Psyche
alle pijlers
Steeds meer verantwoordelijkheden naarmate je ouder wordt
donderdag 9 maart 2017 om 02:35
Ik merk dat ik de laatste tijd (het is er langzaam ingeslopen) steeds meer 'last' krijg van steeds meer verantwoordelijkheden in mijn leven in de breedste zin van het woord.
Je bent jong gaat naar school, gaat studeren, toen had ik weinig geld, geen huis, geen auto, geen kinderen en had meestal veel rust aan mijn hoofd. Nu ben ik halverwege de 40, huis, kinderen, auto (allerlei financiële verplichtingen dus), een baan met veel verantwoordelijkheid. En nu vraag ik mij soms af, of dit het nu is? Nog zeker 25 jaar werken, veel stress. Herkennen sommige dat?
Je bent jong gaat naar school, gaat studeren, toen had ik weinig geld, geen huis, geen auto, geen kinderen en had meestal veel rust aan mijn hoofd. Nu ben ik halverwege de 40, huis, kinderen, auto (allerlei financiële verplichtingen dus), een baan met veel verantwoordelijkheid. En nu vraag ik mij soms af, of dit het nu is? Nog zeker 25 jaar werken, veel stress. Herkennen sommige dat?
donderdag 9 maart 2017 om 03:21
O ja. En daarna mag je nog voor je bejaarde ouders zorgen. Nou ja, hangt ervan af hoe gezond ze nog zijn. Hoe ouder je wordt, hoe ouder je omgeving wordt en dan kun je ook voor mensen moeten zorgen. O en als je zelf echt oud bent, heb je je kleinkinderen ook nog om voor te zorgen. Het houdt pas op als je in je graf ligt, denk ik.
Maar ik heb ooit ergens gelezen dat je tussen je 30e en 60e het meest voor anderen aan het zorgen bent dus er is hoop. Het duurt alleen nog even. Het geheim is genieten van de momenten he, de reis is belangrijker dan de bestemming etc.
Maar ik heb ooit ergens gelezen dat je tussen je 30e en 60e het meest voor anderen aan het zorgen bent dus er is hoop. Het duurt alleen nog even. Het geheim is genieten van de momenten he, de reis is belangrijker dan de bestemming etc.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
donderdag 9 maart 2017 om 06:01
Je ziet het goed in dat je denkt is dit het verder en moet ik al deze verantwoordelijkheid die je nu hebt opgebouwd. De stress zou je zelf toe kunnen passen ik snap dat het je stress brengt. Maar alleen jezelf kan er nog iets aan doen. Vindt het dan niet fijn wat je nu bereikt hebt of wel fijn maar je weet niet te hiermee om te gaan.
Ik zal u en goede tip geven alleen kunt aan de situatie of je gevoel zelf veranderen. dat kunt een ander niet voor je oplossen mischien kunt iets nieuws toepassen in u leven waardoor het mischien draaglijker wordt iets nieuws creëren is moeilijker als dat oude patroon blijven volgen wat je mischien zo lang gewend bent stress zou u bijvoorbeeld wat een ander zelf toe kunnen passen het zijn mischien hele kleine dingetjes in u leven maar toch er is even weer een ontspannend mischien gecreëerd bijvoorbeeld even joga oefening of mindfonis om je even te ontspanning te brengen of praatje maken of kennis maken met iemand die je niet goed kent. Mischien heeft u allemaal niets aanwas ik zeg maar ik wil u mee geven dat elke dag iets nieuws brengt iedere dag
Probeer er zoveel mogelijk uit te halen wat binnen u macht ligt groetjes
Ik zal u en goede tip geven alleen kunt aan de situatie of je gevoel zelf veranderen. dat kunt een ander niet voor je oplossen mischien kunt iets nieuws toepassen in u leven waardoor het mischien draaglijker wordt iets nieuws creëren is moeilijker als dat oude patroon blijven volgen wat je mischien zo lang gewend bent stress zou u bijvoorbeeld wat een ander zelf toe kunnen passen het zijn mischien hele kleine dingetjes in u leven maar toch er is even weer een ontspannend mischien gecreëerd bijvoorbeeld even joga oefening of mindfonis om je even te ontspanning te brengen of praatje maken of kennis maken met iemand die je niet goed kent. Mischien heeft u allemaal niets aanwas ik zeg maar ik wil u mee geven dat elke dag iets nieuws brengt iedere dag
Probeer er zoveel mogelijk uit te halen wat binnen u macht ligt groetjes
donderdag 9 maart 2017 om 06:48
Misschien idd een midlifecrisis Ik weet ook dat ik zelf de zaken anders moet invullen om mss weer meer plezier in alles te krijgen. Ik ben ook een persoon die verantwoordelijkheden naar zich toe trekt (dubbel he?) maar mijn omgeving ziet mij vaak ook als iemand die het wel doet. In mijn baan hetzelfde, ik heb uitdaging nodig, dus stap in allerlei mogelijkheden die ik krijg van het werk, maar daarmee stapelt ook het werk op
Ik vind het lastig waar te beginnen, want sommige dingen zijn zoals ze zijn. Bijvoorbeeld: we hebben samen kinderen en hebben dus de verantwoordelijkheid om onze relatie zo goed mogelijk te houden (en wij verschillen over veel dingen enorm) we blijven uit een soort plichtsbesef bij elkaar denk ik wel eens, en ook, als we gaan scheiden, is dat het dan? Kinderen verslepen van het ene naar het andere huis, kinderen blootstellen aan een nieuwe relatie. Haal je je dan niet nog veel meer verantwoordelijkheid op de hals?
Ik vind het lastig waar te beginnen, want sommige dingen zijn zoals ze zijn. Bijvoorbeeld: we hebben samen kinderen en hebben dus de verantwoordelijkheid om onze relatie zo goed mogelijk te houden (en wij verschillen over veel dingen enorm) we blijven uit een soort plichtsbesef bij elkaar denk ik wel eens, en ook, als we gaan scheiden, is dat het dan? Kinderen verslepen van het ene naar het andere huis, kinderen blootstellen aan een nieuwe relatie. Haal je je dan niet nog veel meer verantwoordelijkheid op de hals?
donderdag 9 maart 2017 om 06:56
Leren nee zeggen tegen de dingen die je eigenlijk niet wil, zodat er ruimte komt voor andere dingen. Bedenk dat je door ja te zeggen op het eén, tegelijkertijd nee zegt tegen een heleboel andere dingen en bedenk dan goed of je dat wel wil. Leer jezelf anders aan om bedenktijd te vragen als iemand iets van je vraagt. Zo bouw je meer rust in om echt voor jezelf na te gaan of je iets wil.
donderdag 9 maart 2017 om 07:19
quote:takeesja schreef op 09 maart 2017 @ 06:48:
Misschien idd een midlifecrisis Ik weet ook dat ik zelf de zaken anders moet invullen om mss weer meer plezier in alles te krijgen. Ik ben ook een persoon die verantwoordelijkheden naar zich toe trekt (dubbel he?) maar mijn omgeving ziet mij vaak ook als iemand die het wel doet. In mijn baan hetzelfde, ik heb uitdaging nodig, dus stap in allerlei mogelijkheden die ik krijg van het werk, maar daarmee stapelt ook het werk op
Ik vind het lastig waar te beginnen, want sommige dingen zijn zoals ze zijn. Bijvoorbeeld: we hebben samen kinderen en hebben dus de verantwoordelijkheid om onze relatie zo goed mogelijk te houden (en wij verschillen over veel dingen enorm) we blijven uit een soort plichtsbesef bij elkaar denk ik wel eens, en ook, als we gaan scheiden, is dat het dan? Kinderen verslepen van het ene naar het andere huis, kinderen blootstellen aan een nieuwe relatie. Haal je je dan niet nog veel meer verantwoordelijkheid op de hals?Dat lijkt me inderdaad niet de eerste stap naar een minder stressvol leven. Misschien wordt jullie relatie wel een stuk leuker als je lekkerder in je vel zit. En minder druk en stress ervaart. Praat eens met een goede vriendin en vraag wat zij zou veranderen aan je leven. Wat je zou kunnen schrappen.
Misschien idd een midlifecrisis Ik weet ook dat ik zelf de zaken anders moet invullen om mss weer meer plezier in alles te krijgen. Ik ben ook een persoon die verantwoordelijkheden naar zich toe trekt (dubbel he?) maar mijn omgeving ziet mij vaak ook als iemand die het wel doet. In mijn baan hetzelfde, ik heb uitdaging nodig, dus stap in allerlei mogelijkheden die ik krijg van het werk, maar daarmee stapelt ook het werk op
Ik vind het lastig waar te beginnen, want sommige dingen zijn zoals ze zijn. Bijvoorbeeld: we hebben samen kinderen en hebben dus de verantwoordelijkheid om onze relatie zo goed mogelijk te houden (en wij verschillen over veel dingen enorm) we blijven uit een soort plichtsbesef bij elkaar denk ik wel eens, en ook, als we gaan scheiden, is dat het dan? Kinderen verslepen van het ene naar het andere huis, kinderen blootstellen aan een nieuwe relatie. Haal je je dan niet nog veel meer verantwoordelijkheid op de hals?Dat lijkt me inderdaad niet de eerste stap naar een minder stressvol leven. Misschien wordt jullie relatie wel een stuk leuker als je lekkerder in je vel zit. En minder druk en stress ervaart. Praat eens met een goede vriendin en vraag wat zij zou veranderen aan je leven. Wat je zou kunnen schrappen.
donderdag 9 maart 2017 om 07:21
Geen last van
Ben nu 43, bewust gekozen voor geen kinderen.
Wij stappen zaterdag op het vliegtuig naar de andere kant van de wereld, heb een leuke vent, leuke baan, leuk huis.
En natuurlijk moet ik werken om mijn hypotheek en auto te kunnen betalen, maar ik doe werk wat ik ontzettend leuk vind, en wat moet ik anders doen de hele dag?
Shoppen, thee drinken, the Bold kijken?
Dan zou ik me ontzettend nutteloos voelen
Ben nu 43, bewust gekozen voor geen kinderen.
Wij stappen zaterdag op het vliegtuig naar de andere kant van de wereld, heb een leuke vent, leuke baan, leuk huis.
En natuurlijk moet ik werken om mijn hypotheek en auto te kunnen betalen, maar ik doe werk wat ik ontzettend leuk vind, en wat moet ik anders doen de hele dag?
Shoppen, thee drinken, the Bold kijken?
Dan zou ik me ontzettend nutteloos voelen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 9 maart 2017 om 08:15
Nee hoor, zijn allemaal (erg) bewuste keuzes en kan het ook zeker waarderen en van genieten, alleen gaat het de ene periode van mij. Leven wat makkelijker dan de andere periode. Ik ervaar ook teveel stress nu denk ik, misschien vind ik ook vooral van mijzelf dat ik het allemaal moet kunnen. Ik moet leren keuzes maken en nee zeggen. Beter leren grenzen stellen
donderdag 9 maart 2017 om 08:21
Wat ik zo lees is een slecht huwelijk. Ga daar als eerste iets aan doen. Werk er aan of durf eruit te stappen.
Ik ben zelf uit een slecht huwelijk gestapt en dat is erg goed voor iedereen gewrest. Wat een rust. Mezelf beter voelen. Stress weg.
Ik herken nu niets meer van je gevoelens. Kinderen zijn de deur uit en zelfstandig. Hypotheek bijna afbetaald. Daardoor misschien over een paar jaar minder werken. Genoeg geld om lekker te leven.
Idemdito bij mijn vriend
Ik ben zelf uit een slecht huwelijk gestapt en dat is erg goed voor iedereen gewrest. Wat een rust. Mezelf beter voelen. Stress weg.
Ik herken nu niets meer van je gevoelens. Kinderen zijn de deur uit en zelfstandig. Hypotheek bijna afbetaald. Daardoor misschien over een paar jaar minder werken. Genoeg geld om lekker te leven.
Idemdito bij mijn vriend
donderdag 9 maart 2017 om 08:27
quote:takeesja schreef op 09 maart 2017 @ 08:15:
Nee hoor, zijn allemaal (erg) bewuste keuzes en kan het ook zeker waarderen en van genieten, alleen gaat het de ene periode van mij. Leven wat makkelijker dan de andere periode. Ik ervaar ook teveel stress nu denk ik, misschien vind ik ook vooral van mijzelf dat ik het allemaal moet kunnen. Ik moet leren keuzes maken en nee zeggen. Beter leren grenzen stellenBedenk wel dat daar consequenties aan vast zitten: nee zeggen tegen uitdagende klussen op het werk betekent misschien ook minder invloed, aanzien, macht, geld. Anderzijds: meer rust, energie, tijd voor jezelf. Wat vind je belangrijk? Die 25 jaar tot je pensioen: wil je daarnaar snakken of wil je er genietend heen?
Nee hoor, zijn allemaal (erg) bewuste keuzes en kan het ook zeker waarderen en van genieten, alleen gaat het de ene periode van mij. Leven wat makkelijker dan de andere periode. Ik ervaar ook teveel stress nu denk ik, misschien vind ik ook vooral van mijzelf dat ik het allemaal moet kunnen. Ik moet leren keuzes maken en nee zeggen. Beter leren grenzen stellenBedenk wel dat daar consequenties aan vast zitten: nee zeggen tegen uitdagende klussen op het werk betekent misschien ook minder invloed, aanzien, macht, geld. Anderzijds: meer rust, energie, tijd voor jezelf. Wat vind je belangrijk? Die 25 jaar tot je pensioen: wil je daarnaar snakken of wil je er genietend heen?
donderdag 9 maart 2017 om 08:53
Ik heb voor mezelf de regel dat mijn leven op dit moment qua energie 'te doen' moet zijn. Dus niet hoeven uitpuffen in de vakanties (want daar is vaak geen sprake van als je kinderen hebt), maar je energie beter verdelen gedurende alle 'normale' dagen ertussen. Dit kun je bereiken door prioriteiten te stellen. Als jij de neiging hebt om veel naar je toe te trekken, kun je je daar eerst bewust van worden door bijvoorbeeld alles eens op te schrijven en letterlijk op een rijtje te zetten. Vervolgens kun je zaken gaan schrappen die je voornamelijk energie kosten. Je moet zelf gaan uitvinden welke dingen dat zijn. Voor mij zijn het bijvoorbeeld verjaardagen met veel reistijd, die sla ik liever over. Voor jou zal het misschien meer op werkgebied liggen.
Ik zou de tijd en energie die je overhoudt eerst eens besteden aan jezelf en je relatie.
Ik zou de tijd en energie die je overhoudt eerst eens besteden aan jezelf en je relatie.
donderdag 9 maart 2017 om 09:14
Ik heb weinig verantwoordelijkheden en verplichtingen. Ik werk al 24 jaar niet meer wat ik heerlijk vind dus tijd genoeg voor leuke dingen en geen stress wat druk zijn betreft. Wel eens stress gehad door ziekte van dierbaren. Ik heb wel mantelzorg gedaan maar nu leven mijn ouders en schoonouders niet meer. Mijn zoon is 24 en het gaat goed met zijn studie en verder weinig zorgen over hem.
donderdag 9 maart 2017 om 09:48
Blondie hoe gaat het met je na jouw verlies?
ik ben zelf begin 40 en moet zeggen dat ik juist meer rust ervaar in mijn leven dan toen mijn kinderen erg klein waren was ik oververmoeid. Nu zijn ze iets ouder gaan ze naar school, ben van baan veranderd, meer stabiliteit qua inkomen. Ik ben heel blij en dankbaar dat mij partner en ik de kinderen samen kunnen grootbrengen. Mijn grootste angst is dat 1 van ons wegvalt.
ik ben zelf begin 40 en moet zeggen dat ik juist meer rust ervaar in mijn leven dan toen mijn kinderen erg klein waren was ik oververmoeid. Nu zijn ze iets ouder gaan ze naar school, ben van baan veranderd, meer stabiliteit qua inkomen. Ik ben heel blij en dankbaar dat mij partner en ik de kinderen samen kunnen grootbrengen. Mijn grootste angst is dat 1 van ons wegvalt.
donderdag 9 maart 2017 om 09:54
quote:pearle schreef op 09 maart 2017 @ 09:36:
[...]
Bizar dit.
Blondie heeft volgens mij weduwepensioen en een erfenis gehad en hoeft niet meer te werken als ze dat niet wil. Dat herinner ik me uit een ander topic in ieder geval.
Als ik dat had ging ik waarschijnlijk ook niet meer werken maar vrijwilligerswerk doen ofzo.
[...]
Bizar dit.
Blondie heeft volgens mij weduwepensioen en een erfenis gehad en hoeft niet meer te werken als ze dat niet wil. Dat herinner ik me uit een ander topic in ieder geval.
Als ik dat had ging ik waarschijnlijk ook niet meer werken maar vrijwilligerswerk doen ofzo.
donderdag 9 maart 2017 om 10:07
Klopt ik heb een weduwepensioen en een erfenis. Financieel hoef ik me nergens zorgen over te maken maar ik mis mijn man natuurlijk wel heel erg. Her is ook nog maar net een jaar geleden. Ik maak er maar het beste van en doe veel leuke dingen. Heb gelukkig veel lieve mensen om me heen dus ben verre van eenzaam. Maar nu weer on topic.
donderdag 9 maart 2017 om 14:27
