Psyche
alle pijlers
Stemming erg beïnvloedbaar door andere....
donderdag 12 maart 2009 om 22:32
Lieve allemaal,
Eigenlijk loop ik er al lang tegenaan..mijn gemoedstoestand is erg beïnvloedbaar door andere. Wanneer ik vrolijk ben, maar iemand anders is verdrietig of negatief ben ik binnen no-time ook negatief/verdrietig.
Wanneer er in mijn omgeving iets vervelends gebeurd, blijf ik vaak lang in die negatieve/vervelende sfeer hangen en kom ik er moeilijk uit. Kortom, ik ben erg beïnvloedbaar door stemmingen/sfeer van buitenaf en vind het moeilijk om het daarna weer van me af te zetten. Herkent iemand dit? Heeft iemand tips om me daar iets meer van af te kunnen sluiten?
TEmoticon
Eigenlijk loop ik er al lang tegenaan..mijn gemoedstoestand is erg beïnvloedbaar door andere. Wanneer ik vrolijk ben, maar iemand anders is verdrietig of negatief ben ik binnen no-time ook negatief/verdrietig.
Wanneer er in mijn omgeving iets vervelends gebeurd, blijf ik vaak lang in die negatieve/vervelende sfeer hangen en kom ik er moeilijk uit. Kortom, ik ben erg beïnvloedbaar door stemmingen/sfeer van buitenaf en vind het moeilijk om het daarna weer van me af te zetten. Herkent iemand dit? Heeft iemand tips om me daar iets meer van af te kunnen sluiten?
TEmoticon
donderdag 12 maart 2009 om 22:42
Kan met grenzen te maken hebben. Dat je zodra je met een ander bent helemaal in haar/zijn energie zit. Wat kan helpen is je aandacht concentreren rond je navel. Dan centreer je je aandacht IN jezelf in plaats van bij die ander. Dan zuig je de stemming van die ander niet op. Je houdt als het ware afstand van die persoon door jouw 'afscherming'
Er zijn denk ik best veel boeken te vinden over dit onderwerp. Je moet maar even kijken wat jou aanspreekt en waar je echt wat aan hebt.
Succes!
Er zijn denk ik best veel boeken te vinden over dit onderwerp. Je moet maar even kijken wat jou aanspreekt en waar je echt wat aan hebt.
Succes!
donderdag 12 maart 2009 om 22:45
Hai Emoticon,
Herkenbaar, herkenbaar... Wat kan het een energie slurpen hè, als je maar steeds zo open staat voor alle prikkels van buitenaf. Een visualisatie-oefening die ik nog wel eens toepas als ik "volloop" met van alles dat niet van mij is, is de volgende:
Stel je een piramide voor, boven je hoofd.Ga dan bij jezelf na hoe die op dat moment boven je hoofd hangt: als een paraplu of als een trechter. Grote kans (dat is bij mij iig wel vaak het geval) dat je een trechter boven je hoofd hebt waardoor alles zo maar naar binnen kan glijden. Als dat zo is, stel je dan voor dat je de piramide ziet kantelen, zodat-ie als een parapluutje boven je kruin hangt. Alles wat niet voor jou is, glijdt zo langs de zijden van de piramide weg.
Ben benieuwd of dit bij jou ook zo werkt!
Herkenbaar, herkenbaar... Wat kan het een energie slurpen hè, als je maar steeds zo open staat voor alle prikkels van buitenaf. Een visualisatie-oefening die ik nog wel eens toepas als ik "volloop" met van alles dat niet van mij is, is de volgende:
Stel je een piramide voor, boven je hoofd.Ga dan bij jezelf na hoe die op dat moment boven je hoofd hangt: als een paraplu of als een trechter. Grote kans (dat is bij mij iig wel vaak het geval) dat je een trechter boven je hoofd hebt waardoor alles zo maar naar binnen kan glijden. Als dat zo is, stel je dan voor dat je de piramide ziet kantelen, zodat-ie als een parapluutje boven je kruin hangt. Alles wat niet voor jou is, glijdt zo langs de zijden van de piramide weg.
Ben benieuwd of dit bij jou ook zo werkt!
donderdag 12 maart 2009 om 22:46
Wat je ook kunt doen om de stemming bij de ander te laten is om in gedachten een emotie in te kaderen en die in gedachten bij de andere persoon te plaatsen. Zet het als een pakketje bij de ander neer.
Je concentreren op je ademhaling helpt ook, dan concentreer je je ook op jezelf en niet op een ander.
Je concentreren op je ademhaling helpt ook, dan concentreer je je ook op jezelf en niet op een ander.
donderdag 12 maart 2009 om 22:54
Misschien kan het inderdaad wel werken wanneer ik ga visualiseren...ik heb dat eigenlijk nog nooit echt gedaan...lijkt me erg moeilijk. Maar wel het proberen waard lijkt me.
@ Sjur, het slurpt inderdaad energie. Ik heb dat best extreem. Ik voel ook vaak de emoties/sfeer bij andere nog voordat diegene het doorheeft. Ik benoem het dan ook wel eens en vaak klopt het ook wel...maar af en toe heb ik daar helemaal geen zin in en heb ik al genoeg aan mezelf.
@ Vl43inder, concentreren op je ademhaling lijkt me een heel goed plan. Dan moet je je inderdaad echt concreet op iets anders richten, wat bij jezelf hoort. Ik ben alleen bang dat ik dan heel ongeïntereseerd lijk terwijl ik dat doe .....
@ Sensy, ik denk dat het inderdaad met mijn grenzen te maken heeft. In de concrete dingen heb ik dat ook. Ik help het liefst mensen zonder aan mezelf te denken. Dat zal dus ook gelden voor mijn emoties...?
@ Sjur, het slurpt inderdaad energie. Ik heb dat best extreem. Ik voel ook vaak de emoties/sfeer bij andere nog voordat diegene het doorheeft. Ik benoem het dan ook wel eens en vaak klopt het ook wel...maar af en toe heb ik daar helemaal geen zin in en heb ik al genoeg aan mezelf.
@ Vl43inder, concentreren op je ademhaling lijkt me een heel goed plan. Dan moet je je inderdaad echt concreet op iets anders richten, wat bij jezelf hoort. Ik ben alleen bang dat ik dan heel ongeïntereseerd lijk terwijl ik dat doe .....
@ Sensy, ik denk dat het inderdaad met mijn grenzen te maken heeft. In de concrete dingen heb ik dat ook. Ik help het liefst mensen zonder aan mezelf te denken. Dat zal dus ook gelden voor mijn emoties...?
donderdag 12 maart 2009 om 22:58
Heel herkenbaar. Dodelijk in een huis vol stevige kinderruzies.
Bij kinderen is de sfeer om te zetten door zelf ineens een geintje te maken of zo van al dat gedoe. Misschien dat je een soortgelijk trucje uit kunt halen bij negatief gestemde volwassenen? Bij verdrietig gestemde mensen lijkt me dat uiteraard niet van toepassing.
Bij kinderen is de sfeer om te zetten door zelf ineens een geintje te maken of zo van al dat gedoe. Misschien dat je een soortgelijk trucje uit kunt halen bij negatief gestemde volwassenen? Bij verdrietig gestemde mensen lijkt me dat uiteraard niet van toepassing.
vrijdag 13 maart 2009 om 09:33
vrijdag 13 maart 2009 om 19:25
Hoi Emoticon,
Volgens mij kun je dit op twee manieren benaderen: Rationeel en Energetisch.
Rationeel gezien bepaalt je gedachte je gevoel. het kan zijn dat je een gezichtuitdrukking op manier interpreteert die voor jou negatief is. Misschien voel je je verantwoordelijk voor anderen? Bedenken wat je denkt op zo'n moment is wel belangrijk.
Energetisch gezien ben je heel gevoelig en dat kun je trainen het klinkt als heldervoelend, aura's kunnen voelen. Je kunt ze ook leren lezen.... kijk maar eens op www.josegosschalk.nl mediumjaco.nl misschien heb je het in je om een goed medium te worden en/of andere mensen te helpen.
O ja, je goed aarden en zorgen voor een goede conditie werkt ook goed.
Succes ermee.
Volgens mij kun je dit op twee manieren benaderen: Rationeel en Energetisch.
Rationeel gezien bepaalt je gedachte je gevoel. het kan zijn dat je een gezichtuitdrukking op manier interpreteert die voor jou negatief is. Misschien voel je je verantwoordelijk voor anderen? Bedenken wat je denkt op zo'n moment is wel belangrijk.
Energetisch gezien ben je heel gevoelig en dat kun je trainen het klinkt als heldervoelend, aura's kunnen voelen. Je kunt ze ook leren lezen.... kijk maar eens op www.josegosschalk.nl mediumjaco.nl misschien heb je het in je om een goed medium te worden en/of andere mensen te helpen.
O ja, je goed aarden en zorgen voor een goede conditie werkt ook goed.
Succes ermee.
zaterdag 14 maart 2009 om 21:27
Hoi Emoticon,
Ja... erg herkenbaar. Ik heb het ook en soms weet ik niet zo goed hoe ik er mee om moet gaan. Als mensen in mijn omgeving down zijn kan ik dat 'meenemen' en als mensen in mijn omgeving happy zijn kan het ook overslaan op mij.
'officieel' ben ik manisch depressief, maar ik denk dat ik nog veel moet leren over omgaan met energie. Omgeving is heel bepalend voor mijn stemming.
Ik kan bijvoorbeeld helemaal 'leeg' zijn na een paar uur oppassen, dan heb ik me teveel gegeven.
Grappig, want jij schrijft ook bij de darmproblemen toch? Blijkbaar hebben we dezelfde gevoeligheden.
Mocht je hier iets vinden waar je iets aan hebt, laat het dan weten... dan ga ik er ook mee aan de slag!
Ja... erg herkenbaar. Ik heb het ook en soms weet ik niet zo goed hoe ik er mee om moet gaan. Als mensen in mijn omgeving down zijn kan ik dat 'meenemen' en als mensen in mijn omgeving happy zijn kan het ook overslaan op mij.
'officieel' ben ik manisch depressief, maar ik denk dat ik nog veel moet leren over omgaan met energie. Omgeving is heel bepalend voor mijn stemming.
Ik kan bijvoorbeeld helemaal 'leeg' zijn na een paar uur oppassen, dan heb ik me teveel gegeven.
Grappig, want jij schrijft ook bij de darmproblemen toch? Blijkbaar hebben we dezelfde gevoeligheden.
Mocht je hier iets vinden waar je iets aan hebt, laat het dan weten... dan ga ik er ook mee aan de slag!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 16 maart 2009 om 17:18
Hoi allemaal,
@ Moonlight; klopt, ik schrijf ook bij darmproblemen. We zitten inderdaad in dezelfde richting! Ik zal het je laten weten wanneer ik weet hoe ik er mee om moet gaan .
@ Jane, bedank voor de tip van de site. Ik heb inderdaad pas geleden een boek gekocht m.b.t. aura's. Ik zal ook eens op de site gaan kijken.
@ Keine, fijn om te horen dat er meer mensen zijn die het herkennen. Voel je vrij om mee te lezen
.
Laatst hadden we het er ook over bij therapie. Ik zit momenteel in groepstherapie en kan me heel goed inleven in de andere. Ik merk ook al snel wanneer iemand anders niet lekker in zijn/haar vel zit en spreek dat ook regelmatig uit. Wat hieruit wel naar voren kwam was, dat ik dus niet toe kom aan mijn eigen emoties, omdat ik zo overvallen word door de emoties van andere.... Erg lastig allemaal. Ik vind het zeker ook lastig hoe ik me meer kan afsluiten van de emoties van iemand anders, en meer naar mijn eigen emoties kan gaan. Toch maar eens gaan oefenen met al jullie tips alleen is het zo lastig om die toe te passen om de momenten zelf...dus wanneer ik teveel wordt opgeslokt door emoties van andere ...
@ Moonlight; klopt, ik schrijf ook bij darmproblemen. We zitten inderdaad in dezelfde richting! Ik zal het je laten weten wanneer ik weet hoe ik er mee om moet gaan .
@ Jane, bedank voor de tip van de site. Ik heb inderdaad pas geleden een boek gekocht m.b.t. aura's. Ik zal ook eens op de site gaan kijken.
@ Keine, fijn om te horen dat er meer mensen zijn die het herkennen. Voel je vrij om mee te lezen
.Laatst hadden we het er ook over bij therapie. Ik zit momenteel in groepstherapie en kan me heel goed inleven in de andere. Ik merk ook al snel wanneer iemand anders niet lekker in zijn/haar vel zit en spreek dat ook regelmatig uit. Wat hieruit wel naar voren kwam was, dat ik dus niet toe kom aan mijn eigen emoties, omdat ik zo overvallen word door de emoties van andere.... Erg lastig allemaal. Ik vind het zeker ook lastig hoe ik me meer kan afsluiten van de emoties van iemand anders, en meer naar mijn eigen emoties kan gaan. Toch maar eens gaan oefenen met al jullie tips
alleen is het zo lastig om die toe te passen om de momenten zelf...dus wanneer ik teveel wordt opgeslokt door emoties van andere ...
maandag 16 maart 2009 om 18:50
Wat mij de laatste tijd opvalt bij mezelf: als ik ergens naartoe ga met een vriend of vriendin, voel ik me 'met zijn tweeen' en dat kost als het goed is niet teveel energie.
Als ik ergens alleen naar toe ga, stad of supermarkt bijv. krijg ik veel meer indrukken van de mensen om me heen, ben ik erg veel aan het kijken naar de mensen etc. Dan kom ik soms gebroken thuis, heel erg moe.
Blijkbaar lukt het me dan niet me af te sluiten voor de mensen om me heen. Terwijl ik - met vrienden - met hen bezig ben en niet met alle onbekenden in de omgeving.
Herkennen anderen dit ook?
Als ik ergens alleen naar toe ga, stad of supermarkt bijv. krijg ik veel meer indrukken van de mensen om me heen, ben ik erg veel aan het kijken naar de mensen etc. Dan kom ik soms gebroken thuis, heel erg moe.
Blijkbaar lukt het me dan niet me af te sluiten voor de mensen om me heen. Terwijl ik - met vrienden - met hen bezig ben en niet met alle onbekenden in de omgeving.
Herkennen anderen dit ook?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 18 maart 2009 om 10:59
Ik lees hier ook mee, omdat ik ook altijd stemmingen e.d. van anderen voel en dit me teveel beïnvloedt. Deels heeft het bij mij te maken met het niet zo goed voelen van eigen grenzen, maar ook met een gevoeligheid hiervoor.
Wat jij schrijft, Moonlight, herken ik ook heel erg!
Ik begrijp nu eindelijk dat ik zo blijkbaar in elkaar zit en ben aan het leren ermee om te gaan.
Wat jij schrijft, Moonlight, herken ik ook heel erg!
Ik begrijp nu eindelijk dat ik zo blijkbaar in elkaar zit en ben aan het leren ermee om te gaan.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 18 maart 2009 om 11:29
Hallo Emoticon
Het is heel herkenbaar wat je schrijft. Ik voel ook veel aan en liet mij ook heel erg door anderen beinvloeden. Ik werd er erg moe van omdat ik mij eigenlijk verantwoordelijk voelde voor de gevoelens van de ander. Ik had ergens de overtuiging in mij dat ik egoistisch ben als ik niet met de ander meevoel.
Verstandelijk wist ik wel dat het niet klopte maar je moet daar ook innerlijke van overtuigd zijn. Ik heb mij dit langzaamaan gerealiseerd. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen gevoel.
Misschien is dit bij jou ook het geval?
Wat mij trouwens ook heeft gehopen is om negatieve emoties zoals verdriet en woede niet meer als negatief te zien maar als emoties die er ook mogen zijn en die bij het leven horen.
En nog een: Door te accepteren van mijzelf dat ik nou eenmaal zo in elkaar zit en dat dat helemaal niet erg is, maakt het ook veel makkelijker om ermee om te gaan.
Het is heel herkenbaar wat je schrijft. Ik voel ook veel aan en liet mij ook heel erg door anderen beinvloeden. Ik werd er erg moe van omdat ik mij eigenlijk verantwoordelijk voelde voor de gevoelens van de ander. Ik had ergens de overtuiging in mij dat ik egoistisch ben als ik niet met de ander meevoel.
Verstandelijk wist ik wel dat het niet klopte maar je moet daar ook innerlijke van overtuigd zijn. Ik heb mij dit langzaamaan gerealiseerd. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen gevoel.
Misschien is dit bij jou ook het geval?
Wat mij trouwens ook heeft gehopen is om negatieve emoties zoals verdriet en woede niet meer als negatief te zien maar als emoties die er ook mogen zijn en die bij het leven horen.
En nog een: Door te accepteren van mijzelf dat ik nou eenmaal zo in elkaar zit en dat dat helemaal niet erg is, maakt het ook veel makkelijker om ermee om te gaan.
woensdag 18 maart 2009 om 17:00
Vooral bij familie vind ik het ook lastig. Soms wil ik me afsluiten voor hun gevoelens, maar dan vatten zij dat verkeerd op. Als ik dan weinig zeg gaan ze op een andere manier aandacht trekken.
Moeilijk. Ook omdat ik de uitstraling heb 'heel aardig' te zijn. als ik dan kortaf reageer tegen mensen gaan ze vragen of er iets aan de hand is e.d. Terwijl dat voor mij een manier kan zijn om in mijn eigen wereld te blijven in plaats van die van hen.
Moeilijk. Ook omdat ik de uitstraling heb 'heel aardig' te zijn. als ik dan kortaf reageer tegen mensen gaan ze vragen of er iets aan de hand is e.d. Terwijl dat voor mij een manier kan zijn om in mijn eigen wereld te blijven in plaats van die van hen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 18 maart 2009 om 18:58
Ik denk dat het bij mij ook wel te maken heeft met het feit dat ik niet aan mijn eigen gevoelens/emoties toe wil komen en dus richt ik me maar op de emoties van andere. Dan kan ik me daar rot over voelen en hoef ik niet tot mijn eigen emoties te komen.
ik kan mezelf dan ook maar moeilijk accepteren... ik hoor de vrolijke emoticon te zijnn...
ik kan mezelf dan ook maar moeilijk accepteren... ik hoor de vrolijke emoticon te zijnn...
donderdag 19 maart 2009 om 20:29
Emoticon, niemand kan alleen maar vrolijk zijn. Probeer een manier te vinden om ook je mindere emoties te uiten. Anders houd je het vroeg of laat niet vol.
Stephanietje, volgens mij ben je de eerste die hier hoogsensitiviteit benoemt. Op een gegeven moment was dat een beetje een 'hype': ineens waren heel veel mensen hoogsensitief. Toen dacht ik: oh dat ben ik niet.
Maar misschien moet ik er toch aan geloven en er eens over gaan lezen
Stephanietje, volgens mij ben je de eerste die hier hoogsensitiviteit benoemt. Op een gegeven moment was dat een beetje een 'hype': ineens waren heel veel mensen hoogsensitief. Toen dacht ik: oh dat ben ik niet.
Maar misschien moet ik er toch aan geloven en er eens over gaan lezen
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 20 maart 2009 om 09:31
Hier staat een HSP test online met 23 ja/nee vragen.
http://www.vereniginghooggevoelig.nl/te ... sptest.php
Ik moest op 18 van de 23 vragen met ja antwoorden
Omdat ik dacht: nou dat zal iedereen wel hebben, heb ik m mijn vriend ook laten invullen, hij kwam op slechts 5 vragen die hij met ja moest beantwoorden. toen dacht ik wel: oke t is dus niet vanzelfsprekend dat je hier hoog scoort.
Ik heb ook vaak dat ik stemmingen overneem van anderen. Ik kan extreem slecht tegen een nare sfeer...als mensen ruzie hebben of chagerijnig zijn, trek ik me dat heel erg aan.
Ik heb niet dat ik op straat emoties van anderen opslok, maar wel bij familie of m'n vriend. Ik wil het altijd gezellig maken en houden.
Toen ik over hooggevoeligheid las en die test ook maakte, viel er veel op zijn plaats. Daarom kan ik de harde muziek van mijn vader zo slecht hebben.....mensen vonden mij altijd een zeikerd omdat ik muziek vaak te hard vind staan maar het verklaart wel. Ik heb een hele levendige fantasie en droom extreem veel, ik kan slecht tegen een hongergevoel, ik moet echt eten! Ik word misselijk van gewelddadige films en vermijd het kijken er naar ook zoveel mogelijk. Ook weer zoiets waarvan mensen vinden dat je je aanstelt. Mijn vriend snapt niet dat ik er niet tegen kan, maar ik word er echt misselijk en naar van. Vooral gruwelijke dingen zoals martelen...
Ik doe er verder niks mee, want ik vind t altijd een beetje aanstellerig staan om mezelf zo'n stempel te geven maar t is voor mezelf en mijn vriend goed om te weten dat ik meer op prikkels reageer dan hij,,..hij snapt t nu ook wat beter en pest me soms ook een beetje
http://www.vereniginghooggevoelig.nl/te ... sptest.php
Ik moest op 18 van de 23 vragen met ja antwoorden
Omdat ik dacht: nou dat zal iedereen wel hebben, heb ik m mijn vriend ook laten invullen, hij kwam op slechts 5 vragen die hij met ja moest beantwoorden. toen dacht ik wel: oke t is dus niet vanzelfsprekend dat je hier hoog scoort.
Ik heb ook vaak dat ik stemmingen overneem van anderen. Ik kan extreem slecht tegen een nare sfeer...als mensen ruzie hebben of chagerijnig zijn, trek ik me dat heel erg aan.
Ik heb niet dat ik op straat emoties van anderen opslok, maar wel bij familie of m'n vriend. Ik wil het altijd gezellig maken en houden.
Toen ik over hooggevoeligheid las en die test ook maakte, viel er veel op zijn plaats. Daarom kan ik de harde muziek van mijn vader zo slecht hebben.....mensen vonden mij altijd een zeikerd omdat ik muziek vaak te hard vind staan maar het verklaart wel. Ik heb een hele levendige fantasie en droom extreem veel, ik kan slecht tegen een hongergevoel, ik moet echt eten! Ik word misselijk van gewelddadige films en vermijd het kijken er naar ook zoveel mogelijk. Ook weer zoiets waarvan mensen vinden dat je je aanstelt. Mijn vriend snapt niet dat ik er niet tegen kan, maar ik word er echt misselijk en naar van. Vooral gruwelijke dingen zoals martelen...
Ik doe er verder niks mee, want ik vind t altijd een beetje aanstellerig staan om mezelf zo'n stempel te geven maar t is voor mezelf en mijn vriend goed om te weten dat ik meer op prikkels reageer dan hij,,..hij snapt t nu ook wat beter en pest me soms ook een beetje
zaterdag 21 maart 2009 om 19:17
Bedankt voor de test. Ik heb nu geen tijd om hem te maken, maar zal het zeker een keer doen.
Mijn moeder 'ontdekte' een paar jaar geleden dat ze hoogsensitief is. Maar omdat ik op een aantal eigenschappen heel anders ben dan zij, dacht ik niet dat ik het ook was.
Maar ben wel degelijk gevoelig voor sferen en emoties. Ik heb ook weleens gehad dat ik bij iemand in huis was en moest huilen. Ik kon dat niet echt plaatsen, dacht dat ik me vervelend voelde vanwege een akkefietje met mijn ouders.
Een paar maanden later kreeg de man die daar woonde kanker en overleed vrij snel.
Ik weet niet of het toevallig was dat ik daar in huis dat verdriet voelde, of dat het een soort voorgevoel was. We zullen het nooit weten maar ik ben het niet vergeten.
Vandaag heb ik me aardig kunnen afsluiten voor de energie van een vriend met wie ik een dagje weg was. Ik voelde me goed, was in een goed humeur. Hij is nogal filosofisch ingesteld en stelde een paar diepzinnige vragen (die hij altijd stelt en waar ik heel erg moe en geirriteerd van raak ondertussen). Ik ben een beetje boos geworden en heb gezegd dat het geen zin heeft dat hij elke week hetzelfde vraagt.
Verder had ie nog een paar dingetjes en ik heb misschien wat bot gereageerd maar het was voor mij echt beter om het te negeren.
Nouja... ik heb me er dus niet geheel voor kunnen afsluiten maar wel een beetje. Ook heb ik op de terugweg gelopen in plaats van met hem mee te rijden, deed me ook goed.
Emoticon, hoe voel je je nu? Ik hoop dat je een leuk weekend hebt.
Mijn moeder 'ontdekte' een paar jaar geleden dat ze hoogsensitief is. Maar omdat ik op een aantal eigenschappen heel anders ben dan zij, dacht ik niet dat ik het ook was.
Maar ben wel degelijk gevoelig voor sferen en emoties. Ik heb ook weleens gehad dat ik bij iemand in huis was en moest huilen. Ik kon dat niet echt plaatsen, dacht dat ik me vervelend voelde vanwege een akkefietje met mijn ouders.
Een paar maanden later kreeg de man die daar woonde kanker en overleed vrij snel.
Ik weet niet of het toevallig was dat ik daar in huis dat verdriet voelde, of dat het een soort voorgevoel was. We zullen het nooit weten maar ik ben het niet vergeten.
Vandaag heb ik me aardig kunnen afsluiten voor de energie van een vriend met wie ik een dagje weg was. Ik voelde me goed, was in een goed humeur. Hij is nogal filosofisch ingesteld en stelde een paar diepzinnige vragen (die hij altijd stelt en waar ik heel erg moe en geirriteerd van raak ondertussen). Ik ben een beetje boos geworden en heb gezegd dat het geen zin heeft dat hij elke week hetzelfde vraagt.
Verder had ie nog een paar dingetjes en ik heb misschien wat bot gereageerd maar het was voor mij echt beter om het te negeren.
Nouja... ik heb me er dus niet geheel voor kunnen afsluiten maar wel een beetje. Ook heb ik op de terugweg gelopen in plaats van met hem mee te rijden, deed me ook goed.
Emoticon, hoe voel je je nu? Ik hoop dat je een leuk weekend hebt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 24 maart 2009 om 21:07
Ik had 17 punten op de test. Vond het soms wel moeilijk antwoorden, alleen keuze tussen ja en nee, geen misschien of soms-optie.
Het hangt bij mijn ook erg af van bepaalde factoren. Als ik genoeg geslapen heb en mijn eigen agenda kan bepalen, kan ik veel hebben.
Als ik 'gestuurd' word door dingen waar anderen invloed op hebben kan ik sneller geirriteerd raken (bijvoorbeeld: iets moet geregeld worden, ik voel me verantwoordelijk ik benader mensen maar ze reageren niet). Hoewel dat verder niet met HSP te maken heeft, gewoon met verantwoordelijkheidsgevoel en stress.
Heb momenteel ook geen rustige woonsituatie en dat maakt me ook gevoeliger voor prikkels.
Soms kan ik juist heel veel hebben, ben ik onverstoorbaar, maar alleen als ik goed in mijn vel zit dus. Ik denk dat ik geen hele typische HSP-er ben, maar er wel trekjes van heb.
Het wordt een monoloog hier, haha, sorry
Hoe is het met de andere dames?
Het hangt bij mijn ook erg af van bepaalde factoren. Als ik genoeg geslapen heb en mijn eigen agenda kan bepalen, kan ik veel hebben.
Als ik 'gestuurd' word door dingen waar anderen invloed op hebben kan ik sneller geirriteerd raken (bijvoorbeeld: iets moet geregeld worden, ik voel me verantwoordelijk ik benader mensen maar ze reageren niet). Hoewel dat verder niet met HSP te maken heeft, gewoon met verantwoordelijkheidsgevoel en stress.
Heb momenteel ook geen rustige woonsituatie en dat maakt me ook gevoeliger voor prikkels.
Soms kan ik juist heel veel hebben, ben ik onverstoorbaar, maar alleen als ik goed in mijn vel zit dus. Ik denk dat ik geen hele typische HSP-er ben, maar er wel trekjes van heb.
Het wordt een monoloog hier, haha, sorry
Hoe is het met de andere dames?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 24 maart 2009 om 22:23
Hee Moonlight,
zoals je in het andere topic al las gaat het de afgelopen week niet echt lekker...ik ben veel sip en afwezig. Ik hoop echt dat dit snel verandert.
Ik heb ook de test gedaan en scoor 16 punten......ik heb er wel eerder aangedacht dat ik misschien HSP ben. Mijn neefje is het ook. Maar toen dacht ik ook, tja wat schiet ik er mee op wanneer ik dat ben..? Dus heb ik nooit een test gedaan. Maar goed, nu blijkt dus dat ik er wel trekjes van heb Het verklaard wel een hoop.
Ik kan ook erg snel geïriteerd zijn door geluiden maar ook door gedrag van mensen. Misschien omdat het allemaal harder bij mij binnenkomt ... ik kan niet tegen 'kritiek', negatieve sfeer en wanneer mensen veel aandacht opeisen door veel te praten ... ( dus het gaat meer om het geluid denk ik).
Hoe gaat het met jou Moonlight? Heb jij nog veel last van de depressie?
Cocktaildress, thanks voor de test! hoe gaat het momenteel met jou, kan je er goed mee omgaan?
zoals je in het andere topic al las gaat het de afgelopen week niet echt lekker...ik ben veel sip en afwezig. Ik hoop echt dat dit snel verandert.
Ik heb ook de test gedaan en scoor 16 punten......ik heb er wel eerder aangedacht dat ik misschien HSP ben. Mijn neefje is het ook. Maar toen dacht ik ook, tja wat schiet ik er mee op wanneer ik dat ben..? Dus heb ik nooit een test gedaan. Maar goed, nu blijkt dus dat ik er wel trekjes van heb
Het verklaard wel een hoop. Ik kan ook erg snel geïriteerd zijn door geluiden maar ook door gedrag van mensen. Misschien omdat het allemaal harder bij mij binnenkomt ... ik kan niet tegen 'kritiek', negatieve sfeer en wanneer mensen veel aandacht opeisen door veel te praten ... ( dus het gaat meer om het geluid denk ik).
Hoe gaat het met jou Moonlight? Heb jij nog veel last van de depressie?
Cocktaildress, thanks voor de test! hoe gaat het momenteel met jou, kan je er goed mee omgaan?
woensdag 25 maart 2009 om 17:17
Hoi Emoticon,
Op dit moment ben ik niet depressief. Laatste depressie is sinds half januari over (heb nu 4 x een echte depressie gehad en daarvoor al een paar keer perioden die achteraf gezien wat leken op depressies). Vandaag weer naar mijn behandelaar van de GGZ geweest voor een gesprek, eens in de zoveel tijd hebben we dat.
Gaat eigenlijk heel goed maar ben nu ff klein beetje down. Misschien een laag bloedsuiker of omdat het buiten zo donker is, ik weet het niet zo goed.
Heel herkenbaar, dat je je stoort aan anderen. Soms is het niet eens het gedrag of gepraat, maar gewoon de aanwezigheid. Alsof er een bepaalde sfeer om iemand heen hangt.
Vandaag was ik in de keuken een beetje van slag... wist niet wat er was, licht aangedaan, aanrecht opgeruimd. En toen zag ik het: de theedoosjes die normaal op het aanrecht staan (MIJN thee-tjes) waren door iemand in het kastje gezet.
Stom he... dat ik daardoor van mijn apropos kan raken...
Ik ga straks even wat eten en vermoed dat daarna de stemming beter is. Hoop dat het me dan lukt nog ff wat dingen in huis te doen want dat is hard nodig!!
Op dit moment ben ik niet depressief. Laatste depressie is sinds half januari over (heb nu 4 x een echte depressie gehad en daarvoor al een paar keer perioden die achteraf gezien wat leken op depressies). Vandaag weer naar mijn behandelaar van de GGZ geweest voor een gesprek, eens in de zoveel tijd hebben we dat.
Gaat eigenlijk heel goed maar ben nu ff klein beetje down. Misschien een laag bloedsuiker of omdat het buiten zo donker is, ik weet het niet zo goed.
Heel herkenbaar, dat je je stoort aan anderen. Soms is het niet eens het gedrag of gepraat, maar gewoon de aanwezigheid. Alsof er een bepaalde sfeer om iemand heen hangt.
Vandaag was ik in de keuken een beetje van slag... wist niet wat er was, licht aangedaan, aanrecht opgeruimd. En toen zag ik het: de theedoosjes die normaal op het aanrecht staan (MIJN thee-tjes) waren door iemand in het kastje gezet.
Stom he... dat ik daardoor van mijn apropos kan raken...
Ik ga straks even wat eten en vermoed dat daarna de stemming beter is. Hoop dat het me dan lukt nog ff wat dingen in huis te doen want dat is hard nodig!!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
