Psyche
alle pijlers
Shit happens of zoek je het op...?
woensdag 10 februari 2010 om 23:27
Jeetje waar zal ik beginnen, in principe heb ik alles wat mij hartje begeert. Huisje, vriendje, baantje en over een aantal maanden ook trouwen. Voor de buitenwereld lijkt het o zo goed, maar ondertussen ben ik diep ongelukkig.
Vriend en ik zijn ondertussen 12 jaar bij elkaar en gaan over een aantal maanden dus trouwen. Vriend is echt een top vent, ziet er goed uit, is behulpzaam, sociaal, begripvol. Alles wat je in een man zoekt. Heeft alleen één groot probleem, in het weekend is hij erg verslavingsgevoelig. Of hij gokt, gebruikt cocaine of drinkt te veel alcohol. Er zijn wel eens weekenden dat het goed gaat, maar toch de meeste zaterdagen gebeurt er wel iets. Ik ben hier zwaar op tegen, dus vast prik elke zondag ruzie hierover. Doordeweeks is hij dan weer die behulpzame, sociale, begripvolle man. Ik denk, kan ik mee leven....
Maar dan, vriend is al enige tijd (1 jaar) behoorlijk depressief. Zit wat in de famillie, vader is overspannen geweest, moeder depri en ook zus heeft hier last van gehad. Op een gegeven moment vond vriend ook het weerk wat hij deed niet meer leuk. (Wat ook trouwens geen leuk werk was). Elke dag met buikpijn heen, Elke avond chagie, nergens zin meer in hebben, niks meer uit handen komen, etc etc. Na lang wikken en wegen stekker uit het werk getrokken en heeft hij 2 maanden thuis gezeten. Ondertussen ook hulp gezocht bij een psychiater, waar hij nu 1x per drie weken heen moet. Hier werd gecontateerd dat hij zwaar depri is en verschijnselen van ADHD heeft, waardoor hij weer erg verslavingsgevoelig is.
Aantal sollicitatiebrieven uit de deur en twee gesprekken. Een super leuke baan en de andere gewoon een baan. HElaas afgewezen voor de super leuke baan. Dus weer nog erger depressief van. (denkt ik kan niks, ben een lul, etc etc) Dit werd zelf zo erg dat hij op een gegeven moment wel tegen een boom wou rijden. Heb daarop dokter gebeld en kreeg oxzazapam voor heem voorgeschreven. Deze slikt hij braaf en heb het idee dat ze enigzins helpen. (maar wat zijn die krengen duur).
Maandag is hij begonnen met de nieuwe baan, en tot nu toe valt dit hem erg mee. In principe zou hij een andere auto van dit bedrijf krijgen maar door een foute levering staat deze morgen voor hem klaar. Dus tot die tijd had hij de auto van een vriend mee. En wat denk je, vandaag krijgt mn vriend een ongeluk. ZIjn schuld, gelukkig niks met hem aan de hand, maar auto wel totaal loss. Kosten lopen in de duizenden euró's. Auto niet all risk verzekerd. Dus eerste maanden wordt werken voor niks. Nou en je raadt het al, nu weer flink depri. Hij heeft spijt dat hij toen niet tegen die boom is opgereden.....
Ik ben zelf totaal niet een stressvoll type, ook niet zo opgevoed. Maar de laatste tijd krijg ik toch wat een kort lontje. Alles zit de laatste tijd ook echt tegen. Dit zowel financieel als emotioneel. Een kleine greep; bouwvakkers hebben het werk half opgeleverd (groot gedeelte al betaald) , zus is vorige week kanker geconstateerd, trouwlocatie failliet (gedeelte al van was betaald), nu dus de auto in stront, wasmachine kapot, stofzuiger rollen de wielen onder vandaan. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Al met al, waarom komt altijd alle shit tegelijk? Ik probeer iedereen te helpen, ik weet dat mijn vriend van zijn 'verslavingen'af kan komen. En aan de andere kant denk ik, zoek ik het ongeluk zelf niet op?
Weet eigenlijk ook niet waarom ik dit hier neerzet. Maar ben zo even het verhaal kwijt. Lucht op, kan ik hopelijk eens een avond goed slapen....
Sorry voor alle spelfouten...
Vriend en ik zijn ondertussen 12 jaar bij elkaar en gaan over een aantal maanden dus trouwen. Vriend is echt een top vent, ziet er goed uit, is behulpzaam, sociaal, begripvol. Alles wat je in een man zoekt. Heeft alleen één groot probleem, in het weekend is hij erg verslavingsgevoelig. Of hij gokt, gebruikt cocaine of drinkt te veel alcohol. Er zijn wel eens weekenden dat het goed gaat, maar toch de meeste zaterdagen gebeurt er wel iets. Ik ben hier zwaar op tegen, dus vast prik elke zondag ruzie hierover. Doordeweeks is hij dan weer die behulpzame, sociale, begripvolle man. Ik denk, kan ik mee leven....
Maar dan, vriend is al enige tijd (1 jaar) behoorlijk depressief. Zit wat in de famillie, vader is overspannen geweest, moeder depri en ook zus heeft hier last van gehad. Op een gegeven moment vond vriend ook het weerk wat hij deed niet meer leuk. (Wat ook trouwens geen leuk werk was). Elke dag met buikpijn heen, Elke avond chagie, nergens zin meer in hebben, niks meer uit handen komen, etc etc. Na lang wikken en wegen stekker uit het werk getrokken en heeft hij 2 maanden thuis gezeten. Ondertussen ook hulp gezocht bij een psychiater, waar hij nu 1x per drie weken heen moet. Hier werd gecontateerd dat hij zwaar depri is en verschijnselen van ADHD heeft, waardoor hij weer erg verslavingsgevoelig is.
Aantal sollicitatiebrieven uit de deur en twee gesprekken. Een super leuke baan en de andere gewoon een baan. HElaas afgewezen voor de super leuke baan. Dus weer nog erger depressief van. (denkt ik kan niks, ben een lul, etc etc) Dit werd zelf zo erg dat hij op een gegeven moment wel tegen een boom wou rijden. Heb daarop dokter gebeld en kreeg oxzazapam voor heem voorgeschreven. Deze slikt hij braaf en heb het idee dat ze enigzins helpen. (maar wat zijn die krengen duur).
Maandag is hij begonnen met de nieuwe baan, en tot nu toe valt dit hem erg mee. In principe zou hij een andere auto van dit bedrijf krijgen maar door een foute levering staat deze morgen voor hem klaar. Dus tot die tijd had hij de auto van een vriend mee. En wat denk je, vandaag krijgt mn vriend een ongeluk. ZIjn schuld, gelukkig niks met hem aan de hand, maar auto wel totaal loss. Kosten lopen in de duizenden euró's. Auto niet all risk verzekerd. Dus eerste maanden wordt werken voor niks. Nou en je raadt het al, nu weer flink depri. Hij heeft spijt dat hij toen niet tegen die boom is opgereden.....
Ik ben zelf totaal niet een stressvoll type, ook niet zo opgevoed. Maar de laatste tijd krijg ik toch wat een kort lontje. Alles zit de laatste tijd ook echt tegen. Dit zowel financieel als emotioneel. Een kleine greep; bouwvakkers hebben het werk half opgeleverd (groot gedeelte al betaald) , zus is vorige week kanker geconstateerd, trouwlocatie failliet (gedeelte al van was betaald), nu dus de auto in stront, wasmachine kapot, stofzuiger rollen de wielen onder vandaan. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Al met al, waarom komt altijd alle shit tegelijk? Ik probeer iedereen te helpen, ik weet dat mijn vriend van zijn 'verslavingen'af kan komen. En aan de andere kant denk ik, zoek ik het ongeluk zelf niet op?
Weet eigenlijk ook niet waarom ik dit hier neerzet. Maar ben zo even het verhaal kwijt. Lucht op, kan ik hopelijk eens een avond goed slapen....
Sorry voor alle spelfouten...
woensdag 10 februari 2010 om 23:34
Wat k*t allemaal zeg! Het lijkt niet op te kunnen en zelfs dan komt er nog wat meer bij Ik hoop dat je hier iig je ei kwijt kunt en dat het genoeg oplucht zodat je je nachtrust pakt.
Mijn 'hart onder de riem'-diaglogen zijn meestal niet zo sterk, dus die kan je van anderen verwachten Van mij krijg je iig een
Mijn 'hart onder de riem'-diaglogen zijn meestal niet zo sterk, dus die kan je van anderen verwachten Van mij krijg je iig een
woensdag 10 februari 2010 om 23:34
Een deel van de shit overkomt je, zoals ziektes in de familie of iets dergelijks. Een deel 'zoek' je op. Shit magnet ben je dan. En als je basis al zo is, kan je alles er om heen nog minder hebben dan je normaal zou kunnen dus weegt extra zwaar.
Probeer vooral goed voor jezelf te zorgen op de eerste plaats
Probeer vooral goed voor jezelf te zorgen op de eerste plaats
woensdag 10 februari 2010 om 23:38
Jeetje meid..het zit je verdorrie echt niet mee zeg.
Ik dacht dat ik me nu klote voelde..maar als ik jouw verhaal zo lees pfffffffff weet niet wat tezeggen tegen jou...Alles zit nu tegen echt alles he..dit moet heeel moeilijk voor jouw zijn..
Ik wens je heel veel sterkte en kracht...ik lees morgen weer mee..ik hoop dat je toch een beetje kan slapen...
dikke knuffel ook van mij en nogmaals heel veel sterkte....
Ik dacht dat ik me nu klote voelde..maar als ik jouw verhaal zo lees pfffffffff weet niet wat tezeggen tegen jou...Alles zit nu tegen echt alles he..dit moet heeel moeilijk voor jouw zijn..
Ik wens je heel veel sterkte en kracht...ik lees morgen weer mee..ik hoop dat je toch een beetje kan slapen...
dikke knuffel ook van mij en nogmaals heel veel sterkte....
woensdag 10 februari 2010 om 23:43
Wat een ontzettende rotsituatie.
Sommige dingen 'overkomen' je (ziekte en kapotte apparaten) en daar doe je gewoon niks kan. Maakt het er natuurlijk niet minder kut van.
Ik denk dat het een slimme zet zou zijn om het huwelijk maar even uit te stellen. Het lijkt mij niet prettig om op deze manier het ja-woord aan elkaar te geven (als jullie beide niet lekker in je vel zitten).
Ik wens je echt ontzettend veel sterkte. Dat kan je wel gebruiken denk ik.
En ik hoop ook dat je fijn kunt slapen
Sommige dingen 'overkomen' je (ziekte en kapotte apparaten) en daar doe je gewoon niks kan. Maakt het er natuurlijk niet minder kut van.
Ik denk dat het een slimme zet zou zijn om het huwelijk maar even uit te stellen. Het lijkt mij niet prettig om op deze manier het ja-woord aan elkaar te geven (als jullie beide niet lekker in je vel zitten).
Ik wens je echt ontzettend veel sterkte. Dat kan je wel gebruiken denk ik.
En ik hoop ook dat je fijn kunt slapen
donderdag 11 februari 2010 om 02:28
Wat voor contact heeft hij met die psychiater? Wordt er een behandeling gestart nu hij een 'diagnose' heeft?
Ik zou by the way oppassen met die oxazepam. Valt onder benzodiazepinen en die kunnen erg verslavend zijn. Aangezien hij volgens de OP al met andere middelen aan de gang is en verslavingsgevoelig lijkt te zijn.
Sterkte met de moeilijke situatie en hoop dat jullie allebei de juiste beslissingen kunnen maken.
Ik zou by the way oppassen met die oxazepam. Valt onder benzodiazepinen en die kunnen erg verslavend zijn. Aangezien hij volgens de OP al met andere middelen aan de gang is en verslavingsgevoelig lijkt te zijn.
Sterkte met de moeilijke situatie en hoop dat jullie allebei de juiste beslissingen kunnen maken.
donderdag 11 februari 2010 om 04:53
Beinvloedt ozazepam niet de rijvaardigheid? Kan het daardoor komen dat je vriend een auto-ongeluk heeft gehad?
Ik vind wat je over je vriend vertelt nogal zorgelijk. Cokegebruik, suïcidaal... Hij lijkt behoorlijke psychische problemen te hebben en trekt jou mee in de 'shit'. Jij moet heel veel energie in hem steken. Het is echter niet de bedoeling dat je vooral zijn hulpverleenster bent.
Ik denk ook dat het niet verstandig is om te trouwen met deze man. Ik denk zelfs niet dat het verstandig is voor jou om je relatie met hem te blijven voortzetten. Bang zijn dat hij zelfmoord pleegt als jij hem verlaat is geen goede basis voor een relatie.
Ik vind wat je over je vriend vertelt nogal zorgelijk. Cokegebruik, suïcidaal... Hij lijkt behoorlijke psychische problemen te hebben en trekt jou mee in de 'shit'. Jij moet heel veel energie in hem steken. Het is echter niet de bedoeling dat je vooral zijn hulpverleenster bent.
Ik denk ook dat het niet verstandig is om te trouwen met deze man. Ik denk zelfs niet dat het verstandig is voor jou om je relatie met hem te blijven voortzetten. Bang zijn dat hij zelfmoord pleegt als jij hem verlaat is geen goede basis voor een relatie.
donderdag 11 februari 2010 om 08:22
Eerst maar eens de shit opruimen, voordat je toezeggingen doet voor de rest van je leven. Het is nog niet zo gek om te overwegen dat huwelijk voorlopig af te blazen. Niet dat de relatie dan meteen over moet zijn, maar ook voor je vriend lijkt het me geen goed idee om depressief een huwelijksdag te hebben.
Pas op de plaats, plaatsnemen op de bank en de puinzooi eerst eens goed bekijken. Dan stap voor stap gaan opruimen. Hoeft niet in een dag of een week.
Vriend moet eerst psychisch stabiel worden. Er is een diagnose gesteld en daar zal een behandelplan op volgen. Zo te horen zijn zijn depressieve buien nu ook erg afhankelijk van de externe gebeurtenissen (afgewezen voor baan, auto in de shit). Bij ADHD kan een depressie zich ook heel erg in buien vertonen (impulsief, en het ene moment kan zwaar kut zijn en een volgend dagdeel kan alles weer ok zijn).
Schulden kunnen worden afbetaald, medicatie van je vriend aangepast en een huwelijk uitgesteld en voor de rest heb jij nu ook even heel veel ruimte nodig om om te gaan met de gebeurtenissen waar je geen invloed op hebt (ziekte zus en ziekte vriend en moeilijke relatie). Jij moet dus even heel goed voor jezelf gaan zorgen!
Pas op de plaats, plaatsnemen op de bank en de puinzooi eerst eens goed bekijken. Dan stap voor stap gaan opruimen. Hoeft niet in een dag of een week.
Vriend moet eerst psychisch stabiel worden. Er is een diagnose gesteld en daar zal een behandelplan op volgen. Zo te horen zijn zijn depressieve buien nu ook erg afhankelijk van de externe gebeurtenissen (afgewezen voor baan, auto in de shit). Bij ADHD kan een depressie zich ook heel erg in buien vertonen (impulsief, en het ene moment kan zwaar kut zijn en een volgend dagdeel kan alles weer ok zijn).
Schulden kunnen worden afbetaald, medicatie van je vriend aangepast en een huwelijk uitgesteld en voor de rest heb jij nu ook even heel veel ruimte nodig om om te gaan met de gebeurtenissen waar je geen invloed op hebt (ziekte zus en ziekte vriend en moeilijke relatie). Jij moet dus even heel goed voor jezelf gaan zorgen!
maandag 22 februari 2010 om 20:43
quote:LaNeerlandaise schreef op 21 februari 2010 @ 21:11:
Dit lijkt mij helemaal geen top vent... Je moet het zelf weten natuurlijk, maar de man lijkt me een groot lopend probleem. En dan vooral het onverantwoordelijke gedrag m.b.t gokken en drugs.
Daar ben ik het helemaal mee eens.
En ik zou niet trouwen met iemand die depressief is.
Dit lijkt mij helemaal geen top vent... Je moet het zelf weten natuurlijk, maar de man lijkt me een groot lopend probleem. En dan vooral het onverantwoordelijke gedrag m.b.t gokken en drugs.
Daar ben ik het helemaal mee eens.
En ik zou niet trouwen met iemand die depressief is.
