Sociale fobie = ook relatie-angst?

26-11-2007 18:10 2 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

al eerder gaf ik in een topic van iemand anders aan dat ik, na jaren klachten van eenzaamheid, het 'buiten de groep vallen' en het 'vissenkom-effect' uiteindelijk erachter ben gekomen dat ik te kampen heb met een sociale fobie.

Dit is iets dat mij zeer opluchtte eigenlijk, want ik dacht dat ik misschien manisch depressief was, of erger: contact gestoord...Maar gelukkig, dit is ook moeilijk maar er lijkt wel wat aan te doen en ik ben nu actief bezig tegen mijn angsten te vechten dmv therapie.



Wel loop ik tegen het volgende aan: ik heb al jaren een vriend en eigenlijk gaat het nooit echt helemaal zoals het hoort tussen ons. Ik vraag me daarom af of iemand dit herkend of misschien in dezelfde situatie verkeerd.

Mijn vriend is een lieve, attente, zorgzame jongen die me al veel heeft gesteund door moeilijke tijden, maar die natuurlijk ook niet perfect is en ook zijn eigen minpuntjes heeft.

Een van die minpuntjes is dat hij erg gevoelig is voor vrouwelijke aandacht; iets dat bij mij veel onzekerheid opwekt.

Het is heel moeilijk om kort en bondig een beeld te schetsen van onze relatie, maar laat ik het zo zeggen; ik ben niet echt gelukkig. Ik twijfel steeds of hij het wel voor me is...en dan weet ik niet of dit door verlatingsangst komt of niet. Misschien denk ik stiekem dat hij me niet leuk genoeg vindt en zet ik me daarom tegen hem af, of misschien vind ik hem eigenlijk niet leuk genoeg maar ben ik bang om alleen te zijn.

Dit geheel drijft me zo tot wanhoop!

Hoe kan ik nou uitvissen hoe het zit want ik kan zo niet doorgaan!

Ik hoop dat iemand mijn verhaal herkend of me wat advies wil geven..

Bedankt :)
Alle reacties Link kopieren
Hoi Grijsvlindertje, je verhaal is heel herkenbaar voor mij; ik worstel eigenlijk met dezelfde vragen en word ook regelmatig gek van mezelf.

Na ook jaren van eenzame gevoelens, relaties en vriendschappen die stuklopen, werk wat het toch allemaal net niet is ben ik nu ook zover dat ik bij de kern van mijn probleem ben gekomen en er nu gericht aan kan werken mbv haptotherapie maar het is zo moeilijk omdat ik het ook allemaal zo verdrietig vind; ik zou er wel graag met je over praten want heel veel mensen begrijpen het niet wat me soms ook weer moeilijk valt. misschien vind jij dat ook wel een prettig idee en kun je me een mailtje sturen, want om mijn hele verhaal zo neer te zetten vind ik ook al best moeilijk

:smile:

Groeten Cinnamon

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven