Psyche
alle pijlers
Tranen
zondag 9 juli 2023 om 09:37
Naar aanleiding van een gesprek met een vriendin over hoe moeilijk er vaak tranen bij haar omhoog komen vroeg ik me af hoe anderen dat ervaren. Ik herkende het helemaal.
Gisteren bijvoorbeeld gebeurde er iets waardoor ik erg verdrietig, boos en gefrustreerd was. Ik kreeg gooi en smijtneigingen maar wilde het liefs heel hard huilen. Lukte niet.
En dan komt er later, soms pas veel later, een liedje of muziek langs waardoor de tranen over mijn wangen biggelen. Of een bepaalde film.
Dit associeer ik dan niet meer met die gebeurtenis overigens, maar ja, de menselijke geest zit raar in elkaar denk ik vaak.
Herkenbaar? Of is het de leeftijd....
Gisteren bijvoorbeeld gebeurde er iets waardoor ik erg verdrietig, boos en gefrustreerd was. Ik kreeg gooi en smijtneigingen maar wilde het liefs heel hard huilen. Lukte niet.
En dan komt er later, soms pas veel later, een liedje of muziek langs waardoor de tranen over mijn wangen biggelen. Of een bepaalde film.
Dit associeer ik dan niet meer met die gebeurtenis overigens, maar ja, de menselijke geest zit raar in elkaar denk ik vaak.
Herkenbaar? Of is het de leeftijd....
zondag 9 juli 2023 om 09:50
Ik kan ook niet meer huilen. Denk wel eens dat ik in de beginperiode na m'n scheiding genoeg gehuild heb voor een heel leven. Soms lukt het later idd met een bepaald liedje maar meestal kropt dat gevoel bij me op en lijk ik te ontploffen. Alsof het omzet in boosheid, tegenwoordig ga ik een workoit doen en/of even boksen. Ik heb zelf een bokszak thuis hangen dus kan er elk moment van de dag tegenaan trappen en slaan
Je richting is belangrijker dan je snelheid
zondag 9 juli 2023 om 09:59
Herkenbaar. Als ik heel erg verdrietig ben huil ik niet. En als er een mooi stuk muziek, of een ontroerend moment in de film langs komt, lopen mijn ogen vol met tranen.
Ik denk dat het bij mij een soort verbittering is. Zaken die me echt pijn hebben gedaan, daar mocht ik nooit openlijk verdrietig over zijn. Deels maatschappelijk, deels toxische relaties.
Bij echte pijn kruip ik liever weg in mezelf nu.
Ik denk dat het bij mij een soort verbittering is. Zaken die me echt pijn hebben gedaan, daar mocht ik nooit openlijk verdrietig over zijn. Deels maatschappelijk, deels toxische relaties.
Bij echte pijn kruip ik liever weg in mezelf nu.
zondag 9 juli 2023 om 10:02
zondag 9 juli 2023 om 10:57
zondag 9 juli 2023 om 11:00
Herkenbaar. Ik huil niet snel, maar ik ben wel snel geraakt door bepaalde muziek of iets op tv.
Ik heb wel geleerd dat ik ook geluidloos kan huilen. Twee jaar geleden moest mijn zoon een PET/CT-scan ondergaan. Ik mocht in dezelfde ruimte bij hem blijven, maar ik mocht niet met hem communiceren; hij mocht niet bewegen. Op dat moment waren de artsen er vrij zeker van dat hij kanker had. Ik heb de gehele duur van het onderzoek gehuild zonder geluid te maken. Geen gesnik, geen gesnuf, alleen tranen die in een eindeloze stroom bleven komen.
Zoon bleek overigens achteraf geen kanker te hebben.
Door dat vreemde ingehouden huilen kan ik nog steeds opnieuw tranen voelen opkomen als ik eraan terugdenk.
Ik heb wel geleerd dat ik ook geluidloos kan huilen. Twee jaar geleden moest mijn zoon een PET/CT-scan ondergaan. Ik mocht in dezelfde ruimte bij hem blijven, maar ik mocht niet met hem communiceren; hij mocht niet bewegen. Op dat moment waren de artsen er vrij zeker van dat hij kanker had. Ik heb de gehele duur van het onderzoek gehuild zonder geluid te maken. Geen gesnik, geen gesnuf, alleen tranen die in een eindeloze stroom bleven komen.
Zoon bleek overigens achteraf geen kanker te hebben.
Door dat vreemde ingehouden huilen kan ik nog steeds opnieuw tranen voelen opkomen als ik eraan terugdenk.
zondag 9 juli 2023 om 11:48
Ik heb van pakweg mijn 15e tot mijn 36e niet gehuild, niet dat ik me kan herinneren althans. Toen gebeurde er iets waardoor ik drie maanden lang elke dag heb gehuild. Echt niet normaal, het leek wel of alle noodzakelijke tranen van de 20 jaar daarvoor er ook uitkwamen. Toen weer een paar jaar incidenteel, maar sinds de overgang eraan komt, zitten de tranen weer los. Geen echte huilbuien, maar ik hoef maar iets zieligs te zien, en er biggelen weer tranen over mijn wangen.
zondag 9 juli 2023 om 11:51
Ik huil ook niet vaak en alleen als het me écht teveel wordt of als ik me zo machteloos voel in een discussie.
Ik ervaar ook geen opluchting na een huilbui, of een vermindering van de spanning.
Als ik vroeger huilde omdat er iets was zei mijn vader altijd dat ik moest stoppen met janken. Ik denk dat ik dat nu iets te letterlijk genomen heb.
Ik ervaar ook geen opluchting na een huilbui, of een vermindering van de spanning.
Als ik vroeger huilde omdat er iets was zei mijn vader altijd dat ik moest stoppen met janken. Ik denk dat ik dat nu iets te letterlijk genomen heb.
zondag 9 juli 2023 om 11:56
Herkenbaar. Mijn ouders konden daar ook niets mee. Sowieso heb ik mijn moeder maar een keer zien huilen, op de begrafenis van haar moeder. Mijn vader nooit, tot een paar jaar geleden. Toen kreeg hij een (licht) herseninfarct en zet tegenwoordig huilen in als manipulatief middel.Alcedo schreef: ↑09-07-2023 11:51Ik huil ook niet vaak en alleen als het me écht teveel wordt of als ik me zo machteloos voel in een discussie.
Ik ervaar ook geen opluchting na een huilbui, of een vermindering van de spanning.
Als ik vroeger huilde omdat er iets was zei mijn vader altijd dat ik moest stoppen met janken. Ik denk dat ik dat nu iets te letterlijk genomen heb.
zondag 9 juli 2023 om 12:02
Ja vochtige ogen kan ik wel redelijk snel krijgen, vooral als het om iets van m'n kinderen gaat. Afgelopen week kregen de kinderen hun rapport en daar waren ze zo trots op, mooie werkjes gemaakt en een mooi verhaaltje van de juf, tranen in m'n ogen. Kan dat ook hebben als ik zie hoeveel plezier ze hebben als ze een kadootje krijgen van me wat ze graag wilden, of hun blijheid met sinterklaas of vuurwerk bv. Tranen van geluk en dankbaarheid denk ik haha
Je richting is belangrijker dan je snelheid
zondag 9 juli 2023 om 16:57
zondag 9 juli 2023 om 23:51
Mij lukt het ook maar moeilijk…. maar ik heb met meer emoties moeite, boos worden en het dan ook uiten lukt mij bijvoorbeeld ook zelden. Ik ben nu 1,5 jaar in therapie waar oa dit ook behandeld wordt. Het is nu 1 keer gelukt om flink te janken, ik voel de tranen dan wel branden achter mijn ogen maar ze komen gewoon niet. Bij mij is er een hele duidelijke oorzaak voor maar ik kijk uit naar het moment dat ze bij mij ook vrijuit kunnen vloeien, ook al is dat dan bij een zielige film of een gevoelig liedje. Ik weet namelijk wel dat het enorm oplucht als het er eenmaal uit is.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
maandag 10 juli 2023 om 11:43
Dat herken ik ook wel. Ik ben naar buiten toe emotioneel heel vlak. Ik kan heftige dingen ook heel zakelijk vertellen. Ik word ook niet altijd serieus genomen door artsen omdat ik er niet (voldoende) emotie bij toon.Hendrikje106 schreef: ↑09-07-2023 23:51Mij lukt het ook maar moeilijk…. maar ik heb met meer emoties moeite, boos worden en het dan ook uiten lukt mij bijvoorbeeld ook zelden. Ik ben nu 1,5 jaar in therapie waar oa dit ook behandeld wordt. Het is nu 1 keer gelukt om flink te janken, ik voel de tranen dan wel branden achter mijn ogen maar ze komen gewoon niet. Bij mij is er een hele duidelijke oorzaak voor maar ik kijk uit naar het moment dat ze bij mij ook vrijuit kunnen vloeien, ook al is dat dan bij een zielige film of een gevoelig liedje. Ik weet namelijk wel dat het enorm oplucht als het er eenmaal uit is.
Dit heeft een oorzaak uit het verleden en dat wordt ook wel behandeld in therapie, maar het is verdomd moeilijk.
maandag 10 juli 2023 om 16:05
Niet herkenbaar, ik huil namelijk om alles. Dat vind ik juist supervervelend, want het is vaak ook gênant. Kopen zonder kijken, en een stel dat ontzettend blij is met hun nieuwe huis? Ik huil. Begrafenis van tante, terwijl ik vind dat haar kinderen veel meer 'recht' op het verdriet hebben, ik huil, zelfs na 2 oxazepam. Mijn broertje en schoonzus die spontaan op de camping in Frankrijk aanschuiven, ik huil. Mijn hond moest laatst onder narcose, en ik moest hem achterlaten bij de DA. Tranen met tuiten, en bij het ophalen ook weer zo. Ik zou willen dat de tranen alleen bij een liedje kwamen. Men heeft me wel eens gevraagd of ik wel genoeg water gedronken heb, omdat ik zoveel vocht verlies door mijn huilen 
.
Er wordt gezegd dat het beter is je emoties te voelen en te kunnen laten gaan. Ik zou het liever beter kunnen reguleren. Ik zou nog kunnen janken om een prachtig gekookt spruitje, echt het is niet te doen.
.Er wordt gezegd dat het beter is je emoties te voelen en te kunnen laten gaan. Ik zou het liever beter kunnen reguleren. Ik zou nog kunnen janken om een prachtig gekookt spruitje, echt het is niet te doen.
maandag 10 juli 2023 om 16:43
Ik huil vrij veel denk ik, bijna elke dag wel. Geen heftige huilbuien maar een golf verdriet, ontroering, blijdschap, dankbaarheid, opluchting, of een mooi nummer en dan komen de tranen. Duurt meestal hooguit een minuutje en lucht altijd op. Soms heb ik een huilbui nadat er een tijdje iets vast zat wat ik uit de weg ben gegaan.
maandag 10 juli 2023 om 16:46
Oh jee.. sterkte!Elizabethie schreef: ↑10-07-2023 15:51Vanmorgen een vervelend bericht over de gezondheid van onze jongste. Knoop in mijn maag maar tranen ho maar
Dat herken ik ook wel, de angst en bezorgdheid overheerst dan. Pas als er bericht komt dat iets op te lossen is/ behandelbaar/ ander positief nieuws dan komt de ontlading en de tranen.
Tot die tijd sta ik aan en ben ik alert
Je richting is belangrijker dan je snelheid
maandag 10 juli 2023 om 18:23
Dank je wel. En wat je schrijft is inderdaad herkenbaar. Na die tijd komt de ontlading, op een onverwacht moment meestal.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
