en dat dat dus ineens weg is.
Ik heb het nu vooral als ik bij mijn oma ben geweest. (Ouders leven niet meer.) Maar dat komt denk ik meer omdat het besef er is dat het zomaar de laatste keer zou kunnen zijn. Bij vrienden/vriendinnen heb ik er inmiddels geen last meer van.
zaterdag 7 mei 2022 om 23:05
Idee dat jij de eerste bent die het echt begrijpt. Ik merk dat vele het dan toch gooien op niet gelukkig of niet alleen kunnen zijn maar dat is het inderdaad niet. Ik kan het ook niet goed verwoorden.Salopette schreef: ↑07-05-2022 19:53Ik herken dit wel. Heb hier ook 'last' van gehad. En soms nog steeds, ook al woon ik nu samen.
Net als jij vond ik het alleen zijn/wonen prima en vaak zelfs heerlijk. Daar lag het dus niet aan.
Als ik bij mijn ouders of zus was geweest (of andersom), kwam naast dat eenzame gevoel ook een erg verdrietig gevoel. Wat heel gek is, want ik had het net erg gezellig gehad. Maar misschien omdat ik eigenlijk nog niet wilde weggaan of dat zij weg gingen. Of dat je het net zo fijn, vertrouwd, gezellig, leuk etc. hebt gehad en dat dat dus ineens weg is.
Ik heb het nu vooral als ik bij mijn oma ben geweest. (Ouders leven niet meer.) Maar dat komt denk ik meer omdat het besef er is dat het zomaar de laatste keer zou kunnen zijn. Bij vrienden/vriendinnen heb ik er inmiddels geen last meer van.
Wat erg van je ouders, gelukkig heb je je oma nog. Wat jij dus met hen hebt heb ik dat dus vooral bij vrienden, ik denk toch een soort verlatingsangst.. de ander gaat weg en ineens dat fijne gevoel is er dan ook niet. Wellicht omdat die mensen dan toch iets raken. Wat fijn dat je er bij vrienden geen last meer van hebt, hoe is dat zo gekomen?
zondag 8 mei 2022 om 03:17
Ik herken het ook. Ik ben iemand die graag alleen is, en tijd voor zichzelf nodig heeft, dus aan " niet alleen kunnen zijn" ligt het inderdaad niet.
Ik heb zelf wel last van verlatingsangst, al wil ik dat niet bij jou opplakken;).
Ik heb het dan heel fijn gehad met iemand, echt een klik/band ervaren, en ik had dat vooral met goede vriendinnen.
Of als ik een fijne familie barbecue of familie feest o.i.d. had gehad. Daarna echt zo'n dip/melancholisch gevoel.
Ik heb zelf wel last van verlatingsangst, al wil ik dat niet bij jou opplakken;).
Ik heb het dan heel fijn gehad met iemand, echt een klik/band ervaren, en ik had dat vooral met goede vriendinnen.
Of als ik een fijne familie barbecue of familie feest o.i.d. had gehad. Daarna echt zo'n dip/melancholisch gevoel.
zondag 8 mei 2022 om 07:28
zondag 8 mei 2022 om 11:04
Ja precies dit! Het heeft ook niks met niet alleen kunnen zijn of jezelf niet kunnen vermaken, jammer dat vele dat er zomaar aanplakken. Het is idd niet met elke contact of vriendschap, maar als je echt een fijne dag of avond heb gehad vol met verbinding en dan dat die gene ineens weg is, dan overvalt dat gevoel mij zo erg.LitaLily schreef: ↑08-05-2022 03:17Ik herken het ook. Ik ben iemand die graag alleen is, en tijd voor zichzelf nodig heeft, dus aan " niet alleen kunnen zijn" ligt het inderdaad niet.
Ik heb zelf wel last van verlatingsangst, al wil ik dat niet bij jou opplakken;).
Ik heb het dan heel fijn gehad met iemand, echt een klik/band ervaren, en ik had dat vooral met goede vriendinnen.
Of als ik een fijne familie barbecue of familie feest o.i.d. had gehad. Daarna echt zo'n dip/melancholisch gevoel.
Ergens denk ik nu van, mooi dat ik dat kan voelen en ervaren andere kant is t echt een naar en raar gevoel wat ik niet goed kan thuis brengen wat het nu is. Heb gisteren lekker gewandeld en me tranen maar laten gaan... Verlatingsangst heb je natuurlijk in allerlei gradaties het kan best zijn dat het een link of een lichte vorm ervan is, geen idee.
