Twijfels; relatie en psychische problemen

Er moet mij wst van 't hart
Weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen of verwoorden.

Momenteel zit ik in de ziektewet. Ik ervaar veel stress en druk en prikkels. Dat ik in de ziektewet zit is niet alleen werk gerelateerd maar ook prive. Waarschijnlijk te lang doorgelopen en de emmer liep over.
Bij veel stress, druk en prikkels afspraken etc kan ik suïcidaal worden, niet dat ik mezelf wat aan wil doen en soms automutileren.

In mijn leven heftige dingen meegemaakt.
Geestelijke en lichamelijke mishandeling en meerdere malen verkrachting.
Daarbij nu ook een complexe trauma. Trekken van een persoonlijkheidsstoornis.
Maar dat allemaal terzijde.

Soms weet ik niet wat ik met mijn leven wil. Vorig jaar ben ik uit een relatie gestapt met een narcist. Heb toen ook geroepen voorlopig geen man voor mij.
Dit jaar aan het daten geweest een man die ik al een tijd kende en dacht ach waarom niet. Achteraf bleek dat hij al een relatie had en opeens niks van zich liet horen.
Toen weer gezegd mannen voorlopig niet.
En ja toen weer op een datingsite uiteindelijk weer een date gehad en dacht ach het leven gaat door. Maar deze was alleen uit op sex. Toen weer hetzelfde geroepen...

Maar nu... Ben ik alweer aan het daten met een man. Heb hem nu al 2x gezien. Hem ken ik al sinds vorig en wou nooit wat van hem wetrn, Totdat hij weer moeite nam. Dacht waarom ook niet? Wat heb ik te verliezen? 1e date was leuk, klikt ook goed.
2e date ook gehad. Was leuk. Maar toch vond ik dat spannend. Ik dacht niet opgeven. En ja heb soms last van bindingsangst.

En nu begin ik weer te twijfelen en denk ik waar ben ik mee bezig wil ik dit wel? Ben ik er wel aan toe? Zie ik geen beren op de weg? Kan ik niet beter eerst aan mezelf werken?

En ja hoor vaak mensen zeggen, ach geniet ervan. Je bent nog jong. Wat heb je te verliezen? Mijn laatste psycholoog zei: soms moet je het gewoon doen, aangaan, controle loslaten.

En ja misschien date ik ook wel om ergens een leegte op te vullen? Iets wat ik vroeger niet heb gevoeld? Om de pijn te verzachten? Ik merk wel dat ik soms ook slechter voel door het daten. Meer stress en alles ervaar op dat gebied.

Ergens weet ik niet zo goed wat ik wil. Ik heb nog geen gevoelens voor hem. Hij wel voor mij. Heb hem ook duidelijk gemaakt dat ik het rustig aan wil doen en niet weet of ik een relatie wil.
Als wij samen zijn is het leuk, kunnen we goed praten. Via de app gaat het soms stroef en merk ik weinig interesse van hem. Hij heeft het vaak over kussen en knuffelen.. gevoel dat hij te wanhopig is

Maar momenteel zit ik in de ziektewet. Loop ik wel bij een psycholoog. Krijg ik nu onderzoeken op ASS, ADD en ontwikkelingsstoornis. Vooral omdat ik al veel hulp heb gehad. En 1 op andere manier helpt het maar tijdelijk. Daarom willen ze nu uitgebreid onderzoek doen.

En ja misschien moet ik toch echt eerst aan mezelf werken. Liefde voor mezelf voelen, en de leegte niet vullen. Ik ben al kwetsbaar en vaak is er misbruik van mij gemaakt. Want ja ik denk heel vaak heb toch geen relatie nodig omdat het zo hoort

Iemand die in dit zelfde soort situatie heeft gezeten? Ben even ten einde raad en voel mij al zo kut. Soms kan ik even niet helder nadenken. De 1 zegt misschien zorgt een relatie juist voor afleiding. Maar hen soms ook angst om mij te binden

M3LL0N4 schreef: ↑

22-06-2022 08:54

Je hoeft niet persé te gaan samenwonen, trouwen, bij zijn ouders thee te drinken.
Waarom denk je dat het hebben van een scharrel direct iets lange terijn achtigs moet worden?

Zorg dat je het af en toe leuk hebt, flirt, dans, lach, en focus je dan weer op jezelf.

Uit een date komt meestal een relatie. Bij onze 1e date zei hij opeens wanneer noemen ze nou zoiets serieus? Bij een 3e date toch dat je officieel een relatie heb... ik heb toen aangegeven dat ik het rustig aan wil doen en niet wanhopig opzoek ben.
Zegt hij opeens oh ik ook niet. Als het aan hem lag hadden wij nu een relatie en dat benauwd mij ook

M3LL0N4 schreef: ↑

22-06-2022 08:58

Wat ik me afvraag: ben je suïcidaal bij alleen maar gedachtes over het zelfgekozen levenseinde? Je zegt dat je er niet naar zal handelen, maar wel suïcidaal bent. Ik wil jou niet in twijfel trekken, bevrijp me goed!
Maar ik vraag we wel af hoe zoiets eigenlijk werkt.

Ik heb vaak dat ik nadenk over het leven.
Als ik heel veel prikkels en stress ervaar vorl ik mij suïcidaal. Of het komt ineens. En ik zeg wel dat ik niks zal doen maar op sommige momenten is het extreem en maak ik soms plannen in mijn hoofd.... en ja soms... soms ben ik bang dat het uit de hand loopt... maar tot nu toe lukt het mij soms met moeite om mezelf in de hand te houden...

viva-amber schreef: ↑

22-06-2022 08:53

Wel bijzonder niet bezig zijn met re-integratie maar wel met daten. Selectief prikkelgevoelig?

Hoezo selectif prikkel gevoelig? Op dit moment mag ik nog niet werken van de bedrijfsarts. Ik moet eerst wachten op de uitslagen van het onderzoek.

Attraverso schreef: ↑

22-06-2022 19:36

Vind je niet dat daten met deze man je nog meer prikkels en kopzorgen geeft?
Heb je momenteel niet meer behoefte aan rust in je hoofd ipv bijkomende zorgen over een date? Is beter worden niet je prioriteit?

Daar ben ik inmiddels ook achtergekomen. Soms vraag ik mezelf af wanneer ben ik mee bezig. Ik kan niet en aan mezelf werken en een relatie aangaan. Dat werkt niet. Omdat het nu al een chaos in mijn hoofd is.

Dat mijn doel voor nu is: beter worden en van mezelf leren houden. Soms maak ik impulsieve beslissingen en denk ik achter af waarom doe je je dat zelf aan

viva-amber schreef: ↑

22-06-2022 19:51

Kun je je niet richten op zaken die wel helpend zijn?

Stukje lopen/fietsen, zwemmen op een rustig moment. Waar ik zelf ook chill van wordt is iets creatiefs, bloemen plukken, tekenen, ...etc.

Of met een bekende afspreken voor een kop thee.

Dat ga ik ook doen. Heb het daten gekapt wat hij niet leuk vond.

Fietsen en wandelen doe ik dagelijks. Tuinieren ook regelmatig maar vaak geniet ik er niet altijd van. En soms ben ik zo onrustig en sta de hele dag aan... vluchtreactie. Lezen heb ik geprobeerd... even dan zo onrustig voelen... ik probeer wel dingen te ondernemen maar soms geen energie voor.

Dat piekeren is ook een dingetje. Je wilt wel vsn alles maar soms lukt t niet...