Psyche
alle pijlers
Rare manier van rouwen
vrijdag 16 juli 2021 om 12:53
Bijna 2 jaar geleden nu heeft degene die voor mij altijd het aller dierbaarst is geweest een einde aan zijn leven gemaakt. Daar werd ik eerst een soort van boos en verdrietig van, ik dacht echt dat er een zieke grap werd gemaakt en daar werd ik boos om maar toen ik hoorde dat het echt gebeurt was toen viel ik in een groot donker gat en heb ik non stop gehuild en zijn nummer gebeld omdat ik wilde dat hij op zou nemen en dat het dan dus toch niet waar zou zijn. Ik voelde het ook echt als lichamelijke pijn, mijn hart bloedde en huilde en dat klink gek maar zo voelde het, ik was er ook van overtuigd dat ik er nooit overheen zou komen.
Dat is het enige wat ik er nog van weet, dat ik toen echt ongelofelijk veel pijn en verdriet had... Maar dat heb ik verdrongen denk ik want (en dat vind ik heel erg) ik heb nu amper nog herinneringen aan hem en zelfs foto's van hem voelen niet meer bekend aan. Ik moest laatst oppeens huilen op een liedje wat me aan hem deed denken en dat zag ik niet aankomen, het was ook een heel raar gevoel want ik moest wel huilen maar ik stond helemaal niet in contact met dat gevoel ofzo. Ik vind het eng en ook heel erg dat ik dus geen gevoel meer bij hem lijk te voelen en me ook niet meer met hem of ons verleden kan verbinden en dat ik zelfs amper nog herinneringen meer kan ophalen. Terwijl hij de meest belangrijkste en dierbaarste persoon in mijn leven is geweest.
Weet iemand of dit vaker voorkomt? En wat ik kan doen om in elk geval te zorgen dat herinneringen weer terug komen en dat ik hem weer herken als ik naar zijn foto's kijk?
Dat is het enige wat ik er nog van weet, dat ik toen echt ongelofelijk veel pijn en verdriet had... Maar dat heb ik verdrongen denk ik want (en dat vind ik heel erg) ik heb nu amper nog herinneringen aan hem en zelfs foto's van hem voelen niet meer bekend aan. Ik moest laatst oppeens huilen op een liedje wat me aan hem deed denken en dat zag ik niet aankomen, het was ook een heel raar gevoel want ik moest wel huilen maar ik stond helemaal niet in contact met dat gevoel ofzo. Ik vind het eng en ook heel erg dat ik dus geen gevoel meer bij hem lijk te voelen en me ook niet meer met hem of ons verleden kan verbinden en dat ik zelfs amper nog herinneringen meer kan ophalen. Terwijl hij de meest belangrijkste en dierbaarste persoon in mijn leven is geweest.
Weet iemand of dit vaker voorkomt? En wat ik kan doen om in elk geval te zorgen dat herinneringen weer terug komen en dat ik hem weer herken als ik naar zijn foto's kijk?
vrijdag 16 juli 2021 om 13:02
Er bestaat geen rare manier van rouwen, ieder doet het op zijn eigen manier.
Er bestaat ook geen termijn wanneer rouwen 'over' zou moeten zijn, als dat al kan. Dit gezegd hebbende denk ik wel, dat als het na 2 jaar je leven nog zo beheerst dat je er last van hebt in je dagelijks functioneren, dan zou ik hulp bij het rouwen zoeken. Ik weet niet of dit bij jou het geval is hoor, maar weet dat je niet de enige bent.
Er bestaat ook geen termijn wanneer rouwen 'over' zou moeten zijn, als dat al kan. Dit gezegd hebbende denk ik wel, dat als het na 2 jaar je leven nog zo beheerst dat je er last van hebt in je dagelijks functioneren, dan zou ik hulp bij het rouwen zoeken. Ik weet niet of dit bij jou het geval is hoor, maar weet dat je niet de enige bent.
vrijdag 16 juli 2021 om 13:30
Het zou zomaar kunnen zijn dat het moment van horen van het overlijden een trauma is en dat je lijdt aan PTSS, dat de herinnering te pijnlijk is en je hoofd het heeft “gewist”, maar daar zijn deskundigen voor om dat te bepalen en je daarbij te helpen!
Allereerst naar de huisarts, die kan je doorverwijzen.
En geen enkele manier van rouwen is raar, het is iets heel heftigs en daar gaat iedereen anders mee om want geen persoon is hetzelfde.
Ik wens je heel veel sterkte want volgens mij heb je nog een pittige weg te gaan, maar het kan denk ik alleen maar beter worden
Allereerst naar de huisarts, die kan je doorverwijzen.
En geen enkele manier van rouwen is raar, het is iets heel heftigs en daar gaat iedereen anders mee om want geen persoon is hetzelfde.
Ik wens je heel veel sterkte want volgens mij heb je nog een pittige weg te gaan, maar het kan denk ik alleen maar beter worden
vrijdag 16 juli 2021 om 13:42
Iemand verliezen aan zelfmoord is heel zwaar. Naast de rouw om degene die je kwijt bent, komen er schuldgevoelens bij kijken ('ik had vaker moeten vragen hoe het met hem ging', 'was ik nou maar geen boodschappen gaan doen', 'ik had hem tóch terug moeten sturen naar die psychiater') maar ook woede ('waarom heb je niets gezegd', 'waarom heb je me in de steek gelaten') en minderwaardigheid, als het bv. om een ouder gaat ('kennelijk was ik het niet waard om voor te blijven leven').
Al die gevoelens maken je rouwproces nog ingewikkelder. En een 'normaal' rouwproces bestaat toch al niet, iedereen doet dat anders en in zijn/haar eigen tempo. De lichamelijke pijn die je beschrijft kan daar heel goed bij horen, evenals het rouwen in 'golven'.
Zoals Toulouse ook zegt, als het je zodanig in de weg zit dat je niet kunt functioneren, is het prima om daar hulp bij te zoeken. Voor het ophalen van herinneringen kan dat ook, maar is er niet iemand in je omgeving met wie je samen verhalen kunt delen? Is er iemand in je omgeving die misschien wel net zo verdrietig is als jij, en kunnen jullie daar samen over praten?
Al die gevoelens maken je rouwproces nog ingewikkelder. En een 'normaal' rouwproces bestaat toch al niet, iedereen doet dat anders en in zijn/haar eigen tempo. De lichamelijke pijn die je beschrijft kan daar heel goed bij horen, evenals het rouwen in 'golven'.
Zoals Toulouse ook zegt, als het je zodanig in de weg zit dat je niet kunt functioneren, is het prima om daar hulp bij te zoeken. Voor het ophalen van herinneringen kan dat ook, maar is er niet iemand in je omgeving met wie je samen verhalen kunt delen? Is er iemand in je omgeving die misschien wel net zo verdrietig is als jij, en kunnen jullie daar samen over praten?
vrijdag 16 juli 2021 om 14:00
Allereerst vind ik je niet raar of vreemd maar ik denk wel dat het heel goed is dat je hulp gaat zoeken. Nu moet ik zelf zeggen dat goede hulp niet zomaar gevonden is en mijn persoonlijke ervaring is dat de huisarts weinig met mij kon in een moeilijke situatie.
Ik heb iets anders meegemaakt maar ik had van allerlei klachten een beetje last (het leek wel op ptss, tekenen van depressie, rouw moeilijk verwerkt en trauma gerelateerde klachten). Ik ben eerst in de basis GGZ gekomen en kreeg daar één label dat behandeld werd maar ik had meer last van allerlei verschillende dingen die opzichzelf niet groot genoeg waren voor een diagnose (geen volwaardige ptss, geen volwaardige depressie) en dus kon er geen "label" op worden geplakt en geen behandeling plaats vinden.
Na een hele lange zoektocht ben ik bij een vrij gevestigde therapeut uitgekomen die niet echt bezig is met het label maar per keer kijkt waar ik baat bij heb. Ik heb daar super veel aan en hoop dat jij ook zoiets vind.
In mijn zoektocht kwam ik veel tegen over de perstisterende complexe rouwstoornis en dat hielp me toen.
Ik heb iets anders meegemaakt maar ik had van allerlei klachten een beetje last (het leek wel op ptss, tekenen van depressie, rouw moeilijk verwerkt en trauma gerelateerde klachten). Ik ben eerst in de basis GGZ gekomen en kreeg daar één label dat behandeld werd maar ik had meer last van allerlei verschillende dingen die opzichzelf niet groot genoeg waren voor een diagnose (geen volwaardige ptss, geen volwaardige depressie) en dus kon er geen "label" op worden geplakt en geen behandeling plaats vinden.
Na een hele lange zoektocht ben ik bij een vrij gevestigde therapeut uitgekomen die niet echt bezig is met het label maar per keer kijkt waar ik baat bij heb. Ik heb daar super veel aan en hoop dat jij ook zoiets vind.
In mijn zoektocht kwam ik veel tegen over de perstisterende complexe rouwstoornis en dat hielp me toen.
zaterdag 17 juli 2021 om 14:15
Bedankt voor de reacties en sorry voor mn late reactie.
Ik ben in behandeling en daar zeggen ze dat het er een beetje hoort want ik heb inderdaad PTSS (die had ik al) alleen snap ik niet zo goed waarom ik er niet meer bij kan, het is wel zo dat het me pas sinds een paar maanden lukt om over het hele gebeuren te praten dat ontweek ik eerst altijd. Met andere dierbaren erover praten lukt wel maar waar hun dan echt contact staan met hun gevoel doe ik dat niet meer maar het ergste vind ik denk ik dat ik hem niet meer herken, dat hij niet meer als mijn grote broer voelt. Alsof het een vreemde is
Ik wil weer voelen, maakt me niet uit hoeveel pijn dat gaat doen. M'n therapeute zegt dat ik het tijd moet geven en net als jullie dat er geen rare manier is van rouwen maar ik had dit nog nooit gehoord vandaar mijn vraag hier, ik had dit hier even gepost omdat ik toen nog dacht dat het forum over 2 weken weg zou zijn maar nu het forum blijft bestaan zou ik willen vragen of er toevallig ergens een lopend topic is over rouw? Daar zou ik dan graag meelezen en misschien schrijven.
Ik ben in behandeling en daar zeggen ze dat het er een beetje hoort want ik heb inderdaad PTSS (die had ik al) alleen snap ik niet zo goed waarom ik er niet meer bij kan, het is wel zo dat het me pas sinds een paar maanden lukt om over het hele gebeuren te praten dat ontweek ik eerst altijd. Met andere dierbaren erover praten lukt wel maar waar hun dan echt contact staan met hun gevoel doe ik dat niet meer maar het ergste vind ik denk ik dat ik hem niet meer herken, dat hij niet meer als mijn grote broer voelt. Alsof het een vreemde is
Ik wil weer voelen, maakt me niet uit hoeveel pijn dat gaat doen. M'n therapeute zegt dat ik het tijd moet geven en net als jullie dat er geen rare manier is van rouwen maar ik had dit nog nooit gehoord vandaar mijn vraag hier, ik had dit hier even gepost omdat ik toen nog dacht dat het forum over 2 weken weg zou zijn maar nu het forum blijft bestaan zou ik willen vragen of er toevallig ergens een lopend topic is over rouw? Daar zou ik dan graag meelezen en misschien schrijven.
zaterdag 17 juli 2021 om 17:04
psyche/wat-hielp-jou-tijdens-rouw-deel- ... ges/434531
Door het rare gedoe rondom wel/niet opheffen van het forum weet ik niet of deze nog loopt, maar misschien kun je er wat mee.
Door het rare gedoe rondom wel/niet opheffen van het forum weet ik niet of deze nog loopt, maar misschien kun je er wat mee.
woensdag 21 juli 2021 om 11:38
Wat lief, bedankt!Naatje2000 schreef: ↑18-07-2021 15:43Heel veel sterkte en onthou: iedereen is anders en reageert anders op verlies. Dat iemand anders zich niet herkent in wat jij nu voelt, wil nooit maar dan ook nooit zeggen dat het raar is.
In dat soort gevoel bestaan geen goed of fout
