Psyche
alle pijlers
Test: Je word morgen wakker als man/vrouw
woensdag 2 februari 2022 om 12:09
Ik zag laatst een docu op Netflix over non Binary, en ik realiseerde me dat het mij allemaal niet zo veel uitmaakt, dat hele vrouw-zijn, man-zijn.. Ik ben gewoon mezelf, en mijn geslacht is daar niet zo belangrijk bij. Ik vraag mij nu af of dit nou zo bijzonder is.
Volgens de documentaire is een goede test je in te beelden dat je morgen wakker word als het andere geslacht, dus ik gooi er een polletje bij in.
Volgens de documentaire is een goede test je in te beelden dat je morgen wakker word als het andere geslacht, dus ik gooi er een polletje bij in.
donderdag 3 februari 2022 om 23:40
Ik vond het als kind super oneerlijk dat je niet om en om allebei kon zijn: ik wilde alle opties te proberen. Inmiddels is dat verlangen wel weg, ik zou wel een uurtje man willen zijn - om te kijken waar het verschil zit en wat dat met mijn psyche doet, testosteron schijnt minder angstig te maken, dat lijkt me zalig.
Toch heb ik gestemd op ik wil vrouw blijven - wat hierboven al geschreven werd, het is zo verweven met me, het past bij me om vrouw te zijn ofzo.
Toch heb ik gestemd op ik wil vrouw blijven - wat hierboven al geschreven werd, het is zo verweven met me, het past bij me om vrouw te zijn ofzo.
vrijdag 4 februari 2022 om 00:16
vrijdag 4 februari 2022 om 00:19
Nou inderdaad. Ik vind het ook walgelijk en heb ook niet de minste behoefte om dat nou eens dagje te gaan doen als ik een man zou zijn. Alsof mannen het ook niet gewoon even op kunnen houden tot een toilet.
vrijdag 4 februari 2022 om 00:27
In het bos vind ik het niet walgelijk hoor. Hoekjes in het uitgaansgebied, of tegen je fiets (echt gebeurd) wel, maar in de vrije natuur niet. Ook niet voor vrouwen trouweens. Maar als outdoormens lijkt me dat één van, zo niet de betste asset van man zijn. Zeker als je bepakking op hebt. Dus ja: op de fiets naar het natuurgebied, en terretorium afbakenen it is.
vrijdag 4 februari 2022 om 00:36
Sommige vrouwen zien dat wel zo.
Ik kan dat beamen.
Ik zou overigens wel man willen zijn, me veel veiliger voelen enz.
Maar zou t niet voor altijd kunnen of willen. Vrouw zijn heeft ook voordelen.
Bemind worden ipv achter vrouwen aangaan en tegen afwijzingen lopen. Houd er meer van afwachtend te zijn en dat de man toch wel jaagt. Ik zou ook te emotioneel zijn als man, maar zou wel als man een vrouw teder behandelen n nooit n harten of zielen breken voor eigen genot. Dat snap ik van mannen niet. Lijkt wel alsof ze soms gewetenloos zijn met vrouwen.
vrijdag 4 februari 2022 om 00:36
Gestemd op ‘ben vrouw en wil vrouw blijven’. Mijn hele karakter en identiteit is mede gevormd door hoe anderen mij zien: als vrouw. Ik zou een gevaar voor mijzelf zijn met mijn karakter en ‘wezen’ als ik ineens in een mannelijke verpakking zou zitten.
En ik zou mij ook ergens ‘beroofd’ voelen van mijn moederschap. Ook al zie ik wel de praktische voordelen aan een geslachtsswitch, ik zou er nooit zoveel uit kunnen halen als een transgender die dat oprecht zou wensen en zo zou voelen. En dan zou ik mij dus bekocht voelen omdat ik volgens mij wel ‘alles’ uit mijn vrouw-zijn weet te halen.
En ik zou mij ook ergens ‘beroofd’ voelen van mijn moederschap. Ook al zie ik wel de praktische voordelen aan een geslachtsswitch, ik zou er nooit zoveel uit kunnen halen als een transgender die dat oprecht zou wensen en zo zou voelen. En dan zou ik mij dus bekocht voelen omdat ik volgens mij wel ‘alles’ uit mijn vrouw-zijn weet te halen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 4 februari 2022 om 00:46
Ook als je er vaderschap voor terug zou krijgen? Ik zie daar niet zoveel verschil in, dus ik zou me niet snel beroofd voelen denk ik.lemoos2 schreef: ↑04-02-2022 00:36Gestemd op ‘ben vrouw en wil vrouw blijven’. Mijn hele karakter en identiteit is mede gevormd door hoe anderen mij zien: als vrouw. Ik zou een gevaar voor mijzelf zijn met mijn karakter en ‘wezen’ als ik ineens in een mannelijke verpakking zou zitten.
En ik zou mij ook ergens ‘beroofd’ voelen van mijn moederschap. Ook al zie ik wel de praktische voordelen aan een geslachtsswitch, ik zou er nooit zoveel uit kunnen halen als een transgender die dat oprecht zou wensen en zo zou voelen. En dan zou ik mij dus bekocht voelen omdat ik volgens mij wel ‘alles’ uit mijn vrouw-zijn weet te halen.
En ik heb het idee dat waar anderen mij bezien als 'vrouw' (in plaats van Elein, wie ik ben) dat eigenlijk alleen maar in een negatieve context is (stereotypen en vooroordelen zeg maar). Behalve dat niemand je als gevaarlijk zou zien, zoals mannen soms gezien worden. Dat lijkt me net zo vervelend als jezelf als in gevaar zien.
vrijdag 4 februari 2022 om 00:58
Het is ook een machtig gevoel om meters ver vooruit te kunnen plassen, in plaats van naar beneden leeg te lopen.elein schreef: ↑04-02-2022 00:27In het bos vind ik het niet walgelijk hoor. Hoekjes in het uitgaansgebied, of tegen je fiets (echt gebeurd) wel, maar in de vrije natuur niet. Ook niet voor vrouwen trouweens. Maar als outdoormens lijkt me dat één van, zo niet de betste asset van man zijn. Zeker als je bepakking op hebt. Dus ja: op de fiets naar het natuurgebied, en terretorium afbakenen it is.
vrijdag 4 februari 2022 om 11:08
Wat hierboven staat, dat je alles uit je vrouw-zijn haalt, dat gevoel heb ik van mezelf niet.
Bij vrienden ben ik mezelf en dat is mannelijk en vrouwelijk tegelijk. Ik hou ervan als dat samen kan gaan, ook bij anderen en ik besef dat dat gewoon ok is.
Toch probeer ik me voor een man altijd aan te passen, zodat hij de man kan zijn ofzo. Ik heb er zo vaak commentaar op gekregen, dat ik een halve kerel ben of dat mijn kleding wel wat sexyer mag, nagellak zou een keer leuk zijn, een jurkje staat je zo mooi, kortom mijn vrouwelijkheid wordt dan gecultiveerd. In een relatie vind ik het ook wel leuk om me vrouwelijk te voelen. Maar die andere kant gaat dan een beetje weg en dat doet me geen recht. Want daar zit mijn creativiteit vooral in dus die mis ik dan compleet.
Ik heb dan ook de overtuiging dat alle mannen een vrouwelijke vrouw willen. Is dat eigenlijk wel zo? Ik weet dit oprecht niet.
Voorbeeld: ik draag net zo graag vrouwelijke kleding als letterlijk mannenkleding. In dat laatste komen mijn vrouwelijke vormen niet mooi uit dus geen man die dat mooi vindt tot op heden. Ik denk dan "ach voor mij maakt het niet uit, het is maar kleding" maar toch mis ik het dan wel om lekker mezelf te zijn.
Bij vrienden ben ik mezelf en dat is mannelijk en vrouwelijk tegelijk. Ik hou ervan als dat samen kan gaan, ook bij anderen en ik besef dat dat gewoon ok is.
Toch probeer ik me voor een man altijd aan te passen, zodat hij de man kan zijn ofzo. Ik heb er zo vaak commentaar op gekregen, dat ik een halve kerel ben of dat mijn kleding wel wat sexyer mag, nagellak zou een keer leuk zijn, een jurkje staat je zo mooi, kortom mijn vrouwelijkheid wordt dan gecultiveerd. In een relatie vind ik het ook wel leuk om me vrouwelijk te voelen. Maar die andere kant gaat dan een beetje weg en dat doet me geen recht. Want daar zit mijn creativiteit vooral in dus die mis ik dan compleet.
Ik heb dan ook de overtuiging dat alle mannen een vrouwelijke vrouw willen. Is dat eigenlijk wel zo? Ik weet dit oprecht niet.
Voorbeeld: ik draag net zo graag vrouwelijke kleding als letterlijk mannenkleding. In dat laatste komen mijn vrouwelijke vormen niet mooi uit dus geen man die dat mooi vindt tot op heden. Ik denk dan "ach voor mij maakt het niet uit, het is maar kleding" maar toch mis ik het dan wel om lekker mezelf te zijn.
vrijdag 4 februari 2022 om 11:23
Hoe uit zich dat ‘gevaar’ dan? Ik probeer er echt iets bij voor te stellen. Mijn geslacht is niet van invloed op het eten wat ik eet, de mensen van wie ik hou, mijn hobby’s, het werk wat ik doe, de muziek waar ik naar luister, de krant die ik lees, mijn dromen, mijn idealen. En of ik nou de papa ben of de mama, maakt het in wezen uit? Ik zou het echt moeten zoeken in praktische zaken als: ik zou dan ineens wat jurkjes moeten kopen/geen idee welke kleur lippenstift bij me past/ben ik dan volgens het etiketje een lesbienne...lemoos2 schreef: ↑04-02-2022 00:36Gestemd op ‘ben vrouw en wil vrouw blijven’. Mijn hele karakter en identiteit is mede gevormd door hoe anderen mij zien: als vrouw. Ik zou een gevaar voor mijzelf zijn met mijn karakter en ‘wezen’ als ik ineens in een mannelijke verpakking zou zitten.
En ik zou mij ook ergens ‘beroofd’ voelen van mijn moederschap. Ook al zie ik wel de praktische voordelen aan een geslachtsswitch, ik zou er nooit zoveel uit kunnen halen als een transgender die dat oprecht zou wensen en zo zou voelen. En dan zou ik mij dus bekocht voelen omdat ik volgens mij wel ‘alles’ uit mijn vrouw-zijn weet te halen.
Hoe is je geslacht zo bepalend voor wie je in wezen bent?
vrijdag 4 februari 2022 om 12:24
Het daadwerkelijke voelen van een baby die groeit in je buik en de hele bevalling gaven me wel een oergevoel: bovennatuurlijk sterk en kwetsbaar tegelijk. Dat zou ik nooit hebben willen missen - ook al zitten aan dat hele hormonale gedoe verder heel veel nadelen die ik liefst meteen kwijt zou zijn. Het is voor mij wel een bonus die vrouwen hebben boven mannen. 1 keer was wel genoeg trouwens
Jammer dat transgender vrouwen dat nooit zo intens zullen kunnen voelen. Net als voor de cis-vrouwen die ongewenst kinderloos/onvruchtbaar zijn.
Verder denk ik dat ik net zo goed man zou kunnen zijn. Ik denk dat mijn karakter wel minimaal zou veranderen onder invloed van de andere hormonen, maar ook weer niet zo veel zou afwijken van wie ik nu ben. Ik zit nogal in het midden van het spectrum denk ik. Het doet er verder voor mij weinig toe.
Jammer dat transgender vrouwen dat nooit zo intens zullen kunnen voelen. Net als voor de cis-vrouwen die ongewenst kinderloos/onvruchtbaar zijn.
Verder denk ik dat ik net zo goed man zou kunnen zijn. Ik denk dat mijn karakter wel minimaal zou veranderen onder invloed van de andere hormonen, maar ook weer niet zo veel zou afwijken van wie ik nu ben. Ik zit nogal in het midden van het spectrum denk ik. Het doet er verder voor mij weinig toe.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 4 februari 2022 om 13:22
Hier spreek ik voor mezelf, maar: Ik denk dat ook een verschil is tussen de vrouw-vrouwen en de non-binaire/trans mensen. Ik kan me voorstellen dat iemand anders dit als iets positief ervaart, maar zelf lijkt het mij juist verschrikkelijk. Ik heb in het verleden ook wel eens gezegd dat ik kinderen wellicht had overwogen als ik "man" was geweest. Maar als vrouw... geen denken aan. Ik wil dat hele gedoe in mijn lijf niet.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
vrijdag 4 februari 2022 om 14:20
Dat kan ik me heel goed voorstellen. Op zo'n moment gaat een vrouwenlichaam helemaal in de biologische stand met alle veranderingen van dien. Dat is op zich al een heftig gevoel, zonder gender problematiek.S7rin schreef: ↑04-02-2022 13:22Hier spreek ik voor mezelf, maar: Ik denk dat ook een verschil is tussen de vrouw-vrouwen en de non-binaire/trans mensen. Ik kan me voorstellen dat iemand anders dit als iets positief ervaart, maar zelf lijkt het mij juist verschrikkelijk. Ik heb in het verleden ook wel eens gezegd dat ik kinderen wellicht had overwogen als ik "man" was geweest. Maar als vrouw... geen denken aan. Ik wil dat hele gedoe in mijn lijf niet.
Eens dat het kind er was, voelde ik me wel weer meer gewoon "ouder" en niet persé moeder. Ik zie dan niet zoveel verschillen tussen een moeder of vader.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 4 februari 2022 om 14:59
Vroeger leek het me superleuk, als tiener voelde ik me weinig verbonden met mijn geslacht. Zelfs een tijdje afgevraagd of ik niet non-binair was of iets dergelijks.
Inmiddels is dat gevoel wel echt weg. Ik draag een bijzondere kledingstijl wat voor mij een enorm grote hobby en vorm van zelf-expressie is, als man zou ik dat niet meer kunnen dragen. Of wel, maar het zou in ieder geval niet meer eruit zien zoals ik wens. Geen kinderen kunnen krijgen is natuurlijk ook een groot probleem, dat is wel iets waar ik mijn leven op heb ingesteld.
Maar eigenlijk voel ik me ook gewoon vrouw. Ik heb best wat karaktertrekken die een man niet zouden misstaan: ik ben direct, eerlijk, vastberaden, en eigenlijk absoluut geen zorgzaam, lieflijk type. Maar dat contrast vind ik juist leuk in combinatie met het vrouwelijke.
Inmiddels is dat gevoel wel echt weg. Ik draag een bijzondere kledingstijl wat voor mij een enorm grote hobby en vorm van zelf-expressie is, als man zou ik dat niet meer kunnen dragen. Of wel, maar het zou in ieder geval niet meer eruit zien zoals ik wens. Geen kinderen kunnen krijgen is natuurlijk ook een groot probleem, dat is wel iets waar ik mijn leven op heb ingesteld.
Maar eigenlijk voel ik me ook gewoon vrouw. Ik heb best wat karaktertrekken die een man niet zouden misstaan: ik ben direct, eerlijk, vastberaden, en eigenlijk absoluut geen zorgzaam, lieflijk type. Maar dat contrast vind ik juist leuk in combinatie met het vrouwelijke.
vrijdag 4 februari 2022 om 15:03
Maar dat zijn toch niet per se mannelijke vs vrouwelijke eigenschappen?vampierprinsesje schreef: ↑04-02-2022 14:59Vroeger leek het me superleuk, als tiener voelde ik me weinig verbonden met mijn geslacht. Zelfs een tijdje afgevraagd of ik niet non-binair was of iets dergelijks.
Inmiddels is dat gevoel wel echt weg. Ik draag een bijzondere kledingstijl wat voor mij een enorm grote hobby en vorm van zelf-expressie is, als man zou ik dat niet meer kunnen dragen. Of wel, maar het zou in ieder geval niet meer eruit zien zoals ik wens. Geen kinderen kunnen krijgen is natuurlijk ook een groot probleem, dat is wel iets waar ik mijn leven op heb ingesteld.
Maar eigenlijk voel ik me ook gewoon vrouw. Ik heb best wat karaktertrekken die een man niet zouden misstaan: ik ben direct, eerlijk, vastberaden, en eigenlijk absoluut geen zorgzaam, lieflijk type. Maar dat contrast vind ik juist leuk in combinatie met het vrouwelijke.
vrijdag 4 februari 2022 om 15:05
Traditioneel gezien wel, toch? Niet dat ze bij het andere geslacht niet goed zijn of niet passen, mijn punt is juist dat ik het omgedraaid heel leuk vind. Maar als je puur kijkt naar stereotypes dan "horen" vrouwen moederlijk en zorgzaam te zijn, en mannen assertief en zelf-verzekerd.
vrijdag 4 februari 2022 om 15:15
Ik identificeer me niet als non-binair, laat staan trans, maar ik vond het ook gewoon een vreselijk ellendige corveetaak waar je in je eentje verantwoordelijk voor bent hoor. Maar goed, het is ook maar 9 maand en de eerste helft merk je het niet echt als je geen klachten hebt verder, dus op een mensenleven valt het wel mee. Maar ik had dat stuk met liefde willen missen.S7rin schreef: ↑04-02-2022 13:22Hier spreek ik voor mezelf, maar: Ik denk dat ook een verschil is tussen de vrouw-vrouwen en de non-binaire/trans mensen. Ik kan me voorstellen dat iemand anders dit als iets positief ervaart, maar zelf lijkt het mij juist verschrikkelijk. Ik heb in het verleden ook wel eens gezegd dat ik kinderen wellicht had overwogen als ik "man" was geweest. Maar als vrouw... geen denken aan. Ik wil dat hele gedoe in mijn lijf niet.
vrijdag 4 februari 2022 om 15:17
Hmm. Maar ik vind direct en assertief niet per se het tegenovergestelde van zorgzaam en moederlijk.vampierprinsesje schreef: ↑04-02-2022 15:05Traditioneel gezien wel, toch? Niet dat ze bij het andere geslacht niet goed zijn of niet passen, mijn punt is juist dat ik het omgedraaid heel leuk vind. Maar als je puur kijkt naar stereotypes dan "horen" vrouwen moederlijk en zorgzaam te zijn, en mannen assertief en zelf-verzekerd.
Ik vind het zelfs eerder eigenschappen die ik veel meer herken/zie bij vrouwen dan bij mannen. Maar vind het lastig om te bedenken wat ík zelf dan met mannelijk associeer. Ik denk dan meer aan nonchalance/relaxt gedrag maar snap heel goed dat anderen dat dan weer niet herkenen.
vrijdag 4 februari 2022 om 15:22
vrijdag 4 februari 2022 om 15:44
Mijn karakter en houding is mede gevormd door hoe mensen mij zien en door mijn mogelijkheden en onmogelijkheden (op fysiek vlak, dus mijn hobbies zijn zeker mede bepaald door mijn geslacht, een bepaald aantal banen waren bij voorbaat al uitgesloten). En hoe ze mij zien hangt samen met mijn geslacht en de daarbij behorende uiterlijke kenmerken. Van kleins af aan. Ik denk dat mijn scherpe tong veel meer afgeremd zou zijn als ik een piemel had gehad. Ik denk dat ik al behoorlijk wat klappen zou hebben gekregen of fysieke agressie zou hebben uitgelokt als ik een piemel had gehad. Nu ben ik als kind en puber behoorlijk aangemoedigd om het achterste van mijn tong te laten zien. Er is aan geschaafd (niet ordinair schelden bijvoorbeeld) maar ook met nette woorden kun je behoorlijke ‘klappen’ uitdelen. Je verwacht het niet want ik zie er volkomen ongevaarlijk uit. Zou ik in een mannenlijf zitten dan had ik mijzelf veel vaker moeten censureren, mij veel meer moeten inhouden. Een veel groter verschil tussen wat ik zou laten zien en daadwerkelijk zou vinden/voelen/willen.Fairway schreef: ↑04-02-2022 11:23Hoe uit zich dat ‘gevaar’ dan? Ik probeer er echt iets bij voor te stellen. Mijn geslacht is niet van invloed op het eten wat ik eet, de mensen van wie ik hou, mijn hobby’s, het werk wat ik doe, de muziek waar ik naar luister, de krant die ik lees, mijn dromen, mijn idealen. En of ik nou de papa ben of de mama, maakt het in wezen uit? Ik zou het echt moeten zoeken in praktische zaken als: ik zou dan ineens wat jurkjes moeten kopen/geen idee welke kleur lippenstift bij me past/ben ik dan volgens het etiketje een lesbienne...
Hoe is je geslacht zo bepalend voor wie je in wezen bent?
Wat betreft moederschap: alhoewel ik die bevalling echt nooit meer ga doen had ik het zwanger zijn niet willen missen. Het 24/7 samen zijn, de enige zijn die wat voelt en weet over het kind (en ja ik weet dat niet iedere vrouw het fijn vindt om zwanger te zijn of HG heeft enz enz maar dit is mijn ervaring en gevoel). Ik vond het niet fijn toen hij net was geboren, al die mensen die aan hem zaten. Heb ik echt een dag voor nodig gehad om zonder argusogen toe te loeren hoe iemand anders dan ikzelf zoonlief vasthield.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 4 februari 2022 om 15:54
...lemoos2 schreef: ↑04-02-2022 15:44Mijn karakter en houding is mede gevormd door hoe mensen mij zien en door mijn mogelijkheden en onmogelijkheden (op fysiek vlak, dus mijn hobbies zijn zeker mede bepaald door mijn geslacht, een bepaald aantal banen waren bij voorbaat al uitgesloten). En hoe ze mij zien hangt samen met mijn geslacht en de daarbij behorende uiterlijke kenmerken.
Ik snap niets van dit verhaal. De dingen die je schrijft spreken elkaar toch enorm tegen?Je verwacht het niet want ik zie er volkomen ongevaarlijk uit.
Ik zie nu een vrouw voor me die zichzelf enorm overschreeuwt maar dat bedoel je waarschijnlijk niet?