Psyche
alle pijlers
soms voel ik me zo alleen
vrijdag 28 maart 2008 om 21:24
hey dames..
ik zit ergens mee..ik zal het kort houden
zoals de titel het zegt voel ik me soms best alleen..
ik heb 1 goeie echte vriendin..maar die heeft ook een soort van vriendje.
ik heb gewoon weinig mensen die ik ff kan opbellen om naar de stad te gaan.ik hoef ook niet een 'vrienden groep van 20"
maar wat meer kenissen lijkt me leuk..
maar het valt vies tegen om in contact te komen met andere meiden ..
herkent iemand dit?of heeft iemand tips?
alvast bedankt
ik zit ergens mee..ik zal het kort houden
zoals de titel het zegt voel ik me soms best alleen..
ik heb 1 goeie echte vriendin..maar die heeft ook een soort van vriendje.
ik heb gewoon weinig mensen die ik ff kan opbellen om naar de stad te gaan.ik hoef ook niet een 'vrienden groep van 20"
maar wat meer kenissen lijkt me leuk..
maar het valt vies tegen om in contact te komen met andere meiden ..
herkent iemand dit?of heeft iemand tips?
alvast bedankt
vrijdag 28 maart 2008 om 21:38
Hoi hotstuff,
Ik herken dit heel goed.Heb opzich wel veel vriendinnen maar die hebben het allemaal erg druk met man,kinderen enzo.
Ik ga ook vaak in mee eentje naar de kroeg,nu heb ik wel het voordeel dat ik hier ook veel heb gewerkt in de plaatselijke horeca dus al gauw iemand tegenkom waar ik ff mee kan kletsen.Maar als je alleen zit komen er vaker mensen op je af om te praten.
Zijn er geen andere mensen in je omgeving? Zelf heb ik bv ook een nicht in dezelfde leeftijd die ook alleen is. Daar ga ik ook weleens mee stappen ,en via haar heb ik nu ook meer contact met weer haar vriendinnen en zo word het kringetje steeds groter.
Ik herken dit heel goed.Heb opzich wel veel vriendinnen maar die hebben het allemaal erg druk met man,kinderen enzo.
Ik ga ook vaak in mee eentje naar de kroeg,nu heb ik wel het voordeel dat ik hier ook veel heb gewerkt in de plaatselijke horeca dus al gauw iemand tegenkom waar ik ff mee kan kletsen.Maar als je alleen zit komen er vaker mensen op je af om te praten.
Zijn er geen andere mensen in je omgeving? Zelf heb ik bv ook een nicht in dezelfde leeftijd die ook alleen is. Daar ga ik ook weleens mee stappen ,en via haar heb ik nu ook meer contact met weer haar vriendinnen en zo word het kringetje steeds groter.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:42
Hoi hotstuff,
Ik ben net verhuisd vanuit Nijmegen naar Delft en heb vaak hetzelfde als jij. Ik ben single, ken weinig mensen hier en degenen die ik ken, hebben het te druk met hun vriendje of hebben hun sociale leven al opgebouwd.
Ik heb een oproepje op het Viva-forum geplaatst om in contact te komen met anderen en kan hopelijk binnenkort met 4 leuke dames afspreken! Of ga bij een (sport)vereniging, doe een cursus schilderen of pottenbakken (ik roep maar wat), maar ga vooral niet wachten tot anderen jou bellen! Dat heeft voor mij ook niet geholpen, dus daarom ben ik maar zelf actie gaan ondernemen.
Succes!
Ik ben net verhuisd vanuit Nijmegen naar Delft en heb vaak hetzelfde als jij. Ik ben single, ken weinig mensen hier en degenen die ik ken, hebben het te druk met hun vriendje of hebben hun sociale leven al opgebouwd.
Ik heb een oproepje op het Viva-forum geplaatst om in contact te komen met anderen en kan hopelijk binnenkort met 4 leuke dames afspreken! Of ga bij een (sport)vereniging, doe een cursus schilderen of pottenbakken (ik roep maar wat), maar ga vooral niet wachten tot anderen jou bellen! Dat heeft voor mij ook niet geholpen, dus daarom ben ik maar zelf actie gaan ondernemen.
Succes!
vrijdag 28 maart 2008 om 21:55
hey meiden bedankt voor jullie reacties.
je hebben gelijk..ik wacht ook zeker niet tot dat iemand mij gaat bellen..ik zit er ook aan te denken om een cursus te doen ofzo..het komt ook niet vanzelf dat weet ik ook wel..
maar soms is het gewoon een klote gevoel..
en ik snap niet waarom het zo moeizaam gaat..maarja dat kan ook aan mij liggen.. groetjes
je hebben gelijk..ik wacht ook zeker niet tot dat iemand mij gaat bellen..ik zit er ook aan te denken om een cursus te doen ofzo..het komt ook niet vanzelf dat weet ik ook wel..
maar soms is het gewoon een klote gevoel..
en ik snap niet waarom het zo moeizaam gaat..maarja dat kan ook aan mij liggen.. groetjes
vrijdag 28 maart 2008 om 22:07
Lijkt me een heel vervelend gevoel 
. Al moet je het ook weer zo zien: liever een hele goede vriendin dan 20 oppervlakkige die er niet voor je zijn.
Een cursus of sport kan je helpen om in contact te komen met anderen. Of kijk eens op het prikbord van viva. Er staan daar meerdere meiden die vriendinnen zoeken wie weet matched het. En anders open je er zelf een topic/ oproepje wie weet wat je dat allemaal voor leuke meiden oplevert.
. Al moet je het ook weer zo zien: liever een hele goede vriendin dan 20 oppervlakkige die er niet voor je zijn. Een cursus of sport kan je helpen om in contact te komen met anderen. Of kijk eens op het prikbord van viva. Er staan daar meerdere meiden die vriendinnen zoeken wie weet matched het. En anders open je er zelf een topic/ oproepje wie weet wat je dat allemaal voor leuke meiden oplevert.
vrijdag 28 maart 2008 om 23:12
zaterdag 29 maart 2008 om 09:03
Ik zou idd ook proberen bij een sportgroep of cursus te gaan... Zo kom je toch het best in contact met een groep mensen en misschien (waarschijnlijk) zitten daar wel 1 of 2 mensen tussen waarmee je het écht goed kan vinden... Het begin is wel eng, maar wie niet waagt.... Als het tegenvalt zeg je het weer af toch! Succes 
zaterdag 29 maart 2008 om 17:15
Hallo hotstuff,
Ik herken dit heel goed. Tot een paar jaar geleden wist ik ook helemaal niet beter, ik was (en ben nog steeds) graag alleen en had eigenlijk helemaal geen echte vrienden, maar sinds ik een keer ervaren heb wat echte vriendschap is mis ik het nu regelmatig.
In je tweede bericht schrijf je dat je niet snapt dat het zo moeizaam gaat. Ik heb zelf 'moeite' met leeftijdsgenoten, voel me daarbij totaal niet op mijn gemak, terwijl ik met oudere mensen juist heel prettige en gelijkwaardige vriendschappen kan hebben. Ik zeg hiermee niet dat dit voor jou ook zo zal zijn, maar wil je hiermee aangeven dat je je misschien niet teveel moet fixeren op het opbouwen van vriendschappen met mensen van dezelfde leeftijd/met dezelfde hobby's of wat dan ook als jij.
Ik herken dit heel goed. Tot een paar jaar geleden wist ik ook helemaal niet beter, ik was (en ben nog steeds) graag alleen en had eigenlijk helemaal geen echte vrienden, maar sinds ik een keer ervaren heb wat echte vriendschap is mis ik het nu regelmatig.
In je tweede bericht schrijf je dat je niet snapt dat het zo moeizaam gaat. Ik heb zelf 'moeite' met leeftijdsgenoten, voel me daarbij totaal niet op mijn gemak, terwijl ik met oudere mensen juist heel prettige en gelijkwaardige vriendschappen kan hebben. Ik zeg hiermee niet dat dit voor jou ook zo zal zijn, maar wil je hiermee aangeven dat je je misschien niet teveel moet fixeren op het opbouwen van vriendschappen met mensen van dezelfde leeftijd/met dezelfde hobby's of wat dan ook als jij.
zaterdag 29 maart 2008 om 20:18
hey meiden .tnx voor de berichtjes..
@ So much. ik vind het ook niet erg om alleen dingen te doen..ik hoef ook niet elke dag ,de hele week mensen om mij heen te hebbe.vind het soms heerlijk om dingen alleen te doen.
op zich met mensen van mijn leeftijd kan ik het goed vinden en met oudere mensen ook wel..maar niet genoeg voor een vriendschap haha.
@ xxx
ik heb op de sportschool gezeten maar dat was ook geen succes ..maar waar ik woon ,zijn de mensen een beetje opzich zelf .ze staan er niet echt voor open.dus dat maakt het ook wat lastiger..
@ So much. ik vind het ook niet erg om alleen dingen te doen..ik hoef ook niet elke dag ,de hele week mensen om mij heen te hebbe.vind het soms heerlijk om dingen alleen te doen.
op zich met mensen van mijn leeftijd kan ik het goed vinden en met oudere mensen ook wel..maar niet genoeg voor een vriendschap haha.
@ xxx
ik heb op de sportschool gezeten maar dat was ook geen succes ..maar waar ik woon ,zijn de mensen een beetje opzich zelf .ze staan er niet echt voor open.dus dat maakt het ook wat lastiger..
maandag 31 maart 2008 om 19:53
Hoi Hotstuff,
Ik ken het gevoel maar al te goed. Door een ziekte heb ik nog maar heel weinig energie om dingen te doen of hele dagen te werken. Ook ik heb maar een paar vriendinnen maar die hebben het druk met hun gezin en partners. We telefoneren wel maar ik zie ze nauwelijks, langskomen kunnen ze nauwelijks vanwege de kinderen enzo. Vooral de weekends vind ik zo eenzaam.
Ik ken het gevoel maar al te goed. Door een ziekte heb ik nog maar heel weinig energie om dingen te doen of hele dagen te werken. Ook ik heb maar een paar vriendinnen maar die hebben het druk met hun gezin en partners. We telefoneren wel maar ik zie ze nauwelijks, langskomen kunnen ze nauwelijks vanwege de kinderen enzo. Vooral de weekends vind ik zo eenzaam.
maandag 31 maart 2008 om 22:37
hey cajean..wat rot voor je.
je moet jezelf wel zien te vermaken..en internet helpt soms ook wel..misschien kun je dan in contact komen met mensen die dezelfde ziekte hebben als jij...
ik heb ook een vriendin waar ik eerst heel goed mee omging maar sinds ze getrouwd is en een kind heeft is het contact helemaal verwatert..zo gaan die dingen blijkbaar
je moet jezelf wel zien te vermaken..en internet helpt soms ook wel..misschien kun je dan in contact komen met mensen die dezelfde ziekte hebben als jij...
ik heb ook een vriendin waar ik eerst heel goed mee omging maar sinds ze getrouwd is en een kind heeft is het contact helemaal verwatert..zo gaan die dingen blijkbaar
dinsdag 1 april 2008 om 22:59
Ik herken het wel deels.
Het probleem is dat ik zelf erg geisoleerd ben gaan leven omdat ik veel rot dingen heb meegemaakt.
Ik merk dat het moeilijk is om met lotgenoten in contact te komen.
Of ze wonen te ver weg, of ze durven niet, of het zijn mannen...
waar zijn de meiden...
Ik merk het nu bij de oproepjes ook wel, meiden die wel ondernemen, reageren op elkaar, zijn toch niet onzeker, hebben hun leventje goed op de rails etc.
Erg lastig.
Ik denk dus dat het ligt aan jezelf als je moeilijk contact vindt want er zijn zo te lezen zijn er vlotte meiden genoeg die met elkaar afspreken.
Ik wil je nu niet aanvallen, ik spreek even over mezelf.
En vaak kan je er niks aan doen, sommige mensen hebben de pech veel rottigheid te hebben meegemaakt en daardoor hun spontaniteit kwijt, geen leven kunnen opbouwen.etc.
Het probleem is dat ik zelf erg geisoleerd ben gaan leven omdat ik veel rot dingen heb meegemaakt.
Ik merk dat het moeilijk is om met lotgenoten in contact te komen.
Of ze wonen te ver weg, of ze durven niet, of het zijn mannen...
waar zijn de meiden...
Ik merk het nu bij de oproepjes ook wel, meiden die wel ondernemen, reageren op elkaar, zijn toch niet onzeker, hebben hun leventje goed op de rails etc.
Erg lastig.
Ik denk dus dat het ligt aan jezelf als je moeilijk contact vindt want er zijn zo te lezen zijn er vlotte meiden genoeg die met elkaar afspreken.
Ik wil je nu niet aanvallen, ik spreek even over mezelf.
En vaak kan je er niks aan doen, sommige mensen hebben de pech veel rottigheid te hebben meegemaakt en daardoor hun spontaniteit kwijt, geen leven kunnen opbouwen.etc.
woensdag 2 april 2008 om 17:47
Ook ik herken veel van bovenstaande problemen. Maar wat ik merk als ik een cursus doe of lid word van een sportvereniging is dat ik de mensen daar zie, maar dat ik daarbuiten de anderen niet zie.
Het contact tijdens de activiteiten is leuk, maar hoe verder? Hoe kan ik die mensen buiten de activiteit ook zien?
Het contact tijdens de activiteiten is leuk, maar hoe verder? Hoe kan ik die mensen buiten de activiteit ook zien?
woensdag 2 april 2008 om 22:36
helaas herken ik dit ook. ik heb best veel vriendinnen en een lieve vriend maar helaas slecht contact met mn ouders en andere familie. alleen mn zus zie ik soms maar die doet nu co-schappen en is erg druk. ik mis vooral die onvoorwaardelijke liefde. ik denk dat die er alleen is tussen ouders en kind. ik houd ook heel veel, eigenlijk alles, voor mezelf. ik ben er altijd voor de ander, zowel in mn werk als in mijn schaarse vrije tijd. En vriendinnen zullen bijna nooit vragen hoe het met mij gaat of doorvragen als ik zeg "goed", want dat zeg ik altijd. Logisch want die rol neem ik in, in ben er altijd voor de ander en niet andersom. moeilijk hoor om die patronen te doorbreken en wél ruimte in te gaan nemen voor mezelf...Eens gaan nemen ipv alles weg geven wat ik heb...
sterkte.
x suuz
sterkte.
x suuz
zaterdag 12 april 2008 om 15:17
