Psyche
alle pijlers
Van jezelf houden....maar hoe dan?
zondag 26 april 2009 om 10:50
Weet nu al dat dit een nogal onsamenhangend verhaal gaat worden. Voor wie dat teveel is voor op een rustige zondagochtend; vooral niet verder lezen.
Concreet komt het op de topictitel neer: hoe leer je van jezelf te houden? Iets wat ik al zolang probeer, maar het lukt me zo moeilijk. Terwijl ik om me heen mensen met steeds meer zelfvertrouwen zie naarmate ze ouder worden, lijkt het bij mij eerder het tegenovergestelde. Hoe ouder ik word, hoe meer ik me realiseer dat ik er een potje van maak en keer op keer kansen verspeel c.q. laat liggen. En dat ik mezelf gewoon eigenlijk helemaal niet leuk vind en niet weet wie ik nou eigenlijk ben. Ik word er zo verdrietig en moedeloos van. Voel me ook erg eenzaam en alleen en in feite ben je natuurlijk ook alleen, maar het voelt zo pijnlijk. Een beetje het gevoel alsof ik op niemand terug kan vallen en daarbij de angst dat ik het alleen ook niet 'kan'. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik met mijn leven en mezelf aanmoet. Want hoe leer je van jezelf te houden als je jezelf niet leuk vindt? Moet ik dan anders gaan doen zodat ik mezelf in ieder geval al iets leuker vind? En dat anderen me ook leuker vinden? Het schijnt allemaal te beginnen bij zelfrespect, maar waar haal je dat vandaan als je jezelf niet mag. Ik voel me zo verdrietig en onvolwassen. En natuurlijk moet ik mezelf nu een ontzettende schop onder mijn kont geven en gewoon mijn leven gaan leven, maar ik weet niet zo goed hoe dat moet; gewoon je leven leven. Iedereen lijkt altijd zo gelukkig te zijn; goede baan, veel vrienden, goede relatie. Ik weet nog steeds niet wat ik wil waardoor ik maar geen keuzes kan maken en dus ook niet 'vooruit' kom. Kortom: ik voel me een beetje wanhopig geloof ik.
Concreet komt het op de topictitel neer: hoe leer je van jezelf te houden? Iets wat ik al zolang probeer, maar het lukt me zo moeilijk. Terwijl ik om me heen mensen met steeds meer zelfvertrouwen zie naarmate ze ouder worden, lijkt het bij mij eerder het tegenovergestelde. Hoe ouder ik word, hoe meer ik me realiseer dat ik er een potje van maak en keer op keer kansen verspeel c.q. laat liggen. En dat ik mezelf gewoon eigenlijk helemaal niet leuk vind en niet weet wie ik nou eigenlijk ben. Ik word er zo verdrietig en moedeloos van. Voel me ook erg eenzaam en alleen en in feite ben je natuurlijk ook alleen, maar het voelt zo pijnlijk. Een beetje het gevoel alsof ik op niemand terug kan vallen en daarbij de angst dat ik het alleen ook niet 'kan'. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik met mijn leven en mezelf aanmoet. Want hoe leer je van jezelf te houden als je jezelf niet leuk vindt? Moet ik dan anders gaan doen zodat ik mezelf in ieder geval al iets leuker vind? En dat anderen me ook leuker vinden? Het schijnt allemaal te beginnen bij zelfrespect, maar waar haal je dat vandaan als je jezelf niet mag. Ik voel me zo verdrietig en onvolwassen. En natuurlijk moet ik mezelf nu een ontzettende schop onder mijn kont geven en gewoon mijn leven gaan leven, maar ik weet niet zo goed hoe dat moet; gewoon je leven leven. Iedereen lijkt altijd zo gelukkig te zijn; goede baan, veel vrienden, goede relatie. Ik weet nog steeds niet wat ik wil waardoor ik maar geen keuzes kan maken en dus ook niet 'vooruit' kom. Kortom: ik voel me een beetje wanhopig geloof ik.
zondag 26 april 2009 om 11:01
Hi Zelda,
Allereerst een knuffel voor jou.
Er zijn een aantal dingen die me opvallen.
"iedereen lijkt gelukkig te zijn" Maar iedereen voelt zich wel eens hetzelfde als jij.
"moet ik mijzelf dan veranderen zodat ik mijzelf leuker vind?"
Dat is de verkeerde weg Je bent al leuk. Ik denk dat je te hard tegen jezelf bent. Waarom mag je jezelf niet? Heb je dingen fout gedaan die je jezelf nog niet hebt vergeven? Schrijf eens op waarom je zo'n waardeloos mens denkt te zijn.
Kun je jezelf je "fouten" niet vergeven? Hebben die "fouten" je niet gebracht waar je nu bent?
Jezelf een schop onder de kont verkopen helpt niet. Als je er zelf niet uitkomt zoek dan een coach of psycholoog. Ontkennen maakt je alleen nog maar verdrietiger. Neem jezelf serieus!
Neem tijd om te ontdekken wie je bent en in te zien hoe mooi je bent! Het is er echt, je hebt alleen nog niet leren kijken!
Succes!
Emily
Allereerst een knuffel voor jou.
Er zijn een aantal dingen die me opvallen.
"iedereen lijkt gelukkig te zijn" Maar iedereen voelt zich wel eens hetzelfde als jij.
"moet ik mijzelf dan veranderen zodat ik mijzelf leuker vind?"
Dat is de verkeerde weg Je bent al leuk. Ik denk dat je te hard tegen jezelf bent. Waarom mag je jezelf niet? Heb je dingen fout gedaan die je jezelf nog niet hebt vergeven? Schrijf eens op waarom je zo'n waardeloos mens denkt te zijn.
Kun je jezelf je "fouten" niet vergeven? Hebben die "fouten" je niet gebracht waar je nu bent?
Jezelf een schop onder de kont verkopen helpt niet. Als je er zelf niet uitkomt zoek dan een coach of psycholoog. Ontkennen maakt je alleen nog maar verdrietiger. Neem jezelf serieus!
Neem tijd om te ontdekken wie je bent en in te zien hoe mooi je bent! Het is er echt, je hebt alleen nog niet leren kijken!
Succes!
Emily
\"Float down a river forever and ever, Emily, Emily There is no other day Let\'s try it another way\" see.emily.play1@gmail.com
zondag 26 april 2009 om 11:06
oh: en maak je er nou echt zo'n potje van dan?
En zo ja: (dus stel: je maakt er echt een ontzettend potje van) Is dat zo erg? Wat is je levensfilosofie? Wil je doodgaan en voordien alles perfect gedaan hebben? Of mag je geleerd hebben en verkeerde keuzes hebben gemaakt (hoe kun je nu altijd de goede weg kiezen?).
Jij bent de enige die perfectie verwacht, je omgeving houd van je zoals je bent. En echt , geen mens is perfect.
Wees wat aardiger voor jezelf, vergeef jezelf de dingen die anders hadden gekund, zie in wat voor voordeel het heeft opgeleverd dat het is gegaan zoals het ging.
En neem er tijd voor, dit klaar je niet in een paar maanden. Gun jezelf tijd, liefde en energie. Van jezelf!
E.
En zo ja: (dus stel: je maakt er echt een ontzettend potje van) Is dat zo erg? Wat is je levensfilosofie? Wil je doodgaan en voordien alles perfect gedaan hebben? Of mag je geleerd hebben en verkeerde keuzes hebben gemaakt (hoe kun je nu altijd de goede weg kiezen?).
Jij bent de enige die perfectie verwacht, je omgeving houd van je zoals je bent. En echt , geen mens is perfect.
Wees wat aardiger voor jezelf, vergeef jezelf de dingen die anders hadden gekund, zie in wat voor voordeel het heeft opgeleverd dat het is gegaan zoals het ging.
En neem er tijd voor, dit klaar je niet in een paar maanden. Gun jezelf tijd, liefde en energie. Van jezelf!
E.
\"Float down a river forever and ever, Emily, Emily There is no other day Let\'s try it another way\" see.emily.play1@gmail.com
zondag 26 april 2009 om 11:09
quote:zelda79 schreef op 26 april 2009 @ 10:50:
Weet nu al dat dit een nogal onsamenhangend verhaal gaat worden. Voor wie dat teveel is voor op een rustige zondagochtend; vooral niet verder lezen.
Concreet komt het op de topictitel neer: hoe leer je van jezelf te houden? Iets wat ik al zolang probeer, maar het lukt me zo moeilijk. Terwijl ik om me heen mensen met steeds meer zelfvertrouwen zie naarmate ze ouder worden, lijkt het bij mij eerder het tegenovergestelde. Hoe ouder ik word, hoe meer ik me realiseer dat ik er een potje van maak en keer op keer kansen verspeel c.q. laat liggen. En dat ik mezelf gewoon eigenlijk helemaal niet leuk vind en niet weet wie ik nou eigenlijk ben. Ik word er zo verdrietig en moedeloos van. Voel me ook erg eenzaam en alleen en in feite ben je natuurlijk ook alleen, maar het voelt zo pijnlijk. Een beetje het gevoel alsof ik op niemand terug kan vallen en daarbij de angst dat ik het alleen ook niet 'kan'. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik met mijn leven en mezelf aanmoet. Want hoe leer je van jezelf te houden als je jezelf niet leuk vindt? Moet ik dan anders gaan doen zodat ik mezelf in ieder geval al iets leuker vind? En dat anderen me ook leuker vinden? Het schijnt allemaal te beginnen bij zelfrespect, maar waar haal je dat vandaan als je jezelf niet mag. Ik voel me zo verdrietig en onvolwassen. En natuurlijk moet ik mezelf nu een ontzettende schop onder mijn kont geven en gewoon mijn leven gaan leven, maar ik weet niet zo goed hoe dat moet; gewoon je leven leven. Iedereen lijkt altijd zo gelukkig te zijn; goede baan, veel vrienden, goede relatie. Ik weet nog steeds niet wat ik wil waardoor ik maar geen keuzes kan maken en dus ook niet 'vooruit' kom. Kortom: ik voel me een beetje wanhopig geloof ik.Zelda, net zoals alles in het leven moet je houden van jezelf ook leren. Jouw stukje komt in ieder geval mij wel bekend voor. Een ieder verspeelt kansen of maakt er wel eens een potje van. In plaats van steeds te kijken shit heb ik weer een kans verspeelt en heb ik er weer een potje van gemaakt is dit juist om te draaien en te kijken waarom heb ik die kans verspeelt. Ik zelf merk wel dat hoe ouder ik word ik inderdaad meer zelfvertrouwen krijg. Het heeft namelijk denk ik ook te maken met dat ik weet wat ik wil. Heb je daar al stil bij gestaan? Denk ook eens waarom moet ik terugvallen op een ander. Je kunt namelijk altijd terugvallen op een ander maar een ander heb je niet echt nodig. Zie het als een toevoeging zodra jij het als moeten gaat zien ga je jezelf in de weg zitten. Zelfrespect heb je echt wel Zelda maar omdat je nu zo denkt denk je dat alles fout is.
In je hele verhaal stond er een fout in. Je zegt "en dat anderen mij ook leuk vinden" Die zin is helemaal niet belangrijk het is namelijk belangrijk dat jij jezelf leuk gaat vinden en dat is niet over een uur dat moet groeien. Wie zegt dat anderen jou niet leuk vinden? Is dat wat jezelf denkt? Bedenk dan ook eens wat is dan het ergste wat mij kan overkomen als die ander mij niet leuk vind? Je vindt vanzelf de antwoorden op die vragen. En dan zul je merken dat anderen helemaal niets zeggen. Zij voegen iets toe. Jij hoeft niet te worden wat een ander vind. Jij moet worden wie je wilt zijn.
Ik hou mezelf altijd aan dit zinnetje vast. Je kunt alles zijn wie je maar wilt zijn als je het zelf maar wilt zien!!!!
Weet nu al dat dit een nogal onsamenhangend verhaal gaat worden. Voor wie dat teveel is voor op een rustige zondagochtend; vooral niet verder lezen.
Concreet komt het op de topictitel neer: hoe leer je van jezelf te houden? Iets wat ik al zolang probeer, maar het lukt me zo moeilijk. Terwijl ik om me heen mensen met steeds meer zelfvertrouwen zie naarmate ze ouder worden, lijkt het bij mij eerder het tegenovergestelde. Hoe ouder ik word, hoe meer ik me realiseer dat ik er een potje van maak en keer op keer kansen verspeel c.q. laat liggen. En dat ik mezelf gewoon eigenlijk helemaal niet leuk vind en niet weet wie ik nou eigenlijk ben. Ik word er zo verdrietig en moedeloos van. Voel me ook erg eenzaam en alleen en in feite ben je natuurlijk ook alleen, maar het voelt zo pijnlijk. Een beetje het gevoel alsof ik op niemand terug kan vallen en daarbij de angst dat ik het alleen ook niet 'kan'. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik met mijn leven en mezelf aanmoet. Want hoe leer je van jezelf te houden als je jezelf niet leuk vindt? Moet ik dan anders gaan doen zodat ik mezelf in ieder geval al iets leuker vind? En dat anderen me ook leuker vinden? Het schijnt allemaal te beginnen bij zelfrespect, maar waar haal je dat vandaan als je jezelf niet mag. Ik voel me zo verdrietig en onvolwassen. En natuurlijk moet ik mezelf nu een ontzettende schop onder mijn kont geven en gewoon mijn leven gaan leven, maar ik weet niet zo goed hoe dat moet; gewoon je leven leven. Iedereen lijkt altijd zo gelukkig te zijn; goede baan, veel vrienden, goede relatie. Ik weet nog steeds niet wat ik wil waardoor ik maar geen keuzes kan maken en dus ook niet 'vooruit' kom. Kortom: ik voel me een beetje wanhopig geloof ik.Zelda, net zoals alles in het leven moet je houden van jezelf ook leren. Jouw stukje komt in ieder geval mij wel bekend voor. Een ieder verspeelt kansen of maakt er wel eens een potje van. In plaats van steeds te kijken shit heb ik weer een kans verspeelt en heb ik er weer een potje van gemaakt is dit juist om te draaien en te kijken waarom heb ik die kans verspeelt. Ik zelf merk wel dat hoe ouder ik word ik inderdaad meer zelfvertrouwen krijg. Het heeft namelijk denk ik ook te maken met dat ik weet wat ik wil. Heb je daar al stil bij gestaan? Denk ook eens waarom moet ik terugvallen op een ander. Je kunt namelijk altijd terugvallen op een ander maar een ander heb je niet echt nodig. Zie het als een toevoeging zodra jij het als moeten gaat zien ga je jezelf in de weg zitten. Zelfrespect heb je echt wel Zelda maar omdat je nu zo denkt denk je dat alles fout is.
In je hele verhaal stond er een fout in. Je zegt "en dat anderen mij ook leuk vinden" Die zin is helemaal niet belangrijk het is namelijk belangrijk dat jij jezelf leuk gaat vinden en dat is niet over een uur dat moet groeien. Wie zegt dat anderen jou niet leuk vinden? Is dat wat jezelf denkt? Bedenk dan ook eens wat is dan het ergste wat mij kan overkomen als die ander mij niet leuk vind? Je vindt vanzelf de antwoorden op die vragen. En dan zul je merken dat anderen helemaal niets zeggen. Zij voegen iets toe. Jij hoeft niet te worden wat een ander vind. Jij moet worden wie je wilt zijn.
Ik hou mezelf altijd aan dit zinnetje vast. Je kunt alles zijn wie je maar wilt zijn als je het zelf maar wilt zien!!!!
zondag 26 april 2009 om 11:12
quote:orchidea schreef op 26 april 2009 @ 11:09:
[...]
Zelda, net zoals alles in het leven moet je houden van jezelf ook leren. Jouw stukje komt in ieder geval mij wel bekend voor. Een ieder verspeelt kansen of maakt er wel eens een potje van. In plaats van steeds te kijken shit heb ik weer een kans verspeelt en heb ik er weer een potje van gemaakt is dit juist om te draaien en te kijken waarom heb ik die kans verspeelt. Ik zelf merk wel dat hoe ouder ik word ik inderdaad meer zelfvertrouwen krijg. Het heeft namelijk denk ik ook te maken met dat ik weet wat ik wil. Heb je daar al stil bij gestaan? Denk ook eens waarom moet ik terugvallen op een ander. Je kunt namelijk altijd terugvallen op een ander maar een ander heb je niet echt nodig. Zie het als een toevoeging zodra jij het als moeten gaat zien ga je jezelf in de weg zitten. Zelfrespect heb je echt wel Zelda maar omdat je nu zo denkt denk je dat alles fout is.
In je hele verhaal stond er een fout in. Je zegt "en dat anderen mij ook leuk vinden" Die zin is helemaal niet belangrijk het is namelijk belangrijk dat jij jezelf leuk gaat vinden en dat is niet over een uur dat moet groeien. Wie zegt dat anderen jou niet leuk vinden? Is dat wat jezelf denkt? Bedenk dan ook eens wat is dan het ergste wat mij kan overkomen als die ander mij niet leuk vind? Je vindt vanzelf de antwoorden op die vragen. En dan zul je merken dat anderen helemaal niets zeggen. Zij voegen iets toe. Jij hoeft niet te worden wat een ander vind. Jij moet worden wie je wilt zijn.En anderen vinden jou echt wel leuk om wie jij bent anders zouden ze je ook niet bellen, mailen, afspreken etc.
Ik hou mezelf altijd aan dit zinnetje vast. Je kunt alles zijn wie je maar wilt zijn als je het zelf maar wilt zien!!!!
[...]
Zelda, net zoals alles in het leven moet je houden van jezelf ook leren. Jouw stukje komt in ieder geval mij wel bekend voor. Een ieder verspeelt kansen of maakt er wel eens een potje van. In plaats van steeds te kijken shit heb ik weer een kans verspeelt en heb ik er weer een potje van gemaakt is dit juist om te draaien en te kijken waarom heb ik die kans verspeelt. Ik zelf merk wel dat hoe ouder ik word ik inderdaad meer zelfvertrouwen krijg. Het heeft namelijk denk ik ook te maken met dat ik weet wat ik wil. Heb je daar al stil bij gestaan? Denk ook eens waarom moet ik terugvallen op een ander. Je kunt namelijk altijd terugvallen op een ander maar een ander heb je niet echt nodig. Zie het als een toevoeging zodra jij het als moeten gaat zien ga je jezelf in de weg zitten. Zelfrespect heb je echt wel Zelda maar omdat je nu zo denkt denk je dat alles fout is.
In je hele verhaal stond er een fout in. Je zegt "en dat anderen mij ook leuk vinden" Die zin is helemaal niet belangrijk het is namelijk belangrijk dat jij jezelf leuk gaat vinden en dat is niet over een uur dat moet groeien. Wie zegt dat anderen jou niet leuk vinden? Is dat wat jezelf denkt? Bedenk dan ook eens wat is dan het ergste wat mij kan overkomen als die ander mij niet leuk vind? Je vindt vanzelf de antwoorden op die vragen. En dan zul je merken dat anderen helemaal niets zeggen. Zij voegen iets toe. Jij hoeft niet te worden wat een ander vind. Jij moet worden wie je wilt zijn.En anderen vinden jou echt wel leuk om wie jij bent anders zouden ze je ook niet bellen, mailen, afspreken etc.
Ik hou mezelf altijd aan dit zinnetje vast. Je kunt alles zijn wie je maar wilt zijn als je het zelf maar wilt zien!!!!
zondag 26 april 2009 om 12:54
quote:seeemilyplay schreef op 26 april 2009 @ 11:01:
Hi Zelda,
Allereerst een knuffel voor jou.
Er zijn een aantal dingen die me opvallen.
"iedereen lijkt gelukkig te zijn" Maar iedereen voelt zich wel eens hetzelfde als jij.
"moet ik mijzelf dan veranderen zodat ik mijzelf leuker vind?"
Dat is de verkeerde weg Je bent al leuk. Ik denk dat je te hard tegen jezelf bent. Waarom mag je jezelf niet? Heb je dingen fout gedaan die je jezelf nog niet hebt vergeven? Schrijf eens op waarom je zo'n waardeloos mens denkt te zijn.
Kun je jezelf je "fouten" niet vergeven? Hebben die "fouten" je niet gebracht waar je nu bent?
Jezelf een schop onder de kont verkopen helpt niet. Als je er zelf niet uitkomt zoek dan een coach of psycholoog. Ontkennen maakt je alleen nog maar verdrietiger. Neem jezelf serieus!
Neem tijd om te ontdekken wie je bent en in te zien hoe mooi je bent! Het is er echt, je hebt alleen nog niet leren kijken!
Succes!
Emily
Hi Emily,
Dank voor je reactie.
Ik vind dat zo moeilijk te geloven; je bent al leuk. Misschien zijn er wel mensen die dat zo op het eerste gezicht vinden, maar als ze me echt zouden kennen dan zouden ze me echt niet leuk vinden. Ik weet van mezelf namelijk donders goed dat ik nogal jaloers kan zijn (ook op mensen die dat helemaal niet verdienen), ik roddel, ik heb in het verleden slecht gepraat over mijn familie (en ik weet nog steeds niet of dat 'terecht' is), ik heb tegen familie gelogen omdat ik de waarheid niet durfde te vertellen, ik kan behoorlijk egoistisch zijn, enzovoort. Verder: als ik denk aan een leuk iemand is die iemand positief, enthousiast, erg gevat, humoristisch, zelfverzekerd, assertief. Zaken die sommige mensen mij misschien wel zouden toedichten, omdat ik zo nu en dan wel zo over kan komen, maar ik ben dat allemaal niet.
En met die schop onder mijn kont bedoel ik ook dat ik verantwoordelijkheid wil nemen voor mijn eigen gedrag en niet in een slachtofferrol wil vallen. Ik heb me zoals gezegd nogal negatief uitgelaten over mijn familie en dat probeer ik vanaf nu dus gewoon niet meer te doen.
Dus ik denk dat je wel gelijk hebt met het mezelf niet kunnen vergeven. Sommige dingen die ik heb gedaan, zitten me behoorlijk dwars en in de weg.
Hmmm...volgens mij schrijf ik het allemaal wat warrig op; hopelijk kan je daar even doorheen prikken.
Hi Zelda,
Allereerst een knuffel voor jou.
Er zijn een aantal dingen die me opvallen.
"iedereen lijkt gelukkig te zijn" Maar iedereen voelt zich wel eens hetzelfde als jij.
"moet ik mijzelf dan veranderen zodat ik mijzelf leuker vind?"
Dat is de verkeerde weg Je bent al leuk. Ik denk dat je te hard tegen jezelf bent. Waarom mag je jezelf niet? Heb je dingen fout gedaan die je jezelf nog niet hebt vergeven? Schrijf eens op waarom je zo'n waardeloos mens denkt te zijn.
Kun je jezelf je "fouten" niet vergeven? Hebben die "fouten" je niet gebracht waar je nu bent?
Jezelf een schop onder de kont verkopen helpt niet. Als je er zelf niet uitkomt zoek dan een coach of psycholoog. Ontkennen maakt je alleen nog maar verdrietiger. Neem jezelf serieus!
Neem tijd om te ontdekken wie je bent en in te zien hoe mooi je bent! Het is er echt, je hebt alleen nog niet leren kijken!
Succes!
Emily
Hi Emily,
Dank voor je reactie.
Ik vind dat zo moeilijk te geloven; je bent al leuk. Misschien zijn er wel mensen die dat zo op het eerste gezicht vinden, maar als ze me echt zouden kennen dan zouden ze me echt niet leuk vinden. Ik weet van mezelf namelijk donders goed dat ik nogal jaloers kan zijn (ook op mensen die dat helemaal niet verdienen), ik roddel, ik heb in het verleden slecht gepraat over mijn familie (en ik weet nog steeds niet of dat 'terecht' is), ik heb tegen familie gelogen omdat ik de waarheid niet durfde te vertellen, ik kan behoorlijk egoistisch zijn, enzovoort. Verder: als ik denk aan een leuk iemand is die iemand positief, enthousiast, erg gevat, humoristisch, zelfverzekerd, assertief. Zaken die sommige mensen mij misschien wel zouden toedichten, omdat ik zo nu en dan wel zo over kan komen, maar ik ben dat allemaal niet.
En met die schop onder mijn kont bedoel ik ook dat ik verantwoordelijkheid wil nemen voor mijn eigen gedrag en niet in een slachtofferrol wil vallen. Ik heb me zoals gezegd nogal negatief uitgelaten over mijn familie en dat probeer ik vanaf nu dus gewoon niet meer te doen.
Dus ik denk dat je wel gelijk hebt met het mezelf niet kunnen vergeven. Sommige dingen die ik heb gedaan, zitten me behoorlijk dwars en in de weg.
Hmmm...volgens mij schrijf ik het allemaal wat warrig op; hopelijk kan je daar even doorheen prikken.
zondag 26 april 2009 om 13:00
quote:seeemilyplay schreef op 26 april 2009 @ 11:06:
oh: en maak je er nou echt zo'n potje van dan?
En zo ja: (dus stel: je maakt er echt een ontzettend potje van) Is dat zo erg? Wat is je levensfilosofie? Wil je doodgaan en voordien alles perfect gedaan hebben? Of mag je geleerd hebben en verkeerde keuzes hebben gemaakt (hoe kun je nu altijd de goede weg kiezen?).
Jij bent de enige die perfectie verwacht, je omgeving houd van je zoals je bent. En echt , geen mens is perfect.
Wees wat aardiger voor jezelf, vergeef jezelf de dingen die anders hadden gekund, zie in wat voor voordeel het heeft opgeleverd dat het is gegaan zoals het ging.
En neem er tijd voor, dit klaar je niet in een paar maanden. Gun jezelf tijd, liefde en energie. Van jezelf!
E.
Bedankt ook voor deze reactie.
Ja, wat is ergens een potje van maken.... Laten we zeggen dat ik bepaalde dingen heb gedaan waardoor ik mezelf niet meer helemaal recht in de ogen kan kijken; ook al snap ik wel waarom ik bepaalde dingen heb gedaan. Maar je gedrag begrijpen, rechtvaardigt het nog niet en daar wringt wat mij betreft de schoen.
Het gaat volgens mij dus eigenlijk om twee dingen waarin ik vastloop: dingen die ik heb gedaan en dat mezelf niet kunnen vergeven en mezelf als persoon met het leven dat ik erbij heb niet leuk vinden.
Overigens, ik loop er echt niet altijd bij als een donderwolk; kan me wel voorstellen dat het zo overkomt namelijk. Ik kan dit op mijn werk en in bepaalde contacten wel redelijk goed opzij schuiven en ''mooi weer spelen''.
oh: en maak je er nou echt zo'n potje van dan?
En zo ja: (dus stel: je maakt er echt een ontzettend potje van) Is dat zo erg? Wat is je levensfilosofie? Wil je doodgaan en voordien alles perfect gedaan hebben? Of mag je geleerd hebben en verkeerde keuzes hebben gemaakt (hoe kun je nu altijd de goede weg kiezen?).
Jij bent de enige die perfectie verwacht, je omgeving houd van je zoals je bent. En echt , geen mens is perfect.
Wees wat aardiger voor jezelf, vergeef jezelf de dingen die anders hadden gekund, zie in wat voor voordeel het heeft opgeleverd dat het is gegaan zoals het ging.
En neem er tijd voor, dit klaar je niet in een paar maanden. Gun jezelf tijd, liefde en energie. Van jezelf!
E.
Bedankt ook voor deze reactie.
Ja, wat is ergens een potje van maken.... Laten we zeggen dat ik bepaalde dingen heb gedaan waardoor ik mezelf niet meer helemaal recht in de ogen kan kijken; ook al snap ik wel waarom ik bepaalde dingen heb gedaan. Maar je gedrag begrijpen, rechtvaardigt het nog niet en daar wringt wat mij betreft de schoen.
Het gaat volgens mij dus eigenlijk om twee dingen waarin ik vastloop: dingen die ik heb gedaan en dat mezelf niet kunnen vergeven en mezelf als persoon met het leven dat ik erbij heb niet leuk vinden.
Overigens, ik loop er echt niet altijd bij als een donderwolk; kan me wel voorstellen dat het zo overkomt namelijk. Ik kan dit op mijn werk en in bepaalde contacten wel redelijk goed opzij schuiven en ''mooi weer spelen''.
zondag 26 april 2009 om 13:06
quote:orchidea schreef op 26 april 2009 @ 11:12:
[...]
Goede vragen... Ga binnenkort eens voor mezelf uitschrijven wat ik beschouw als gemiste kansen en waarom ik ze gemist heb en waarom ik dat ook als zodanig ervaar.
Merk ook dat ik heel afhankelijk ben van anderen. Het idee dat ik geen mensen meer om me heen zou hebben waar ik op terug zou kunnen vallen of die me 'oke' vinden, benauwt me nogal.
En hoe ben jij erachter gekomen wat je wilt?
En dat zinnetje maakt me juist een beetje moedeloos; je kunt zijn wie je wilt zijn. Ik zou namelijk juist zo graag altijd en bij iedereen heel gevat willen zijn, superzelfverzekerd, enzovoort. Alleen, ik ben dat nou juist niet; vooral dat laatste niet.
[...]
Goede vragen... Ga binnenkort eens voor mezelf uitschrijven wat ik beschouw als gemiste kansen en waarom ik ze gemist heb en waarom ik dat ook als zodanig ervaar.
Merk ook dat ik heel afhankelijk ben van anderen. Het idee dat ik geen mensen meer om me heen zou hebben waar ik op terug zou kunnen vallen of die me 'oke' vinden, benauwt me nogal.
En hoe ben jij erachter gekomen wat je wilt?
En dat zinnetje maakt me juist een beetje moedeloos; je kunt zijn wie je wilt zijn. Ik zou namelijk juist zo graag altijd en bij iedereen heel gevat willen zijn, superzelfverzekerd, enzovoort. Alleen, ik ben dat nou juist niet; vooral dat laatste niet.
zondag 26 april 2009 om 13:28
quote:zelda79 schreef op 26 april 2009 @ 13:06:
[...]
Goede vragen... Ga binnenkort eens voor mezelf uitschrijven wat ik beschouw als gemiste kansen en waarom ik ze gemist heb en waarom ik dat ook als zodanig ervaar.
Merk ook dat ik heel afhankelijk ben van anderen. Het idee dat ik geen mensen meer om me heen zou hebben waar ik op terug zou kunnen vallen of die me 'oke' vinden, benauwt me nogal. Stel je de vraag eens waarom je zo afhankelijk bent van anderen. Is het omdat je denkt dat je het niet alleen kan? Een mens staat echt nooit alleen Zelda. Een ander accepteert jou om wie je bent niet omdat ze graag willen dat je doet wat zij graag willen. En ik denk dat jij met het laatste teveel bezig bent. Ik denk dat jij je teveel aanpast en aantrekt van een ander en daardoor jezelf niet kan zijn. Ook jij mag een mening hebben en die mag afwijken van de ander. Ze kunnen het niet met je eens zijn maar dat betekent nog niet dat ze je niet zouden mogen omdat jij er anders over denkt. Snap je? En heel sec genomen een ieder heeft wel eens kwaad gesproken, geroddeld etc over een ander.
En hoe ben jij erachter gekomen wat je wilt? Hoe raar het ook klinkt door veel te vallen en weer op te staan! Niet te kijken naar wat ik niet heb maar te kijken wat ik wel heb. En geloof mij maar dat is ook met huilpartijen en ik denk dat niemand van mij houdt etc vooraf gegaan. Dus wat dat betreft kan ik jouw gevoel wel volgen. Je kunt niet in ene heel populair zijn of worden. Waarom wil je dat dan? Wees gewoon degene die je bent, blijf eens dicht bij jezelf! Juist dan zul je merken dat de mensen je waarderen om wie je bent en jij gaat jezelf ook meer waarderen om wie je bent. Je bent goed zoals je bent!
En dat zinnetje maakt me juist een beetje moedeloos; je kunt zijn wie je wilt zijn. Ik zou namelijk juist zo graag altijd en bij iedereen heel gevat willen zijn, superzelfverzekerd, enzovoort. Alleen, ik ben dat nou juist niet; vooral dat laatste niet.Zelda leg jezelf nou niet zo'n hoge lat op maak er dan van ik wil wat zelfverzekerder overkomen en stel je daarbij dan de vraag hoe zorg ik er zelf voor dat ik goed over mezelf denk. Want juist goed over jezelf denken geeft je meer zelfverzekerdheid. Ik denk dat juist als je heel gevat gaat zitten doen jij jezelf voorbij gaat lopen. Wees eens gewoon jezelf meid een ander waardeerd je daar veel meer om dan dat je een rol gaat spelen!
[...]
Goede vragen... Ga binnenkort eens voor mezelf uitschrijven wat ik beschouw als gemiste kansen en waarom ik ze gemist heb en waarom ik dat ook als zodanig ervaar.
Merk ook dat ik heel afhankelijk ben van anderen. Het idee dat ik geen mensen meer om me heen zou hebben waar ik op terug zou kunnen vallen of die me 'oke' vinden, benauwt me nogal. Stel je de vraag eens waarom je zo afhankelijk bent van anderen. Is het omdat je denkt dat je het niet alleen kan? Een mens staat echt nooit alleen Zelda. Een ander accepteert jou om wie je bent niet omdat ze graag willen dat je doet wat zij graag willen. En ik denk dat jij met het laatste teveel bezig bent. Ik denk dat jij je teveel aanpast en aantrekt van een ander en daardoor jezelf niet kan zijn. Ook jij mag een mening hebben en die mag afwijken van de ander. Ze kunnen het niet met je eens zijn maar dat betekent nog niet dat ze je niet zouden mogen omdat jij er anders over denkt. Snap je? En heel sec genomen een ieder heeft wel eens kwaad gesproken, geroddeld etc over een ander.
En hoe ben jij erachter gekomen wat je wilt? Hoe raar het ook klinkt door veel te vallen en weer op te staan! Niet te kijken naar wat ik niet heb maar te kijken wat ik wel heb. En geloof mij maar dat is ook met huilpartijen en ik denk dat niemand van mij houdt etc vooraf gegaan. Dus wat dat betreft kan ik jouw gevoel wel volgen. Je kunt niet in ene heel populair zijn of worden. Waarom wil je dat dan? Wees gewoon degene die je bent, blijf eens dicht bij jezelf! Juist dan zul je merken dat de mensen je waarderen om wie je bent en jij gaat jezelf ook meer waarderen om wie je bent. Je bent goed zoals je bent!
En dat zinnetje maakt me juist een beetje moedeloos; je kunt zijn wie je wilt zijn. Ik zou namelijk juist zo graag altijd en bij iedereen heel gevat willen zijn, superzelfverzekerd, enzovoort. Alleen, ik ben dat nou juist niet; vooral dat laatste niet.Zelda leg jezelf nou niet zo'n hoge lat op maak er dan van ik wil wat zelfverzekerder overkomen en stel je daarbij dan de vraag hoe zorg ik er zelf voor dat ik goed over mezelf denk. Want juist goed over jezelf denken geeft je meer zelfverzekerdheid. Ik denk dat juist als je heel gevat gaat zitten doen jij jezelf voorbij gaat lopen. Wees eens gewoon jezelf meid een ander waardeerd je daar veel meer om dan dat je een rol gaat spelen!
maandag 27 april 2009 om 10:03
Van jezelf houden kan met hele kleine stapjes beginnen. Iemand vraagt of je zin hebt in thee. Je antwoord 'nee' terwijl je eigenlijk wel een kopje thee lust. Waarom antwoordde je 'nee'? Om de ander niet tot last te zijn? De volgende keer neem je jezelf voor 'ja' te zeggen.
Iemand vraagt of je zin hebt om ergens wat te drinken. Je hebt dingen te doen maar om de ander niet teleur te stellen zeg je toch 'ja'. De volgende keer zet je jezelf op de 1e plaats en zeg je dat je best wilt afspreken maar dat je nu geen tijd hebt.
Van jezelf houden betekent niet dat je egoistisch bent maar dat je jezelf op de 1e plaats zet. Dat kan klein beginnen en voor je 't weet zet je jezelf ook met grote dingen op de eerste plaats.
Van jezelf houden is dicht bij je eigen gevoel blijven. Eerlijk naar jezelf zijn in wat je wilt en nodig hebt en daar ook voor gaan. Ik moest het op deze manier leren. Leren 'ja' zeggen tegen wat ik wilde in plaats van altijd maar 'nee' roepen omdat ik toch niet zo belangrijk was in mijn ogen en anderen liever niet tot last was.
Begin klein. Die 'grote' kansen komen vast wel weer op je pad maar als je ze dan ziet, dan ben je er ook klaar voor. Van jezelf houden betekent ook jezelf vergeven. Niet onnodig jezelf straffen voor dingen uit het verleden. Je deed wat je deed om een bepaalde reden. Dit kun je NU veranderen, zei het geleidelijk aan. Hou je leven eenvoudig dan zul je ontdekken dat grote successen zijn gebouwd op die duizend innieminie stapjes die je hebt genomen.
Iemand vraagt of je zin hebt om ergens wat te drinken. Je hebt dingen te doen maar om de ander niet teleur te stellen zeg je toch 'ja'. De volgende keer zet je jezelf op de 1e plaats en zeg je dat je best wilt afspreken maar dat je nu geen tijd hebt.
Van jezelf houden betekent niet dat je egoistisch bent maar dat je jezelf op de 1e plaats zet. Dat kan klein beginnen en voor je 't weet zet je jezelf ook met grote dingen op de eerste plaats.
Van jezelf houden is dicht bij je eigen gevoel blijven. Eerlijk naar jezelf zijn in wat je wilt en nodig hebt en daar ook voor gaan. Ik moest het op deze manier leren. Leren 'ja' zeggen tegen wat ik wilde in plaats van altijd maar 'nee' roepen omdat ik toch niet zo belangrijk was in mijn ogen en anderen liever niet tot last was.
Begin klein. Die 'grote' kansen komen vast wel weer op je pad maar als je ze dan ziet, dan ben je er ook klaar voor. Van jezelf houden betekent ook jezelf vergeven. Niet onnodig jezelf straffen voor dingen uit het verleden. Je deed wat je deed om een bepaalde reden. Dit kun je NU veranderen, zei het geleidelijk aan. Hou je leven eenvoudig dan zul je ontdekken dat grote successen zijn gebouwd op die duizend innieminie stapjes die je hebt genomen.
dinsdag 5 mei 2009 om 21:01
hi, ik herken het gevoel ook wel. Het klinkt zo cliche... van jezelf leren houden... maar ik worstel nog steeds met de vraag, net als jij, hoe doe ik dat?
Het klinkt simpel dingen doen die jij leuk, belangrijk vindt etc... maar soms weet ik ook niet goed hoe ik in het leven en in de wereld sta... Denk wel dat ik er stapje voor stapje dichterbij kom... maar ben een ontzettende twijfelaar, blijf alles afwegen, tot aan het kleinste ding aan toe, en dat is echt dodelijk vermoeiend, voor jezelf en voor je omgeving. Dat twijfelen aan jezelf maakt misschien ook wel dat je je eigenwaarde " haalt" uit wat anderen van je denken... zo voel ik dat vaak nl wel.... ik vind het erg belangrijk wat anderen van me denken, en ontleen daar misschien wel een gedeelte van mijn stukje eigenwaarde vandaan... niet goed, want als vriendschappen, relaties stuklopen, raak je daarbij ook een stukje eigenwaarde weer kwijt. En lijkt het wel alsof je elke keer opnieuw moet beginnen. Ik probeer daar nu ook aan te werken, maar vind dat moeilijk. Proberen jezelf gelukkig te maken... ja dat betekent ook (nog zo'n cliche) dat je pas gelukkig met een ander kunt worden, als je gelukkig met jezelf bent...
Nou ja misschien drijf ik wel tever door, maar dit is wel een beetje mijn gevoel... iets waar ik elke dag wel weer mee worstel.
Het klinkt simpel dingen doen die jij leuk, belangrijk vindt etc... maar soms weet ik ook niet goed hoe ik in het leven en in de wereld sta... Denk wel dat ik er stapje voor stapje dichterbij kom... maar ben een ontzettende twijfelaar, blijf alles afwegen, tot aan het kleinste ding aan toe, en dat is echt dodelijk vermoeiend, voor jezelf en voor je omgeving. Dat twijfelen aan jezelf maakt misschien ook wel dat je je eigenwaarde " haalt" uit wat anderen van je denken... zo voel ik dat vaak nl wel.... ik vind het erg belangrijk wat anderen van me denken, en ontleen daar misschien wel een gedeelte van mijn stukje eigenwaarde vandaan... niet goed, want als vriendschappen, relaties stuklopen, raak je daarbij ook een stukje eigenwaarde weer kwijt. En lijkt het wel alsof je elke keer opnieuw moet beginnen. Ik probeer daar nu ook aan te werken, maar vind dat moeilijk. Proberen jezelf gelukkig te maken... ja dat betekent ook (nog zo'n cliche) dat je pas gelukkig met een ander kunt worden, als je gelukkig met jezelf bent...
Nou ja misschien drijf ik wel tever door, maar dit is wel een beetje mijn gevoel... iets waar ik elke dag wel weer mee worstel.
woensdag 6 mei 2009 om 02:09
Hier zijn 10 regels om van jezelf te leren houden ,geschreven op een kaart met een hart erop.
1-GEEF JEZELF GEEN KRITIEK MEER Kritiek geven is geen bijdrage.Weiger jezelf te bekritiseren en accepteer jezelf volledig zoals je nu bent.Iedereen verandert,maar als je jezelf afkeurt,verander je in een negatieve richting en als je jezelf goedkeurt,verander je in een positieve richting.
2-JAAG JEZELF GEEN ANGST AAN terroriseer jezelf niet langer met je gedachten.Het is vreselijk om op deze manier door het leven te gaan.Ontdek welk beeld je een goed gevoel geeft (ik zie graag gele rozen voor me.)Zodra je een angstige gedachte op voelt komen,kun je deze gedachte vervangen door een gedachte die je een goed gevoel geeft.
3-GA OP EEN LIEVE EN GEDULDIGE MANIER MET JEZELF OM Wees aardig tegen jezelf.Wees lief voor jezelf.Behandel jezelf met geduld,nu je oefent in een nieuwe manier van denken.Behandel jezelf zoals je iemand zou behandelen op wie je dol bent.
4-WEES VRIENDELIJK TEGEN JE GEDACHTEN Als je jezelf haat,haat je eigenlijk je gedachten.Haat jezelf niet omdat je bepaalde gedachten denkt,maar verander deze gedachten liefdevol.
5-GEEF JEZELF COMPLIMENTEN Jezelf bekritiseren breekt je innerlijke kracht.Als je jezelf complimenten geeft,wordt je innerlijke kracht groter.Geef jezelf zo vaak mogelijk complimenten.Zeg tegen jezelf dat je het heel goed aanpakt,ook als je iets onbelangrijks doet.
6-STEUN JEZELF Ontdek hoe je jezelf kunt steunen.Vraag je vrienden om hulp.Sta ze toe om je te helpen.Het is een teken van kracht wanneer je om hulp vraagt op momenten dat je die hulp goed kunt gebruiken.
7-GA LIEFDEVOL OM MET JE NEGATIVITEIT Besef dat je negativiteit veroorzaakt wordt door een behoefte.Je ontdekt nu nieuwe,positieve manieren om aan deze behoefte te voldoen.Laat daarom nu je achterhaalde,negatieve gedachtenpatronen liefdevol los.
8-ZORG GOED VOOR JE LICHAAM Verdiep je kennis over voeding.Van welke brandstof dien je je lichaam te voorzien zodat het optimaal kan presteren en zoveel mogelijk energie heeft?Kom meer te weten over lichaamsoefeningen.Welke lichaamsoefeningen doe je het liefst?Bemin en prijs de tempel waarin je leeft.
9-WERK MET DE SPIEGEL Kijk jezelf vaak in de ogen.Laat merken dat je steeds meer van jezelf gaat houden.Vergeef jezelf terwijl je naar je spiegelbeeld kijkt.Praat tegen je ouders terwijl je in de spiegel kijkt en vergeef ze.Zeg minstens eenmaal per dag tegen jezelf: "Ik hou van jou.Ik hou heel veel van jou".
10-DOE HET NU Stel van jezelf houden niet uit tot je beter bent,tot je bent afgevallen,tot je een nieuwe baan hebt of tot je een nieuwe relatie bent aangegaan.Doe het nu.Hou zoveel mogelijk van jezelf.
Succes ermee!
1-GEEF JEZELF GEEN KRITIEK MEER Kritiek geven is geen bijdrage.Weiger jezelf te bekritiseren en accepteer jezelf volledig zoals je nu bent.Iedereen verandert,maar als je jezelf afkeurt,verander je in een negatieve richting en als je jezelf goedkeurt,verander je in een positieve richting.
2-JAAG JEZELF GEEN ANGST AAN terroriseer jezelf niet langer met je gedachten.Het is vreselijk om op deze manier door het leven te gaan.Ontdek welk beeld je een goed gevoel geeft (ik zie graag gele rozen voor me.)Zodra je een angstige gedachte op voelt komen,kun je deze gedachte vervangen door een gedachte die je een goed gevoel geeft.
3-GA OP EEN LIEVE EN GEDULDIGE MANIER MET JEZELF OM Wees aardig tegen jezelf.Wees lief voor jezelf.Behandel jezelf met geduld,nu je oefent in een nieuwe manier van denken.Behandel jezelf zoals je iemand zou behandelen op wie je dol bent.
4-WEES VRIENDELIJK TEGEN JE GEDACHTEN Als je jezelf haat,haat je eigenlijk je gedachten.Haat jezelf niet omdat je bepaalde gedachten denkt,maar verander deze gedachten liefdevol.
5-GEEF JEZELF COMPLIMENTEN Jezelf bekritiseren breekt je innerlijke kracht.Als je jezelf complimenten geeft,wordt je innerlijke kracht groter.Geef jezelf zo vaak mogelijk complimenten.Zeg tegen jezelf dat je het heel goed aanpakt,ook als je iets onbelangrijks doet.
6-STEUN JEZELF Ontdek hoe je jezelf kunt steunen.Vraag je vrienden om hulp.Sta ze toe om je te helpen.Het is een teken van kracht wanneer je om hulp vraagt op momenten dat je die hulp goed kunt gebruiken.
7-GA LIEFDEVOL OM MET JE NEGATIVITEIT Besef dat je negativiteit veroorzaakt wordt door een behoefte.Je ontdekt nu nieuwe,positieve manieren om aan deze behoefte te voldoen.Laat daarom nu je achterhaalde,negatieve gedachtenpatronen liefdevol los.
8-ZORG GOED VOOR JE LICHAAM Verdiep je kennis over voeding.Van welke brandstof dien je je lichaam te voorzien zodat het optimaal kan presteren en zoveel mogelijk energie heeft?Kom meer te weten over lichaamsoefeningen.Welke lichaamsoefeningen doe je het liefst?Bemin en prijs de tempel waarin je leeft.
9-WERK MET DE SPIEGEL Kijk jezelf vaak in de ogen.Laat merken dat je steeds meer van jezelf gaat houden.Vergeef jezelf terwijl je naar je spiegelbeeld kijkt.Praat tegen je ouders terwijl je in de spiegel kijkt en vergeef ze.Zeg minstens eenmaal per dag tegen jezelf: "Ik hou van jou.Ik hou heel veel van jou".
10-DOE HET NU Stel van jezelf houden niet uit tot je beter bent,tot je bent afgevallen,tot je een nieuwe baan hebt of tot je een nieuwe relatie bent aangegaan.Doe het nu.Hou zoveel mogelijk van jezelf.
Succes ermee!