Psyche
alle pijlers
Teveel genieten van Netflixen/niks doen?
woensdag 7 oktober 2020 om 21:15
Dag dames,
Het klinkt misschien als een apart ‘probleem’, maar ik ben toch benieuwd naar jullie mening.
Ik ben een jonge, alleenstaande moeder (of eigenlijk co-ouderschap) met een redelijk drukke en veeleisende baan. Ik heb daarnaast ook regelmatig savonds dingen te doen.
Ik heb een tijdje gedate, maar merk dat ik daar de laatste weken totaal geen zin meer in heb nadat ik het met de vorige date heb afgekapt. Er zijn wel mannen die interesse tonen maar daar reageer ik slap of halfslachtig op, omdat ik er geen energie in wil steken. Dat is niet lullig bedoeld, maar ik voel gewoon de behoefte echt niet en dat ben ik ook niet van mezelf gewend.
Ik was altijd erg actief, maar merk dat ik de laatste weken echt extreem aan het ‘coconnen’ ben, nadat ik een keer een weekend volledige rust voor mezelf heb ingepland. Het lijk wel of ik sindsdien niet meer anders wil met mn weekenden en avonden. Zodra het avond is trek ik mn piama aan en hang ik de hele avond met een kruik en deken op de bank en kijk ik Netflix. Dit gaat in de weekenden dat mijn kindje hier niet is eigenlijk hetzelfde. Ik maak dan sochtends wel een wandeling of ga even sporten, of bel even met een vriendin, maar wil daarna echt alleen maar luieren. Ik kijk zo gerust een heel weekend Netflix op de bank en slaap soms een half uurtje tussendoor. Ik heb dit nooit zo gedaan en echt, ik vind het heeeeeerlijk. Maar, het is ook vrij extreem en anders dan voorheen, want ik had altijd drukke weekenden. Het lijkt nu wel een soort verslaving te worden ofzo. Niet aan Netflix zelf perse, maar wel aan het hangen, luieren en 2 dagen in piama rondlopen. Ik heb ook absoluut geen zin in daten bv. Ik merk dat ik ook bewust die rust probeer te creëren door niks in het weekend te plannen. Laatst ging er een activiteit in het weekend niet door waar ik eerst best zin in had, maar ik merkte gewoon dat ik dacht “ O Fijn!dan kan ik lekker luieren”
Moet ik me hier zorgen over maken, is het afwijkend? Ik voel me overigens verder prima. Niet depressief, maar soms wel gewoon wat moe.
Het klinkt misschien als een apart ‘probleem’, maar ik ben toch benieuwd naar jullie mening.
Ik ben een jonge, alleenstaande moeder (of eigenlijk co-ouderschap) met een redelijk drukke en veeleisende baan. Ik heb daarnaast ook regelmatig savonds dingen te doen.
Ik heb een tijdje gedate, maar merk dat ik daar de laatste weken totaal geen zin meer in heb nadat ik het met de vorige date heb afgekapt. Er zijn wel mannen die interesse tonen maar daar reageer ik slap of halfslachtig op, omdat ik er geen energie in wil steken. Dat is niet lullig bedoeld, maar ik voel gewoon de behoefte echt niet en dat ben ik ook niet van mezelf gewend.
Ik was altijd erg actief, maar merk dat ik de laatste weken echt extreem aan het ‘coconnen’ ben, nadat ik een keer een weekend volledige rust voor mezelf heb ingepland. Het lijk wel of ik sindsdien niet meer anders wil met mn weekenden en avonden. Zodra het avond is trek ik mn piama aan en hang ik de hele avond met een kruik en deken op de bank en kijk ik Netflix. Dit gaat in de weekenden dat mijn kindje hier niet is eigenlijk hetzelfde. Ik maak dan sochtends wel een wandeling of ga even sporten, of bel even met een vriendin, maar wil daarna echt alleen maar luieren. Ik kijk zo gerust een heel weekend Netflix op de bank en slaap soms een half uurtje tussendoor. Ik heb dit nooit zo gedaan en echt, ik vind het heeeeeerlijk. Maar, het is ook vrij extreem en anders dan voorheen, want ik had altijd drukke weekenden. Het lijkt nu wel een soort verslaving te worden ofzo. Niet aan Netflix zelf perse, maar wel aan het hangen, luieren en 2 dagen in piama rondlopen. Ik heb ook absoluut geen zin in daten bv. Ik merk dat ik ook bewust die rust probeer te creëren door niks in het weekend te plannen. Laatst ging er een activiteit in het weekend niet door waar ik eerst best zin in had, maar ik merkte gewoon dat ik dacht “ O Fijn!dan kan ik lekker luieren”
Moet ik me hier zorgen over maken, is het afwijkend? Ik voel me overigens verder prima. Niet depressief, maar soms wel gewoon wat moe.
woensdag 7 oktober 2020 om 21:21
Je vindt het heeeerlijk. Wat maakt het dan uit als iemand het wél afwijkend zou vinden? Je laat het huis niet vervuilen, je kind lijdt er niet onder zo te lezen. Gewoon doen, en als je tzt weer wil daten dan ga je dat toch weer doen?Moet ik me hier zorgen over maken, is het afwijkend? Ik voel me overigens verder prima. Niet depressief, maar soms wel gewoon wat moe.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 7 oktober 2020 om 21:23
Nee joh, heerlijk juist. Als dit is wat je wil, moet je naar dat gevoel luisteren.
Voor mij is het erg herkenbaar trouwens. Ook altijd erg druk met werk en sociaal leven en vond het altijd rot om dingen te missen.
Nu ben ik wel depressief en bezig met het herstellen daarvan en het belangrijkste in dit proces is voor mij: luisteren naar mijn gevoel, wat heb ik nodig.
En dat is de laatste tijd dus vooral niets afspreken en zoveel mogelijk thuis zijn.
Voor mij is het erg herkenbaar trouwens. Ook altijd erg druk met werk en sociaal leven en vond het altijd rot om dingen te missen.
Nu ben ik wel depressief en bezig met het herstellen daarvan en het belangrijkste in dit proces is voor mij: luisteren naar mijn gevoel, wat heb ik nodig.
En dat is de laatste tijd dus vooral niets afspreken en zoveel mogelijk thuis zijn.
woensdag 7 oktober 2020 om 21:23
Eens. Als je kind er maar niet onder lijdt is er in mijn ogen niks raars aan.
woensdag 7 oktober 2020 om 21:25
Herkenbaar!! Alleen heb ik nu wel een LAT relatie. Toen ik nog vrijgezel was zag mijn weekend er ook zo uit, sporten, netflixen, beetje internetten, lezen, lekker koken. In ieder geval zo min mogelijk verplichtingen behalve dingen doen die ik leuk vond en waar ik energie uit haalde. Ook doordeweeks ben ik bijna altijd thuis in de avonduren en vermaak ik me prima. Ben een echte huismus. Geniet ervan!
It's 5 o'clock somewhere
woensdag 7 oktober 2020 om 21:26
Het lijkt me juist in deze tijd meer dan prima dat je geniet van thuis zijn en even niet heel veel behoefte hebben erop uit te gaan. Lekker van genieten. Fijner dan dat je nu enorm veel onrust ervaart omdat je dingen wil die niet kunnen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 7 oktober 2020 om 21:31
Ik herken het wel. Na zo’n periode volgt bij mij meestal weer een actievere socialere periode. Niks mis mee. Als het te lang duurt wordt ik soms tikkie depri, maar dat komt omdat ik dan eigenlijk door de week te moe ben en alleen maar puf heb voor herstel in het weekend. En dan is het tijd voor vakantie 
woensdag 7 oktober 2020 om 21:33
woensdag 7 oktober 2020 om 21:53
Hier net zo.
als ik vrij ben en dochter is op school dan ga ik wel sporten of wat dan ook nodig is maar als t even kan hang ik op de bank. Ben zo vreselijk moe.
ik wijdt t aan een hectisch voorjaar met verbouwing, corona, drukke vakantie waarin ik niet uit gerust ben.
niet te schuldig over voelen
als ik vrij ben en dochter is op school dan ga ik wel sporten of wat dan ook nodig is maar als t even kan hang ik op de bank. Ben zo vreselijk moe.
ik wijdt t aan een hectisch voorjaar met verbouwing, corona, drukke vakantie waarin ik niet uit gerust ben.
niet te schuldig over voelen
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 7 oktober 2020 om 22:10
Ik kan daar enorm van genieten en weet dit al langer van mezelf. Ik zorg ook altijd dat ik minstens een weekenddag geen plannen heb. Of als ik wel een vol weekend heb, dan het weekend erna lekker helemaal niks.
Wel merk ik dat ik nu tijdens corona nog meer luier dan normaal, en inderdaad ook veel minder behoefte heb aan daten. Ik denk dat corona daar wel een grote rol in speelt hoor. Ik hoor van veel vrienden dat ze gewoon zo móe zijn, dat ze veel meer slaap nodig hebben. Volgens mij hebben we toch allemaal bewust of onbewust last van onrust en spanning door deze rare situatie en voelen we daardoor meer vermoeidheid, en meer rust nodig. Daar komt nu de herfst ook nog bij, door de grauwe dagen en donkere avonden gaat je energieniveau ook snel naar beneden.
Via Netflix kan je heerlijk even vluchten uit die stomme coronawerkelijkheid, even een andere wereld in duiken.
En wat daten betreft, voor mij persoonlijk haalt corona ook een deel van de lol daar vanaf doordat ik me nu in een gesloten kroeg al niet op mijn gemak voel (en een wandeldate is best leuk hoor, maar als 2e en 3e date ook??), omdat je elkaar niet eens normaal kan begroeten, omdat je ook niet op een spontane normale manier kan laten merken of je iemand leuk vindt door gewoon toe te geven aan je eigen neiging om wat dichterbij te gaan hangen of eens iemands arm of hand aan te raken. Ik heb wel wat dates gehad maar het voelt allemaal zo geforceerd dat ik het nog minder leuk vind dan ik het al vond (ik hou meer van mensen spontaan ontmoeten, dan 'date-daten').
Zolang je je wel nog goed voelt en je geen naar gevoel krijgt dat het je niet lukt om Netflix op tijd uit te zetten om voldoende te slapen, lekker van genieten toch? Misschien ben je wel veel meer een introvert dan je altijd dacht: iemand die energie oplaadt door alleen te zijn.
Wel merk ik dat ik nu tijdens corona nog meer luier dan normaal, en inderdaad ook veel minder behoefte heb aan daten. Ik denk dat corona daar wel een grote rol in speelt hoor. Ik hoor van veel vrienden dat ze gewoon zo móe zijn, dat ze veel meer slaap nodig hebben. Volgens mij hebben we toch allemaal bewust of onbewust last van onrust en spanning door deze rare situatie en voelen we daardoor meer vermoeidheid, en meer rust nodig. Daar komt nu de herfst ook nog bij, door de grauwe dagen en donkere avonden gaat je energieniveau ook snel naar beneden.
Via Netflix kan je heerlijk even vluchten uit die stomme coronawerkelijkheid, even een andere wereld in duiken.
En wat daten betreft, voor mij persoonlijk haalt corona ook een deel van de lol daar vanaf doordat ik me nu in een gesloten kroeg al niet op mijn gemak voel (en een wandeldate is best leuk hoor, maar als 2e en 3e date ook??), omdat je elkaar niet eens normaal kan begroeten, omdat je ook niet op een spontane normale manier kan laten merken of je iemand leuk vindt door gewoon toe te geven aan je eigen neiging om wat dichterbij te gaan hangen of eens iemands arm of hand aan te raken. Ik heb wel wat dates gehad maar het voelt allemaal zo geforceerd dat ik het nog minder leuk vind dan ik het al vond (ik hou meer van mensen spontaan ontmoeten, dan 'date-daten').
Zolang je je wel nog goed voelt en je geen naar gevoel krijgt dat het je niet lukt om Netflix op tijd uit te zetten om voldoende te slapen, lekker van genieten toch? Misschien ben je wel veel meer een introvert dan je altijd dacht: iemand die energie oplaadt door alleen te zijn.
You can never have too many hats, gloves and shoes
woensdag 7 oktober 2020 om 22:17
Misschien is dit je onderbewuste die je laat merken dat je dit nu eigenlijk gewoon even nodig hebt. Niks moeten en tijd voor jezelf.
Geniet er van de behoefte aan dingen doen komr vast weer. En als dat niet zo is, zolang je er van geniet is er niks mis mee.
Geniet er van de behoefte aan dingen doen komr vast weer. En als dat niet zo is, zolang je er van geniet is er niks mis mee.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
donderdag 8 oktober 2020 om 07:07
Nou dan ben ik al jaren afwijkend.
Ik vind het ook heerlijk! Niks aan de hand hoor.
Bij binnenkomst gooi ik m'n kleding uit en pyjama aan. En hang heerlijk in de bank en doe alleen het hoognodige.
Heb een vriend gevonden die daar op aansluit. En af en toe een wandeling of beetje socializen met vrienden. Perfect.
Ik vind het ook heerlijk! Niks aan de hand hoor.
Bij binnenkomst gooi ik m'n kleding uit en pyjama aan. En hang heerlijk in de bank en doe alleen het hoognodige.
Heb een vriend gevonden die daar op aansluit. En af en toe een wandeling of beetje socializen met vrienden. Perfect.
