
Tijd om ziek te melden?
zondag 2 maart 2025 om 23:42
Lieve lezers,
Bedankt dat jullie de tijd willen nemen om mijn verhaal te lezen!
Ik ben sinds aantal maanden in therapie, in eerste instantie vanwege stress en spanningsklachten. Na onderzoek bleek dit alles voor te komen uit trauma klachten, die we nu aan het behandelen zijn met traumabehandeling.
Vermijdingsgedrag is iets wat ik al heel lang heb gehad, eigenlijk al sinds de trauma’s. Mijn trauma’s gaan vooral over veel verantwoordelijkheid op jonge leeftijd, veel ziekte meegemaakt, moeten zorgen voor anderen en niet veilig hebben gevoeld.
Vroeger in mijn puberteit gaf ik heel vaak actief toe aan de vermijding, eigenlijk zonder dat ik het door had. Nu is de drang er nog steeds en doe ik er alles aan om er niet actief aan toe te geven. Mijn innerlijke criticus bestempeld het als fout.
Ik heb eigenlijk een heel stabiel leven qua werk en prive nu, maar toch voel ik al maanden de drang om me ziek te melden, in mn bubbel te gaan, op te laden, niks te moeten.
Ik merk dat ik van binnen gejaagd ben, ik snel overspoeld en overprikkelt ben en ik stress krijg van alles wat “moet”. Een volle agenda geeft me druk en op sommige dagen dan kosten kleine dingen als douchen en mezelf helemaal klaarmaken ook energie. Ook ben ik in mn hoofd druk en impulsief. De enige dag voel ik me goed en top, en de andere dag kan ik me weer helemaal overweldigd voelen en wil ik mezelf het liefs terugtrekken.
Ik zit in een constante tweestrijd tussen enerzijds luisteren naar wat ik voel en anderzijds er niet aan toegeven (want = vermijding).
Enerzijds wil ik helemaal bij tanken, anderzijds lukt dat vaak niet omdat ik me heel gejaagd voel als ik thuis zit en niks doe. Ik zoek nu bvb afleiding door scrollen, shoppen, uit eten etc. Maar juist die afleiding zorgt alleen maar weer voor meer overprikkeling.
Elke keer probeer ik mezelf van die drang af te praten door te benoemen wat er wel goed gaat en waarom het niet helpend is om ziek te melden. Die strijd kost energie. Vaak gaat het even goed, maar de drang komt steeds weer terug. Zelfs nu er op het werk zelf geen triggers zijn. Ik heb eerder het idee dat ik werk juist als coping gebruik om maar niet te hoeven voelen.
Denken aan het ziekgemeld zijn geeft al een bepaalde rust, maar ik voel me niet ziek genoeg om me ziek te melden, maar voel ook dat het nu gewoon niet lekker gaat. Wat is wijsheid?
Nou een heel verhaal, maar ik hoop dat jullie tips en adviezen hebben!
Liefs
Bedankt dat jullie de tijd willen nemen om mijn verhaal te lezen!
Ik ben sinds aantal maanden in therapie, in eerste instantie vanwege stress en spanningsklachten. Na onderzoek bleek dit alles voor te komen uit trauma klachten, die we nu aan het behandelen zijn met traumabehandeling.
Vermijdingsgedrag is iets wat ik al heel lang heb gehad, eigenlijk al sinds de trauma’s. Mijn trauma’s gaan vooral over veel verantwoordelijkheid op jonge leeftijd, veel ziekte meegemaakt, moeten zorgen voor anderen en niet veilig hebben gevoeld.
Vroeger in mijn puberteit gaf ik heel vaak actief toe aan de vermijding, eigenlijk zonder dat ik het door had. Nu is de drang er nog steeds en doe ik er alles aan om er niet actief aan toe te geven. Mijn innerlijke criticus bestempeld het als fout.
Ik heb eigenlijk een heel stabiel leven qua werk en prive nu, maar toch voel ik al maanden de drang om me ziek te melden, in mn bubbel te gaan, op te laden, niks te moeten.
Ik merk dat ik van binnen gejaagd ben, ik snel overspoeld en overprikkelt ben en ik stress krijg van alles wat “moet”. Een volle agenda geeft me druk en op sommige dagen dan kosten kleine dingen als douchen en mezelf helemaal klaarmaken ook energie. Ook ben ik in mn hoofd druk en impulsief. De enige dag voel ik me goed en top, en de andere dag kan ik me weer helemaal overweldigd voelen en wil ik mezelf het liefs terugtrekken.
Ik zit in een constante tweestrijd tussen enerzijds luisteren naar wat ik voel en anderzijds er niet aan toegeven (want = vermijding).
Enerzijds wil ik helemaal bij tanken, anderzijds lukt dat vaak niet omdat ik me heel gejaagd voel als ik thuis zit en niks doe. Ik zoek nu bvb afleiding door scrollen, shoppen, uit eten etc. Maar juist die afleiding zorgt alleen maar weer voor meer overprikkeling.
Elke keer probeer ik mezelf van die drang af te praten door te benoemen wat er wel goed gaat en waarom het niet helpend is om ziek te melden. Die strijd kost energie. Vaak gaat het even goed, maar de drang komt steeds weer terug. Zelfs nu er op het werk zelf geen triggers zijn. Ik heb eerder het idee dat ik werk juist als coping gebruik om maar niet te hoeven voelen.
Denken aan het ziekgemeld zijn geeft al een bepaalde rust, maar ik voel me niet ziek genoeg om me ziek te melden, maar voel ook dat het nu gewoon niet lekker gaat. Wat is wijsheid?
Nou een heel verhaal, maar ik hoop dat jullie tips en adviezen hebben!
Liefs
zondag 2 maart 2025 om 23:46
zondag 2 maart 2025 om 23:47
MrsM schreef: ↑02-03-2025 23:46Zou het je helpen om verlof op te nemen? Zodat je je niet op een bepaalde manier "schuldig" voelt maar wel een paar weken vrij bent om op te laden? Even een paar weken helemaal niks, en tijd hebben voor jezelf om te doen wat jij wil doen. Zonder druk van buitenaf, zoals je werk?
Dat is een goeie, daar heb ik nog niet over nagedacht, dank!

maandag 3 maart 2025 om 00:34
Ik begrijp je tweestrijd hierin.
Mijn ervaring met vermijding is dat het twee kanten heeft. Het vermijden….maar het heeft ook een goede kant want je hebt iets in je, een capaciteit als je het wilt noemen, om een moment te creeeren waarbij de ‘vervelende’ situatie of emotie niet bestaat.
Die capaciteit betekent dat je waarschijnlijk goed bent in voorstellen, een rijke innerlijke wereld.
Hier kun je wat mee.
Wat je denk ik nu kunt doen terwijl je temidden van de onrust zit is gaan indenken, voorstellen wat je zou kunnen gaan doen als je een langere tijd hebt voor jezelf, waarin je niks ‘moet’.
Wat zou je gaan doen? Of hoe zou je gaan ‘zijn’?
Het hoeven niet persee altijd aktiviteiten te zijn.
Mijn ervaring met vermijding is dat het twee kanten heeft. Het vermijden….maar het heeft ook een goede kant want je hebt iets in je, een capaciteit als je het wilt noemen, om een moment te creeeren waarbij de ‘vervelende’ situatie of emotie niet bestaat.
Die capaciteit betekent dat je waarschijnlijk goed bent in voorstellen, een rijke innerlijke wereld.
Hier kun je wat mee.
Wat je denk ik nu kunt doen terwijl je temidden van de onrust zit is gaan indenken, voorstellen wat je zou kunnen gaan doen als je een langere tijd hebt voor jezelf, waarin je niks ‘moet’.
Wat zou je gaan doen? Of hoe zou je gaan ‘zijn’?
Het hoeven niet persee altijd aktiviteiten te zijn.
maandag 3 maart 2025 om 01:19
Wijsheid is om dit met je therapeut te bespreken en met hem/haar een plan te maken om tot een dagindeling te komen die voor jou passend is. Zonder dat je al te veel overprikkeld raakt als je dingen aan het doen bent, of je je gejaagd gaat voelen als je juist niets aan het doen bent. En om tot een manier te komen waardoor je wel goed om kunt gaan met je gevoelens.
You show me the way. To the 13th star.
maandag 3 maart 2025 om 01:20
Wat een zweverigheid weer.Verbinder schreef: ↑03-03-2025 00:34Ik begrijp je tweestrijd hierin.
Mijn ervaring met vermijding is dat het twee kanten heeft. Het vermijden….maar het heeft ook een goede kant want je hebt iets in je, een capaciteit als je het wilt noemen, om een moment te creeeren waarbij de ‘vervelende’ situatie of emotie niet bestaat.
Die capaciteit betekent dat je waarschijnlijk goed bent in voorstellen, een rijke innerlijke wereld.
Hier kun je wat mee.
Wat je denk ik nu kunt doen terwijl je temidden van de onrust zit is gaan indenken, voorstellen wat je zou kunnen gaan doen als je een langere tijd hebt voor jezelf, waarin je niks ‘moet’.
Wat zou je gaan doen? Of hoe zou je gaan ‘zijn’?
Het hoeven niet persee altijd aktiviteiten te zijn.
You show me the way. To the 13th star.
maandag 3 maart 2025 om 01:22
Poeh, ik vind het vooral een theoretische benadering van ziekte. Je bent op zoek naar een onderbouwing waarop je, je al dan niet ziek zou moeten melden. Maar ziekmelden doe je mijns inziens als je...ziek bent.
Dus: ben je ziek?
Ik lees allerlei klachten, maar je niet ziek willen melden omdat dit vermijding zou zijn. Maar anderzijds vermijd je juist door te blijven werken, want je noemt dit een coping.
Als we dit even allemaal weg laten. Hoe gaat het dan met je? Hoe gaat het als je op je werk bent? Is er voldoende focus? Hoe gaat het met je na een werkdag? Hoe voelt je lijf? Is er voldoende ruimte in je hoofd om bezig te zijn met therapie?
Je bent in therapie. Bespreek je dit vraagstuk ook met je therapeut?
Al eens gedacht aan een preventief consult bij de bedrijfsarts?
Er ook al eens bij stil gestaan dat een ziekmelding niet alles of niets hoeft te zijn; je kan je ook gedeeltelijk ziekmelden.
In ieder geval veel sterkte!
Dus: ben je ziek?
Ik lees allerlei klachten, maar je niet ziek willen melden omdat dit vermijding zou zijn. Maar anderzijds vermijd je juist door te blijven werken, want je noemt dit een coping.
Als we dit even allemaal weg laten. Hoe gaat het dan met je? Hoe gaat het als je op je werk bent? Is er voldoende focus? Hoe gaat het met je na een werkdag? Hoe voelt je lijf? Is er voldoende ruimte in je hoofd om bezig te zijn met therapie?
Je bent in therapie. Bespreek je dit vraagstuk ook met je therapeut?
Al eens gedacht aan een preventief consult bij de bedrijfsarts?
Er ook al eens bij stil gestaan dat een ziekmelding niet alles of niets hoeft te zijn; je kan je ook gedeeltelijk ziekmelden.
In ieder geval veel sterkte!
maandag 3 maart 2025 om 02:51
maandag 3 maart 2025 om 05:02
Ik zou dit vooral bespreken met je therapeut. Lijkt mij ook raadzaam om daarnaast eens met de bedrijfsarts te praten hierover. Een bedrijfsarts is een medisch specialist op werk en gezondheidszorg.
Daarnaast moet de bedrijfsarts jou arbeidsongeschikt (al dan niet deels) verklaren richting werkgever, dus aan de bedrijfsarts ga je niet ontkomen.
Daarnaast moet de bedrijfsarts jou arbeidsongeschikt (al dan niet deels) verklaren richting werkgever, dus aan de bedrijfsarts ga je niet ontkomen.
maandag 3 maart 2025 om 08:47
Therapie is hard werken en is niet enkel de afspraak, maar kost je ook energie om te processen. Jouw totale belastbaarheid is werk + therapie + sociaal leven en de tijd en energie die je besteedt aan therapie moet er elders af.
Ik zou je aanraden een gesprek aan te vragen met de bedrijfsarts en te bespreken hoe je je therapie kunt inpassen in je planning. Misschien kun je tijdelijk bijvoorbeeld een halve dag per week minder werken en die besteden aan therapie.
Ik zou je aanraden een gesprek aan te vragen met de bedrijfsarts en te bespreken hoe je je therapie kunt inpassen in je planning. Misschien kun je tijdelijk bijvoorbeeld een halve dag per week minder werken en die besteden aan therapie.
maandag 3 maart 2025 om 08:51
maandag 3 maart 2025 om 09:20
Ik zou hier dan weer niet zomaar mijn vakantiedagen/verlof voor opnemen. Zonde als je inderdaad ziek bent. Ik snap wel dat je zelf moeilijk de inschatting kan maken. Ik herken het wel. Ik heb mijn werk jarenlang op m'n tenen volgehouden. Mijn werk/privébalans was niet goed. Daar liep ik later pas tegenaan. Ik had ook vaak de neiging om me ziek te melden om even op te laden. Tot ik helemaal uit ben gevallen.
Wat ik je aanraad is ook al gezegd. Maar mij lijkt de meest logische weg om dit in therapie te bespreken en een preventief consult aan te vragen bij de bedrijfsarts en vanuit daar verder te handelen.
Wat ik je aanraad is ook al gezegd. Maar mij lijkt de meest logische weg om dit in therapie te bespreken en een preventief consult aan te vragen bij de bedrijfsarts en vanuit daar verder te handelen.
maandag 3 maart 2025 om 09:22
Really? Bestaat dat? Wat een heerlijke luxe!groenebroek schreef: ↑03-03-2025 08:51Eerste plaats: Overleg met je therapeut.
En als ik je verhaal zo lees en ik zou me zo voelen, zou ik er vitaliteitsverlof voor opnemen. Binnen de organisatie waar ik werk, hebben we die mogelijkheid. Zou ik een paar maanden verlof/vakantie nemen en ondertussen aan mezelf werken.
maandag 3 maart 2025 om 10:36
Je kunt weldegelijk mentaal ziek zijn. Ik zou daar geen vrije/vakantiedagen of verlof voor opnemen. Daarnaast hoef je je natuurlijk ook niet direct 100% ziek te melden, je kunt ook voor een deel de ziektewet in gaan of tijdelijk naar een andere functie overgaan, waar bijvoorbeeld minder werkdruk achter staat.
Maar ik zou nu wel een plan van aanpak maken met je therapeut. En niet op je tenen blijven lopen en wachten tot je echt niets meer kan.
Daarin heb je wel een verantwoordelijkheid namelijk, ten eerste naar jezelf, ten tweede ook naar je werk.
Maar ik zou nu wel een plan van aanpak maken met je therapeut. En niet op je tenen blijven lopen en wachten tot je echt niets meer kan.
Daarin heb je wel een verantwoordelijkheid namelijk, ten eerste naar jezelf, ten tweede ook naar je werk.
maandag 3 maart 2025 om 10:59
Daar spaar je voor als dat van toepassing is bij jouw arbeidsvoorwaarden. Dus een deel bruto salaris gaat in dat potje. Dus luxe? Je kunt er ook zelf voor sparen, dan neem je onbetaald verlof op en vul je dat aan met spaargeld. Dus in feite kan iedereen vitaliteitsverlof opnemen.
Klaar mee
maandag 3 maart 2025 om 11:10
Jouw emmer is vol met je eigen persoonlijke problemen waar je aan werkt. Daar gaat een hoop van je energie heen. Eigenlijk is werk erbij te belastend. Je mag dan fysiek niet ziek zijn. Maar mentaal ben je overbelast.
Ik herken dit. Heb zelf dit ook meegemaakt. Maar wilde me niet ziek melden. Want ik kon toch best werken. En zo ging ik maar door. Te lang. Want ik kreeg steeds meer lichamelijke klachten. Uiteindelijk bij bedrijfsarts beland en die adviseerde 100% ziek. Toen weer rustig aan gaan opbouwen. Beste wat ik heb kunnen doen.
Ik raad je aan je situatie met bedrijfsarts te bespreken. Hoe duurzaam is het om door te gaan zoals je nu doet ?
Ik herken dit. Heb zelf dit ook meegemaakt. Maar wilde me niet ziek melden. Want ik kon toch best werken. En zo ging ik maar door. Te lang. Want ik kreeg steeds meer lichamelijke klachten. Uiteindelijk bij bedrijfsarts beland en die adviseerde 100% ziek. Toen weer rustig aan gaan opbouwen. Beste wat ik heb kunnen doen.
Ik raad je aan je situatie met bedrijfsarts te bespreken. Hoe duurzaam is het om door te gaan zoals je nu doet ?
maandag 3 maart 2025 om 11:12
muts87 schreef: ↑03-03-2025 11:10Jouw emmer is vol met je eigen persoonlijke problemen waar je aan werkt. Daar gaat een hoop van je energie heen. Eigenlijk is werk erbij te belastend. Je mag dan fysiek niet ziek zijn. Maar mentaal ben je overbelast.
Ik herken dit. Heb zelf dit ook meegemaakt. Maar wilde me niet ziek melden. Want ik kon toch best werken. En zo ging ik maar door. Te lang. Want ik kreeg steeds meer lichamelijke klachten. Uiteindelijk bij bedrijfsarts beland en die adviseerde 100% ziek. Toen weer rustig aan gaan opbouwen. Beste wat ik heb kunnen doen.
Ik raad je aan je situatie met bedrijfsarts te bespreken. Hoe duurzaam is het om door te gaan zoals je nu doet ?
Bedankt voor je reactie! Wat heeft het je uiteindelijk gebracht? Het proces van ziek zijn en toen weer rustig opbouwen?
maandag 3 maart 2025 om 11:19
viva-life22 schreef: ↑03-03-2025 10:36Daarnaast hoef je je natuurlijk ook niet direct 100% ziek te melden, je kunt ook voor een deel de ziektewet in gaan ziekgemeld worden of tijdelijk naar een andere functie overgaan, waar bijvoorbeeld minder werkdruk achter staat.
Als je in loondienst bent, word je ziekgemeld met doorbetaling salaris door de werkgever. De Ziektewet is een specifieke regeling die niet van toepassing is op TO.
maandag 3 maart 2025 om 11:42
Wat het me opgeleverd heeft is dat ik echt de tijd had om aan mezelf te werken. Dat kostte me al zoveel energie. Ik heb mezelf de tijd gegeven en zo weer meer ruimte gecreëerd voor andere dingen. Uiteindelijk weer op gaan bouwen op werk. En zo mezelf weer terug gevondenSunshine97 schreef: ↑03-03-2025 11:12Bedankt voor je reactie! Wat heeft het je uiteindelijk gebracht? Het proces van ziek zijn en toen weer rustig opbouwen?
Onderschat niet hoeveel energie trauma's en therapie onbewust kosten

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in