Psyche
alle pijlers
Rijangst / verkeersangst
zaterdag 24 november 2007 om 11:27
Ik rij al jaren geen auto meer. Komt door wat psychische problemen die ik had, die zijn al aardig opgelost maar deze angst blijft. Wat ook meespeelt is dat ik nogal angstig ben voor andere mensen, dat die een ongeluk krijgen. Helpt ook niet echt dat aardig wat mensen die ik ken of van gehoord heb wel eens wat hebben gehad, van een botsingkje tot een wat ernstiger auto ongeluk. Ook met het hele gezin een keer vroeger een ongeluk gehad in het buitenland wat maar net goed ging allemaal, auto wel helemaal in de prak. Maar ja erna heb ik dus nog wel jaren gereden. Heb trouwens zelf nooit iets meegemaakt, alleen als passagier dus die keer en af en toe een bijna ongelukje die je ziet als bijrijder maar ja dat zie je om je heen op de weg ook zo vaak en meestal wordt het gewoon opgelost, dat hoort erbij (dus wel maf waar dit nou allemaal vandaan komt).
Wel twee keer of zo een bijna botsing zelf gehad, maar ja ook op de fiest maak je wel eens wat mee of met het openbaar vervoer... En daar ga ik nog wel gewoon mee.
Ook als ik meerij had/heb ik nogal angst (irritant voor de bestuurder...) al gaat dat tegenwoordig wat beter. Ik zou wel rijlessen kunnen nemen, dat zal wel moeten denk ik hé maar dat durf ik nu nog helemaal niet.
Of met mijn psych bespreken maar dat zal even duren, we zijn eerst met allemaal andere dingen bezig. De angst kan me af en toe echt om het hart slaan, bijvoorbeeld soms als de telefoon gaat dat ik denk oh shit als er maar niet iets met iemand gebeurd is! Of als ik weet dat mensen onderweg zijn, zoals nu mijn vriend en zoontje zijn met mijn moeder even ergens heen met de auto. Zit ik dus niet lekker, ipv dat ik denk ah lekker even het rijk voor me alleen.
Pfff zelfs op de fiets kies ik altijd de meest rustige route uit. Vervelende is dat het ook gewoon een reëel gevaar is dat er wat in het verkeer gebeurt dus ik kan het niet goed wegwuiven (dus niet alleen voor mezelf maar ook voor anderen).
Hebben meer mensen dit of hoe ga jij ermee om... Ik zou toch wel graag over een tijd een auto willen en dan zal ik er altijd in rijden, vriend heeft geen rijbewijs. Maar zo gaat dat dus niet. En ik wil ook niet zoals mijn schoonmoeder echt nooit meer autorijden dat zou toch jammer zijn.
Maar al zou ik wel weer zelf rijden die angst voor anderen blijft denk ik... Moet ook wat hanteerbaarder worden.
Nou ja moest er even uit, zal blij zijn als ze terug zijn heh.
Wel twee keer of zo een bijna botsing zelf gehad, maar ja ook op de fiest maak je wel eens wat mee of met het openbaar vervoer... En daar ga ik nog wel gewoon mee.
Ook als ik meerij had/heb ik nogal angst (irritant voor de bestuurder...) al gaat dat tegenwoordig wat beter. Ik zou wel rijlessen kunnen nemen, dat zal wel moeten denk ik hé maar dat durf ik nu nog helemaal niet.
Of met mijn psych bespreken maar dat zal even duren, we zijn eerst met allemaal andere dingen bezig. De angst kan me af en toe echt om het hart slaan, bijvoorbeeld soms als de telefoon gaat dat ik denk oh shit als er maar niet iets met iemand gebeurd is! Of als ik weet dat mensen onderweg zijn, zoals nu mijn vriend en zoontje zijn met mijn moeder even ergens heen met de auto. Zit ik dus niet lekker, ipv dat ik denk ah lekker even het rijk voor me alleen.
Pfff zelfs op de fiets kies ik altijd de meest rustige route uit. Vervelende is dat het ook gewoon een reëel gevaar is dat er wat in het verkeer gebeurt dus ik kan het niet goed wegwuiven (dus niet alleen voor mezelf maar ook voor anderen).
Hebben meer mensen dit of hoe ga jij ermee om... Ik zou toch wel graag over een tijd een auto willen en dan zal ik er altijd in rijden, vriend heeft geen rijbewijs. Maar zo gaat dat dus niet. En ik wil ook niet zoals mijn schoonmoeder echt nooit meer autorijden dat zou toch jammer zijn.
Maar al zou ik wel weer zelf rijden die angst voor anderen blijft denk ik... Moet ook wat hanteerbaarder worden.
Nou ja moest er even uit, zal blij zijn als ze terug zijn heh.
zaterdag 24 november 2007 om 11:42
Op de fiets ben je kwetsbaarder dan in een (beetje moderne) auto, mits je je gordel draagt natuurlijk.
Angst als je meerijdt: kan liggen aan de bestuurder, wanneer hij onzeker is of roekeloos rijdt, maar ook aan de auto. Als je eenzelfde route rijdt, met dezelfde persoon achter het stuur, dan zit de bijrijder in automodel "A" wel "mee te remmen" en met samengeknepen billen, en in automodel "B" niet.
Extreem moeilijk om aan te geven waar dat verschil nu door komt.
Angst als je meerijdt: kan liggen aan de bestuurder, wanneer hij onzeker is of roekeloos rijdt, maar ook aan de auto. Als je eenzelfde route rijdt, met dezelfde persoon achter het stuur, dan zit de bijrijder in automodel "A" wel "mee te remmen" en met samengeknepen billen, en in automodel "B" niet.
Extreem moeilijk om aan te geven waar dat verschil nu door komt.
zaterdag 24 november 2007 om 12:48
Je kunt proberen aan je angst te werken met behulp van een psycholoog en zodra je weer een paar stapjes verder bent ook een paar rijlessen weer eens nemen. Ik weet niet of ze gespecialiseerde rij-instructeurs hebben voor mensen met dit soort angsten, maar het zou me niets verbazen als die er rond lopen.
Ik denk alleen niet dat het zou helpen om weer lessen te nemen om weer een beetje eraan te wennen (en met behulp van rij-instructeur die kan ingrijpen) als je niet eerst even probeert die angst op een andere manier in te dammen. Ik zou het in ieder geval zeker proberen.
Sterkte!
Ik denk alleen niet dat het zou helpen om weer lessen te nemen om weer een beetje eraan te wennen (en met behulp van rij-instructeur die kan ingrijpen) als je niet eerst even probeert die angst op een andere manier in te dammen. Ik zou het in ieder geval zeker proberen.
Sterkte!
zaterdag 24 november 2007 om 16:36
Hoi
Wow, wat een herkenbaar verhaal. Ook ik heb rijangst.. Heb nu ruim 2 jaar mn rijbewijs maar kan de keren dat ik heb gereden op 1 hand tellen. Vind het echt supereng! Ook mijn vriend heeft z'n rijbewijs niet dus als er eens wat opgehaald moet worden ofzo dan voel ik me zo stom dat ik dat dan gewoon niet durf. Ik ben bang dat ik iemand anders aanrijd omdat ik in paniek een stomme actie uithaal.
Ook ik heb psychische problemen waarvoor ik naar een gedragstherapeut ga. Deze auto rijangst hebben we ook besproken. Zijn oplossing: gewoon oefenen!!!! Eerst een klein stukje met iemand die je vertrouwt naast je, dan een wat groter stukje etc etc. Dan een klein stukje alleen, weer een groter stukje alleen etc. totdat het als het goed is niet meer eng is.
Ik kan nog niet zeggen of het voor mij werkt want ik ga voor het eerst vandaag beginnen We gaan iets bij de Ikea ophalen. Ik zit nu al te zweten maar ja, als ik niet oefen heeft de therapie ook geen zin...
Wie weet heb jij hier ook wat aan? Mijn therapeut heeft al heel veel mensen van hun angsten en fobieen heeft afgeholpen, dus ik zou zeggen: give it a try.
Heel veel succes!!
Wow, wat een herkenbaar verhaal. Ook ik heb rijangst.. Heb nu ruim 2 jaar mn rijbewijs maar kan de keren dat ik heb gereden op 1 hand tellen. Vind het echt supereng! Ook mijn vriend heeft z'n rijbewijs niet dus als er eens wat opgehaald moet worden ofzo dan voel ik me zo stom dat ik dat dan gewoon niet durf. Ik ben bang dat ik iemand anders aanrijd omdat ik in paniek een stomme actie uithaal.
Ook ik heb psychische problemen waarvoor ik naar een gedragstherapeut ga. Deze auto rijangst hebben we ook besproken. Zijn oplossing: gewoon oefenen!!!! Eerst een klein stukje met iemand die je vertrouwt naast je, dan een wat groter stukje etc etc. Dan een klein stukje alleen, weer een groter stukje alleen etc. totdat het als het goed is niet meer eng is.
Ik kan nog niet zeggen of het voor mij werkt want ik ga voor het eerst vandaag beginnen We gaan iets bij de Ikea ophalen. Ik zit nu al te zweten maar ja, als ik niet oefen heeft de therapie ook geen zin...
Wie weet heb jij hier ook wat aan? Mijn therapeut heeft al heel veel mensen van hun angsten en fobieen heeft afgeholpen, dus ik zou zeggen: give it a try.
Heel veel succes!!
zaterdag 24 november 2007 om 17:27
Bedankt 
Ja dat is eigenlijk wel zo dat je als fietser kwetsbaarder bent en dat doe ik dan weer wel, zelfs met kind achterop (ok die zet ik wel een helm op want ik blijf het toch een beetje eng vinden).
Het is ook een vrij irreele angst (nou ja enigszins)... Zal inderdaad wel meer achter zitten. Het stomme is dat ik al best veel heb aangepakt maar dit blijft, zal dus denk ik toch dieper moeten graven.
En ja het meest logische is gewoon weer eens te oefenen, zal eerst een grote drempel moeten nemen. Ik zal eerst maar eens gaan zoeken naar zo iemand die erop getraind is, die zal me wel kunnen helpen hoop ik.
En hopelijk ging het bij jou goed Jana, knap dat je dat doet. Er zijn al allerlei mensen geweest die zeiden kom dan met mij in mijn auto oefenen, maar misschien kan ik beter een professional vragen, tot nu toe durfde ik dus niet genoeg met een bekende.
Als ik zo terug denk begon het al dat ik op een gegeven moment niet meer durfde paard te rijden. Toen reed ik nog wel een hele tijd auto. Tot ik dat ook steeds minder durfde. Ik ben het wel voor geweest dat het zich zou uitbreiden naar een algehele angst om buiten te komen (al heb ik even een tijdje gehad dat zelfs het openbaar vervoer me niet zo vanzelfsprekend afging maar dat was maar kort, ik zat toen al in de ziektewet en dan wordt je wereld al zo klein dat wilde ik niet nog erger).
Hm, het is toch best een groter probleem eigenlijk dan ik dacht als ik dit zo opschrijf, was een aantal dingen alweer vergeten. Gekke is dat ik met andere dingen helemaal niet zo angstig ben.
Oh ja ze zijn weer goed teruggekomen dus ik zat me (gelukkig) weer voor niks op te vreten.
Ja dat is eigenlijk wel zo dat je als fietser kwetsbaarder bent en dat doe ik dan weer wel, zelfs met kind achterop (ok die zet ik wel een helm op want ik blijf het toch een beetje eng vinden).
Het is ook een vrij irreele angst (nou ja enigszins)... Zal inderdaad wel meer achter zitten. Het stomme is dat ik al best veel heb aangepakt maar dit blijft, zal dus denk ik toch dieper moeten graven.
En ja het meest logische is gewoon weer eens te oefenen, zal eerst een grote drempel moeten nemen. Ik zal eerst maar eens gaan zoeken naar zo iemand die erop getraind is, die zal me wel kunnen helpen hoop ik.
En hopelijk ging het bij jou goed Jana, knap dat je dat doet. Er zijn al allerlei mensen geweest die zeiden kom dan met mij in mijn auto oefenen, maar misschien kan ik beter een professional vragen, tot nu toe durfde ik dus niet genoeg met een bekende.
Als ik zo terug denk begon het al dat ik op een gegeven moment niet meer durfde paard te rijden. Toen reed ik nog wel een hele tijd auto. Tot ik dat ook steeds minder durfde. Ik ben het wel voor geweest dat het zich zou uitbreiden naar een algehele angst om buiten te komen (al heb ik even een tijdje gehad dat zelfs het openbaar vervoer me niet zo vanzelfsprekend afging maar dat was maar kort, ik zat toen al in de ziektewet en dan wordt je wereld al zo klein dat wilde ik niet nog erger).
Hm, het is toch best een groter probleem eigenlijk dan ik dacht als ik dit zo opschrijf, was een aantal dingen alweer vergeten. Gekke is dat ik met andere dingen helemaal niet zo angstig ben.
Oh ja ze zijn weer goed teruggekomen dus ik zat me (gelukkig) weer voor niks op te vreten.
woensdag 28 november 2007 om 15:06
op zich zou ik denken: je durft geen auto te rijden, nou ja, prima, dan haal je je rijbewijs toch niet?! er is niemand die je dat verplicht. je kunt met het openbaar vervoer op de meeste plaatsen heel goed komen, je hebt de fiets, een taxi....
maar als ik je verhaal verder lees, denk ik dat het niet de angst is voor het auto rijden op zich. je durft geen paard meer te rijden, terwijl je dat altijd wel deed. eigenlijk ben je ook best bang op de fiets. dat doe je nu nog wel, maar wat nou als je volgende week dat ook opeens niet meer durft?
denk wel dat je hierbij hulp moet zoeken. wat nou als je straks de straat helemaal niet meer opdurft...lopend kun je namelijk ook ongelukken veroorzaken.... en als jij meerijdt in het openbaar vervoer zou er ook een ongeluk kunnen gebeuren....
het klinkt misschien wat negatief wat ik nu schrijf, maar denk dat je beter op tijd aan de bel kunt trekken, ook omdat je zelf zegt dat je al bekend bent met enkele psychische problemen. je kunt beter voorkomen dat het probleem steeds ietsjes groter wordt....succes! pien
maar als ik je verhaal verder lees, denk ik dat het niet de angst is voor het auto rijden op zich. je durft geen paard meer te rijden, terwijl je dat altijd wel deed. eigenlijk ben je ook best bang op de fiets. dat doe je nu nog wel, maar wat nou als je volgende week dat ook opeens niet meer durft?
denk wel dat je hierbij hulp moet zoeken. wat nou als je straks de straat helemaal niet meer opdurft...lopend kun je namelijk ook ongelukken veroorzaken.... en als jij meerijdt in het openbaar vervoer zou er ook een ongeluk kunnen gebeuren....
het klinkt misschien wat negatief wat ik nu schrijf, maar denk dat je beter op tijd aan de bel kunt trekken, ook omdat je zelf zegt dat je al bekend bent met enkele psychische problemen. je kunt beter voorkomen dat het probleem steeds ietsjes groter wordt....succes! pien
woensdag 28 november 2007 om 18:18
Ja je hebt ook gelijk Pien... Ik zie nu wel dat het met meer te maken heeft dan alleen auto's. Rijbewijs heb ik wel al gelukkig maar ja heb er nu niks aan heh.
Toen ik er nog meer over nadacht komt het er eigenlijk op neer dat bij al die dingen waarbij ik de leiding moet hebben/iets bestuur of aanstuur zeg maar, ik dat dus niet zo goed aankan of denk dat ik dat niet kan... En toen bedacht ik me dat ik eigenlijk inderdaad niet zoveel pit (meer) heb als ik heel eerlijk kijk.
Pfff en ik dacht dus dat het met mijn zelfvertrouwen op zich wel weer goed ging. Maar er zit dus nog het een en ander wat me blokkeert
Dus ik zal het toch maar snel aankaarten bij mijn psych, ik dacht eerst dat ik dat later wel pas kon doen. Nou ja toch vrij snel opgelost dit topic haha
Toen ik er nog meer over nadacht komt het er eigenlijk op neer dat bij al die dingen waarbij ik de leiding moet hebben/iets bestuur of aanstuur zeg maar, ik dat dus niet zo goed aankan of denk dat ik dat niet kan... En toen bedacht ik me dat ik eigenlijk inderdaad niet zoveel pit (meer) heb als ik heel eerlijk kijk.
Pfff en ik dacht dus dat het met mijn zelfvertrouwen op zich wel weer goed ging. Maar er zit dus nog het een en ander wat me blokkeert
Dus ik zal het toch maar snel aankaarten bij mijn psych, ik dacht eerst dat ik dat later wel pas kon doen. Nou ja toch vrij snel opgelost dit topic haha
dinsdag 4 december 2007 om 23:38
Toen ik nog een relatie met mijn ex had was ik heel erg bang voor autorijden. Ik had geen rijbewijs, dus hij reed altijd. Altijd net een beetje te hard, en heel veel schelden en mopperen op medeweggebruikers.
Ook hebben we een keer een (klein) ongeluk gehad waardoor ik eigenlijk helemaal niet meer (bij hem) in de auto wilde. Ook bij anderen was ik ontzettend bang en zat ik de hele tijd mee te kijken, en te kijken of we niet te hard gingen.
Uiteindelijk heb ik zelf toch rijlessen genomen en na ongeveer 100.000 lessen en 7 keer afrijden ook nog geslaagd. Inmiddels rij ik al jaren en uiteindelijk hebben mijn huidige vriend en ik net zo'n auto als mijn ex toen had. Naar mijn mening had mijn angst toen dus niks met het model auto te maken. Eigenlijk merk ik wel dat ik het nu fijner vind om zelf te rijden dan om bij iemand anders passagier te zijn. Als ik passagier ben, dan ben ik nog steeds wel een beetje bangig dat die ander niet op zal letten ofzo.
Misschien ook een tip voor jou om toch die rijlessen te nemen (ookal zijn zeker de eerste echt niet leuk en denk je misschien dat autorijden nooit iets voor jou zal worden)
Ook hebben we een keer een (klein) ongeluk gehad waardoor ik eigenlijk helemaal niet meer (bij hem) in de auto wilde. Ook bij anderen was ik ontzettend bang en zat ik de hele tijd mee te kijken, en te kijken of we niet te hard gingen.
Uiteindelijk heb ik zelf toch rijlessen genomen en na ongeveer 100.000 lessen en 7 keer afrijden ook nog geslaagd. Inmiddels rij ik al jaren en uiteindelijk hebben mijn huidige vriend en ik net zo'n auto als mijn ex toen had. Naar mijn mening had mijn angst toen dus niks met het model auto te maken. Eigenlijk merk ik wel dat ik het nu fijner vind om zelf te rijden dan om bij iemand anders passagier te zijn. Als ik passagier ben, dan ben ik nog steeds wel een beetje bangig dat die ander niet op zal letten ofzo.
Misschien ook een tip voor jou om toch die rijlessen te nemen (ookal zijn zeker de eerste echt niet leuk en denk je misschien dat autorijden nooit iets voor jou zal worden)
