Vaderdag zonder vader

15-06-2009 18:48 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik vroeg me af of er meer meiden op het forum zijn die moeite hebben met vaderdag.



Het is voor mij nu alweer 7 jaar geleden dat mjn vader plots overleed op 48-jarig leeftijd en het grootste gedeelte van de tijd kan ik hier goed mee omgaan, maar nu heb ik het weer moeilijk.



Het is dus bijna vaderdag en dan word je zo'n beetje doodgegooid me allerlei vaderdag aanbiedingen, hallmark mail om je erop te wijzen dat het vaderdag is, de viva die de halve website volpropt met vader onderwerpen. En dat wordt me nu allemaal wat te veel. Ik mis hem nu weer zo, zit nu ook alweer te huilen dat ik dit typ.



Mijn vriendinnen zeggen dat ze het wel begrijpen, maar toch voel ik me alsof ik aan het zeuren ben, ik zou na 7 jaar hier toch wel mee om moeten kunnen gaan.

En met mijn moeder durf ik hier niet zo goed over te praten, ik weet dat het voor haar ook moeilijk is.



Misschien komt het ook wel omdat ik nu aan het afstuderen ben en ik vind het ook heel erg dat hij dat niet kan meemaken.



Nou ja, ik vroeg me dus af of iemand anders ook zo'n moeite met vaderdag had, zo zonder vader...
Semper ubi sub ubi
Nee totaal geen moeite, maar het was mijn keuze om niet meer aan vaderdag te doen. Ik heb afscheid genomen van mijn vader zonder dat hij dood is.En in mijn eigen gezin doen we niet aan vader- en moederdag.
Alle reacties Link kopieren
Tja, ik heb hetzelfde alleen dan met moederdag. Dit jaar was ik voor het eerst op vakantie met moederdag en dat is mij uitstekend bevallen.



Wij deden ook overigens nooit wat aan vader en moederdag. Maarja, aangezien je er in Nederland nu eenmaal niet ontkomt aan alle reclames, commercials e.d. besef je dan wel extra dat je moeder er niet meer is.



Mijn moeder is alweer 9 jaar geleden overleden, maar ik heb mij erbij neergeld dat het een lastige dag blijft, net als kerst enz. enz.
Alle reacties Link kopieren
Moederdag en vaderdag blijven lastig voor mij (vader is 22 jaar geleden overleden en mijn moeder 5)

Ik weet dat ik vroeger altijd knutselde voor mijn opa terwijl de andere kinderen wat maakte voor hun vader.



Ik vind al die poespas ook niet nodig, maar zeker omdat ze altijd zulke gelukkige gezinnen laten zien voelt het soms wel als een soort natrap.



Mensen wie beide ouders nog hebben zullen dit denk ik erg moeilijk kunnen begrijpen.

Succes.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
Ja 'TO met de moeilijke naam ' Ik heb ook moeite met vaderdag. Mijn vader is 2,5 jaar geleden plotseling overleden na een hersenbloeding. Ik heb zelfs al zitten denken om een cadeautje voor mijn moeder te kopen op vaderdag.

En ik vind niet dat je zeurt hoor. Of hij nou 2 jaar of 10 jaar dood is, JIJ mist je vader.
Alle reacties Link kopieren
Je gààt er al 7 jaar mee om! En het is helemaal niet raar dat je het op bepaalde momenten extra moeilijk hebt met het gemis!



Mijn vader is nu 4 jaar dood en ik leef weer gewoon mijn leven.......en toch mis ik hem soms zo erg dat het pijn doet, dan zie ik in een flits iemand lopen en denk ik "daar is papa"... maar natuurlijk is hij het niet........ en zit ik opeens te janken.



Dit jaar ga ik met vaderdag naar zijn graf, ik ga bijna nooit maar zowel mijn moeder en broer zijn nu op vakantie. Ik koop de mooiste bloemen die ik kan vinden en steek de kaarsjes bij hem aan. En dan ga ik weer weg want de begraafplaats vind ik maar stom.......... maar hij zit diep in mijn hart. En ik hoop dat nu vlak voor vaderdag die stomme Merci reclame niet op tv komt....want dan hou ik het niet droog.
Alle reacties Link kopieren
hoi

mijn vader is oktober 2008 overleden, ik gaf hem elk jaar met vaderdag wel een kleinigheidje, nu zet ik een bos bloemen op het graf!

ik vind het ook erg moeilijk, zowiezo, alles is dit jaar de eerste keer zonder mijn vader!

ik kan me goed voorstellen dat het elk jaar weer terugkomt
Mijn vader is inmiddels bijna 3 jaar dood. we hadden destijds al geen contact meer, dus ik heb met vaderdag ook niet zoveel moeite.

Kan me wel voorstellen hoe je je moet voelen, daarom
Nee, ik heb dat niet met vaderdag. Wel met moederdag. Maar ook weer niet heel erg; alleen de eerste keer na haar dood.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vader stierf 10 jaar geleden; hij was toen 49.

En ja, ik vind vaderdag ook moeilijk, ook al deden we er vroeger niets aan. Dit jaar raakt het me extra omdat ik op het punt sta te bevallen van mijn tweede kindje. En dan besef ik me zo goed dat mijn vader nooit heeft kennis gemaakt met mijn man en eerste kind. Dat hij geen weet heeft van wat voor vrouw ik nu ben, hoe ik in het leven sta, wat ik doe... Toen hij stierf was ik een adolescent, nu een volwassene.

De band die ik nu -als twee volwassenen- met mijn moeder heb is zóveel anders dan toen ik nog 20 was. Ik vind het heel jammer dat die band met mijn vader zich niet verder heeft kunnen ontwikkelen.



Gelukkig heb ik nieuwe 'vaders' in mijn leven; een lieve nieuwe man van mijn moeder, mijn geweldige schoonvader (zal ik hem een keer gewoon vertellen hoe tof ik hem vind?) en de vader van mijn 2 kinderen. Ik ben gezegend.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vader is drie jaar geleden overleden, hij is daarvoor een jaar erg ziek geweest. Dit jaar heb ik er voor het eerst niet zoveel moeite meer mee om al die vaderdagreclames te zien en horen maar op sommige momenten mis ik hem wel erg hoor. Nu er bij ons een baby op komst is denk ik vaak hoe jammer het is dat hij die niet meer kan zien en andersom...



Ik vind niet dat jij zeurt en denk trouwens dat weinig mensen dat zullen vinden hoor. De meeste mensen, vooral je vriendinnen, kunnen zich toch wel voorstellen dat het moeilijk is om je vader plotseling te moeten verliezen. Het was jouw vader, daarvan heb je er maar één en die moet je nu missen... Logisch als je het er op bepaalde dagen of momenten nog lastig mee hebt. Zéker bij belangrijke gebeurtenissen zoals je afstuderen wil je toch gewoon je ouders erbij hebben en het is confronterend en verdrietig als dat niet kan.

Alle reacties Link kopieren
ik vind het inderdaad ook vreselijk dat mijn vader mijn kinderen ( die ik nog niet heb) nooit zal leren kennen, dat heb ik ook gezegd toen hij heel ziek was.

ik ben nu op een punt dat ik het eigenlijk heel leuk zou vinden om toch te proberen om zwanger te worden, maar aan de andere kant vind ik het ook heel moeilijk, het is nog zo kort geleden dat hij overleed
Alle reacties Link kopieren
Allemaal bedankt voor de snelle reacties.



Wat ik voornamelijk raar vind is dat ik tot nu toe nooit al te veel moeite had met vaderdag, ik denk dat het nu dus ook te maken heeft met het afstuderen en de gedachte dat hij daar ook niet bij kan zijn.



Eigenlijk een beetje wat broedkippetje dus ook heeft. Vaderdag is sowieso wel wat moeilijk, maar er kan soms iets zijn waardoor het nog zwaarder wordt.



En ik was ook altijd wel een beetje papa's kleine meisje. Hij peste me wel eens en we hadden ook wel eens ruzie, maar er ging geen nacht voorbij dat hij me niet weltrusten wenste, ik kan het nog zo horen...
Semper ubi sub ubi
Alle reacties Link kopieren
Tjonge Marielle, bij jou is het inderdaad nog heel kort geleden.

Heftig hoor, zo vers nog allemaal.

En alles wat er gebeurt is 'de eerste keer zonder papa'.

Wat dat betreft ben ik blij dat ik 10 jaar verder ben.



Voor jou, TO en de anderen:
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Dit jaar is het eerste jaar zonder vader op vaderdag voor mij Zoals zoveel dagen en dingen voor het eerst zijn dit jaar. Ook al deden wij al jaren niet meer aan vaderdag, alle reclame en aanbiedingen ed zijn erg confronterend. Ik heb er meer moeite mee dan ik had gedacht, omdat we toch al jaren er niet meer aan deden.

Ik ga niet naar mn moeder, die woont 250km bij mij vandaan en het lukt me niet die dag naar haar toe te gaan (met moederdag ook niet trouwens). Maar heb wel al een mooie kaart voor haar gekocht. Ik weet niet of ik iets speciaals ga doen die dag, nog maar ff over nadenken. In ieder geval aan hem denken, maar ja, dat doe ik toch al iedere dag (en nacht).
Alle reacties Link kopieren
ja, de ene keer gaat het beter met je als de andere keer, ik kan soms een liedje horen en dan vreselijk janken en het de volgende keer droog houden.
quote:Broedkippetje schreef op 15 juni 2009 @ 19:12:

Gelukkig heb ik nieuwe 'vaders' in mijn leven; een lieve nieuwe man van mijn moeder, mijn geweldige schoonvader (zal ik hem een keer gewoon vertellen hoe tof ik hem vind?) en de vader van mijn 2 kinderen. Ik ben gezegend.Ja doén! Hier uberhaupt geen vaders meer, dus wij benadrukken ook altijd bij de moeders hoe goed en lief ze zijn
Alle reacties Link kopieren
quote:Idreamofgenie schreef op 15 juni 2009 @ 19:19:

En ik was ook altijd wel een beetje papa's kleine meisje. Hij peste me wel eens en we hadden ook wel eens ruzie, maar er ging geen nacht voorbij dat hij me niet weltrusten wenste, ik kan het nog zo horen...



Mooi hè, dat je dat soort herinneringen voor altijd bij je hebt.

Niet om je verdriet weg te wuiven, maar dat is niet iedereen gegund. Ik kan echt met zoveel blijdschap huilen om dat soort herinneringen en dat gelukkig zijn dat ik dàt heb gehad met mijn papa.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Tja, feitelijk mag je je al meer dan gelukkig prijzen dat je een lieve vader hebt gehád, die een vader voor je was. Al zou dat normaal moeten zijn, dat is het niet. Maar toch sterkte (f)
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
Alle reacties Link kopieren
..
Alle reacties Link kopieren
quote:Sarah Scott schreef op 15 juni 2009 @ 19:28:

[...]



Ja doén! Hier uberhaupt geen vaders meer, dus wij benadrukken ook altijd bij de moeders hoe goed en lief ze zijn



Ik ga het proberen. Na een wijntje...

Aan de nieuwe man van mijn moeder heb ik het al laten merken door mijn zoon naar hem te vernoemen. Dat vond hij wel mooi.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Misschien niet de juiste plek in dit topic, maar ik herken het ook dat extra missen nu ik met mijn bruiloft bezig ben.

Ik ga vrijdag trouwen en vind het zo erg dat mijn ouders hier niet bij zullen zijn. Gelukkig kende mijn moeder mijn aanstaande wel, maar op dit moment steekt het gewoon extra.



Broedkippetje,

Idd goed om het aan mensen te laten weten hoeveel ze voor je betekenen nu het nog kan.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
Alle reacties Link kopieren
ikbenikhetisnietsanders:

Ik kan het me helemaal voorstellen dat je er dan nu meer mee bezig bent en dat het extra steekt. Zwaar hoor!

Ga je er op je bruiloft op de een of andere manier aandacht aan besteden?



Ik wens je een hele fijne, mooie, zonnige trouwdag toe.

En als er dan tranen komen door het gemis van je ouders, dan is dat zo. Niets om weg te drukken.



Voor jou ook:
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Broedkippetje schreef op 15 juni 2009 @ 21:53:

ikbenikhetisnietsanders:

Ik kan het me helemaal voorstellen dat je er dan nu meer mee bezig bent en dat het extra steekt. Zwaar hoor!

Ga je er op je bruiloft op de een of andere manier aandacht aan besteden?



Ik wens je een hele fijne, mooie, zonnige trouwdag toe.

En als er dan tranen komen door het gemis van je ouders, dan is dat zo. Niets om weg te drukken.



Voor jou ook:



Dank je wel voor je lieve woorden.

We gebruiken de taarttopper die mijn ouders ook hebben gebruikt en maken foto's op de begraafplaats van mijn moeder.



Heb jij nog andere plannen voor zondag? Iets om afleiding te krijgen?
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
Alle reacties Link kopieren
Heb alleen de OP gelezen dus geen idee wat er voor mij al gezegd is en welke kant dit topic al is opgegaan...



Wij hebben het hier dubbel.

Mijn vader is overleden toen ik 21 was en de vader van mijn kinderen 2,5 jaar geleden.

Is dus geen feestdag voor ons maar we maken er wel n feestje van.

Het voordeel is dat we geen ontbijt op bed hoeven te maken en we maar op 1 adres bezoek hoeven af te leggen. (begraafplaats)



Hoe hard ik ook roep dat t me niks doet zo'n dag, t is toch n vervelende dag.

Daarom heb ik ook nooit zin om bij mijn schoonvader langs te gaan wat ook weer sneu is voor hem maar ik kan het niet opbrengen.



De kinderen maken op school wel kadootjes, wel aangepast aan "het buitenleven" en die brnegen we dan naar het graf.

Ik leg n enkele roos bij mijn vader en dan gaan we eten bij de Mac en dat is onze vaderdag...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven