Psyche
alle pijlers
Stress/spanning voor werk
vrijdag 30 juni 2017 om 21:03
Hoi lieve lezers,
Graag wil ik wat met jullie delen. Ik heb net mijn stage positief afgerond en start volgende week met vakantiewerk bij een ander bedrijf. Ik heb veel stress gehad van mijn afgelopen stage omdat het erg pittig was. Nu ik even een paar dagen vrij ben kak ik enorm in en ben ik enorm vermoeid. Als ik mijn rooster bekijk van het vakantiebaantje en zie hoeveel diensten ik nog moet werken tot ik straks " echt " even vakantie heb. Raak ik in paniek en ervaar ik al heel veel stress. Ik wordt zenuwachtig en kijk er enorm tegen op. Ik ben bang dat ik strakd helemaal inkak en een moeilijke start heb op mn afstudeerstage die start in september. Heeft iemand tips hoe ik om moet gaan met de stress en spanningen voor het vakantiebaantje?.
X
Graag wil ik wat met jullie delen. Ik heb net mijn stage positief afgerond en start volgende week met vakantiewerk bij een ander bedrijf. Ik heb veel stress gehad van mijn afgelopen stage omdat het erg pittig was. Nu ik even een paar dagen vrij ben kak ik enorm in en ben ik enorm vermoeid. Als ik mijn rooster bekijk van het vakantiebaantje en zie hoeveel diensten ik nog moet werken tot ik straks " echt " even vakantie heb. Raak ik in paniek en ervaar ik al heel veel stress. Ik wordt zenuwachtig en kijk er enorm tegen op. Ik ben bang dat ik strakd helemaal inkak en een moeilijke start heb op mn afstudeerstage die start in september. Heeft iemand tips hoe ik om moet gaan met de stress en spanningen voor het vakantiebaantje?.
X
vrijdag 30 juni 2017 om 21:29
vrijdag 30 juni 2017 om 22:15
Een vakantiebaan is meestal veel minder stressvol dan een stage. Er hangt veel minder vanaf en vaak werk je ook nog met collega's van je eigen leeftijd waar je het heel gezellig mee kunt hebben. Dus... niet stressen voor wat er allemaal mis zou kunnen gaan, maar met open vizier in de nieuwe situatie stappen en het eerst allemaal eens even rustig op je af laten komen voordat je conclusies trekt.
vrijdag 30 juni 2017 om 22:31
-NummerZoveel- schreef: ↑30-06-2017 22:15Een vakantiebaan is meestal veel minder stressvol dan een stage. Er hangt veel minder vanaf en vaak werk je ook nog met collega's van je eigen leeftijd waar je het heel gezellig mee kunt hebben. Dus... niet stressen voor wat er allemaal mis zou kunnen gaan, maar met open vizier in de nieuwe situatie stappen en het eerst allemaal eens even rustig op je af laten komen voordat je conclusies trekt.
Bedankt voor je nuchtere advies. Zo had ik de situatie nog niet bekeken. Thanks
vrijdag 30 juni 2017 om 23:24
Je hebt het over stage en vakantiebaantje. Als je je straks in het evt. ft werkleven gaat begeven, of andere zaken die op je pad kunnen komen in het leven, hoe zie je het dan voor je? Denk dat je zo maar voor zwaardere en pittigere zaken kunt komen te staan in je verdere leven. Hoe denk je dat dan het hoofd te kunnen bieden?
Nu weet ik natuurlijk niet hoe belastbaar je bent want dat verschilt uiteraard per persoon en omstandigheden. Afgaande op je OP denk ik, oei, als je dit al (bijna) niet trekt, hoe ga je het dan verder redden.
Nu weet ik natuurlijk niet hoe belastbaar je bent want dat verschilt uiteraard per persoon en omstandigheden. Afgaande op je OP denk ik, oei, als je dit al (bijna) niet trekt, hoe ga je het dan verder redden.
wij slapen nooit.
zaterdag 1 juli 2017 om 07:30
Ik herken de gedachtes van TO wel van toen ik net ging werken. Ik had veel stress omdat ik niet wist wat me te wachten stond en ik niet wist wat er van mij verwacht zou worden. Daarom deed ik vanaf het begin echt extreem goed mijn best en deed ik helemaal niets naast het werk behalve eten, slapen en lichamelijke verzorging. Totdat men na een korte tijd zei dat ik het wel een tandje lager kon allemaal + ik merkte dat ik prima aankon wat ik van mij verwacht werd. Ik denk dat TO ook zo in elkaar zit. Té plichtsgetrouw en onzeker.iceteapeach schreef: ↑30-06-2017 23:24Je hebt het over stage en vakantiebaantje. Als je je straks in het evt. ft werkleven gaat begeven, of andere zaken die op je pad kunnen komen in het leven, hoe zie je het dan voor je? Denk dat je zo maar voor zwaardere en pittigere zaken kunt komen te staan in je verdere leven. Hoe denk je dat dan het hoofd te kunnen bieden?
Nu weet ik natuurlijk niet hoe belastbaar je bent want dat verschilt uiteraard per persoon en omstandigheden. Afgaande op je OP denk ik, oei, als je dit al (bijna) niet trekt, hoe ga je het dan verder redden.
Werken wordt echt makkelijker als je meer werkervaring hebt.
zaterdag 1 juli 2017 om 22:51
Precies dat ja... zo zit ik echt in elkaarLavendel_Madelief schreef: ↑01-07-2017 07:30Ik herken de gedachtes van TO wel van toen ik net ging werken. Ik had veel stress omdat ik niet wist wat me te wachten stond en ik niet wist wat er van mij verwacht zou worden. Daarom deed ik vanaf het begin echt extreem goed mijn best en deed ik helemaal niets naast het werk behalve eten, slapen en lichamelijke verzorging. Totdat men na een korte tijd zei dat ik het wel een tandje lager kon allemaal + ik merkte dat ik prima aankon wat ik van mij verwacht werd. Ik denk dat TO ook zo in elkaar zit. Té plichtsgetrouw en onzeker.
Werken wordt echt makkelijker als je meer werkervaring hebt.
zondag 2 juli 2017 om 08:47
Het goede nieuw is dat dat vanzelf overgaat en waarschijnlijk sneller dan dat je denkt.
Men is nog steeds onder indruk van mijn arbeidsethos maar het gaat nu niet langer ten kosten van mezelf omdat ik nu hard werk zonder stress.
Succes!
maandag 3 juli 2017 om 18:15
Dat is ook een leerproces. Het heeft alleen zo weinig nut als je je vantevoren al zódanig druk loopt te maken, terwijl je eigenlijk nog helemaal niks weet of wat er van je verwacht wordt. M.a.w. je maakt jezelf 'gek' door, vaak, irrationele gedachten, doemdenken etc. en dat vreet vooral negatieve energie plus het brengt je ook niet verder op het moment zelf. Je hebt er op dit moment geen invloed op.Lavendel_Madelief schreef: ↑01-07-2017 07:30Ik herken de gedachtes van TO wel van toen ik net ging werken. Ik had veel stress omdat ik niet wist wat me te wachten stond en ik niet wist wat er van mij verwacht zou worden. Daarom deed ik vanaf het begin echt extreem goed mijn best en deed ik helemaal niets naast het werk behalve eten, slapen en lichamelijke verzorging. Totdat men na een korte tijd zei dat ik het wel een tandje lager kon allemaal + ik merkte dat ik prima aankon wat ik van mij verwacht werd. Ik denk dat TO ook zo in elkaar zit. Té plichtsgetrouw en onzeker.
Werken wordt echt makkelijker als je meer werkervaring hebt.
Leren loslaten is ook een leerproces en ook een belangrijke zelfs.
wij slapen nooit.
