
Twijfels
dinsdag 13 november 2018 om 16:27
Hoi,
Ik ben vorige week bij een instelling afgewezen omdat ik teveel twijfelde, en zij daardoor ook gingen twijfelen. Ze zeiden wel dat ik motivatie heb maar dat ik heel veel twijfelde. Want ik wil wel aan mijn problemen werken, maar ik wil niet meer bezig zijn of praten over het verleden. Ik ben nu 1,5 jaar uit huis en sinds toen gaat het daarmee goed en denk ik er niet eens meer aan. Maar ik ben wel bang dat als ik erover ga praten ik me nog slechter ga voelen omdat het dan misschien weer boven komt. En daarom twijfel ik vooral, omdat ik dat eigenlijk niet wil. Ik denk ook dat ik verder kan komen zonder hierover te praten maar zij doen moeilijk daarover.
Ik mag terug komen als ik geen twijfels meer heb, maar hoe doe ik dat? Ik snap niet hoe je nooit twijfels kan hebben, iedereen twijfelt toch wel om een behandeling te starten?
Mijn huisarts wil dat ik daar nog steeds heen ga, maar ik zie het nu zelf niet meer zitten. Het is al de tweede keer dat ze me afwijzen(eerste keer was een rare reden) en ik voel me er niet welkom.
Ik ben ook bang dat als ik nu bijvoorbeeld zeg dat ik geen twijfels meer heb, of als ik die echt niet meer heb, er heel veel van mij wordt verwacht. Het gaat om een opname van 2,5 maand, maar ik heb het idee dat ze willen dat ik mij direct open geef, omdat ik er anders niet genoeg uit haal. Maar ik vind dat heel moeilijk, ik kan pas praten als ik me vertrouwd voel en dat lukt tot nu toe nooit zo snel. Heeft het dan wel zin om dit te doen ondanks dat mijn huisarts dat wil?
Zelf kom ik er niet uit, ik hoop dat jullie kunnen helpen of antwoorden hebben.
Ik ben vorige week bij een instelling afgewezen omdat ik teveel twijfelde, en zij daardoor ook gingen twijfelen. Ze zeiden wel dat ik motivatie heb maar dat ik heel veel twijfelde. Want ik wil wel aan mijn problemen werken, maar ik wil niet meer bezig zijn of praten over het verleden. Ik ben nu 1,5 jaar uit huis en sinds toen gaat het daarmee goed en denk ik er niet eens meer aan. Maar ik ben wel bang dat als ik erover ga praten ik me nog slechter ga voelen omdat het dan misschien weer boven komt. En daarom twijfel ik vooral, omdat ik dat eigenlijk niet wil. Ik denk ook dat ik verder kan komen zonder hierover te praten maar zij doen moeilijk daarover.
Ik mag terug komen als ik geen twijfels meer heb, maar hoe doe ik dat? Ik snap niet hoe je nooit twijfels kan hebben, iedereen twijfelt toch wel om een behandeling te starten?
Mijn huisarts wil dat ik daar nog steeds heen ga, maar ik zie het nu zelf niet meer zitten. Het is al de tweede keer dat ze me afwijzen(eerste keer was een rare reden) en ik voel me er niet welkom.
Ik ben ook bang dat als ik nu bijvoorbeeld zeg dat ik geen twijfels meer heb, of als ik die echt niet meer heb, er heel veel van mij wordt verwacht. Het gaat om een opname van 2,5 maand, maar ik heb het idee dat ze willen dat ik mij direct open geef, omdat ik er anders niet genoeg uit haal. Maar ik vind dat heel moeilijk, ik kan pas praten als ik me vertrouwd voel en dat lukt tot nu toe nooit zo snel. Heeft het dan wel zin om dit te doen ondanks dat mijn huisarts dat wil?
Zelf kom ik er niet uit, ik hoop dat jullie kunnen helpen of antwoorden hebben.
dinsdag 13 november 2018 om 16:34
Natuurlijk twijfels ieder mens. Alleen wat doe je met die twijfel?
Ben je in staat om te zeggen; okay ik twijfel. ik realiseer me ook dat ik deze behandeling nodig heb, ik zet mijn twijfels even opzij, en ga me richten op mijn herstel.
Je hebt alleen ruimte in je hoofd wanneer je vrij bent van twijfels. Die ruimte heb je nodig voor je behandeling en herstel. Niet dat je geen twijfels hebt, maar de twijfels parkeer je even in een hoekje.
Ben je in staat om te zeggen; okay ik twijfel. ik realiseer me ook dat ik deze behandeling nodig heb, ik zet mijn twijfels even opzij, en ga me richten op mijn herstel.
Je hebt alleen ruimte in je hoofd wanneer je vrij bent van twijfels. Die ruimte heb je nodig voor je behandeling en herstel. Niet dat je geen twijfels hebt, maar de twijfels parkeer je even in een hoekje.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 13 november 2018 om 16:53
woensdag 14 november 2018 om 06:31
Hoi Noor,
Je hebt een sterk gevoel dat praten over bepaalde elementen van je verleden je niet gaat helpen omdat het voor je gevoel alleen maar pijn opstapelt bij de lading die er al zit en het je alleen maar verder in de put trapt.
Misschien kun je aangeven wat jou wel zou helpen?
Waar heb je behoefte aan?
Wat denk je dat jou zou kunnen helpen bij jouw genezing?
Misschien kun je op een helder moment alles eens opschrijven. Want misschien begrijp je best wel veel van jezelf. En zit je met veel frustratie omdat je niet bij machte bent goed over te brengen waar je over twijfelt en waarom.
En wellicht kun je dingen opschrijven die worden toegepast in de opname die jou wel veel zouden kunnen helpen.
En dat je kunt benoemen dat bepaalde therapieen (die ze toepassen in dit centrum, bijv groepsgesprekken, feedback, opbouwende kritiek, verplaatsen in een ander, bewegen in een groep etc) heel goed voor je zouden zijn. En waarom.
Laat zien dat je inzicht in jezelf hebt.
Als je dingen sterk brengt en je hetgeen waar je over twijfelt sterk kan motiveren en je erin gelooft kan dat misschien de juiste doorslag geven bij de therapeuten.
Je hebt een sterk gevoel dat praten over bepaalde elementen van je verleden je niet gaat helpen omdat het voor je gevoel alleen maar pijn opstapelt bij de lading die er al zit en het je alleen maar verder in de put trapt.
Misschien kun je aangeven wat jou wel zou helpen?
Waar heb je behoefte aan?
Wat denk je dat jou zou kunnen helpen bij jouw genezing?
Misschien kun je op een helder moment alles eens opschrijven. Want misschien begrijp je best wel veel van jezelf. En zit je met veel frustratie omdat je niet bij machte bent goed over te brengen waar je over twijfelt en waarom.
En wellicht kun je dingen opschrijven die worden toegepast in de opname die jou wel veel zouden kunnen helpen.
En dat je kunt benoemen dat bepaalde therapieen (die ze toepassen in dit centrum, bijv groepsgesprekken, feedback, opbouwende kritiek, verplaatsen in een ander, bewegen in een groep etc) heel goed voor je zouden zijn. En waarom.
Laat zien dat je inzicht in jezelf hebt.
Als je dingen sterk brengt en je hetgeen waar je over twijfelt sterk kan motiveren en je erin gelooft kan dat misschien de juiste doorslag geven bij de therapeuten.
woensdag 14 november 2018 om 06:39