Psyche
alle pijlers
Second opinion ADHD?
woensdag 11 maart 2015 om 16:42
ADHD is een ontwikkelstoornis, er zijn meetbare afwijkingen in de hersenen. Zo is de rechter hersenhelft bij mensen/kinderen met adhd 5% kleiner dan normaal, zo zijn er nog meer afwijkingen. Deze zijn niet te genezen. Kenmerken zouden zich dus al moeten openbaren in de kindertijd.
Zou de eerste diagnose een valse positief kunnen zijn?
Zou de eerste diagnose een valse positief kunnen zijn?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 11 maart 2015 om 16:53
ADHD of ADD hoeft in de kindertijd geen problemen op te leveren. Wanneer je een gelukkige jeugd hebt en een intelligent kind bent rol je overal wel doorheen. Wel moet het je ouders zijn opgevallen dat je dromerig/slordig/chaotisch/of druk was en op school bv moeite had met automatiseren, maar echte problemen? Dat hoeft helemaal niet, kan prima onderdrukt worden door een verder sterke ontwikkeling en goede omgeving.
woensdag 11 maart 2015 om 16:53
Het komt op mij over alsof je in een periode dat je problemen had, hulp nodig had. En helaas wordt hulp tegenwoordig alleen maar vergoed als er een diagnose op wordt geplakt. Wellicht op dat moment nuttig, om jou verder te helpen, en misschien ook wel de stoornis die het dichtst staat bij wat je klachten waren, maar zoals jij het nu beschrijft, niet geheel terecht. Ik denk dat een second opinion wel een goed idee is.
woensdag 11 maart 2015 om 16:54
Het komt weleens voor dat ADHD niet duidelijk is in de kindertijd wanneer de ouders en de school heel veel structuur boden waardoor e.a. minder opvalt. Indien je kinder- en pubertijd vrij los was met minder regels en structuur dan gaat die vlieger weer niet op.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 11 maart 2015 om 16:55
De diagnose ADHD kan vervallen, als iemand op een gegeven moment niet meer aan de criteria voor deze diagnose voldoet. Bij 1:3 kinderen gebeurt dat inderdaad ook (google eens multidisciplinaire richtlijn adhd, pagina 14). Uit interesse: wat zou je er mee willen bereiken als zou blijken dat je nu niet meer aan de criteria voldoet?
woensdag 11 maart 2015 om 17:08
quote:winterteen schreef op 11 maart 2015 @ 16:53:
ADHD of ADD hoeft in de kindertijd geen problemen op te leveren. Wanneer je een gelukkige jeugd hebt en een intelligent kind bent rol je overal wel doorheen. Wel moet het je ouders zijn opgevallen dat je dromerig/slordig/chaotisch/of druk was en op school bv moeite had met automatiseren, maar echte problemen? Dat hoeft helemaal niet, kan prima onderdrukt worden door een verder sterke ontwikkeling en goede omgeving.
Mag ik even inbreken?. Ik vermoed al een tijdje ADD bij mijzelf. (Dankzij het Viva forum maar dat terzijde.) Ik zit sinds kort in therapie want ik heb de bodem wel bereikt het afgelopen jaar. Na de intake wil mijn therapeut mij doorsturen naar een psychiater om op ADD te testen.
De grootste reden dat ik nu er zo doorheen zit is mijn moeder. Ik wil in geen geval dat zij ook maar iets weet over mijn therapie of ADD. Mijn vader is helaas overleden.
Kan het nou niet worden vastgesteld?
ADHD of ADD hoeft in de kindertijd geen problemen op te leveren. Wanneer je een gelukkige jeugd hebt en een intelligent kind bent rol je overal wel doorheen. Wel moet het je ouders zijn opgevallen dat je dromerig/slordig/chaotisch/of druk was en op school bv moeite had met automatiseren, maar echte problemen? Dat hoeft helemaal niet, kan prima onderdrukt worden door een verder sterke ontwikkeling en goede omgeving.
Mag ik even inbreken?. Ik vermoed al een tijdje ADD bij mijzelf. (Dankzij het Viva forum maar dat terzijde.) Ik zit sinds kort in therapie want ik heb de bodem wel bereikt het afgelopen jaar. Na de intake wil mijn therapeut mij doorsturen naar een psychiater om op ADD te testen.
De grootste reden dat ik nu er zo doorheen zit is mijn moeder. Ik wil in geen geval dat zij ook maar iets weet over mijn therapie of ADD. Mijn vader is helaas overleden.
Kan het nou niet worden vastgesteld?
woensdag 11 maart 2015 om 17:17
Oké dankjewel.
Broers of zussen gaat ook niet lukken.
Ik heb wel een tante die mij sporadisch zag (omdat moeder dat niet wilde). Zij herinnert mij als in mezelf gekeerd en stil. Mijn leraren op de basisschool zeiden altijd: "ze kan het wel maar wil het niet". Dat zijn de enige dingen van derden.
Maar goed. Bedankt. Jij ook succes.
Broers of zussen gaat ook niet lukken.
Ik heb wel een tante die mij sporadisch zag (omdat moeder dat niet wilde). Zij herinnert mij als in mezelf gekeerd en stil. Mijn leraren op de basisschool zeiden altijd: "ze kan het wel maar wil het niet". Dat zijn de enige dingen van derden.
Maar goed. Bedankt. Jij ook succes.
woensdag 11 maart 2015 om 17:19
Wat Vesperlynd zegt klopt. Er zijn meer mensen zonder ouders, al levert dat uiteraard een minder specifiek beeld op van de jeugd.
Als er iemand is die jou heeft meegekregen in je jeugd zoals een broer of goede vriend mag je die vaak ook meenemen. Ik heb zelf toentertijd een van mijn beste vrienden meegenomen en mijn moeder.
Als er iemand is die jou heeft meegekregen in je jeugd zoals een broer of goede vriend mag je die vaak ook meenemen. Ik heb zelf toentertijd een van mijn beste vrienden meegenomen en mijn moeder.
woensdag 11 maart 2015 om 17:32
quote:apestaartje30 schreef op 11 maart 2015 @ 17:08:
[...]
Mag ik even inbreken?. Ik vermoed al een tijdje ADD bij mijzelf. (Dankzij het Viva forum maar dat terzijde.) Ik zit sinds kort in therapie want ik heb de bodem wel bereikt het afgelopen jaar. Na de intake wil mijn therapeut mij doorsturen naar een psychiater om op ADD te testen.
De grootste reden dat ik nu er zo doorheen zit is mijn moeder. Ik wil in geen geval dat zij ook maar iets weet over mijn therapie of ADD. Mijn vader is helaas overleden.
Kan het nou niet worden vastgesteld?Bij mij is er daardoor idd geen diagnose gesteld om die reden. Ik wilde geen gesprek met mijn ouders. Dan moest ik een docent of ander familielid regelen uit mijn kindertijd en dat kon ook niet. DUs ging ik zonder afgerond onderzoek de deur weer uit. Uit de vragenlijsten leek het er wel op, mijn herinneringen uit mijn kindertijd ook maar zonder andere info uit mijn jeugd hield het op,
[...]
Mag ik even inbreken?. Ik vermoed al een tijdje ADD bij mijzelf. (Dankzij het Viva forum maar dat terzijde.) Ik zit sinds kort in therapie want ik heb de bodem wel bereikt het afgelopen jaar. Na de intake wil mijn therapeut mij doorsturen naar een psychiater om op ADD te testen.
De grootste reden dat ik nu er zo doorheen zit is mijn moeder. Ik wil in geen geval dat zij ook maar iets weet over mijn therapie of ADD. Mijn vader is helaas overleden.
Kan het nou niet worden vastgesteld?Bij mij is er daardoor idd geen diagnose gesteld om die reden. Ik wilde geen gesprek met mijn ouders. Dan moest ik een docent of ander familielid regelen uit mijn kindertijd en dat kon ook niet. DUs ging ik zonder afgerond onderzoek de deur weer uit. Uit de vragenlijsten leek het er wel op, mijn herinneringen uit mijn kindertijd ook maar zonder andere info uit mijn jeugd hield het op,
woensdag 11 maart 2015 om 18:07
woensdag 11 maart 2015 om 18:13
Wanneer en bij welke instantie is jouw diagnose gesteld Thordis? 10 jaar geleden was psyQ Rotterdam bijvoorbeeld wat mij betreft een belachelijke commerciële instelling. Ik ben daar zeer boos weggegaan en heb er dingen gehoord als:
"Maar Mw, als u geen medicatie wilt kunnen wij u niet helpen!"
En werd dan bot de deur gewezen door een therapeute die net droog achter haar oren was.. Terwijl ik daarvoor onder de antidepressiva was gezet omdat de ritalin niet goed genoeg werkte. Ik was niet depressief en werd gek van de bijwerkingen. Maar nee, volgens die mevrouw moest en zou ik de pillen nemen. Paniekaanvallen, black-outs ten spijt. Daar zit je dan, trillend op je stoel, gek van de pillen en met de wil om jezelf te verbeteren en helpen. Maar aan de andere kant van het bureau alleen maar het onwrikbare protocol.
Later heb ik wèl agendatraining gehad en training in fouteninzicht e.d. Inzichten in ADHD en behandelmethoden zijn gelukkig de afgelopen jaren verder ontwikkeld!
Ik denk daarom dat een second opinion voor TO en een onderzoek voor apenstaartje best wel wat op kan leveren. Ik zou het in beide gevallen gewoon proberen!
"Maar Mw, als u geen medicatie wilt kunnen wij u niet helpen!"
En werd dan bot de deur gewezen door een therapeute die net droog achter haar oren was.. Terwijl ik daarvoor onder de antidepressiva was gezet omdat de ritalin niet goed genoeg werkte. Ik was niet depressief en werd gek van de bijwerkingen. Maar nee, volgens die mevrouw moest en zou ik de pillen nemen. Paniekaanvallen, black-outs ten spijt. Daar zit je dan, trillend op je stoel, gek van de pillen en met de wil om jezelf te verbeteren en helpen. Maar aan de andere kant van het bureau alleen maar het onwrikbare protocol.
Later heb ik wèl agendatraining gehad en training in fouteninzicht e.d. Inzichten in ADHD en behandelmethoden zijn gelukkig de afgelopen jaren verder ontwikkeld!
Ik denk daarom dat een second opinion voor TO en een onderzoek voor apenstaartje best wel wat op kan leveren. Ik zou het in beide gevallen gewoon proberen!
woensdag 11 maart 2015 om 18:37
Sja, zowel ikzelf als mijn dochter (16) zitten in de diagnostieke molen van AH(H)D, en voor ons beiden is het een soort 'feest der herkenning' bij het lezen en horen van de symptomen en kenmerken. Jezelf dus helemaal herkennen in wat er geschreven over, in ons geval, ADD.
Ook inderdaad is het heel duidelijk dat deze dingen aan de hand waren in de kindertijd. Hoewel het bij meisjes een onopvallender beloop kan hebben dan bij jongens.
Bij mij en mijn dochter zijn de diagnose nog niet definitief, maar wat mij verteld is door een psycholoog, en dat geloof ik zeker, is: een mens heeft vaak al zelf in de gaten (en voelt) wat de diagnose is. En in jouw geval dan andersom. Ik vind een second opinion daarom helemaal geen gekke zet, zeker gezien je beschrijving hoe het diagnostisch traject verlopen is.
Ook inderdaad is het heel duidelijk dat deze dingen aan de hand waren in de kindertijd. Hoewel het bij meisjes een onopvallender beloop kan hebben dan bij jongens.
Bij mij en mijn dochter zijn de diagnose nog niet definitief, maar wat mij verteld is door een psycholoog, en dat geloof ik zeker, is: een mens heeft vaak al zelf in de gaten (en voelt) wat de diagnose is. En in jouw geval dan andersom. Ik vind een second opinion daarom helemaal geen gekke zet, zeker gezien je beschrijving hoe het diagnostisch traject verlopen is.
woensdag 11 maart 2015 om 18:40
quote:winterteen schreef op 11 maart 2015 @ 18:13:
Wanneer en bij welke instantie is jouw diagnose gesteld Thordis? 10 jaar geleden was psyQ Rotterdam bijvoorbeeld wat mij betreft een belachelijke commerciële instelling. Ik ben daar zeer boos weggegaan en heb er dingen gehoord als:
"Maar Mw, als u geen medicatie wilt kunnen wij u niet helpen!"
En werd dan bot de deur gewezen door een therapeute die net droog achter haar oren was.. Terwijl ik daarvoor onder de antidepressiva was gezet omdat de ritalin niet goed genoeg werkte. Ik was niet depressief en werd gek van de bijwerkingen. Maar nee, volgens die mevrouw moest en zou ik de pillen nemen. Paniekaanvallen, black-outs ten spijt. Daar zit je dan, trillend op je stoel, gek van de pillen en met de wil om jezelf te verbeteren en helpen. Maar aan de andere kant van het bureau alleen maar het onwrikbare protocol.
Later heb ik wèl agendatraining gehad en training in fouteninzicht e.d. Inzichten in ADHD en behandelmethoden zijn gelukkig de afgelopen jaren verder ontwikkeld!
Ik denk daarom dat een second opinion voor TO en een onderzoek voor apenstaartje best wel wat op kan leveren. Ik zou het in beide gevallen gewoon proberen!
Idd PsyQ. Omdat dat de enige organisatie is waar ik geen werkcontact mee heb. En om nou bij een collega op intake te gaan...
Maar ik vond het een bijzonder slechte organisatie. En ik heb ook afgezien van verder onderzoek. Ik geef verdorie trainingen in ADHD en ADD dus ik red me er prima mee, het was alleen fijn geweest om te weten of er echt iets is of niet.
Wanneer en bij welke instantie is jouw diagnose gesteld Thordis? 10 jaar geleden was psyQ Rotterdam bijvoorbeeld wat mij betreft een belachelijke commerciële instelling. Ik ben daar zeer boos weggegaan en heb er dingen gehoord als:
"Maar Mw, als u geen medicatie wilt kunnen wij u niet helpen!"
En werd dan bot de deur gewezen door een therapeute die net droog achter haar oren was.. Terwijl ik daarvoor onder de antidepressiva was gezet omdat de ritalin niet goed genoeg werkte. Ik was niet depressief en werd gek van de bijwerkingen. Maar nee, volgens die mevrouw moest en zou ik de pillen nemen. Paniekaanvallen, black-outs ten spijt. Daar zit je dan, trillend op je stoel, gek van de pillen en met de wil om jezelf te verbeteren en helpen. Maar aan de andere kant van het bureau alleen maar het onwrikbare protocol.
Later heb ik wèl agendatraining gehad en training in fouteninzicht e.d. Inzichten in ADHD en behandelmethoden zijn gelukkig de afgelopen jaren verder ontwikkeld!
Ik denk daarom dat een second opinion voor TO en een onderzoek voor apenstaartje best wel wat op kan leveren. Ik zou het in beide gevallen gewoon proberen!
Idd PsyQ. Omdat dat de enige organisatie is waar ik geen werkcontact mee heb. En om nou bij een collega op intake te gaan...
Maar ik vond het een bijzonder slechte organisatie. En ik heb ook afgezien van verder onderzoek. Ik geef verdorie trainingen in ADHD en ADD dus ik red me er prima mee, het was alleen fijn geweest om te weten of er echt iets is of niet.
woensdag 11 maart 2015 om 19:03
ADHD is een diagnose die gesteld wordt op basis van een aantal symptomen; als je aan die symptomen voldoet heb je het label te pakken. De DSM zegt niks over de oorzaken van die symptomen. Als jij het idee hebt dat dit een momentopname is geweest en dat je dus geen ADHD hebt, zou ik zeker een second opinion laten doen.
woensdag 11 maart 2015 om 19:15
quote:Thordis007 schreef op 11 maart 2015 @ 18:40:
[...]
Idd PsyQ. Omdat dat de enige organisatie is waar ik geen werkcontact mee heb. En om nou bij een collega op intake te gaan...
Maar ik vond het een bijzonder slechte organisatie. En ik heb ook afgezien van verder onderzoek. Ik geef verdorie trainingen in ADHD en ADD dus ik red me er prima mee, het was alleen fijn geweest om te weten of er echt iets is of niet.Ik snap het. En psyQ staat bij mij voor altijd in het zwarte boekje, echt door dit soort fratsen in het verleden. Maar wat leuk dat je zelf trainingen geeft zeg!
[...]
Idd PsyQ. Omdat dat de enige organisatie is waar ik geen werkcontact mee heb. En om nou bij een collega op intake te gaan...
Maar ik vond het een bijzonder slechte organisatie. En ik heb ook afgezien van verder onderzoek. Ik geef verdorie trainingen in ADHD en ADD dus ik red me er prima mee, het was alleen fijn geweest om te weten of er echt iets is of niet.Ik snap het. En psyQ staat bij mij voor altijd in het zwarte boekje, echt door dit soort fratsen in het verleden. Maar wat leuk dat je zelf trainingen geeft zeg!
donderdag 12 maart 2015 om 00:31
Een second opinion of nieuwe diagnose zou ik zeker overwegen. Mijn partner met ADHD heeft dat ook gedaan hij twijfelde aan zijn diagnose. Het zeer uitgebreide tweede onderzoek gaf dezelfde diagnose , jammer maar heeft wel zijn twijfel weggenomen en hij kan het beter accepteren.
Wat ik zelf altijd heel duidelijk vind spreken zijn oude school rapporten waar in de kantlijn commentaar werd opgeschreven. Veel kenmerken hebben zijn leerkrachten daar al genoteerd, zo ook bij onze zoon. Dit is meer voor apestaartje.
Wat ik zelf altijd heel duidelijk vind spreken zijn oude school rapporten waar in de kantlijn commentaar werd opgeschreven. Veel kenmerken hebben zijn leerkrachten daar al genoteerd, zo ook bij onze zoon. Dit is meer voor apestaartje.
zaterdag 25 april 2015 om 01:29
Bij mij konden ze geen diagnose stellen omdat mijn moeder niet veel meer wist uit mijn kindertijd. Ook was zij bang dat het aan de opvoeding zou liggen als er wel een diagnose adhd uit zou komen. Ze bleef maar zeggen dat ik een heel normaal kind was vroeger en dat ze zeker wist dat ik geen ad(h)d heb. Zelf ervaar ik dit heel anders, maar ja. Dus geen diagnose. In het rapport dat ik van mijn psychologe kreeg scoor ik bij de volwassen periode op 9 van de 9 kenmerken. Daarom mag ik wel medicatie gaan proberen. Dit ook omdat mijn moeder erg vaak benadrukte dat ze streng was en van structuur hield vroeger. Hierdoor is het waarschijnlijk ook niet opgevallen in mijn kindertijd. Weet nog niet goed wat ik er mee aan moet.
Don't complain, don't explain.
