smetvrees/dwangstoornis

ik zit met een probleem. ik heb al ongeveer een jaar last van een soort smetvrees voor chemische dingen. ik weet het, dat klinkt heel raar maar kan je vertellen dat het knap lastig is als je ook nog eens in een apotheek werkt....ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik mijn verhaal moet vertellen, maar ik wil toch graag van andere weten of zij dit ook kennen. het begon allemaal toen ik op mn zelf/samen ben gaan wonen. ik ben toen na korte tijd ook van baan veranderd maar dat bleek achteraf een slechte keuze te zijn. ik heb daar al met al ongeveer 3 maanden gewerkt. in die tijd kwamen de maatregelen voor zelfbescherming ineens heel erg op de voorgrond omdat we én een zwangere collega hadden én ze gingen certificeren. ik ging in die tijd tussen de middag thuis eten en zodra ik al thuis binnen kwam rolde ik mn broekspijpen op en waste ik grondig mn handen. ik durfde zelf niet eens met mn armen de bank te raken. tevens waste ik de heel dag door al mn handen, zeker als ik iets had gedaan wat in mijn ogen besmet was. toen had er eigenlijk al een lichtje moeten gaan branden, maar helaas. ik ben daar weggegaan en in de andere apotheek terecht gekomen waar ze veel weekdozen uitzetten voor o.a psychiatrische patienten. die gebruiken veel middelen die in de apotheek bekend staan als nivo 2 of risicovollestof. ik was dan ook erg panisch als ik weer op die taak was ingedeeld en dat kon echt mn hele humeur verpesten. het handen wassen werd met de tijd erger en ook had ik nog maar één jas en tas waarmee ik naar de apotheek ging. ik liep afgelopen herft toen het zo koud was nog steeds met mn zomerjasje aan.....ook bij deze apotheek be ik na 8 maanden weer weggegaan. ik volgde een HBO opleiding en er was een ziekenhuisapotheek die mijn een functie kon aanbieden die perfect aansloot bij de opleiding. daar ben ik dan ook voor gegaan mede met de reden dat ik dan minder in contact zou komen met geneesmiddelen, misschien zou het dan beter gaan en misschien ging het wel helemaal weg...Niet dus, het is alleen maar erger geworden. Zelfs zo erg dat ik nu al twee weken thuis ben, ik de was bijna niet meer durf te doen, ik dagelijks alles schoonmaak, achter mn vriend aanloop om te kijken of hij niet iets "engs" doet of aanraakt en ik echt knettergek van mezelf wordt. je kunt misschien begrijpen dat dit voor de thuis situatie ook niet echt bevoordelijk is. Ik ben in de tussentijd al wel naar de huisarts geweest en deze heeft mij doorverwezen naar een psychiater. Dit is onderhand al ruim een maand geleden en maandag a.s heb ik mijn eerste afspraak bij de psychotherapeut.

ik weet dat ik zelf al de eerste stappen heb ondernomen en dat het na maandag alleen maar de goede kant op kan gaan, maar ik heb ook nog steeds een soort illusie dat ik na maandag ineens weer beter ben. Dat is natuurlijk niet zo. ik wil graag van andere die ditzelfde probleem hebben of hebben gehad weten hoe zij hier doorheen gekomen zijn.

ik hoor graag reacties.