Psyche
alle pijlers
studieproblemen/ angst afwijzing
vrijdag 3 juli 2009 om 19:19
Beste Forumers,
Ik ben nieuw hier op dit topic. Ik hoop dat jullie mijn verhaal willen lezen en een reactie willen geven.
Ik ben vierde jaars HBO student, maar loop steeds vast in mijn studie. Tijdens mijn studie heb ik wat problemen in de persoonlijke sfeer gehad waardoor ik vertraging opliep. Tijdens zo n periode ben ik nooit echt gestopt, maar heb ik dingen half gedaan enz. Aangezien ik aan een kleine opleiding studeer weten docenten dit. Het probleem is dat ik vanalles heb laten liggen en nu moet regelen voor komend schooljaar. Ik ben bang dat ik een slechte reputatie heb opgebouwd bij docenten. Die angst is zo groot dat ik steeds uitstel om dingen te regelen, maar hoe langer ik wacht hoe erger het wordt.
Ik weet dat het stom is en dat ik het beter zo snel mogelijk kan doen. Toch durf ik mijn mail niet te openen, barst ik in tranen uit als ik dan alle moed heb verzameld om het toch te doen, om het vervolgens weer snel af te sluiten.
Mijn angst voor afwijzing/beoordeeld worden (van docenten waar ik dus niet eens dichtbij sta) is groter dan mijn motivatie om mijn studie af te ronden. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan!
Herkent iemand iets in mijn verhaal en hebben jullie tips hoe ik het het beste aan kan pakken?
alvast bedankt
Ik ben nieuw hier op dit topic. Ik hoop dat jullie mijn verhaal willen lezen en een reactie willen geven.
Ik ben vierde jaars HBO student, maar loop steeds vast in mijn studie. Tijdens mijn studie heb ik wat problemen in de persoonlijke sfeer gehad waardoor ik vertraging opliep. Tijdens zo n periode ben ik nooit echt gestopt, maar heb ik dingen half gedaan enz. Aangezien ik aan een kleine opleiding studeer weten docenten dit. Het probleem is dat ik vanalles heb laten liggen en nu moet regelen voor komend schooljaar. Ik ben bang dat ik een slechte reputatie heb opgebouwd bij docenten. Die angst is zo groot dat ik steeds uitstel om dingen te regelen, maar hoe langer ik wacht hoe erger het wordt.
Ik weet dat het stom is en dat ik het beter zo snel mogelijk kan doen. Toch durf ik mijn mail niet te openen, barst ik in tranen uit als ik dan alle moed heb verzameld om het toch te doen, om het vervolgens weer snel af te sluiten.
Mijn angst voor afwijzing/beoordeeld worden (van docenten waar ik dus niet eens dichtbij sta) is groter dan mijn motivatie om mijn studie af te ronden. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan!
Herkent iemand iets in mijn verhaal en hebben jullie tips hoe ik het het beste aan kan pakken?
alvast bedankt
vrijdag 3 juli 2009 om 19:22
vrijdag 3 juli 2009 om 19:33
Zwieber, bedankt voor je reactie.
Ik heb een gesprek gehad met een studentendecaan in eerste instantie omdat ik van studie wilde veranderen. Tijdens dat gesprek kwam naar voren dat ik vooral weg wil uit deze situatie en dat het niet zozeer aan de studie ligt. Zij heeft mij een naam van een docent gegeven die over 'speciale trajecten' gaat. Het is dus de bedoeling dat ik haar mail voor een afspraak waarin we kunnen kijken hoe ik mijn studie af kan ronden.
Verder heb ik op dit gebied zoals je zegt last van gebrek aan zelfvertrouwen. Ik neem mezelf niet zo serieus als professional, denk dat ik op mijn vakgebied gewoon niet goed genoeg ben en vooral dat anderen mij zo zien. Ik heb hier therapie voor gevolgd; het heeft inzicht gegeven maar het is niet echt veranderd. Om deze reden heb ik voor mezelf besloten als ik afgestudeerd ben eerst een baan op MBO niveau te zoeken (wat niet gebruikelijk is in met mijn studie) om meer ervaring op te doen en daardoor zelfvertrouwen op te bouwen. Maarja eerst moet dat diploma worden gehaald..
Waarschijnlijk heb ik alle dingen al gedaan en blijft er maar 1 ding over, gewoon doen. Toch hoop ik dat er iemand is die zich hierin herkent of een andere tip heeft waar ik nog niet aan heb gedacht..
Ik heb een gesprek gehad met een studentendecaan in eerste instantie omdat ik van studie wilde veranderen. Tijdens dat gesprek kwam naar voren dat ik vooral weg wil uit deze situatie en dat het niet zozeer aan de studie ligt. Zij heeft mij een naam van een docent gegeven die over 'speciale trajecten' gaat. Het is dus de bedoeling dat ik haar mail voor een afspraak waarin we kunnen kijken hoe ik mijn studie af kan ronden.
Verder heb ik op dit gebied zoals je zegt last van gebrek aan zelfvertrouwen. Ik neem mezelf niet zo serieus als professional, denk dat ik op mijn vakgebied gewoon niet goed genoeg ben en vooral dat anderen mij zo zien. Ik heb hier therapie voor gevolgd; het heeft inzicht gegeven maar het is niet echt veranderd. Om deze reden heb ik voor mezelf besloten als ik afgestudeerd ben eerst een baan op MBO niveau te zoeken (wat niet gebruikelijk is in met mijn studie) om meer ervaring op te doen en daardoor zelfvertrouwen op te bouwen. Maarja eerst moet dat diploma worden gehaald..
Waarschijnlijk heb ik alle dingen al gedaan en blijft er maar 1 ding over, gewoon doen. Toch hoop ik dat er iemand is die zich hierin herkent of een andere tip heeft waar ik nog niet aan heb gedacht..
vrijdag 3 juli 2009 om 20:30
Zoals ik het lees heb je iemand nodig die je praktisch helpt met onder ogen komen van wat je moet doen. Gewoon de feiten op tafel leggen samen en er naar kijken.
En dan een plan van aanpak opstellen en dat (evt. samen) uitvoeren. Dat is geen schande. Om de hete brij heendraaien is niet goed. Heb je iemand om je heen die een beetje handig is en bereid om de rommel op orde te krijgen? Het lost zich niet vanzelf op maar ik denk dat het in je hoofd groter lijkt dan het is.
Over die docenten: leuk dat het persoonlijk en klein is, daar hou ik wel van. Maar eigenlijk moet het je geen snars schelen wat zij denken. En, ik denk dat het hun 'geen snars' kan schelen of je iets doet of niet. Dus maak dat ook niet groter dan het is. En je hebt een goede 'reden' ook om achter te lopen, mocht je dat dwarszitten.
(Of je nu al beslissingen moet maken over na je studie... ik weet het niet. Wanneer je onder je niveau gaat werken geef je ook toe aan je onzekerheid en de kans is er misschien dat je daarna alsnog niet hoger durft?)
Dus:
1 zoek iemand die je gaat helpen
2 maak een lijst van wat moet gebeuren
3 werk samen die lijst af
En dan: heb je je best gedaan, en misschien loop je achter en moet je een jaar extra doen. Maar de wereld vergaat niet.
Succes!
En dan een plan van aanpak opstellen en dat (evt. samen) uitvoeren. Dat is geen schande. Om de hete brij heendraaien is niet goed. Heb je iemand om je heen die een beetje handig is en bereid om de rommel op orde te krijgen? Het lost zich niet vanzelf op maar ik denk dat het in je hoofd groter lijkt dan het is.
Over die docenten: leuk dat het persoonlijk en klein is, daar hou ik wel van. Maar eigenlijk moet het je geen snars schelen wat zij denken. En, ik denk dat het hun 'geen snars' kan schelen of je iets doet of niet. Dus maak dat ook niet groter dan het is. En je hebt een goede 'reden' ook om achter te lopen, mocht je dat dwarszitten.
(Of je nu al beslissingen moet maken over na je studie... ik weet het niet. Wanneer je onder je niveau gaat werken geef je ook toe aan je onzekerheid en de kans is er misschien dat je daarna alsnog niet hoger durft?)
Dus:
1 zoek iemand die je gaat helpen
2 maak een lijst van wat moet gebeuren
3 werk samen die lijst af
En dan: heb je je best gedaan, en misschien loop je achter en moet je een jaar extra doen. Maar de wereld vergaat niet.
Succes!
anoniem_85273 wijzigde dit bericht op 03-07-2009 20:32
Reden: zinnetje anders
Reden: zinnetje anders
% gewijzigd
vrijdag 3 juli 2009 om 20:51
Ik herken wel wat je schrijft, ik was ook zo'n student met een veeleisende persoonlijke ontwikkeling tijdens mijn opleiding, en genereerde me rot voor mijn docenten.
In mijn geval was mijn motivatie om af te studeren groot genoeg om dat te laten lukken.
Nu ben ik zelf docent
a. ik onthoud heel veel details niet, waarvoor studenten hun excuses aanbieden of later op terug komen
b. zie ik mezelf terug bij studenten die strugglen en snap ik best dat hun studie niet het enige is dat ze bezig houdt (m.a.w. docenten zijn zelf ook mensen, die ws ook wel eens hebben lopen ''klooien''...)
c. het allerbelangrijkste is dat ze het uiteindelijk halen, en als ze meer kansen/tijd/steun nodig hebben hoort het bij mijn vak ze hierin te helpen, word ik voor betaald, en vind ik leuk om te doen
d. ik zou het echt heel naar vinden als studenten niet meer verder durven gaan uit gene
Kortom waarschijnlijk zien jouw docenten je heel anders dan je denkt!
Verder sluit ik me aan bij de praktische tips die al zijn gegeven.
Heel veel succes, en gewoon doorgaan!
In mijn geval was mijn motivatie om af te studeren groot genoeg om dat te laten lukken.
Nu ben ik zelf docent
a. ik onthoud heel veel details niet, waarvoor studenten hun excuses aanbieden of later op terug komen
b. zie ik mezelf terug bij studenten die strugglen en snap ik best dat hun studie niet het enige is dat ze bezig houdt (m.a.w. docenten zijn zelf ook mensen, die ws ook wel eens hebben lopen ''klooien''...)
c. het allerbelangrijkste is dat ze het uiteindelijk halen, en als ze meer kansen/tijd/steun nodig hebben hoort het bij mijn vak ze hierin te helpen, word ik voor betaald, en vind ik leuk om te doen
d. ik zou het echt heel naar vinden als studenten niet meer verder durven gaan uit gene
Kortom waarschijnlijk zien jouw docenten je heel anders dan je denkt!
Verder sluit ik me aan bij de praktische tips die al zijn gegeven.
Heel veel succes, en gewoon doorgaan!
vrijdag 3 juli 2009 om 22:57
Keuze maken. Beslis of je die studie(richting) echt wil.
Zo ja ga er voor, zoek hulp op school of via huisarts. De ha kan je desnoods wat rustgevends geven of doorverwijzen naar een therapeut. Praat op school met je mentor of wie dan ook.
Zo nee stop er mee...
Tijdens mijn studie en stage vond ik echt vreselijk om beoordeeld te worden, stond elke keer stijf van de stress. Maar ik wist ook dat een mbo-baan niet leuk is. Als je een beetje hersens hebt is het al snel slaapverwekkend en wil je initiatieven ontplooien die dan de kop ingedrukt worden want dat is je functie niet.
Dus heb ik mijn studie afgerond en behoorlijk zelfstandig aan het werk gegaan.
Wat helpt is jezelf belonen als je wat gedaan hebt. Bijvoorbeeld, je beloofd jezelf een koekje als je één email geopend hebt en een glas jus d'orange als je hem beantwoord.
De volgende dag 2 en dan verdubbelen 4, 8, 16 etc. in jouw tempo je kunt ook om de dag verdubbelen.
Het punt is doel stellen jezelf een beloning in het vooruitzicht stellen en het jezelf dan ook geven. En geef je zelf een schouderklopje voor elk (klein) iets wat je dichterbij je einddoel brengt, namelijk je studie halen.
Ademhaling naar beneden brengen, laag ademen geeft meer ontspanning dan hoog ademen.
Sporten, verandert je stresshormoon huishouding en kan als student vaak heel goedkoop.
Groetjes en succes
Als je dat elke dag doet zit je na 8 dagen op 64
Groetjes
Jane
Zo ja ga er voor, zoek hulp op school of via huisarts. De ha kan je desnoods wat rustgevends geven of doorverwijzen naar een therapeut. Praat op school met je mentor of wie dan ook.
Zo nee stop er mee...
Tijdens mijn studie en stage vond ik echt vreselijk om beoordeeld te worden, stond elke keer stijf van de stress. Maar ik wist ook dat een mbo-baan niet leuk is. Als je een beetje hersens hebt is het al snel slaapverwekkend en wil je initiatieven ontplooien die dan de kop ingedrukt worden want dat is je functie niet.
Dus heb ik mijn studie afgerond en behoorlijk zelfstandig aan het werk gegaan.
Wat helpt is jezelf belonen als je wat gedaan hebt. Bijvoorbeeld, je beloofd jezelf een koekje als je één email geopend hebt en een glas jus d'orange als je hem beantwoord.
De volgende dag 2 en dan verdubbelen 4, 8, 16 etc. in jouw tempo je kunt ook om de dag verdubbelen.
Het punt is doel stellen jezelf een beloning in het vooruitzicht stellen en het jezelf dan ook geven. En geef je zelf een schouderklopje voor elk (klein) iets wat je dichterbij je einddoel brengt, namelijk je studie halen.
Ademhaling naar beneden brengen, laag ademen geeft meer ontspanning dan hoog ademen.
Sporten, verandert je stresshormoon huishouding en kan als student vaak heel goedkoop.
Groetjes en succes
Als je dat elke dag doet zit je na 8 dagen op 64
Groetjes
Jane
zaterdag 4 juli 2009 om 00:09
Ik ben zelf docent in het HBO en herken wel een en ander. Wat belangrijk is, is dat je blijft communiceren. Met de decaan voor het 'financiele' plaatje, want er zijn diverse mogelijkheden om een verlenging van je stufi te krijgen. Schroom niet: het is er speciaal voor.
Daarnaast, als het je helpt om af en toe te kletsen met een docent? Ik heb een studente die er gewoon behoefte aan heeft om elke week een kop koffie te kletsen. Dat is voor haar fijn, gewoon bijpraten over van alles en nog wat, beetje studie, haar nieuwe vriend, het weer, maar het helpt haar. Het houdt haar betrokken bij de school.
Tip: praat regelmatig de status bij van wat je al hebt afgerond en wat er nog open staat. Docenten kunnen dan echt even kijken wat er op korte termijn afgerond kan worden. Als het gaat om een briefje, verslag, rapportje, en je tikt een onderwijseenheid dicht, dan motiveert dat ook voor jou.
Kun je hier wat mee?
Daarnaast, als het je helpt om af en toe te kletsen met een docent? Ik heb een studente die er gewoon behoefte aan heeft om elke week een kop koffie te kletsen. Dat is voor haar fijn, gewoon bijpraten over van alles en nog wat, beetje studie, haar nieuwe vriend, het weer, maar het helpt haar. Het houdt haar betrokken bij de school.
Tip: praat regelmatig de status bij van wat je al hebt afgerond en wat er nog open staat. Docenten kunnen dan echt even kijken wat er op korte termijn afgerond kan worden. Als het gaat om een briefje, verslag, rapportje, en je tikt een onderwijseenheid dicht, dan motiveert dat ook voor jou.
Kun je hier wat mee?
