Psyche
alle pijlers
Succesvol assertief?
woensdag 3 juni 2009 om 10:18
Hallo beste vivaforummers,
Ben voornamelijk een meelezer, maar ben nu toch wel erg benieuwd naar jullie reacties. Vandaar dit topic. Ik zet het maar bij 'Psyche'.
Ik ben de laatste tijd veel aan het experimenteren met assertief gedrag, uit lijfbehoud, want ik denk weleens: I’m a burn out waiting to happen als ik niet wat ga veranderen.....
Nu ben ik vast niet de enige die vastgeroeste subassertieve patronen wil afwerpen en actief assertief wil handelen t.o.v. zuigende collega’s, veeleisende leidinggevenden, goedbedoelende maar grensoverschrijdende vrienden en dies meer zij!
Misschien kunnen we elkaar hier “empoweren” met voorbeelden van assertieve successen? Ik heb het gevoel dat dat weleens inspirerend en activerend zou kunnen zijn. (En lachen )
Ben benieuwd naar jullie reacties. Ben je van nature heel assertief en heb je goede tips? Heb je geleerd assertief te zijn of vind je het nog heel moeilijk? Heb je goede voorbeelden van assertieve overwinningen? Bring it on!
(O, een poll is ook leuk!)
Ben voornamelijk een meelezer, maar ben nu toch wel erg benieuwd naar jullie reacties. Vandaar dit topic. Ik zet het maar bij 'Psyche'.
Ik ben de laatste tijd veel aan het experimenteren met assertief gedrag, uit lijfbehoud, want ik denk weleens: I’m a burn out waiting to happen als ik niet wat ga veranderen.....
Nu ben ik vast niet de enige die vastgeroeste subassertieve patronen wil afwerpen en actief assertief wil handelen t.o.v. zuigende collega’s, veeleisende leidinggevenden, goedbedoelende maar grensoverschrijdende vrienden en dies meer zij!
Misschien kunnen we elkaar hier “empoweren” met voorbeelden van assertieve successen? Ik heb het gevoel dat dat weleens inspirerend en activerend zou kunnen zijn. (En lachen )
Ben benieuwd naar jullie reacties. Ben je van nature heel assertief en heb je goede tips? Heb je geleerd assertief te zijn of vind je het nog heel moeilijk? Heb je goede voorbeelden van assertieve overwinningen? Bring it on!
(O, een poll is ook leuk!)
woensdag 3 juni 2009 om 10:21
Dan moet ik natuurlijk het spits afbijten! Komt 'ie, klein voorbeeld.
Mijn leidinggevende heeft in een vergadering een uitspraak gedaan over mijn prive-omstandigheden ten overstaan van meerdere collega’s. Ik was daarbij niet aanwezig. Zij bedoelde het waarschijnlijk goed, maar ik vond het niet prettig om te vernemen. Ze is wel vaker slordig omgegaan met vertrouwelijke informatie. Ik wil haar laten merken dat ik dit niet prettig vind en dat ik van haar verwacht dat ze dingen eerst overlegd met mij en niet gedachteloos info verstrekt. Ik begrijp haar motieven wel, maar vind die eigenlijk ondergeschikt aan mijn privacy.
Normaliter zou ik dit laten waaien en met een nare smaak in mijn mond verder leven. Ik onthoud het wel en als er weer wat gebeurt, merk ik pas hoe pissig ik erover ben. Dat werkt als een soort gif in mijn systeem.
Dus: anders handelen! Ik heb een korte, vriendelijke doch heldere, mail geformuleerd met neutrale beschrijving en twee ik-boodschappen: wat ik niet prettig vind en wat ik prettig zou vinden.
Op de ‘sent’-knop duwen vond ik heel eng, om eerlijk te zijn. Hoe mutserig ook. Nu ben ik blij dat ik het gedaan heb.
(Ik heb nog geen reactie.)
En jullie?
Mijn leidinggevende heeft in een vergadering een uitspraak gedaan over mijn prive-omstandigheden ten overstaan van meerdere collega’s. Ik was daarbij niet aanwezig. Zij bedoelde het waarschijnlijk goed, maar ik vond het niet prettig om te vernemen. Ze is wel vaker slordig omgegaan met vertrouwelijke informatie. Ik wil haar laten merken dat ik dit niet prettig vind en dat ik van haar verwacht dat ze dingen eerst overlegd met mij en niet gedachteloos info verstrekt. Ik begrijp haar motieven wel, maar vind die eigenlijk ondergeschikt aan mijn privacy.
Normaliter zou ik dit laten waaien en met een nare smaak in mijn mond verder leven. Ik onthoud het wel en als er weer wat gebeurt, merk ik pas hoe pissig ik erover ben. Dat werkt als een soort gif in mijn systeem.
Dus: anders handelen! Ik heb een korte, vriendelijke doch heldere, mail geformuleerd met neutrale beschrijving en twee ik-boodschappen: wat ik niet prettig vind en wat ik prettig zou vinden.
Op de ‘sent’-knop duwen vond ik heel eng, om eerlijk te zijn. Hoe mutserig ook. Nu ben ik blij dat ik het gedaan heb.
(Ik heb nog geen reactie.)
En jullie?
woensdag 3 juni 2009 om 10:22
Ik heb het ook in de afgelopen jaren moeten leren, en sinds ik wat assertiever ben, ben ik veel relaxter Wat tips?
- Zeg niet overal 'ja' op, maar bedenk eerst of het uitkomt.
- Zeg 'OK, ik heb je vraag begrepen en neem het even op. Ik laat je z.s.m. weten of dit haalbaar is, of niet'.
- Vertel op je werk niet al te veel persoonlijke dingen, wat later tegen je gebruikt zou kunnen worden.
- Ga in je werk niet dweilen met de kraan open door overal problemen op te lossen (vaak voor anderen!). Probeer een probleem in de basis al aan te passen, zodat het verder in het proces voordelen oplevert.
- Heb je afspraken gemaakt? Leg ze even schriftelijk vast en vraag evt. om een bevestiging van deze gemaakte afspraken.
Ehm... als ik nog iets weet, laat ik 't wel horen. Succes!
- Zeg niet overal 'ja' op, maar bedenk eerst of het uitkomt.
- Zeg 'OK, ik heb je vraag begrepen en neem het even op. Ik laat je z.s.m. weten of dit haalbaar is, of niet'.
- Vertel op je werk niet al te veel persoonlijke dingen, wat later tegen je gebruikt zou kunnen worden.
- Ga in je werk niet dweilen met de kraan open door overal problemen op te lossen (vaak voor anderen!). Probeer een probleem in de basis al aan te passen, zodat het verder in het proces voordelen oplevert.
- Heb je afspraken gemaakt? Leg ze even schriftelijk vast en vraag evt. om een bevestiging van deze gemaakte afspraken.
Ehm... als ik nog iets weet, laat ik 't wel horen. Succes!
woensdag 3 juni 2009 om 10:23
quote:noammeke schreef op 03 juni 2009 @ 10:18:
Hallo beste vivaforummers,
Ben voornamelijk een meelezer, maar ben nu toch wel erg benieuwd naar jullie reacties. Vandaar dit topic. Ik zet het maar bij 'Psyche'.
Ik ben de laatste tijd veel aan het experimenteren met assertief gedrag, uit lijfbehoud, want ik denk weleens: I’m a burn out waiting to happen als ik niet wat ga veranderen.....
Nu ben ik vast niet de enige die vastgeroeste subassertieve patronen wil afwerpen en actief assertief wil handelen t.o.v. zuigende collega’s, veeleisende leidinggevenden, goedbedoelende maar grensoverschrijdende vrienden en dies meer zij!
Misschien kunnen we elkaar hier “empoweren” met voorbeelden van assertieve successen? Ik heb het gevoel dat dat weleens inspirerend en activerend zou kunnen zijn. (En lachen )
Ben benieuwd naar jullie reacties. Ben je van nature heel assertief en heb je goede tips? Heb je geleerd assertief te zijn of vind je het nog heel moeilijk? Heb je goede voorbeelden van assertieve overwinningen? Bring it on!
(O, een poll is ook leuk!)Kom maar op met je verhalen en successen. (ah je hebt net een voorbeeld gegeven)
Hallo beste vivaforummers,
Ben voornamelijk een meelezer, maar ben nu toch wel erg benieuwd naar jullie reacties. Vandaar dit topic. Ik zet het maar bij 'Psyche'.
Ik ben de laatste tijd veel aan het experimenteren met assertief gedrag, uit lijfbehoud, want ik denk weleens: I’m a burn out waiting to happen als ik niet wat ga veranderen.....
Nu ben ik vast niet de enige die vastgeroeste subassertieve patronen wil afwerpen en actief assertief wil handelen t.o.v. zuigende collega’s, veeleisende leidinggevenden, goedbedoelende maar grensoverschrijdende vrienden en dies meer zij!
Misschien kunnen we elkaar hier “empoweren” met voorbeelden van assertieve successen? Ik heb het gevoel dat dat weleens inspirerend en activerend zou kunnen zijn. (En lachen )
Ben benieuwd naar jullie reacties. Ben je van nature heel assertief en heb je goede tips? Heb je geleerd assertief te zijn of vind je het nog heel moeilijk? Heb je goede voorbeelden van assertieve overwinningen? Bring it on!
(O, een poll is ook leuk!)Kom maar op met je verhalen en successen. (ah je hebt net een voorbeeld gegeven)
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 3 juni 2009 om 10:28
woensdag 3 juni 2009 om 10:37
Ow ja! Een vriendin vindt vaak dat ik te weinig tijd voor haar vrijmaak. En toch zie ik haar bijna elke week. Eergisteren sms'te ze me: "Wanneer heb je weer tijd?". Dat ergerde me. Dacht: moet duidelijk zijn, mbt verwachtingen. Heb i.p.v. "Sorry, geen tijd", terug geschreven: "Lijkt me fijn je weer te zien. Momenteel gaat dat echter niet lukken. Liefs, etc".
Sindsdien geen reactie. Maar ik houd vol.....
(Voelt zo onaardig. En toch moet het zo.)
Sindsdien geen reactie. Maar ik houd vol.....
(Voelt zo onaardig. En toch moet het zo.)
woensdag 3 juni 2009 om 10:40
Misschien moet je eens anders naar jezelf kijken. Waarom kom je niet voor jezelf op? Wat is het in jou dat je het eng vindt om je grenzen aan anderen aan te geven. Ben je bang dat ze boos op je worden? En dan?
Er zijn verschillende methoden om dit soort patronen van jezelf boven water te halen, ik heb goede ervaringen met NLP.
Sterkte!
Er zijn verschillende methoden om dit soort patronen van jezelf boven water te halen, ik heb goede ervaringen met NLP.
Sterkte!
woensdag 3 juni 2009 om 10:41
Toen je deze bent gaan toepassen, wat was toen de reactie van je omgeving?
Dat waren ze niet van me gewend maar het gekke is: er werd gewoon héél normaal gereageerd eigenlijk! Alleen bij sommige 'haantjes' uit de sales werd het niet in dank afgenomen en die gingen stug door met dingen 'dumpen' op mijn bureau. Heb dat toen anders aangepakt.
Werden er eerst dingen op m'n bureau gesmeten met de opmerking 'werk dit even uit' en draaide zo'n haantje zich dan gelijk om om te vertrekken?
Toen m'n grens bereikt was, deed ik vaak een van deze twee dingen:
- gelijk naar de rand van m'n bureau schuiven met een overdreven gebaar en m'n prullenbak eronder zetten.
- naam van de persoon uitspreken en zeggen 'Wat is dit? Moet dit op die manier? Je kunt het ook aan me vragen en dan laat ik je wel weten of het wel of niet mogelijk is'. Dat gebeurde maar 1 of 2x
Werden er mensen geïnspireerd door jouw actie of stuitte je op onbegrip?
Geïnspireerd? Hoe bedoel je, dat collega's deze manier over namen? Onbegrip? Zie hierboven; bij de meesten niet.
Het gekke is: ik heb op een gegeven moment afscheid van het bedrijf genomen omdat ik me absoluut niet meer thuis voelde in dat haantjes-bedrijf. En het viel me op, dat juist de haantjes die het moeilijkst deden, een superlief mailtje schreven of een leuk telefoontje pleegden om me veel succes te wensen en te bedanken voor de fijne samenwerking! En ik hoorde later van ex-collega's met wie ik nog contact heb, dat ze nog steeds heel positief over me zijn...
Nog een tip als er iets gebeurt, waar je niet blij mee bent:
1. Schets de situatie.
2. Vraag bij de ander of hij dit herkent.
3. Stel je iets kwetsbaar op, en zeg wat dit bij jou teweeg brengt.
4. Zeg hoe jij het graag anders zou willen zien.
5. Vraag of de ander zich hierin kan vinden.
En nog even 1 tip: besef dat er een groot verschil is tussen assertief en agressief; probeer het met zoveel mogelijk humor te brengen!
Dat waren ze niet van me gewend maar het gekke is: er werd gewoon héél normaal gereageerd eigenlijk! Alleen bij sommige 'haantjes' uit de sales werd het niet in dank afgenomen en die gingen stug door met dingen 'dumpen' op mijn bureau. Heb dat toen anders aangepakt.
Werden er eerst dingen op m'n bureau gesmeten met de opmerking 'werk dit even uit' en draaide zo'n haantje zich dan gelijk om om te vertrekken?
Toen m'n grens bereikt was, deed ik vaak een van deze twee dingen:
- gelijk naar de rand van m'n bureau schuiven met een overdreven gebaar en m'n prullenbak eronder zetten.
- naam van de persoon uitspreken en zeggen 'Wat is dit? Moet dit op die manier? Je kunt het ook aan me vragen en dan laat ik je wel weten of het wel of niet mogelijk is'. Dat gebeurde maar 1 of 2x
Werden er mensen geïnspireerd door jouw actie of stuitte je op onbegrip?
Geïnspireerd? Hoe bedoel je, dat collega's deze manier over namen? Onbegrip? Zie hierboven; bij de meesten niet.
Het gekke is: ik heb op een gegeven moment afscheid van het bedrijf genomen omdat ik me absoluut niet meer thuis voelde in dat haantjes-bedrijf. En het viel me op, dat juist de haantjes die het moeilijkst deden, een superlief mailtje schreven of een leuk telefoontje pleegden om me veel succes te wensen en te bedanken voor de fijne samenwerking! En ik hoorde later van ex-collega's met wie ik nog contact heb, dat ze nog steeds heel positief over me zijn...
Nog een tip als er iets gebeurt, waar je niet blij mee bent:
1. Schets de situatie.
2. Vraag bij de ander of hij dit herkent.
3. Stel je iets kwetsbaar op, en zeg wat dit bij jou teweeg brengt.
4. Zeg hoe jij het graag anders zou willen zien.
5. Vraag of de ander zich hierin kan vinden.
En nog even 1 tip: besef dat er een groot verschil is tussen assertief en agressief; probeer het met zoveel mogelijk humor te brengen!
woensdag 3 juni 2009 om 10:44
quote:noammeke schreef op 03 juni 2009 @ 10:37:
Ow ja! Een vriendin vindt vaak dat ik te weinig tijd voor haar vrijmaak. En toch zie ik haar bijna elke week. Eergisteren sms'te ze me: "Wanneer heb je weer tijd?". Dat ergerde me. Dacht: moet duidelijk zijn, mbt verwachtingen. Heb i.p.v. "Sorry, geen tijd", terug geschreven: "Lijkt me fijn je weer te zien. Momenteel gaat dat echter niet lukken. Liefs, etc".
Sindsdien geen reactie. Maar ik houd vol.....
(Voelt zo onaardig. En toch moet het zo.)Meid, dit is ab-so-luut niet onaardig! Ben je gek! Laat haar maar eventjes goed nadenken, niet alleen zij stelt grenzen, maar jij ook! En sorry hoor, maar als ze dit niet van je accepteert, is het geen echte vriendin! Die accepteren mekaars grenzen namelijk. En dan hoeft er niet steeds maar één zich aan te passen, en de ander die steeds dwars over grenzen heen aan het walsen is! Een harde leerschool, ik weet het, maar uiteindelijk gaat het om JOU!
Ow ja! Een vriendin vindt vaak dat ik te weinig tijd voor haar vrijmaak. En toch zie ik haar bijna elke week. Eergisteren sms'te ze me: "Wanneer heb je weer tijd?". Dat ergerde me. Dacht: moet duidelijk zijn, mbt verwachtingen. Heb i.p.v. "Sorry, geen tijd", terug geschreven: "Lijkt me fijn je weer te zien. Momenteel gaat dat echter niet lukken. Liefs, etc".
Sindsdien geen reactie. Maar ik houd vol.....
(Voelt zo onaardig. En toch moet het zo.)Meid, dit is ab-so-luut niet onaardig! Ben je gek! Laat haar maar eventjes goed nadenken, niet alleen zij stelt grenzen, maar jij ook! En sorry hoor, maar als ze dit niet van je accepteert, is het geen echte vriendin! Die accepteren mekaars grenzen namelijk. En dan hoeft er niet steeds maar één zich aan te passen, en de ander die steeds dwars over grenzen heen aan het walsen is! Een harde leerschool, ik weet het, maar uiteindelijk gaat het om JOU!
woensdag 3 juni 2009 om 10:51
@ OLivia 4: goede vragen. Die heb ik mijzelf al vaak gesteld en heb er heel duidelijke antwoorden op inmiddels, al vrij lange tijd. Inzicht is belangrijk, maar ik geloof nu vooral in doen. Het geklets over de oorzaken interesseert me niet zoveel meer. Het verandert niets. Ben nu op het punt van actie, heft in eigen handen. Dat werk.
@ Mootje. Geweldige actie met die prullenbak, hehehe. Ik zou dat heel agressief van mijzelf vinden, maar bij sommigen is het nodig zo. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt met het verschil tussen agressief en assertief. Oppotten leidt tot woede.
Mooi dat je omgeving eigenlijk geen probleem heeft met jouw grenzen.
@ Mootje. Geweldige actie met die prullenbak, hehehe. Ik zou dat heel agressief van mijzelf vinden, maar bij sommigen is het nodig zo. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt met het verschil tussen agressief en assertief. Oppotten leidt tot woede.
Mooi dat je omgeving eigenlijk geen probleem heeft met jouw grenzen.
woensdag 3 juni 2009 om 10:51
Bijna twee jaar geleden was ik in mn pauze naar de markt geweest, op vrijdags, we hadden een kleine afdeling dus ik trakteerde een schaal annanas, zo nam bij tijd en wijlen Iedereen wel eens wat lekkers mee voor de afdeling. Manager en directeur kwamen over de afdeling en die bood ik als vanzelf sprekend ook een stukje aan.
manager zegt; "oh lekker ! en gezond ook !"
directeur: , "ja dat wel, maar niet voor zwangere vrouwen, verhoogt de kans om miskraam heb ik gehoord! " ( zijn vrouw was net bevallen, dus hij zat nog tot zijn oren in de bakerpraatjes vermoed ik) "Dus ik zou zeggen nou meiden, eet er maar flink van hahaha.!!!"
Inmiddels liep ik al in het het ziekenhuis voor fertiliteitsbehandelingen, en de leeftijd van de rest van mijn collega's (bijna allemaal vrouwen) tussen de 25 en 32 waarvan je niet kon weten of ze bezig waren met een eventuele kinderwens.
Ik heb er een weekeind over heen laten gaan maar maandag toch de directeur een gepeperde mail gestuurd waarin ik hem liet weten dat desbetreffende opmerking bij mij aardig verkeerd geschoten was. en dat je indirect zulke verwensingen niet kan en mag maken.
niet veel later werd ik opgebeld door de directeur of ik even bij zijn kamer wilde langs komen.
met trillende pootjes ik erheen .... en in plaats van ontslag ontving ik welgemeende excuses
hij bedoelde dat hij het zo een gezellige afdeling vond, dat het zo jammer zou zijn als er iemand afwezig zou zijn door verlof, maar achteraf gezien vond hij ook wel dat het 'wat rot zijn strot uit kwam'
manager zegt; "oh lekker ! en gezond ook !"
directeur: , "ja dat wel, maar niet voor zwangere vrouwen, verhoogt de kans om miskraam heb ik gehoord! " ( zijn vrouw was net bevallen, dus hij zat nog tot zijn oren in de bakerpraatjes vermoed ik) "Dus ik zou zeggen nou meiden, eet er maar flink van hahaha.!!!"
Inmiddels liep ik al in het het ziekenhuis voor fertiliteitsbehandelingen, en de leeftijd van de rest van mijn collega's (bijna allemaal vrouwen) tussen de 25 en 32 waarvan je niet kon weten of ze bezig waren met een eventuele kinderwens.
Ik heb er een weekeind over heen laten gaan maar maandag toch de directeur een gepeperde mail gestuurd waarin ik hem liet weten dat desbetreffende opmerking bij mij aardig verkeerd geschoten was. en dat je indirect zulke verwensingen niet kan en mag maken.
niet veel later werd ik opgebeld door de directeur of ik even bij zijn kamer wilde langs komen.
met trillende pootjes ik erheen .... en in plaats van ontslag ontving ik welgemeende excuses
hij bedoelde dat hij het zo een gezellige afdeling vond, dat het zo jammer zou zijn als er iemand afwezig zou zijn door verlof, maar achteraf gezien vond hij ook wel dat het 'wat rot zijn strot uit kwam'
woensdag 3 juni 2009 om 10:57
Yamuna, mooi voorbeeld! En wat een geweldig effect heeft het teweeggebracht.
Vaak hebben mensen natuurlijk ook he-le-maal niet in de gaten dat ze te ver zijn gegaan. Vooral van nature botte horken en haantjes niet, hehehe. Dan is het goed dat je ze erop wijst. Ik schrik wel als iemand mij een grens aangeeft, maar ben meestal ook blij het te weten.
*fantaseert over excuses van leidinggevende*
Vaak hebben mensen natuurlijk ook he-le-maal niet in de gaten dat ze te ver zijn gegaan. Vooral van nature botte horken en haantjes niet, hehehe. Dan is het goed dat je ze erop wijst. Ik schrik wel als iemand mij een grens aangeeft, maar ben meestal ook blij het te weten.
*fantaseert over excuses van leidinggevende*
woensdag 3 juni 2009 om 11:00
Voorbeeld van andere kant:
Was met vriendin op vakantie. Ik was gestrest en kon nog niet goed ontspannen. We gingen een stukje fietsen. Ketting vloog eraf. Ik ging tekeer! Vriendin laat het even over zich heen komen en zegt op zeker moment: "Ja, kut voor je. Maar ik ben je ketting niet en je hoeft niet tegen me te schreeuwen."
Respect.
Ik meteen koest.
Sorry.
Verder leuke vakantie gehad.
Was met vriendin op vakantie. Ik was gestrest en kon nog niet goed ontspannen. We gingen een stukje fietsen. Ketting vloog eraf. Ik ging tekeer! Vriendin laat het even over zich heen komen en zegt op zeker moment: "Ja, kut voor je. Maar ik ben je ketting niet en je hoeft niet tegen me te schreeuwen."
Respect.
Ik meteen koest.
Sorry.
Verder leuke vakantie gehad.
woensdag 3 juni 2009 om 11:25
Over het algemeen heb ik geen assertiviteitsproblemen met mensen die veraf staan. Ik vind niet dat iedereen me zou moeten mogen en ik spendeer er weinig tijd aan.
Maar soms, in de kleinere kring om me heen daar komen probleempjes voor, vooral als ik iemand aardig vind of graag mag, omdat daar de wederkerigheid een grotere rol gaat spelen. Vroeger had ik de neiging om ver afstand van mezelf te nemen en dan in een soort "redelijkheid" een oplossing te zoeken, maar met de gevorderde jaren ga ik meer van mezelf uit. Ik probeer dan uit te leggen of te laten blijken wat mijn gedachten of gevoelens zijn over iets, en ik heb ervaren dat mensen dit vrijwel altijd accepteren. De meeste standpunten zijn namelijk gewoon uit te leggen.
Maar soms, in de kleinere kring om me heen daar komen probleempjes voor, vooral als ik iemand aardig vind of graag mag, omdat daar de wederkerigheid een grotere rol gaat spelen. Vroeger had ik de neiging om ver afstand van mezelf te nemen en dan in een soort "redelijkheid" een oplossing te zoeken, maar met de gevorderde jaren ga ik meer van mezelf uit. Ik probeer dan uit te leggen of te laten blijken wat mijn gedachten of gevoelens zijn over iets, en ik heb ervaren dat mensen dit vrijwel altijd accepteren. De meeste standpunten zijn namelijk gewoon uit te leggen.
woensdag 3 juni 2009 om 11:32
Pas wel op dat je met je assertiviteit niet doorslaat..
Ik heb nu zo'n 2 jaar geleden veel gesprekken met het maatschappelijk werk gehad, ook oa over assertiviteit ed. Ik was dat dus helemaal niet, assertief, liet over me heen lopen en me alles aanleunen, als men me maar aardig vond, en dat was ik zo beu. Door die gesprekken ben ik me er bewust van geworden dat het helemaal niet erg is om eens ergens nee op te zeggen, of gewoon eens voor jezelf te kiezen. Dit ging echter wel gepaard met de zogenaamde 'agressieve assertiviteit". Ik sloeg door zeg maar, maar dat schijnt er bij te horen, je staat eerst aan de linkerkant van de zijlijn, slaat door naar de rechterkant om tenslotte ergens in het midden uit te komen.
Nog heb ik er wel eens moeite mee, ben nu eenmaal een pleaser.
Op bijzonder lastige vragen vraag ik bedenktijd, zodat ik niet impulsief reageer, en daar later spijt van krijg, en dat scheelt al een heel stuk!
Ik heb nu zo'n 2 jaar geleden veel gesprekken met het maatschappelijk werk gehad, ook oa over assertiviteit ed. Ik was dat dus helemaal niet, assertief, liet over me heen lopen en me alles aanleunen, als men me maar aardig vond, en dat was ik zo beu. Door die gesprekken ben ik me er bewust van geworden dat het helemaal niet erg is om eens ergens nee op te zeggen, of gewoon eens voor jezelf te kiezen. Dit ging echter wel gepaard met de zogenaamde 'agressieve assertiviteit". Ik sloeg door zeg maar, maar dat schijnt er bij te horen, je staat eerst aan de linkerkant van de zijlijn, slaat door naar de rechterkant om tenslotte ergens in het midden uit te komen.
Nog heb ik er wel eens moeite mee, ben nu eenmaal een pleaser.
Op bijzonder lastige vragen vraag ik bedenktijd, zodat ik niet impulsief reageer, en daar later spijt van krijg, en dat scheelt al een heel stuk!
anoniem_63586 wijzigde dit bericht op 03-06-2009 11:35
Reden: zou je wel willen weten he?!
Reden: zou je wel willen weten he?!
% gewijzigd
woensdag 3 juni 2009 om 11:49
@ Groll: ja, dat herken ik ook. Soort verregaand loyaliteitsgevoel. Terwijl de meeste mensen in je nabije omgeving inderdaad helemaal niet van je verwachten dat je ten koste van jezelf handelt.
Heb ook wel het idee dat het met de jaren komt, maar wil nu ook oefenen. Keep it up Groll
@Maroon: ja, dat gevaar van doorschieten en primair reageren herken ik ook. Daar is dat oefenen eigenlijk ook voor bedoeld: subassertief en agressief zijn allebei geenszins assertief natuurlijk.
Humor en gewoon neutraal formuleren, rustig blijven, uit zijn op een verstandhouding in plaats van keihard overal NEE! op brullen zijn natuurlijk essentieel.
Eigenlijk is het allemaal zo simpel, hehehe, maar voor mij voelt het een beetje als leren autorijden, als je het hebt geleerd gaat dat vanzelf, maar voordat je daar bent, moet je vaak bewust oefenen.
Goed, ik moet er ook op letten dat ik niet overanalyseer. Vandaar ook die interesse voor concrete voorbeelden
He, er is nog niemand in de poll die zichzelf "van nature" assertief vindt.... hmmzzzzzzzz.
Heb ook wel het idee dat het met de jaren komt, maar wil nu ook oefenen. Keep it up Groll
@Maroon: ja, dat gevaar van doorschieten en primair reageren herken ik ook. Daar is dat oefenen eigenlijk ook voor bedoeld: subassertief en agressief zijn allebei geenszins assertief natuurlijk.
Humor en gewoon neutraal formuleren, rustig blijven, uit zijn op een verstandhouding in plaats van keihard overal NEE! op brullen zijn natuurlijk essentieel.
Eigenlijk is het allemaal zo simpel, hehehe, maar voor mij voelt het een beetje als leren autorijden, als je het hebt geleerd gaat dat vanzelf, maar voordat je daar bent, moet je vaak bewust oefenen.
Goed, ik moet er ook op letten dat ik niet overanalyseer. Vandaar ook die interesse voor concrete voorbeelden
He, er is nog niemand in de poll die zichzelf "van nature" assertief vindt.... hmmzzzzzzzz.
