![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Snel paniek, zorgen maken
woensdag 17 maart 2021 om 07:22
Ik merk de laatste tijd dat ik steeds erger en vaker last heb van paniek, eigenlijk over alles. Ik denk meteen het ergste, voel dit ook overal; ik word misselijk, ik slaap slecht, kan niet meer eten. Ik heb dit altijd wel gehad maar het lijkt erger te worden.
Mijn therapeute kan ik nu ook niet terecht, door corona. Ik zou heel graag ervaringen, tips oid willen horen hoe dit voor anderen is en hoe ze hiermee omgaan. Ik kan zelf denken; dat ik er niets op kan doen op dat moment, dat het wel mee zal vallen, enz enz.
Ik heb het mijn kinderen; dat ze geen vriendjes krijgen, dat ze ongelukkig worden.
Op mijn werk enz enz.
Ik ben alleen met mijn kinderen en ik vind het ook heftig. Heftig om met 'niemand' de zorgen te kunnen delen. De vader is wel in beeld en er is goed contact maar die heeft ook zijn eigen leven natuurlijk.
Ik heb niet zo'n goed contact met mijn ouders. Ik merk dat ik het allemaal erg moeilijk begin te vinden, deze tijd helpt ook niet echt. Ik wil zo graag het beste voor mijn kinderen.
Mijn therapeute kan ik nu ook niet terecht, door corona. Ik zou heel graag ervaringen, tips oid willen horen hoe dit voor anderen is en hoe ze hiermee omgaan. Ik kan zelf denken; dat ik er niets op kan doen op dat moment, dat het wel mee zal vallen, enz enz.
Ik heb het mijn kinderen; dat ze geen vriendjes krijgen, dat ze ongelukkig worden.
Op mijn werk enz enz.
Ik ben alleen met mijn kinderen en ik vind het ook heftig. Heftig om met 'niemand' de zorgen te kunnen delen. De vader is wel in beeld en er is goed contact maar die heeft ook zijn eigen leven natuurlijk.
Ik heb niet zo'n goed contact met mijn ouders. Ik merk dat ik het allemaal erg moeilijk begin te vinden, deze tijd helpt ook niet echt. Ik wil zo graag het beste voor mijn kinderen.
woensdag 17 maart 2021 om 07:50
Vast wel, die van mij op het moment niet ivm ziekte. Dan ga ik niet naar iemand anders om weer alles opnieuw te vertellen.Wattenbolleke schreef: ↑17-03-2021 07:47Waarom kun je niet naar je therapeut? Volgens mij zijn er genoeg waar je gewoon terecht kunt.
woensdag 17 maart 2021 om 08:15
Ik herken het wel
Ik ben ook gescheiden. 1 kindje en coouderschap.
Mijn ouders wonen ver weg en ik heb amper vangnet in het dorp waar ik woon.
Vorig jaar in de eerste lochdown veel last van nachtmerries en paniekklachten gekregen en afgelopen najaar behoorlijk ingestort.
Nu gaat t gelukkig weer beter.
Probleem was ook dat ik doordat ik niet lekker in mn vel zat ik ook niet zag waar ik wel hulp kon vragen of niet durfde hulp te vragen.
Succes
Ik ben ook gescheiden. 1 kindje en coouderschap.
Mijn ouders wonen ver weg en ik heb amper vangnet in het dorp waar ik woon.
Vorig jaar in de eerste lochdown veel last van nachtmerries en paniekklachten gekregen en afgelopen najaar behoorlijk ingestort.
Nu gaat t gelukkig weer beter.
Probleem was ook dat ik doordat ik niet lekker in mn vel zat ik ook niet zag waar ik wel hulp kon vragen of niet durfde hulp te vragen.
Succes
Been there, done that, got the T-shirt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 17 maart 2021 om 08:26
Toch weer z.s.m. therapie oppakken. Ik doe het nu via videobellen en het bevalt me goed. Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis. En van me afschrijven en daardoor relativeren helpt mij heel goed.
Ben je al weleens geïntroduceerd met het g schema? Zo ja dat kan ook heel goed helpen bij bepaalde specifieke angsten. Anders over 2 weken aan je therapeut naar vragen.
Ik moet wel zeggen dat het allemaal erger bij mij word als ik niet genoeg aan mijzelf toe kom. En inderdaad als ik niet lekker in mijn vel zit. Mijn psychologie hamert nu vooral heel erg op zelfzorg.
Ben je al weleens geïntroduceerd met het g schema? Zo ja dat kan ook heel goed helpen bij bepaalde specifieke angsten. Anders over 2 weken aan je therapeut naar vragen.
Ik moet wel zeggen dat het allemaal erger bij mij word als ik niet genoeg aan mijzelf toe kom. En inderdaad als ik niet lekker in mijn vel zit. Mijn psychologie hamert nu vooral heel erg op zelfzorg.
woensdag 17 maart 2021 om 08:28
Je zal het ook niet makkelijk hebbenApatura schreef: ↑17-03-2021 08:15Ik herken het wel
Ik ben ook gescheiden. 1 kindje en coouderschap.
Mijn ouders wonen ver weg en ik heb amper vangnet in het dorp waar ik woon.
Vorig jaar in de eerste lochdown veel last van nachtmerries en paniekklachten gekregen en afgelopen najaar behoorlijk ingestort.
Nu gaat t gelukkig weer beter.
Probleem was ook dat ik doordat ik niet lekker in mn vel zat ik ook niet zag waar ik wel hulp kon vragen of niet durfde hulp te vragen.
Succes
woensdag 17 maart 2021 om 10:13
Herkenning vind ik al fijn! Ik heb ook weinig tijd voor mezelf maar goed dat heeft mijn dochter van 13 jaar ook niet. Ze mag nu 1 x per week naar school, zonder vriendinnen. (die zijn op een andere dag ingedeeld)
Ik woon niet groot, dus we zitten continue met zijn 3-en. Elke avond, elke dag. Als ik ga douchen komen ze nog naar boven met vragen. Op een gegeven moment word je daar moe van. Ik werk sinds kort op een nieuwe plek. Maar ik zit hier alleen wat ook niet helpend is. Ik zoek zelf wel collega's op maar uiteraard moet ik hier wel werken dus dat kan niet altijd. Ik werk elke ochtend en daarnaast 2 hele dagen. Ivm oppas voor de kids is dit handig maar voor mezelf niet fijn om elke dag naar het werk te rijden.
Ik mis in het weekend leuke dingen doen idd.
Als 1 probleem opgelost is denk ik: volgende keer niet meer zo druk maken. Maar het gebeurt toch elke keer opnieuw!
Ik woon niet groot, dus we zitten continue met zijn 3-en. Elke avond, elke dag. Als ik ga douchen komen ze nog naar boven met vragen. Op een gegeven moment word je daar moe van. Ik werk sinds kort op een nieuwe plek. Maar ik zit hier alleen wat ook niet helpend is. Ik zoek zelf wel collega's op maar uiteraard moet ik hier wel werken dus dat kan niet altijd. Ik werk elke ochtend en daarnaast 2 hele dagen. Ivm oppas voor de kids is dit handig maar voor mezelf niet fijn om elke dag naar het werk te rijden.
Ik mis in het weekend leuke dingen doen idd.
Als 1 probleem opgelost is denk ik: volgende keer niet meer zo druk maken. Maar het gebeurt toch elke keer opnieuw!
woensdag 17 maart 2021 om 10:15
Ik vind dat je het wel zwaar hebt. In je vorige topic las ik ook dat je vriendin nu kanker heeft.
Het is allemaal niet niks.
Die angsten en zorgen om alles herken ik heel erg. Met name de angsten over de toekomst van de kinderen. Dat zijn zulke nare gedachten...
Ik begrijp uit eigen ervaring ook heel goed dat je toch het liefst even wacht op je eigen therapeut en echt niet de behoefte hebt aan een nieuwe.
Ik wil zeggen dat ik je echt bewonder. Je doet het toch maar allemaal, ondanks die nare en angstige gevoelens.
Trots op je zelf zijn!
Sterkte.
Het is allemaal niet niks.
Die angsten en zorgen om alles herken ik heel erg. Met name de angsten over de toekomst van de kinderen. Dat zijn zulke nare gedachten...
Ik begrijp uit eigen ervaring ook heel goed dat je toch het liefst even wacht op je eigen therapeut en echt niet de behoefte hebt aan een nieuwe.
Ik wil zeggen dat ik je echt bewonder. Je doet het toch maar allemaal, ondanks die nare en angstige gevoelens.
Trots op je zelf zijn!
Sterkte.
donderdag 18 maart 2021 om 21:15
Ik red me wel (zoals altijd)
Gelukkig heeft de huisarts me naar een psych zonder heftige wachtlijst verwezen en heb ik nu hulp.
Been there, done that, got the T-shirt.