Psyche
alle pijlers
Relatie veranderd na psychische ontregeling
zaterdag 2 oktober 2021 om 18:52
Hallo,
Ik ben een aantal keren psychisch ontregeld en inmiddels een tijdje stabiel. Het is me allemaal niet in de koude kleren gaan zitten. Ik kan er echter met mijn partner niet over praten. Hij raakt dan geïrriteerd en zegt dat hij door wil met ons leven. Maw er is geen ruimte voor mijn gevoel. De hulpverleners zeggen dat ik dit soort dingen ook maar beter niet met hem kan bespreken maar beter met hen. Desondanks voel ik me in de steek gelaten. Ook is onze relatie veranderd in de zin dat mijn man me nu ook in de gaten houdt of het wel goed met me gaat. Goed bedoeld natuurlijk, maar soms ook overdreven. De balans in onze relatie is weg en daarover praten wil mijn man ook niet. Ik zie het qua relatie dus wat somber in. Herkenbaar? Tips?
Ik ben een aantal keren psychisch ontregeld en inmiddels een tijdje stabiel. Het is me allemaal niet in de koude kleren gaan zitten. Ik kan er echter met mijn partner niet over praten. Hij raakt dan geïrriteerd en zegt dat hij door wil met ons leven. Maw er is geen ruimte voor mijn gevoel. De hulpverleners zeggen dat ik dit soort dingen ook maar beter niet met hem kan bespreken maar beter met hen. Desondanks voel ik me in de steek gelaten. Ook is onze relatie veranderd in de zin dat mijn man me nu ook in de gaten houdt of het wel goed met me gaat. Goed bedoeld natuurlijk, maar soms ook overdreven. De balans in onze relatie is weg en daarover praten wil mijn man ook niet. Ik zie het qua relatie dus wat somber in. Herkenbaar? Tips?
zaterdag 2 oktober 2021 om 23:09
Heeft er tijdens jouw opname of daarna wel eens iemand gevraagd hoe het met hem ging?
Heb jij oog (gehad) voor hem?
Als je het er nu over hebt, waar heb je het dan over? Hoe het voor jou was, wat jij hebt meegemaakt? Of vraag je ook naar hoe het voor hem was?
De relatie is nu uit balans, en door het over jouw beleving en jouw ervaringen te blijven hebben, blijft het uit balans. Opname en de weg daar naartoe is niet alleen voor jou heftig, maar ook voor je man.
Heb jij wel eens gevraagd hoe die periode voor hem was?
Heb jij oog (gehad) voor hem?
Als je het er nu over hebt, waar heb je het dan over? Hoe het voor jou was, wat jij hebt meegemaakt? Of vraag je ook naar hoe het voor hem was?
De relatie is nu uit balans, en door het over jouw beleving en jouw ervaringen te blijven hebben, blijft het uit balans. Opname en de weg daar naartoe is niet alleen voor jou heftig, maar ook voor je man.
Heb jij wel eens gevraagd hoe die periode voor hem was?
zondag 3 oktober 2021 om 07:23
Mijn partner is ernstig ziek, ook psychisch. Is ook een aantal keer flink ontregeld geweest.
Hij zit nu gelukkig in een rustige periode dus dat geeft mij weer even kans om 'adem te halen'. Zo voelt dat voor mij. Dus ik heb ook even erg weinig behoefte om er met hem over te praten. Daar heeft hij zijn behandelaar nu voor.
Voor mij is het juist nu erg belangrijk om uit die 'zorg rol' te kunnen stappen dus ik snap jouw partner heel goed. Je wil gewoon weer even normaal kunnen leven zonder die stress. Maar ondertussen blijft ook de angst voor een nieuwe ontregeling.
Het is voor ons beide erg lastig om de juiste balans weer te vinden. Dat kost tijd, energie en heel veel begrip voor elkaar. Maar voor ons werkt het om het er niet steeds over te hebben maar het juist even te laten rusten. We vertrouwen er op dat we elkaar wel weer vinden.
Onze basis is goed, het houden van enorm dus wij komen ook hier echt wel weer door heen, maar ik zal niet ontkennen dat ik het best zwaar vind.
Sterkte voor jou en voor je partner
Hij zit nu gelukkig in een rustige periode dus dat geeft mij weer even kans om 'adem te halen'. Zo voelt dat voor mij. Dus ik heb ook even erg weinig behoefte om er met hem over te praten. Daar heeft hij zijn behandelaar nu voor.
Voor mij is het juist nu erg belangrijk om uit die 'zorg rol' te kunnen stappen dus ik snap jouw partner heel goed. Je wil gewoon weer even normaal kunnen leven zonder die stress. Maar ondertussen blijft ook de angst voor een nieuwe ontregeling.
Het is voor ons beide erg lastig om de juiste balans weer te vinden. Dat kost tijd, energie en heel veel begrip voor elkaar. Maar voor ons werkt het om het er niet steeds over te hebben maar het juist even te laten rusten. We vertrouwen er op dat we elkaar wel weer vinden.
Onze basis is goed, het houden van enorm dus wij komen ook hier echt wel weer door heen, maar ik zal niet ontkennen dat ik het best zwaar vind.
Sterkte voor jou en voor je partner
isabella2016 wijzigde dit bericht op 03-10-2021 07:25
Reden: Kleine aanvulling
Reden: Kleine aanvulling
8.24% gewijzigd
zondag 3 oktober 2021 om 07:35
Bekijk het andersom, is er wel ruimte voor zijn gevoel? Voor jou was/is het zwaar, maar voor hem ook. Jij bent waarschijnlijk een tijd zoveel met jezelf bezig geweest (geen verwijt), dat er bij jou geen ruimte was voor hem. Daardoor is er nu mogelijk onbewust een situatie ontstaan waarbij er bij hem even geen ruimte is voor jou. Ga open het gesprek aan en vraag hem eerst eens hoe het met hem gaat. Mogelijk biedt dat een opening.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-10-2021 07:39
Reden: Gequote OP verwijderd, het quoten van de OP is niet toegestaan
Reden: Gequote OP verwijderd, het quoten van de OP is niet toegestaan
42.00% gewijzigd
zondag 3 oktober 2021 om 15:48
Zeker. Er was destijds een systeemtherapeut voor hem en hij heeft een aantal goede vrienden.cafe-lungo schreef: ↑02-10-2021 18:55Heeft je man hulp of iemand bij wie hij zijn verhaal kwijt kan ?
zondag 3 oktober 2021 om 15:52
Zeker! Ik heb hem met regelmaat bedankt voor alles wat hij heeft gedaan. En altijd, ook al ging het niet zo goed met me, hem alle gelegenheid geboden om ook vooral leuke dingen voor hemzelf te blijven doen.
zondag 3 oktober 2021 om 15:59
Dank voor je reactie. Goed om ook de andere kant te horen. Ik begrijp heel goed dat dat ook zwaar is. Ik denk dat wij nu meer in de fase zitten waarin zal blijken of onze relatie er tegen bestand isIsabella2016 schreef: ↑03-10-2021 07:23Mijn partner is ernstig ziek, ook psychisch. Is ook een aantal keer flink ontregeld geweest.
Hij zit nu gelukkig in een rustige periode dus dat geeft mij weer even kans om 'adem te halen'. Zo voelt dat voor mij. Dus ik heb ook even erg weinig behoefte om er met hem over te praten. Daar heeft hij zijn behandelaar nu voor.
Voor mij is het juist nu erg belangrijk om uit die 'zorg rol' te kunnen stappen dus ik snap jouw partner heel goed. Je wil gewoon weer even normaal kunnen leven zonder die stress. Maar ondertussen blijft ook de angst voor een nieuwe ontregeling.
Het is voor ons beide erg lastig om de juiste balans weer te vinden. Dat kost tijd, energie en heel veel begrip voor elkaar. Maar voor ons werkt het om het er niet steeds over te hebben maar het juist even te laten rusten. We vertrouwen er op dat we elkaar wel weer vinden.
Onze basis is goed, het houden van enorm dus wij komen ook hier echt wel weer door heen, maar ik zal niet ontkennen dat ik het best zwaar vind.
Sterkte voor jou en voor je partner
zondag 3 oktober 2021 om 16:14
Maar die systeemtherapeut was er indirect nog steeds voor jou. En die goede vrienden zijn ook wel een keer klaar met het onderwerp.Plantje2020 schreef: ↑03-10-2021 15:48Zeker. Er was destijds een systeemtherapeut voor hem en hij heeft een aantal goede vrienden.
Waar kon en kan hij terecht, waar het alleen over hem gaat, over hoe het voor hem is en wat hij allemaal voelt?
zondag 3 oktober 2021 om 16:30
Dit klinkt een beetje alsof je vindt dat je genoeg hebt gedaan.Plantje2020 schreef: ↑03-10-2021 15:52Zeker! Ik heb hem met regelmaat bedankt voor alles wat hij heeft gedaan. En altijd, ook al ging het niet zo goed met me, hem alle gelegenheid geboden om ook vooral leuke dingen voor hemzelf te blijven doen.
Snap jij dat iets leuks gaan doen terwijl het met jou niet goed gaat voor hem voelde als de deur dicht trekken terwijl er een pan op het vuur staat? Met andere woorden: dat dat dus niet de ontspanning biedt die hij nodig had/heeft?
Het heeft heel lang om jou gedraaid: wat jij kon, wat jij nodig had en wat jij voelde. Nu wil jij het daar nog steeds over hebben. Hij wil door, en is tegelijkertijd op zijn hoede dat het weer mis gaat. Jij voelt je misschien wel stabieler, maar ik vermoed dat je gedrag nog niet stabiel is, waardoor je man nog steeds niet op adem kan komen.
Het lastige is dat als jullie het hier over hebben, jij voor heel veel een excuus hebt: je was ziek. Maar hij heeft dat excuus niet. Dus voor zijn gevoel kom jij overal makkelijk mee weg en moet hij alles maar redden. Dat voelt niet eerlijk voor hem, kan ik me zo voorstellen. Hij wil de balans terug in jullie relatie, maar tegelijkertijd wil hij voorkomen dat jij weer ziek wordt want dan zijn jullie weer terug bij af. Dat is een ingewikkelde positie voor hem.
zondag 3 oktober 2021 om 17:09
Lastig TO. Je wil met je man praten, maar hij is niet jouw hulpverlener. Hij wil gewoon door met zijn leven, maar houdt jou wel in de gaten wat voor jou ook niet fijn is. Er is iets groots in jullie leven geweest, iets wat jullie beide heeft veranderd. Dus de balans is misschien zoek.
Wat ons destijds veel heeft geholpen is relatie therapie. Daar konden we dingen bespreken die moeilijk waren voor ons allebei. Daar was ook ruimte voor zijn boosheid, angst en onzekerheid over de hele situatie. Juist omdat er een neutraal persoon bij zat, iemand die moeilijke vragen stelde, die doorvroeg.
Het heeft ons veel goeds gebracht (tot verbazing van mijn man, want die had niets met therapie). Ook tijd heeft ons goed gedaan, dat duidelijk werd dat t goed met mij ging (in elk geval geen crises meer), gaf hem vertrouwen en rust.
Wat ons destijds veel heeft geholpen is relatie therapie. Daar konden we dingen bespreken die moeilijk waren voor ons allebei. Daar was ook ruimte voor zijn boosheid, angst en onzekerheid over de hele situatie. Juist omdat er een neutraal persoon bij zat, iemand die moeilijke vragen stelde, die doorvroeg.
Het heeft ons veel goeds gebracht (tot verbazing van mijn man, want die had niets met therapie). Ook tijd heeft ons goed gedaan, dat duidelijk werd dat t goed met mij ging (in elk geval geen crises meer), gaf hem vertrouwen en rust.
zondag 3 oktober 2021 om 18:01
Ik heb hem wel eens voorgesteld dat hij bijv eens met huisarts of een psycholoog zou praten over alles dat is gebeurd. Maar dat wou hij nooit. En met mij wil hij er ook niet over praten. Tsja?Celaena_Aelin schreef: ↑03-10-2021 16:14Maar die systeemtherapeut was er indirect nog steeds voor jou. En die goede vrienden zijn ook wel een keer klaar met het onderwerp.
Waar kon en kan hij terecht, waar het alleen over hem gaat, over hoe het voor hem is en wat hij allemaal voelt?
zondag 3 oktober 2021 om 18:40
Respecteer dan een een poosje zijn wens en probeer om door te gaan met jullie leven.Plantje2020 schreef: ↑03-10-2021 18:01Ik heb hem wel eens voorgesteld dat hij bijv eens met huisarts of een psycholoog zou praten over alles dat is gebeurd. Maar dat wou hij nooit. En met mij wil hij er ook niet over praten. Tsja?
Als hij ziet dat jij je ook inzet om weer door te gaan, kan hij misschien later wel praten over het hele gebeuren. Of het lost zichzelf op, doordat jullie zonder te praten een nieuwe manier van met elkaar omgaan vinden.
