Psyche
alle pijlers
Verdrietig
maandag 25 december 2017 om 00:12
Eigenlijk wil ik gewoon mijn verhaal kwijt. Morgen kerst met mn ouders, broertje en schoonzus. Allemaal even lief. Alleen ze hebben allemaal medelijden met me vinden me zielig maken zich zorgen. En kerst mag niet om mij draaien maar gewoon op ons samen zijn.
Echter jank de hele avond al. Na 3 jaar een relatie en samenwonen is dit mn eerste kerst alleen. En ik huil niet om hem want ik weet dat het beter is. Ik huil om mezelf. Ik voel me zo mislukt. 31, single, geen vrienden, geen spaargeld. Mijn oom is 3 jaar geleden overleden en ik schaam me soms dat ik leef en hij niet. Een man die geliefd werd door zn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Hij had nog zoveel moeten doen in het leven.
Ik heb het gevoel dat ik het leven maar verspil. Ik werk, ik maak mn huis schoon, ik kijk tv en ik slaap. Iedereen vind het zo knap dat ik de breakup, de nieuwe baan, de verbouwing, de verhuizing zo goed heb gedaan. Maar dat was gewoon iets dat moest. Ik vind dat niet knap. Knap is een vol leven hebben qua mensen om je geen.
Heb het gevoel dat mijn bestaan zo leeg is. Niemand blijft in mn leven niemand wil mij. Ja mn famillie is er altijd maar dat is zo omdat het hoort. Mijn ouders zie ik 1 maal per week mn broertje miss 1 maal per 2 a 3 weken.
Verder heb ik niemand en zit alleen thuis.
En tuurlijk probeer ik wat als nieuwemensenlerenkennen en via hier. Maar 1 avond is wel leuk maar je merkt al dat mensen naar elkaar toe trekken maar niet naar mij. Zelfs een keer gehad met 2 meiden afgesproken. 1 haakte af want geen klik. Achteraf bedoelde ze mij want er was nog wel contact met de andere meid. Iedereen haakt af en mezelf motiveren om toch maar mezelf open te stellen en op zoek te gaan naar contacten is zo moeilijk. Iedereen lijkt vriendinnenweekenden te hebben met meiden van de middelbare school ofzo. Ik heb letterlijk niemand niet van toen en niemand van daarna.
Ik heb toch het idee dat het aan mij ligt als het zo vaak gebeurt dan moet dat wel Maar niemand zegt ooit wat er mis is met me. Krijg vaak te horen lieve spontane meid.
Voor velen lijk ik ook gelukkig. Vaste baan, koopwoning, auto. Het boeit me niks want wat heb je eraan als je sterft niks. Het maakt mij niet gelukkig.
Dit was mn eerste kerstavond alleen en wil zo graag die liefde waarvoor je nr1 bent. Realiseer me dat mijn ex dat nooit heeft gevoeld hij heeft letterlijk gezegd dit is waar je het mee moet doen. En ik ben nog ruim een jaar gebleven omdat ik ook geloof dat ik niet meer verdien. En nog steeds denk ik dat. Want wat heb ik nou te bieden? Vrienden blijven niet dus waarom een vriendje wel?
Volgend jaar ga ik naar de huisarts. Ik kamp al jaren met boulimia en nu speelt het ook op. Het is een troost ofzo. Jaren geleden wel antidepressiva aangeboden gekregen maar niet aangenomen omdat ik zelf apothekersassistente ben. Het voelt weer als een mislukking als ik ze ga slikken. Maar miss is het beter want ik weet niet hoelang ik dit volhoud.
Ik hoopte dat ik gewoon een break-up moest verwerken maar ben nu 4 maanden single en het gaat eerder slechter dan beter. Zie gewoon geen toekomst voor mezelf ik droom het alleen maar.
Mn leven voelt nu gewoon ontzettend leeg en dat doet op avonden als dit ontzettend pijn. Ik wil me gewoon geliefd voelen nr1 voor iemand zijn, kinderen krijgen en verzorgen. Meer heb ik nooit gewild. Maar met 31 en maar 1 lange relatie die achteraf niet zo diep was vraag ik me af of het er nog wel inzit.
Ik hoop dat er niemand is die zich hierin herkent. Sorry al het onsamenhangend overkomt. Dankjewel voor het lezen.
Echter jank de hele avond al. Na 3 jaar een relatie en samenwonen is dit mn eerste kerst alleen. En ik huil niet om hem want ik weet dat het beter is. Ik huil om mezelf. Ik voel me zo mislukt. 31, single, geen vrienden, geen spaargeld. Mijn oom is 3 jaar geleden overleden en ik schaam me soms dat ik leef en hij niet. Een man die geliefd werd door zn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Hij had nog zoveel moeten doen in het leven.
Ik heb het gevoel dat ik het leven maar verspil. Ik werk, ik maak mn huis schoon, ik kijk tv en ik slaap. Iedereen vind het zo knap dat ik de breakup, de nieuwe baan, de verbouwing, de verhuizing zo goed heb gedaan. Maar dat was gewoon iets dat moest. Ik vind dat niet knap. Knap is een vol leven hebben qua mensen om je geen.
Heb het gevoel dat mijn bestaan zo leeg is. Niemand blijft in mn leven niemand wil mij. Ja mn famillie is er altijd maar dat is zo omdat het hoort. Mijn ouders zie ik 1 maal per week mn broertje miss 1 maal per 2 a 3 weken.
Verder heb ik niemand en zit alleen thuis.
En tuurlijk probeer ik wat als nieuwemensenlerenkennen en via hier. Maar 1 avond is wel leuk maar je merkt al dat mensen naar elkaar toe trekken maar niet naar mij. Zelfs een keer gehad met 2 meiden afgesproken. 1 haakte af want geen klik. Achteraf bedoelde ze mij want er was nog wel contact met de andere meid. Iedereen haakt af en mezelf motiveren om toch maar mezelf open te stellen en op zoek te gaan naar contacten is zo moeilijk. Iedereen lijkt vriendinnenweekenden te hebben met meiden van de middelbare school ofzo. Ik heb letterlijk niemand niet van toen en niemand van daarna.
Ik heb toch het idee dat het aan mij ligt als het zo vaak gebeurt dan moet dat wel Maar niemand zegt ooit wat er mis is met me. Krijg vaak te horen lieve spontane meid.
Voor velen lijk ik ook gelukkig. Vaste baan, koopwoning, auto. Het boeit me niks want wat heb je eraan als je sterft niks. Het maakt mij niet gelukkig.
Dit was mn eerste kerstavond alleen en wil zo graag die liefde waarvoor je nr1 bent. Realiseer me dat mijn ex dat nooit heeft gevoeld hij heeft letterlijk gezegd dit is waar je het mee moet doen. En ik ben nog ruim een jaar gebleven omdat ik ook geloof dat ik niet meer verdien. En nog steeds denk ik dat. Want wat heb ik nou te bieden? Vrienden blijven niet dus waarom een vriendje wel?
Volgend jaar ga ik naar de huisarts. Ik kamp al jaren met boulimia en nu speelt het ook op. Het is een troost ofzo. Jaren geleden wel antidepressiva aangeboden gekregen maar niet aangenomen omdat ik zelf apothekersassistente ben. Het voelt weer als een mislukking als ik ze ga slikken. Maar miss is het beter want ik weet niet hoelang ik dit volhoud.
Ik hoopte dat ik gewoon een break-up moest verwerken maar ben nu 4 maanden single en het gaat eerder slechter dan beter. Zie gewoon geen toekomst voor mezelf ik droom het alleen maar.
Mn leven voelt nu gewoon ontzettend leeg en dat doet op avonden als dit ontzettend pijn. Ik wil me gewoon geliefd voelen nr1 voor iemand zijn, kinderen krijgen en verzorgen. Meer heb ik nooit gewild. Maar met 31 en maar 1 lange relatie die achteraf niet zo diep was vraag ik me af of het er nog wel inzit.
Ik hoop dat er niemand is die zich hierin herkent. Sorry al het onsamenhangend overkomt. Dankjewel voor het lezen.
maandag 25 december 2017 om 00:18
Wat naar dat je je zo slecht voelt! En wat goed dat je met de huisarts gaat praten! Denk niet alleen aan antidepressiva, maar ook aan iets van therapie.
Ik vind het trouwens knap dat je dingen als nmlk probeert, zou ik niet zo snel durven. Je komt heel verdrietig over en ik hoop dat je je met je familie iets beter voelt of wat troost kan ontvangen.
Veel sterkte en als het helpt kun je hier altijd van je afschrijven.
maandag 25 december 2017 om 00:24
Ik snap wel dat ze zich zorgen maken. Praat met ze, dit niet delen lost niets op. Het mag heus ook om jou draaien. Stel dat een familielid zich zo zou voelen, zou je dat dan niet willen weten?
Goed dat je met je huisarts een afspraak gaat maken. Maak samen een plan voor 2018.
Sterkte en nog een
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
maandag 25 december 2017 om 00:31
maandag 25 december 2017 om 00:34
Je klinkt inderdaad erg verdrietig..toch heb je veel wat menigeen niet heeft:
lieve ouders en broer, een baan, een eigen woning...en daarnaast ben je nog heel erg jong. Nog genoeg tijd om een man te vinden, mamma te worden, vrienden te maken enzovoort!! En je bent absoluut geen mislukking als je medicijnen gaat gebruiken! Je hebt een baan en zorgt voor jezelf, heel veel mensen kunnen dit niet!
Wat ideetjes:
- ga bij NMLK bewust naar activiteiten in dezelfde stad en kijk vantevoren wie
er gaat, zo kom je vaker dezelfde mensen tegen en worden het vanzelf
kennissen, misschien probeer je te snel buiten nmlk af te spreken?
geef mensen wat tijd om je te leren kennen.
- vraag aan je ouders en broer voor tips in de omgang met mensen
heeft je broer wel vrienden en kan je je weleens aansluiten?
- zoek hobbies waar je blij van wordt: 1 die je (ook) prima in je eentje kan doen
en 1 of meer waardoor je andere mensen ontmoet, bij gemeenschappelijke
interesses ontstaat er eerder een band
- aan vrijwiliggerswerk gedacht?
Heel veel succes en sterkte! en hopelijk krijg je de juiste hulp van je huisarts.
lieve ouders en broer, een baan, een eigen woning...en daarnaast ben je nog heel erg jong. Nog genoeg tijd om een man te vinden, mamma te worden, vrienden te maken enzovoort!! En je bent absoluut geen mislukking als je medicijnen gaat gebruiken! Je hebt een baan en zorgt voor jezelf, heel veel mensen kunnen dit niet!
Wat ideetjes:
- ga bij NMLK bewust naar activiteiten in dezelfde stad en kijk vantevoren wie
er gaat, zo kom je vaker dezelfde mensen tegen en worden het vanzelf
kennissen, misschien probeer je te snel buiten nmlk af te spreken?
geef mensen wat tijd om je te leren kennen.
- vraag aan je ouders en broer voor tips in de omgang met mensen
heeft je broer wel vrienden en kan je je weleens aansluiten?
- zoek hobbies waar je blij van wordt: 1 die je (ook) prima in je eentje kan doen
en 1 of meer waardoor je andere mensen ontmoet, bij gemeenschappelijke
interesses ontstaat er eerder een band
- aan vrijwiliggerswerk gedacht?
Heel veel succes en sterkte! en hopelijk krijg je de juiste hulp van je huisarts.
maandag 25 december 2017 om 01:32
maandag 25 december 2017 om 03:53
Eigenlijk een best kut verhaal zo te lezen.. ik ken het op dit moment, maarja je hebt het in ieder geval beter als mij geregeld zo te lezen..
Ben 32 ben alles kwijt geraakt, vriendin, vrienden, deel van mijn leven iets wat ik 16 jaar heb gespaard, maar dus door mijn shit uit pure noodzaak moest verkopen, maar goed. Hoe slecht ik me ook voel, het komt altijd wel goed omdat ik voor mijn gevoel niet lager kan zakken, dus.. denk dat jij dat ook kunt!! Iedereen kan dat, het is alleen de kunst om het te doen.
Ga wandelen, ga sporten voor positieve stofjes in je hoofd te kriigen, zoek een hobby, pak een hond, leen een hond, doe je ding en ga wat doen!!
Klinkt makkelijker gezegd als gedaan hoor maar met een positieve mindset kom je écht écht heel ver. Ik ben het aan het leren waarom zou jij dat niet kunnen?
Plan je dag, maak baby stapjes vooruit en blijf positief ook al is het dat niet. Kijk in de spiegel en zeg dat je het waard bent en je goed voelt. Leef je dag alsof het je laatste is.
Alles is mogelijk en ben ervan overtuigd dat iedereen het in zich heeft om zichzelf te overtuigen met een positieve mindset..
Positief is key en de rest komt vanzelf.. Let maar op.. en als mensen niet willen omgaan met je ja dus? Fuck dat ... probeer je hoofd niet te laten zakken erdoor. Geen hand vol maar een land vol hè en nog wel meer toch?
Ik heb makkelijk praten maar voel me ook echt niet goed, maar doe je ding gewoon maar probeer een positieve mindset te houden!! Print daily quotes uit over positive thinking en hang je woning vol. Als je het maar blijft zien.
Nog een ding, waarom zou je geen antidepressiva pakken omdát je in apotheek werkt? Snap dat wel want dan weet je wat voor rotzooi je allemaal pakt hahaa, maar je bent echt niet minder als je het wel pakt toch.. goed gezond eten, geen bewerkte zooi, verse groentes en fruit is zorgt ook voor een betere mindset.
Nogmaals ik heb makkelijk praten maar zit in dezelfde shit een beetje maar stapje voor stapje kom ik vooruit.
Succes...!!!
Ben 32 ben alles kwijt geraakt, vriendin, vrienden, deel van mijn leven iets wat ik 16 jaar heb gespaard, maar dus door mijn shit uit pure noodzaak moest verkopen, maar goed. Hoe slecht ik me ook voel, het komt altijd wel goed omdat ik voor mijn gevoel niet lager kan zakken, dus.. denk dat jij dat ook kunt!! Iedereen kan dat, het is alleen de kunst om het te doen.
Ga wandelen, ga sporten voor positieve stofjes in je hoofd te kriigen, zoek een hobby, pak een hond, leen een hond, doe je ding en ga wat doen!!
Klinkt makkelijker gezegd als gedaan hoor maar met een positieve mindset kom je écht écht heel ver. Ik ben het aan het leren waarom zou jij dat niet kunnen?
Plan je dag, maak baby stapjes vooruit en blijf positief ook al is het dat niet. Kijk in de spiegel en zeg dat je het waard bent en je goed voelt. Leef je dag alsof het je laatste is.
Alles is mogelijk en ben ervan overtuigd dat iedereen het in zich heeft om zichzelf te overtuigen met een positieve mindset..
Positief is key en de rest komt vanzelf.. Let maar op.. en als mensen niet willen omgaan met je ja dus? Fuck dat ... probeer je hoofd niet te laten zakken erdoor. Geen hand vol maar een land vol hè en nog wel meer toch?
Ik heb makkelijk praten maar voel me ook echt niet goed, maar doe je ding gewoon maar probeer een positieve mindset te houden!! Print daily quotes uit over positive thinking en hang je woning vol. Als je het maar blijft zien.
Nog een ding, waarom zou je geen antidepressiva pakken omdát je in apotheek werkt? Snap dat wel want dan weet je wat voor rotzooi je allemaal pakt hahaa, maar je bent echt niet minder als je het wel pakt toch.. goed gezond eten, geen bewerkte zooi, verse groentes en fruit is zorgt ook voor een betere mindset.
Nogmaals ik heb makkelijk praten maar zit in dezelfde shit een beetje maar stapje voor stapje kom ik vooruit.
Succes...!!!
maandag 25 december 2017 om 03:57
Nog een ding.. probeer niet te hard man, dit met betrekking op vrienden enzo, dat komt wel, maar als je te hard probeert dan duw je het weg toch.. en jeh ik ben ook met kerst na 5 jaar samen alleen en moet ook en zit me ook niet lekker maar kan er nix aan veranderen. Het is zo.. en jeh wat ik las die is het niet waard bij je te zijn toch... succes nogmaals en alles komt goed..
maandag 25 december 2017 om 09:55
Wat rot dat jij je zo ellendig voelt. Ik kan me best voorstellen dat dit met deze dagen nog eens uitvergroot wordt.
Wat ik lees is dat je graag in contact wil komen met andere mensen, maar ook dat je helemaal niet blij bent met jezelf. En mensen vinden nu eenmaal vaak makkelijker aansluiting bij mensen die wel blij zijn met zichzelf. Ik zou je daarom ook willen adviseren om eerst met jezelf aan de slag te gaan. Met hulp en eventueel met pillen kun je weer beter in je vel komen, en je zult zien dat je dan ook weer meer en fijnere mensen aan zult trekken voor vriendschap en meer.
Wat ik lees is dat je graag in contact wil komen met andere mensen, maar ook dat je helemaal niet blij bent met jezelf. En mensen vinden nu eenmaal vaak makkelijker aansluiting bij mensen die wel blij zijn met zichzelf. Ik zou je daarom ook willen adviseren om eerst met jezelf aan de slag te gaan. Met hulp en eventueel met pillen kun je weer beter in je vel komen, en je zult zien dat je dan ook weer meer en fijnere mensen aan zult trekken voor vriendschap en meer.
maandag 25 december 2017 om 10:28
Wauw ik schreef het gister van me af om te kunnen slapen.
Dacht ergens nog ik stel me aan het forum geeft je vast een schop onder je komt.
Wat een lieve reacties.
Vaak denk ik wel het word beter. Zeker als je met de feestdagen terugblikt op de jaar. Maar helaas denk ik dat al best wat jaren.
En waarschijnlijk klopt het ook wel dat als ik niet blij ben met mezelf mensen niet in mn buurt willen zijn.
Therapie al wel wat jaren gehad ivm de eetstoornis. Heb wel handreikingen gehad hoe het aan te pakken maar mis zo de energie om het te doen.
Het delen met mn famillie is een optie. Al is het als je daar begint te huilen gelijk hou op kijk wat je wel hebt stel je niet aan kom hier vaker. Ik heb lieve ouders maar ze weten niet wat ze met gevoelens moeten. En daar vaker op de bank zitten is geen oplossing.
Aansluiten bij mn broertje zn vrienden voelt mezelf opdringen. Tenminste nu nog.
De huisdieren heb ik 2 kittens die echt mm alles zijn. Zonder hun zou ik me nog slechter voelen.
Thnx voor de woorden allemaa. Ik ga later nog persoonlijk reageren. Nu spullen pakken en naar mn ouders .
Fijne feestdagen iedereen wat de omstandigheden ook zijn.
Liefs
Dacht ergens nog ik stel me aan het forum geeft je vast een schop onder je komt.
Wat een lieve reacties.
Vaak denk ik wel het word beter. Zeker als je met de feestdagen terugblikt op de jaar. Maar helaas denk ik dat al best wat jaren.
En waarschijnlijk klopt het ook wel dat als ik niet blij ben met mezelf mensen niet in mn buurt willen zijn.
Therapie al wel wat jaren gehad ivm de eetstoornis. Heb wel handreikingen gehad hoe het aan te pakken maar mis zo de energie om het te doen.
Het delen met mn famillie is een optie. Al is het als je daar begint te huilen gelijk hou op kijk wat je wel hebt stel je niet aan kom hier vaker. Ik heb lieve ouders maar ze weten niet wat ze met gevoelens moeten. En daar vaker op de bank zitten is geen oplossing.
Aansluiten bij mn broertje zn vrienden voelt mezelf opdringen. Tenminste nu nog.
De huisdieren heb ik 2 kittens die echt mm alles zijn. Zonder hun zou ik me nog slechter voelen.
Thnx voor de woorden allemaa. Ik ga later nog persoonlijk reageren. Nu spullen pakken en naar mn ouders .
Fijne feestdagen iedereen wat de omstandigheden ook zijn.
Liefs
maandag 1 januari 2018 om 21:25
Hoi lief dat er nu nog een reactie is.
Kerst zelf viel me mee. Uiteindelijk wel mn verdriet geuit.
Ik weet niet wat het was maar iemand maakte een opmerking waardoor ik het moeilijk kreeg. Mn broer zag dit uiteraard.
Uiteindelijk iedereen heel lief.
Mn moeder weer wat onverschillig dat doet altijd wel pijn. Ze zegt letterlijk nou ik ben ook zielig hoor ik zie toch ook niemand nu ophouden met huilen.
Maar als ik dan zeg maar ja jij heb een man en kinderen dan is het stil.
Fijne gesprekken gehad met mn broertje en vader.
Uiteindelijk wel oke.
Gisteravond heeft het forum hier wel geholpen. Heb gewoon weinig proberen te denken aan het afgelopen jaar.
Deed me wel pijn dat er weinig mensen zijn die ik ken van het echte leven die contact leggen om nieuwjaar te wensen. Hopelijk volgend jaar beter.
maandag 1 januari 2018 om 21:25
Lief van je! Jij en natuurlijk iedereen gelukkig 2018!Saga_Röversdotter schreef: ↑01-01-2018 16:53Ben ook benieuwd hoe de afgelopen week voor je was. Op een fijn 2018
dinsdag 2 januari 2018 om 19:00
Oh, wat goed dat je het toch met je familie gedeeld hebt! Ik weet zelf hoe moeilijk dat is, want je wil juist niet dat mensen je zielig vinden, maar toch kan het je ook een beetje opluchting geven. Heel jammer dat je moeder zo reageerde, maar dat heeft waarschijnlijk meer met haar eigen issues te maken dan met jou. Je vader en broertje hebben wel laten zien dat ze er voor je zijn!mandygirl schreef: ↑01-01-2018 21:25Hoi lief dat er nu nog een reactie is.
Kerst zelf viel me mee. Uiteindelijk wel mn verdriet geuit.
Ik weet niet wat het was maar iemand maakte een opmerking waardoor ik het moeilijk kreeg. Mn broer zag dit uiteraard.
Uiteindelijk iedereen heel lief.
Mn moeder weer wat onverschillig dat doet altijd wel pijn. Ze zegt letterlijk nou ik ben ook zielig hoor ik zie toch ook niemand nu ophouden met huilen.
Maar als ik dan zeg maar ja jij heb een man en kinderen dan is het stil.
Fijne gesprekken gehad met mn broertje en vader.
Uiteindelijk wel oke.
Gisteravond heeft het forum hier wel geholpen. Heb gewoon weinig proberen te denken aan het afgelopen jaar.
Deed me wel pijn dat er weinig mensen zijn die ik ken van het echte leven die contact leggen om nieuwjaar te wensen. Hopelijk volgend jaar beter.
Ik herken veel uit je verhaal, dus je mag me altijd een berichtje sturen als je eens van je af wil praten of gewoon gezellig wil kletsen! Hang in there!
