Psyche
alle pijlers
single en vriendinnen die samenwonen, kinderen..
woensdag 4 november 2009 om 20:21
Afgelopen weekend vertelde een vriedin ons dat ze zwanger is. Erg leuk voor hun! Ben ook erg blij voor hun, het is nu de derde die zwanger is en het blijft leuk en bijzonder!
Wat ik alleen voor mezelf moeilijk vind is dat ik nu net 29 ben, zelf nog nooit zo'n serieuze relatie heb gehad, nog nooit zoiets gedaan heb als een wandeling/bios met een jongen.
Dat maakt me allemaal best heel onzeker, vind t moeilijk om erin te geloven dat ik ooit nog een leuke jongen tegenkom.
En nu voelt t alsof ik alleen nog via een singlefeest/datingsite iemand tegen kan komen.
Mensen om me heen zeggen ook van waarom doe je dat niet een keer???
Nou gewoon omdat dat voor mezelf nog niet goed voelt en het voelt alsof dat mijn laatste kans is..
Ik vind t best jammer dat ik die simpele dingen nog nooit heb meegemaakt.
Het is best moeilijk om mee te maken dat vriendinnen en mijn zus om me heen steeds meer gaan samenwonen/kinderen e.d
Van de week heb ik even uitgehuild bij mijn moeder omdat ik me ff klote voelde.
Probeer ook voor mezelf ook te bedenken dat een relatie/kinderen ook niet altijd zaligmakend zal zijn maar het lijkt me zo leuk om dat een keer mee te maken.
Het wordt zo vaak gezegd dat het een wonder is om zwanger te raken en dat is het ook. Maar vind het ook bevoorrecht om iemand tegen te komen met wie je wil samenwonen enzo en ben bang dat dat nooit voor me is weggelegd.
x
Wat ik alleen voor mezelf moeilijk vind is dat ik nu net 29 ben, zelf nog nooit zo'n serieuze relatie heb gehad, nog nooit zoiets gedaan heb als een wandeling/bios met een jongen.
Dat maakt me allemaal best heel onzeker, vind t moeilijk om erin te geloven dat ik ooit nog een leuke jongen tegenkom.
En nu voelt t alsof ik alleen nog via een singlefeest/datingsite iemand tegen kan komen.
Mensen om me heen zeggen ook van waarom doe je dat niet een keer???
Nou gewoon omdat dat voor mezelf nog niet goed voelt en het voelt alsof dat mijn laatste kans is..
Ik vind t best jammer dat ik die simpele dingen nog nooit heb meegemaakt.
Het is best moeilijk om mee te maken dat vriendinnen en mijn zus om me heen steeds meer gaan samenwonen/kinderen e.d
Van de week heb ik even uitgehuild bij mijn moeder omdat ik me ff klote voelde.
Probeer ook voor mezelf ook te bedenken dat een relatie/kinderen ook niet altijd zaligmakend zal zijn maar het lijkt me zo leuk om dat een keer mee te maken.
Het wordt zo vaak gezegd dat het een wonder is om zwanger te raken en dat is het ook. Maar vind het ook bevoorrecht om iemand tegen te komen met wie je wil samenwonen enzo en ben bang dat dat nooit voor me is weggelegd.
x
zaterdag 7 november 2009 om 21:56
heb je je partner leren kennen via een datingsite?
Ik realiseer me wel dat als ik hier op de bank zit dat prinsje oznder witte paard niet zomaar aanbelt. Bovenstaande is niet meer en niet minder dan de behoefte om even mijn gal te spuwen, omdat ik ervaar dat sommige mensen en dat zijn altijd mensen die wel een relatie hebben, wel erg makkelijk over denken.
Ik ken heel veel mensen met een relatie, maar niemand die gelukkig getrouwd is met een partner die van internet is geplukt.
Ik ken wel heel veel mensen, die soort van vanzelf een leuk iemand zijn tegen gekomen, meestal via werk, studie of directe woonomgeving en in een enkel geval het uigaansleven.
Een foto zegt weinig over iemands uitstraling en "vibe" , je bent gedwongen om op een datingssite te selecteren op aspecten waar ik in real life nooit op zou selecteren.
Ik heb nog stees hoop, dat ik ook iemand tegen kom. Ik ben een leuke, intelligente dame die er goed uitziet.
Het niet hebben van een partner maakt me soms zo verdrietig en ik ben er van overtuigd dat de dames die zeggen "oohh geniet lekker van je vrijheid" en "wees toch trots op dat je zo goed voor jezelf kunt zorgen" of "nou ja een relatie is ook niet alles " echt wel anders zouden piepen als ze op hun dertigste of ouder nog nooit een echte relatie zouden hebben gehad.
dat ik dit hier nu op een zaterdagavond zit te typen en er ook nog een beetje verdrietig van word zegt genoeg.
Ik realiseer me wel dat als ik hier op de bank zit dat prinsje oznder witte paard niet zomaar aanbelt. Bovenstaande is niet meer en niet minder dan de behoefte om even mijn gal te spuwen, omdat ik ervaar dat sommige mensen en dat zijn altijd mensen die wel een relatie hebben, wel erg makkelijk over denken.
Ik ken heel veel mensen met een relatie, maar niemand die gelukkig getrouwd is met een partner die van internet is geplukt.
Ik ken wel heel veel mensen, die soort van vanzelf een leuk iemand zijn tegen gekomen, meestal via werk, studie of directe woonomgeving en in een enkel geval het uigaansleven.
Een foto zegt weinig over iemands uitstraling en "vibe" , je bent gedwongen om op een datingssite te selecteren op aspecten waar ik in real life nooit op zou selecteren.
Ik heb nog stees hoop, dat ik ook iemand tegen kom. Ik ben een leuke, intelligente dame die er goed uitziet.
Het niet hebben van een partner maakt me soms zo verdrietig en ik ben er van overtuigd dat de dames die zeggen "oohh geniet lekker van je vrijheid" en "wees toch trots op dat je zo goed voor jezelf kunt zorgen" of "nou ja een relatie is ook niet alles " echt wel anders zouden piepen als ze op hun dertigste of ouder nog nooit een echte relatie zouden hebben gehad.
dat ik dit hier nu op een zaterdagavond zit te typen en er ook nog een beetje verdrietig van word zegt genoeg.
zaterdag 7 november 2009 om 22:25
Poisenlvy, wat zeg je dat mooi.. Ik snap echt helemaal wat je bedoelt. Het is eigenlijk al moeilijk genoeg om te zeggen dat je het moeilijk vind, want je wilt ook weer geen zielepiet zijn. Wat je zegt over een dating site herken ik ook helemaal, het voelt zo onnatuurlijk en zegt helemaal niks over de klik irl. heb ik dan althans, hoewel ik wel echt mensen persoonlijk ken die hun liefde van internet hebben, het lijkt niet mijn ding te zijn.
zaterdag 7 november 2009 om 22:55
Nee, ik heb mijn partner uiteindelijk niet leren kennen via een datingsite. Maar destijds wel een paar keer aan internetdaten gedaan (en ook blind dates die door kennissen waren aangeraden). Ook al vond ik er de ware niet mee, ik deed wel 'date-ervaring' op, had een leuke avond (of een leuk verhaal voor een borrelavond met vriendinnen) en toen ik de ware tegenkwam was het daardoor gemakkelijker om hem als zodanig te herkennen.
zondag 8 november 2009 om 13:52
heel herkenbaar je woorden poisenlvy,
Me inschrijven op een datingssite voelt voor mij gewoon niet goed, nu nog niet in ieder geval en begrijp ook gerust wel dat afwachten op de bank je prins op t witte paard niet vanzelf komt.Heb afgelopen jaar een paar keer een blind date gehad, sta daar echt wel voor open, worstel nog steeds met gevoelens voor een ex ( lastig!) en heb tijdens uitgaan soms echt wel aanspraak maar gewoon nog niet van iemand die ik leuk vond.
Heb wel 2x een relatie gehad, 1 heel kort en de ander 2x een half jaar met dezelfde en ook veel met die jongen nog geweest nadat t uit is gegaan en hem vind ik nog steeds leuk.. Die spanning die ik bij hem voel heb ik nog niet bij een ander gevoelt. En vind dat die er wel moet zijn bij iemand anders vind ik mezelf zo'n gevalletje die dan maar een relatie aangaat zodat ik niet alleen ben en kinderen kan krijgen en dat wil ik niet.
Ook mis ik alles wat je zo mooi in een rijtje heb gezet poisenlvy, het lijkt me zo leuk om een keer een lekkere strandvakantie te maken met een leuke jongen, samen een biertje doen op een terras, niet meer financieel er alleen voor staan, gewoon samen.
En die adviezen van dat je moet genieten van je vrijheid wordt ik soms niet goed van ook al is t aardig bedoelt hoor. Ik heb er nu lang genoeg van genoten, wordt nu weleens tijd voor het andere.
En het is gewoon niet altijd leuk om alleen te zijn en als ik dat zeg tegen vriendinnen, is het nu meest gezegde advies wat ik krijg dat ik me toch ook in kan schrijven op een datingsite of singlefeesten en dat is niet mijn ding.
Las hier boven eerder een advies van iemand, weet niet meer wie t is maar de gaf een advies om andere vriendinnen te zoeken die in het zelfde schuitje zitten. Ik snap je gedachte erachter maar ik wil mijn vriendinnen helemaal niet laten vallen omdat onze levens anders zijn.
Laatst heb ik me ingeschreven op een site nieuwemensenlerenkennen.nl, maar moet nog een keer de stap zetten om naar een feest te gaan, het is niet zo makkelijk om dit alleen te doen. En zit deze maand financieel wat krapper dus dan wordt t ook wat lastiger.
Mis gewoon die bekende arm om me heen... x
Me inschrijven op een datingssite voelt voor mij gewoon niet goed, nu nog niet in ieder geval en begrijp ook gerust wel dat afwachten op de bank je prins op t witte paard niet vanzelf komt.Heb afgelopen jaar een paar keer een blind date gehad, sta daar echt wel voor open, worstel nog steeds met gevoelens voor een ex ( lastig!) en heb tijdens uitgaan soms echt wel aanspraak maar gewoon nog niet van iemand die ik leuk vond.
Heb wel 2x een relatie gehad, 1 heel kort en de ander 2x een half jaar met dezelfde en ook veel met die jongen nog geweest nadat t uit is gegaan en hem vind ik nog steeds leuk.. Die spanning die ik bij hem voel heb ik nog niet bij een ander gevoelt. En vind dat die er wel moet zijn bij iemand anders vind ik mezelf zo'n gevalletje die dan maar een relatie aangaat zodat ik niet alleen ben en kinderen kan krijgen en dat wil ik niet.
Ook mis ik alles wat je zo mooi in een rijtje heb gezet poisenlvy, het lijkt me zo leuk om een keer een lekkere strandvakantie te maken met een leuke jongen, samen een biertje doen op een terras, niet meer financieel er alleen voor staan, gewoon samen.
En die adviezen van dat je moet genieten van je vrijheid wordt ik soms niet goed van ook al is t aardig bedoelt hoor. Ik heb er nu lang genoeg van genoten, wordt nu weleens tijd voor het andere.
En het is gewoon niet altijd leuk om alleen te zijn en als ik dat zeg tegen vriendinnen, is het nu meest gezegde advies wat ik krijg dat ik me toch ook in kan schrijven op een datingsite of singlefeesten en dat is niet mijn ding.
Las hier boven eerder een advies van iemand, weet niet meer wie t is maar de gaf een advies om andere vriendinnen te zoeken die in het zelfde schuitje zitten. Ik snap je gedachte erachter maar ik wil mijn vriendinnen helemaal niet laten vallen omdat onze levens anders zijn.
Laatst heb ik me ingeschreven op een site nieuwemensenlerenkennen.nl, maar moet nog een keer de stap zetten om naar een feest te gaan, het is niet zo makkelijk om dit alleen te doen. En zit deze maand financieel wat krapper dus dan wordt t ook wat lastiger.
Mis gewoon die bekende arm om me heen... x
