Psyche
alle pijlers
Vader opgenomen in zorginstelling
donderdag 1 juli 2021 om 17:13
Mijn vader heeft sinds een kleine 4 jaar de diagnose Alzheimer en is vandaag in crisis opgenomen in een zorginstelling. Dit is afgelopen maandag in gang gezet, waarbij er eerst sprake was van IBS (in beschikkingstelling), die er later toch weer af is gehaald door de huisarts na een gesprek van de case manager met mijn ouders.
Vandaag dus opgenomen en dat ging heel moeizaam. Hij is boos en wil naar huis, hij heeft een verpleegkundige daar geslagen. Nu ben ik bang dat het huis mijn moeder gaat bellen dat ze hem toch weer op moet komen halen, maar dat kan echt niet meer. Hij doet haar pijn en hij is ook voor haar veiligheid opgenomen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Kan het huis bellen dat hij weer opgehaald moet worden?
Vandaag dus opgenomen en dat ging heel moeizaam. Hij is boos en wil naar huis, hij heeft een verpleegkundige daar geslagen. Nu ben ik bang dat het huis mijn moeder gaat bellen dat ze hem toch weer op moet komen halen, maar dat kan echt niet meer. Hij doet haar pijn en hij is ook voor haar veiligheid opgenomen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Kan het huis bellen dat hij weer opgehaald moet worden?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
.
vrijdag 2 juli 2021 om 07:51
Mijn moeder heeft mijn vader gisteravond nog gesproken, het huis belde. Hij was heel verdrietig en snapt er niks van.
Ik heb mijn moeder ook nog aan de telefoon gehad gisteravond en ook verteld wat hier gezegd is. Dat was voor haar ook fijn om te horen en stelde haar een beetje gerust.
Ik heb mijn moeder ook nog aan de telefoon gehad gisteravond en ook verteld wat hier gezegd is. Dat was voor haar ook fijn om te horen en stelde haar een beetje gerust.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
vrijdag 2 juli 2021 om 08:33
Herkenbare situatie, mijn vader met Alzheimer en vasculaire dementie is 3 maanden geleden opgenomen omdat het thuis echt niet meer ging. Hij begint nu pas te wennen, dat had het verpleegtehuis ook gezegd: geef hem 3 maanden. In eerste instantie greep hij elke gelegenheid aan om weg te lopen, ondanks de code op de lift. Eenmaal buiten had hij geen idee. Hij dacht dat hij in een hotel sliep en wilde uitchecken. Een armband met tracker gaf wat meer zekerheid. Ook hij heeft agressieve buien naar het verplegend personeel, wilde zelfs iemand te lijf met zijn rollator. Mijn vader! Die nooit een vlieg kwaad heeft gedaan. Ik begrijp je gevoelens helemaal. Dikke knuffel.
"Boring conversation anyway"
vrijdag 2 juli 2021 om 13:55
Dat klinkt vergelijkbaar inderdaad, BriannaF. Jee, 3 maanden, dat duurt best lang, maar is ook wel logisch misschien. Ook een dikke knuffel voor jou.
Het CIZ is in ieder geval intussen ingeschakeld voor artikel 21. Hopelijk lukt het om in te laten stemmen, zodat er geen RM nodig is. De wachtlijstbemiddeling start pas als dat is afgerond.
Het CIZ is in ieder geval intussen ingeschakeld voor artikel 21. Hopelijk lukt het om in te laten stemmen, zodat er geen RM nodig is. De wachtlijstbemiddeling start pas als dat is afgerond.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
vrijdag 2 juli 2021 om 23:05
Juultje, mijn vader heeft na herhaaldelijke opname in het z'huis (spoken en vallen 's nachts) een indicatie gekregen voor Psych. Geriatrische afdeling. De diagnose Alzheimer was al langer gesteld, mijn moeder waakte lett. en fig. dag en nacht over hem. Soms een delier waarbij hij echt agressief werd,
Bij het weggaan. einde bezoek, ging het mij en m'n moeder door merg en been als hij met z'n rollator tegen de deur aan duwde en riep "ik wil naar huis".
Twee maanden later liet hij trots zijn kamer zien, de mooiste van het 'rusthuis', hij liep zijn rondjes in de binnentuin , vertelde keer op keer hoe lekker het eten was.
Met de rust, reinheid en regelmaat van de afdeling kreeg hij ook weer interesse in de krant lezen, zijn hobby lezen en schrijven. Voor ons was het soms slikken, soms Jip en Janneke taal en dan weer iets zinnigs. Mijn moeder steunen was net zo belangrijk, na 60 jaar huwelijk "gescheiden", zij thuis, hij op de PG afd. Ook leefde weer op. Juultje, geef het de tijd. De zorg voor mijn vader was zo goed!
Bij het weggaan. einde bezoek, ging het mij en m'n moeder door merg en been als hij met z'n rollator tegen de deur aan duwde en riep "ik wil naar huis".
Twee maanden later liet hij trots zijn kamer zien, de mooiste van het 'rusthuis', hij liep zijn rondjes in de binnentuin , vertelde keer op keer hoe lekker het eten was.
Met de rust, reinheid en regelmaat van de afdeling kreeg hij ook weer interesse in de krant lezen, zijn hobby lezen en schrijven. Voor ons was het soms slikken, soms Jip en Janneke taal en dan weer iets zinnigs. Mijn moeder steunen was net zo belangrijk, na 60 jaar huwelijk "gescheiden", zij thuis, hij op de PG afd. Ook leefde weer op. Juultje, geef het de tijd. De zorg voor mijn vader was zo goed!
Alles sal reg kom
zaterdag 3 juli 2021 om 10:08
Wat een positief bericht, wat fijn dat je vader nu op zo’n fijne plek zit en daar tot rust is gekomen.Sharing* schreef: ↑02-07-2021 23:05Juultje, mijn vader heeft na herhaaldelijke opname in het z'huis (spoken en vallen 's nachts) een indicatie gekregen voor Psych. Geriatrische afdeling. De diagnose Alzheimer was al langer gesteld, mijn moeder waakte lett. en fig. dag en nacht over hem. Soms een delier waarbij hij echt agressief werd,
Bij het weggaan. einde bezoek, ging het mij en m'n moeder door merg en been als hij met z'n rollator tegen de deur aan duwde en riep "ik wil naar huis".
Twee maanden later liet hij trots zijn kamer zien, de mooiste van het 'rusthuis', hij liep zijn rondjes in de binnentuin , vertelde keer op keer hoe lekker het eten was.
Met de rust, reinheid en regelmaat van de afdeling kreeg hij ook weer interesse in de krant lezen, zijn hobby lezen en schrijven. Voor ons was het soms slikken, soms Jip en Janneke taal en dan weer iets zinnigs. Mijn moeder steunen was net zo belangrijk, na 60 jaar huwelijk "gescheiden", zij thuis, hij op de PG afd. Ook leefde weer op. Juultje, geef het de tijd. De zorg voor mijn vader was zo goed!
Het ging gisteren wel redelijk. Wel wordt er gesproken over het toch inzetten van IBS, maar dat kan niet in het weekend, dus ze gaan nu kijken hoe het deze dagen gaat en dan maandag bespreken of IBS alsnog ingezet moet worden. Zo ja, dan moet hij naar een ander huis.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 3 juli 2021 om 11:56
??? IBS is een spoedprocedure die 24/7, 365 dagen in het jaar gestart kan worden. Sterker nog, als je ná de crisis die hierom vraagt de beoordeling krijgt, zal hij afgewezen worden. Het gaat echt om direct dreigend gevaar.Juultje schreef: ↑03-07-2021 10:08Wat een positief bericht, wat fijn dat je vader nu op zo’n fijne plek zit en daar tot rust is gekomen.
Het ging gisteren wel redelijk. Wel wordt er gesproken over het toch inzetten van IBS, maar dat kan niet in het weekend, dus ze gaan nu kijken hoe het deze dagen gaat en dan maandag bespreken of IBS alsnog ingezet moet worden. Zo ja, dan moet hij naar een ander huis.
Maar ik hoop voor je dat die beoordeling Art21 goed afloopt, anders gaat je vader een RM procedure in , en dat is natuurlijk ook niet echt fijn.
zaterdag 3 juli 2021 om 14:32
Is je vader te paaien als je zegt dat je moeder heel erg moe is en uit moet rusten, dat hij daarom "uit logeren" is?Juultje schreef: ↑03-07-2021 10:08Wat een positief bericht, wat fijn dat je vader nu op zo’n fijne plek zit en daar tot rust is gekomen.
Het ging gisteren wel redelijk. Wel wordt er gesproken over het toch inzetten van IBS, maar dat kan niet in het weekend, dus ze gaan nu kijken hoe het deze dagen gaat en dan maandag bespreken of IBS alsnog ingezet moet worden. Zo ja, dan moet hij naar een ander huis.
Hebben wij gedaan en dat ging best goed. Na een maand of 2 was hij helemaal gewend en taalde ook niet meer naar zijn oude huis.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
zaterdag 3 juli 2021 om 14:34
Dat hangt van zijn stemming af. Afgelopen dinsdag werkte dat en was hij het ermee eens om te worden opgenomen. Donderdag toen het echt zo ver was, niet meer, toen was hij al in niet zo’n best humeur toen we erover begonnen.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 3 juli 2021 om 14:35
Ik hoop ook dat het lukt met art21, dat is toch wel het beste. We horen maandag wel verder mbt de IBS.Irma3110 schreef: ↑03-07-2021 11:56??? IBS is een spoedprocedure die 24/7, 365 dagen in het jaar gestart kan worden. Sterker nog, als je ná de crisis die hierom vraagt de beoordeling krijgt, zal hij afgewezen worden. Het gaat echt om direct dreigend gevaar.
Maar ik hoop voor je dat die beoordeling Art21 goed afloopt, anders gaat je vader een RM procedure in , en dat is natuurlijk ook niet echt fijn.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 3 juli 2021 om 14:50
dansenindewind schreef: ↑03-07-2021 14:47Misschien een tip maar zeg niet dat je naar huis gaat wanneer je op bezoek bent. Beter kun je zeggen dat je gaat werken. En breng hem als je gaat terug naar de woonkamer waar andere bewoners/verzorgenden zijn. Dat hij niet alleen is.
Of afspreken met de zorg dat ze hem even afleiden met bijvoorbeeld een kopje koffie en een praatje als je weggaat.
zaterdag 3 juli 2021 om 14:58
Vrees dat je zal moeten afwachten, er zijn mensen die zich berusten in hun lot en anderen die elke dag terug weg willen, de ene dag komen ze vriendelijk vragen hoe je die deur open doet en de andere staan te schreeuwen in de gang dat diegenen die hem/haar daar hebben gebracht hem/haar maar terug moeten komen ophalen...
Met agressie krijg je in een gesloten afdeling voor mensen met dementie regelmatig te maken als zorgverlener, hoort gewoon bij sommige types van de ziekte, ook al is iemand daarvoor altijd zachtaardig geweest. Ze gaan iemand daarom zeker niet wegsturen, maak je daar maar geen zorgen over.
Sterkte voor jullie.
Met agressie krijg je in een gesloten afdeling voor mensen met dementie regelmatig te maken als zorgverlener, hoort gewoon bij sommige types van de ziekte, ook al is iemand daarvoor altijd zachtaardig geweest. Ze gaan iemand daarom zeker niet wegsturen, maak je daar maar geen zorgen over.
Sterkte voor jullie.
zaterdag 3 juli 2021 om 15:04
Attraverso schreef: ↑03-07-2021 14:58Vrees dat je zal moeten afwachten, er zijn mensen die zich berusten in hun lot en anderen die elke dag terug weg willen, de ene dag komen ze vriendelijk vragen hoe je die deur open doet en de andere staan te schreeuwen in de gang dat diegenen die hem/haar daar hebben gebracht hem/haar maar terug moeten komen ophalen...
Met agressie krijg je in een gesloten afdeling voor mensen met dementie regelmatig te maken als zorgverlener, hoort gewoon bij sommige types van de ziekte, ook al is iemand daarvoor altijd zachtaardig geweest. Ze gaan iemand daarom zeker niet wegsturen, maak je daar maar geen zorgen over.
Sterkte voor jullie.
En dit.
Ik werk al zo'n 25 jaar als verzorgende in verpleeghuizen op gesloten afdelingen voor mensen met dementie en heb veel meegemaakt met patienten qua wegloopgedrag, agressie, weigeren van zorg ed.
Maar nooit heb ik meegemaakt dat een patient om deze redenen werd geweigerd of moest vertrekken.
Men weet op deze afdelingen hoe de vork in de steel zit en hebben er ervaring mee. Soms is het zoeken naar de beste manieren om met iemand om te gaan en heeft het tijd nodig. Geef het even de tijd.
zaterdag 3 juli 2021 om 15:18
Chapeau, dikke pluim. Ik heb er enkele maanden tijdens een opleiding gestaan en vond het verschrikkelijk zwaar.DontYouHatePants schreef: ↑03-07-2021 15:04En dit.
Ik werk al zo'n 25 jaar als verzorgende in verpleeghuizen op gesloten afdelingen voor mensen met dementie
zaterdag 3 juli 2021 om 15:43
Attraverso schreef: ↑03-07-2021 15:18Chapeau, dikke pluim. Ik heb er enkele maanden tijdens een opleiding gestaan en vond het verschrikkelijk zwaar.
Dank je
Het is ook zeker niet de makkelijkste baan, maar wel heel mooi werk.
Moet wel zeggen dat ik toevallig vanaf volgende maand naar een rustigere, somatische afdeling ga omdat ik even meer rust nodig heb.
Maar dat gun ik mezelf ook wel na al die jaren.
Toch zal ik het wel gaan missen. Je maakt zo veel mee.
zaterdag 3 juli 2021 om 16:07
Wij komen zeg maar, ruim voor de lunch of het avondeten langs. Dan komt tegen etenstijd iemand van de verzorging hem halem om samen naar de huiskamer te gaan. Dat werkt voor mijn vader en mijn moeder goed. Nu houdt mijn vader van lekker eten en in de huiskamer wordt zelf gekookt. Ging niet vanaf week 1, hoor.DontYouHatePants schreef: ↑03-07-2021 14:50Of afspreken met de zorg dat ze hem even afleiden met bijvoorbeeld een kopje koffie en een praatje als je weggaat.
Hebben jullie zelf contact met bijv, de case manager dementie, wijkzorg, HA of predikant die mee kan denken, je moeder kan ondersteunen?
Naast practische zaken rondom indicatie, zorgplan zag ik ook een soort van rouwen bij mijn moeder, loslaten en vragen wat het beste is.
Alles sal reg kom
zondag 4 juli 2021 om 20:42
Afleiden werkt wel inderdaad, zo is mijn moeder gisteren vrij rustig naar huis gegaan, omdat de verpleging hem ergens mee naar toe nam.
Hij is de afgelopen dagen behoorlijk rustig. Hij kijkt graag naar de Tour de France, dus dat staat dan aan in de huiskamer en dan gaat hij daar zitten. Ik ga een tv voor hem regelen voor in zijn kamer, dat vindt hij denk ik ook wel fijn.
Ik ga er woensdag heen met mijn moeder, vooraf is er dan overleg over hem, waar wij bij zijn en daarna is het bezoektijd.
Sharing, mijn moeder zal zeker een rouwperiode in gaan. Ze hadden een case manager, maar dat stopt blijkbaar bij opname. De huisarts kan wel meedenken, daar heeft ze wel goed contact mee. Ze heeft ook een aantal vriendinnen die hetzelfde hebben meegemaakt, bij hen, bij andere vriendinnen en bij haar zussen vindt ze ook steun.
Hij is de afgelopen dagen behoorlijk rustig. Hij kijkt graag naar de Tour de France, dus dat staat dan aan in de huiskamer en dan gaat hij daar zitten. Ik ga een tv voor hem regelen voor in zijn kamer, dat vindt hij denk ik ook wel fijn.
Ik ga er woensdag heen met mijn moeder, vooraf is er dan overleg over hem, waar wij bij zijn en daarna is het bezoektijd.
Sharing, mijn moeder zal zeker een rouwperiode in gaan. Ze hadden een case manager, maar dat stopt blijkbaar bij opname. De huisarts kan wel meedenken, daar heeft ze wel goed contact mee. Ze heeft ook een aantal vriendinnen die hetzelfde hebben meegemaakt, bij hen, bij andere vriendinnen en bij haar zussen vindt ze ook steun.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
