Vage dingen

10-03-2008 11:50 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie ook weleens van die vage dingen?



Ik heb af en toe iets raars. Als ik in bed lig en op het randje van slapen lig, krijg ik soms het gevoel dat ik heeeeeel groot word. Niet dik, maar echt groot.

Mijn handen, benen, kaken, voeten, armen voelen dan immens huge aan, alsof ik met mijn hand een olifant om kan slaan en alsof ik kaken heb van een gemiddelde T-Rex.

Op het gegeven moment word ik er zo gek van, dat ik even een rondje door het huis ga lopen en dan is het over.



Herkenbaar? Of misschien andere rare dingen?
Alle reacties Link kopieren
Of het gevoel dat er iets op je af komt. En je dan wakker schrikt.
Noah1983 schreef op 17 maart 2008 @ 10:48:

Vind je dat mystiek?



Dat valt reuze mee hoor.

Het is zelfs onderdeel van de wetenschap.

Kijk maar naar kwantumfysica.

Of geloof je ook niet in de energie van licht? Als jij een lichtknopje aanzet, heb je je wel eens afgevraagd wat er dan eigenlijk gebeurd?



Een energieveld is weinig anders dan dat.



Natuurlijk komt daar ook nog eens een neurologisch systeem bij kijken, want onze hersenen doen ook wat met deze informatie.



Geen mystieke, vage bedoelingen hier hoor ;-)




Hier kan ik altijd een beetje slecht tegen. Om er dan weer quantum theorie bij te halen. ...omdat quantum theorie een beetje vaag is, zijn andere vage dingen net als quantum theorie. Ik moet de eerste theoretisch fysicus (ken er een paar) nog tegenkomen die andersom hetzelfde doet. Energie velden, stralingen, trillingen en frequencies klinken misschien wel wetenschappelijk, maar worden vaak buiten een goede context gehaald.



Jij noemt licht als energie bron. Licht kun je inderdaad meten en in een eenheid uitdrukken. Hoe stel je je dat energieveld van je lichaam voor dan? Kun je het ook meten? En waar wordt die energie gegenereerd in ons lichaam? Niet om lullig te doen, ik vind het heel interessant om dit allemaal te lezen, maar mijn haren gaan overeind staan als wetenschappelijke termen wroden geclaimd voor niet wetenschappelijke dingen.



Ik vind wat Digitalis zegt veel aannemelijker. Dat het in je hersenen gebuert, of misschien dat je neuronen in je huid een ander signaal naar je hersenen geven omdat je bijna in slaap valt en is het een soort artefact.
Noah1983 schreef op 17 maart 2008 @ 10:48:

Vind je dat mystiek?





Kijk maar naar kwantumfysica.

Of geloof je ook niet in de energie van licht? Als jij een lichtknopje aanzet, heb je je wel eens afgevraagd wat er dan eigenlijk gebeurd?




Ik las dit nog eens en wil er toch nog wat meer over zeggen. Wat betreft licht en energie, daar valt weinig aan te geloven, want daar heb ik genoeg bewijs voor. Ik kan het waarnemen en meten en uitdrukken in een eenheid.



Als ik een lichtknopje aanzet wordt er elektriche energie omgezet in electromagnetische straling (licht) en warmte. Daar is inderdaad niks zweverigs aan.



Dat mijn lichaam energie bevat is ook de waarheid als een koe. Massa en energie zijn immers 'verbonden', of beter nog, hetzelfde door de wet van behoud van energie. Ik straal zelf warmte uit. Dat is wanneer massa (suikers of voedsel) in mijn lichaam worden omgezet in energie. Massa = energie (eerste wet thermodynamica)



de twee wet van thermodynamica leert me dat de totale entropie van een gesloten systeem (mijn lichaam) over tijd toeneemt. Nu is entropie een beetje lastig uit te leggen, maar het heeft te maken met een optimale verdeling van massa en energie in een systeem. Denk eens aan een kopje thee. Als je daar een suikerklontje in oplost, dan is de kans dat na 5 minuten er weer spontaan een heel suikerklontje op de bodem van je kopje ligt nnihil, want dat heet minder entropie dan een opgelost suikerklontje.



Daarom zou dus volgend mij ook nooit 'zomaar, spontaan' een deel van mijn energie zich op een andere plek gaan bevinden. Dat gaat in tegen de wetten van thermodynamica.



Tot zover 'klasieke' natuurkunde.



Wat betreft quantum mechanica denk ik dat jij op het onzekerheids principe doelt wanneer je zegt dat je uit een energie veld kunt stappen. Het onzekerheids principe houd in dat je van een deeltje of de energie (of massa) heel nauwkeurig kunt weten, of zijn locatie, maar nooit alletwee tegelijk heel precies. De consequentie daarvan is dat van bijvoorbeeld een electron je wel precies de massa kan weten, maar dat je dan in een atoom niet precies zijn locatie kun bepalen. Atomen worden dus meestal voorgesteld als een kern met daarom een 'electronenwolk'. Echter, van die electronen, kun je wel een waarschijnlijksheidsdistributie voorspellen en het is erg onwaarschijnlijk dat ze ineens allemaal op het randje van die distributie zitten. EN daar komt bij, dat de onzekrheid van de positie van electronen nog wel even wat anders is dan de totale 'energie' van een menselijk lichaam.



Natuurkundig heb ik dus geen enekele aanleiding om aan te nemen dat ik een energie veld heb dat zich ineens ergens anders bevindt. Dan acht ik de kans dat mijn zenuwcellen of mijn hersenen me aan het foppen zijn, dus een biologische oorzaak, vele malen groter. Waarom ook niet, ons lichaam fopt ons wel vaker.



by the way, als er hier natuurkundigen zijn die het beter kunnen uitleggen, willen die dan ajb mij verbeteren, dit is een beetje uit het blote hoofd gedaan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven