Psyche
alle pijlers
??????????????? Super weird
vrijdag 17 november 2017 om 18:10
Hi allemaal,
Ik loop sinds kort stage.. ik heb echt last van mijn eigen gedrag wat ik niet onder controle kan krijgen. Ik zal jullie even een voorbeeld geven van de dingen die ik niet wil doen en toch zo verlopen en ik daardoor baal en me nog meer schaam.
- Mezelf voorstellen aan mensen op stage ( bij de eerste 5 personen is het geforceerd goed gegaan. ) erna zoals bijv vanochtend. Had ik eigenlijk 2 keer een hand aan iemand moeten geven van Hoi, ik ben huppeldepup ; stagiaire hier. Toch heb ik dat vermeden omdat ik niet durfde af te stappen op de personen. ( de eerste 5 keer waren overigens zowat 1 op 1 . Blijkbaar vond ik dat minder erg.. maar goed ik heb het dus vermeden en nu zit ik daarmee want wss is 1 van hun toch echt een collega die ik vaker zal tegen komen. Ik snap niet wat mijn probleem is? Ook hadden wij gisteren voor het eerst een supervisie en toen het mijn beurt was om te praten kwam letterlijk alleen dit uit mijn mond : Hi, ik ben huppeldepup ik loop hier sinds een paar dagen stage en het bevalt me goed! . Punt .... awkward silence ..
Terwijl in mijn hoofd ik echt wel een uitgebreid babbel voor ogen had. Ik kan gwn echt niet goed praten? Communiceren? In mijn hoofd wel maar het tot woorden brengen niet? Het frustreert mij heel erg want het neemt zoveel energie in beslag om goed te proberen te communiceren.. En daardoor ga ik piekeren over het beeld wat mensen van mij kunnen krijgen terwijl ik het niet zo bedoel en ik echt geen dommie ben .
Wie heeft advies voor mij ?
Ik loop sinds kort stage.. ik heb echt last van mijn eigen gedrag wat ik niet onder controle kan krijgen. Ik zal jullie even een voorbeeld geven van de dingen die ik niet wil doen en toch zo verlopen en ik daardoor baal en me nog meer schaam.
- Mezelf voorstellen aan mensen op stage ( bij de eerste 5 personen is het geforceerd goed gegaan. ) erna zoals bijv vanochtend. Had ik eigenlijk 2 keer een hand aan iemand moeten geven van Hoi, ik ben huppeldepup ; stagiaire hier. Toch heb ik dat vermeden omdat ik niet durfde af te stappen op de personen. ( de eerste 5 keer waren overigens zowat 1 op 1 . Blijkbaar vond ik dat minder erg.. maar goed ik heb het dus vermeden en nu zit ik daarmee want wss is 1 van hun toch echt een collega die ik vaker zal tegen komen. Ik snap niet wat mijn probleem is? Ook hadden wij gisteren voor het eerst een supervisie en toen het mijn beurt was om te praten kwam letterlijk alleen dit uit mijn mond : Hi, ik ben huppeldepup ik loop hier sinds een paar dagen stage en het bevalt me goed! . Punt .... awkward silence ..
Terwijl in mijn hoofd ik echt wel een uitgebreid babbel voor ogen had. Ik kan gwn echt niet goed praten? Communiceren? In mijn hoofd wel maar het tot woorden brengen niet? Het frustreert mij heel erg want het neemt zoveel energie in beslag om goed te proberen te communiceren.. En daardoor ga ik piekeren over het beeld wat mensen van mij kunnen krijgen terwijl ik het niet zo bedoel en ik echt geen dommie ben .
Wie heeft advies voor mij ?
vrijdag 17 november 2017 om 19:14
Je bent lerende, prima toch. Wees niet zo streng tegen jezelf. Fijn dat je kan benoemen wat er met je gebeurd en hoe je je erbij voelt. Misschien ben je dan ook zo ver dat je er over na kunt denken wat je ermee wil? En wat dan een eerste stap kan zijn in de goede richting? En wie jou daarbij kan helpen eventueel? Etc.
En piekeren is in cirkeltjes denken.. dus daar heb he eigenlijk niets aan. Accepteer hoe het zit en bedenk of en wat je ermee wil.
En wees ook trots op wat je allemaal goed doet.
En piekeren is in cirkeltjes denken.. dus daar heb he eigenlijk niets aan. Accepteer hoe het zit en bedenk of en wat je ermee wil.
En wees ook trots op wat je allemaal goed doet.
zaterdag 18 november 2017 om 06:22
Hoi,
Herken je dit van jezelf? Had je dit vroeger ook wel bijv als je een spreekbeurt op school had of presentaties?
Of als je nieuwe mensen leerde kennen. Merkte je dan terughoudendheid?
Overigens heel herkenbaar hoor.
Waarschijnlijk heb je een heel duidelijk beeld in je hoofd van hoe je zou willen dat het zou gaan en wat er dan in aktie uitkomt is een zeer slap aftreksel van hetgeen je in gedachten had.
Je moet dan in de groep praten en het komt je mond niet meer uit.
Omdat je een idee hebt over hoe het zou moeten verlopen
(de ontmoeting op de afdeling, de introduktie van jezelf in de groep) leg je jezelf een bepaalde druk op en daarna verloopt het totaal niet natuurlijk.
Je voelt de druk, wordt overweldigt en kan niet meer goed verwoorden of niet meer goed handelen.
Het is iets lastigs want verlegenheid komt ook om de hoek kijken.
1 op 1 lukt het je geforceerd om jezelf te introduceren als je nieuwe mensen ontmoet maar het gaat niet als er meerdere mensen aanwezig zijn. Dan word je verhinderd door je verlegenheid.
Hoe voel je je rondom familie en vrienden? Voel je je dan ontspannender?
Ik denk wat je kan proberen is om jezelf aan te leren wat extraverter en uitbundiger te worden in een groep waar je je op je gemak voelt zoals naar vrienden of je familie.
Zo kun je leren wat over je verlegenheid te komen en als je wat vrijer voelt lukt het ook makkelijker rondom onbekende mensen.
Het is een kwestie van oefenen, kleine stapjes zetten met wat uitbundiger worden, jezelf een beetje pushen.
Stel je dan ook voor dat je een extravert persoon bent. Hoe zou dat voelen, hoe zie jezelf in zo'n groep, wat zou je doen.
Ik weet dat je het kan om voor te stellen want je kan dat ook met de andere dingen zoals jezelf voorstellen in de groep etc.
Breid dat uit
Herken je dit van jezelf? Had je dit vroeger ook wel bijv als je een spreekbeurt op school had of presentaties?
Of als je nieuwe mensen leerde kennen. Merkte je dan terughoudendheid?
Overigens heel herkenbaar hoor.
Waarschijnlijk heb je een heel duidelijk beeld in je hoofd van hoe je zou willen dat het zou gaan en wat er dan in aktie uitkomt is een zeer slap aftreksel van hetgeen je in gedachten had.
Je moet dan in de groep praten en het komt je mond niet meer uit.
Omdat je een idee hebt over hoe het zou moeten verlopen
(de ontmoeting op de afdeling, de introduktie van jezelf in de groep) leg je jezelf een bepaalde druk op en daarna verloopt het totaal niet natuurlijk.
Je voelt de druk, wordt overweldigt en kan niet meer goed verwoorden of niet meer goed handelen.
Het is iets lastigs want verlegenheid komt ook om de hoek kijken.
1 op 1 lukt het je geforceerd om jezelf te introduceren als je nieuwe mensen ontmoet maar het gaat niet als er meerdere mensen aanwezig zijn. Dan word je verhinderd door je verlegenheid.
Hoe voel je je rondom familie en vrienden? Voel je je dan ontspannender?
Ik denk wat je kan proberen is om jezelf aan te leren wat extraverter en uitbundiger te worden in een groep waar je je op je gemak voelt zoals naar vrienden of je familie.
Zo kun je leren wat over je verlegenheid te komen en als je wat vrijer voelt lukt het ook makkelijker rondom onbekende mensen.
Het is een kwestie van oefenen, kleine stapjes zetten met wat uitbundiger worden, jezelf een beetje pushen.
Stel je dan ook voor dat je een extravert persoon bent. Hoe zou dat voelen, hoe zie jezelf in zo'n groep, wat zou je doen.
Ik weet dat je het kan om voor te stellen want je kan dat ook met de andere dingen zoals jezelf voorstellen in de groep etc.
Breid dat uit
