Psyche
alle pijlers
verkeerde therapie?
maandag 16 februari 2009 om 11:10
Hoi allemaal, ik hoop dat jullie me hierover advies kunnen geven of iets kunnen zeggen wat me verder op weg kan helpen..
Ik zit sinds september in therapie. Dit komt door mijn traumatische jeugdervaringen waardoor ik vorig jaar heel deprissief werd, daarnaast heeft mijn vader rond die tijd zelfmoord gepleegd. Therapie was dus best nodig.
Vanaf september heb ik groepstherapie. Het duurt 1,5 uur, 1 keer per week en we zitten met zijn achten ongeveer. Volgens mij is het een inzichtgevende therapie. Dit houdt in dat de therapeuten (2) eigenlijk op de achtergrond blijven en alleen iets zeggen wanneer de groepsleden fout zitten. Op die manier worden de groepsleden elkaar therapeut.
Nou is het zo dat ik helemaal niet tevreden ben over die tehrapie. Ten eerste is er zo weinig tijd dat niet iedereen aan het woord kan komen. Ik wil echt mn verhaal kwijt en dat kan niet in 10 minuten. Daarnaast, als ik een keertjhe wel iets vertel, dan reageren ze nauwelijks..of dan zegt iemand ' oh jah vervelend voor je' . Ik leer dus helemaal niet wat ik goed doe, wat ik fout doe, wat ik moet veranderen en hoe, en wat ik moet accepteren. En ik word er gek van.
Nou heb ik dit in de vorige sessie aangekaart, maar niemand leek me te begrijpen. Dit was goed voor mij zeiden ze en ik moest geduld hebben en blabla. Dus nou heb ik me over laten halen om te blijven maar het voelt nog steeds niet goed..
Ben ik gewoon narcistisch als ik zeg dat deze tehrapie niet goed genoeg voor me is? Of is het soort van een normale reactie? Moet ik doen wat ik denk dat goed is of moet ik doen wat de therapeuten goed voor me vinden?
Ik zit sinds september in therapie. Dit komt door mijn traumatische jeugdervaringen waardoor ik vorig jaar heel deprissief werd, daarnaast heeft mijn vader rond die tijd zelfmoord gepleegd. Therapie was dus best nodig.
Vanaf september heb ik groepstherapie. Het duurt 1,5 uur, 1 keer per week en we zitten met zijn achten ongeveer. Volgens mij is het een inzichtgevende therapie. Dit houdt in dat de therapeuten (2) eigenlijk op de achtergrond blijven en alleen iets zeggen wanneer de groepsleden fout zitten. Op die manier worden de groepsleden elkaar therapeut.
Nou is het zo dat ik helemaal niet tevreden ben over die tehrapie. Ten eerste is er zo weinig tijd dat niet iedereen aan het woord kan komen. Ik wil echt mn verhaal kwijt en dat kan niet in 10 minuten. Daarnaast, als ik een keertjhe wel iets vertel, dan reageren ze nauwelijks..of dan zegt iemand ' oh jah vervelend voor je' . Ik leer dus helemaal niet wat ik goed doe, wat ik fout doe, wat ik moet veranderen en hoe, en wat ik moet accepteren. En ik word er gek van.
Nou heb ik dit in de vorige sessie aangekaart, maar niemand leek me te begrijpen. Dit was goed voor mij zeiden ze en ik moest geduld hebben en blabla. Dus nou heb ik me over laten halen om te blijven maar het voelt nog steeds niet goed..
Ben ik gewoon narcistisch als ik zeg dat deze tehrapie niet goed genoeg voor me is? Of is het soort van een normale reactie? Moet ik doen wat ik denk dat goed is of moet ik doen wat de therapeuten goed voor me vinden?
maandag 16 februari 2009 om 11:13
Het lijkt meer op een lotgenotengroep dan op echte therapie. Jij voelt zelf het beste wat goed voor jou is, en als je na al die maanden voelt dat dit niet genoeg of niet goed genoeg voor je is, is dat je goed recht. Kun je een van die twee therapeuten (wat is hun opleiding eigenlijk? Zijn het psychologen, psychotherapeuten of 'alleen maar' ervaringsdeskundigen?)
Je kunt altijd iets anders zoeken wat je beter helpt.
Je moet doen wat voor jou goed is.
Niet wat de therapeuten voor jou goed vinden. Jij weet het zelf het beste! Vertrouw daarop.
Je kunt altijd iets anders zoeken wat je beter helpt.
Je moet doen wat voor jou goed is.
Niet wat de therapeuten voor jou goed vinden. Jij weet het zelf het beste! Vertrouw daarop.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 16 februari 2009 om 11:15
Als jij er op deze manier geen goed gevoel bij hebt, dan zou ik gaan kijken naar een andere therapie. Het is namelijk wél de bedoeling dat je je er beter bij gaat voelen en als jij het gevoel hebt dat je je verhaal niet kwijt kunt, dan past deze manier van therapie blijkbaar niet bij jou.
Heb je niet veel meer aan een psycholoog, waarbij je een gesprek van 1 op 1 hebt?
Heb je niet veel meer aan een psycholoog, waarbij je een gesprek van 1 op 1 hebt?
maandag 16 februari 2009 om 11:16
Beste Unky,
Please doe wat je VOELT! Je geeft aan dat jij je verhaal kwijt wilt en dat niet in 10 minuten kan, wat is daar mis mee? Kies voor wat JIJ nodig hebt en als dat betekent dat JIJ je verhaal kwijt wilt en JIJ daar, bij wijze van spreken, 10 uur voor nodig hebt, dan moet je dat krijgen. That's all about therapie: krijgen wat JIJ nodig hebt!
Nu geloof ik (en dat is heel persoonlijk hoor) niet in het groepsgebeuren. Heeft mij nooit wat opgeleverd, behalve alleen goede raad aan anderen kwam ikzelf bijna niet aan de beurt. Conclusie: ik bleef 'achter' met onbeantwoorde vragen en een stuk frustratie erbij.
Zoek naar wat JIJ nodig hebt.
Daarnaast vind ik het superpositief dat jij in ieder geval voelt wat wel en niet goed is voor je Blijf daar achter staan.
Succes in ieder geval.
Please doe wat je VOELT! Je geeft aan dat jij je verhaal kwijt wilt en dat niet in 10 minuten kan, wat is daar mis mee? Kies voor wat JIJ nodig hebt en als dat betekent dat JIJ je verhaal kwijt wilt en JIJ daar, bij wijze van spreken, 10 uur voor nodig hebt, dan moet je dat krijgen. That's all about therapie: krijgen wat JIJ nodig hebt!
Nu geloof ik (en dat is heel persoonlijk hoor) niet in het groepsgebeuren. Heeft mij nooit wat opgeleverd, behalve alleen goede raad aan anderen kwam ikzelf bijna niet aan de beurt. Conclusie: ik bleef 'achter' met onbeantwoorde vragen en een stuk frustratie erbij.
Zoek naar wat JIJ nodig hebt.
Daarnaast vind ik het superpositief dat jij in ieder geval voelt wat wel en niet goed is voor je Blijf daar achter staan.
Succes in ieder geval.
maandag 16 februari 2009 om 11:50
Als jij je niet goed voelt bij deze vorm van therapie, of denkt niet genoeg te hebben aan 10 minuutjes en af en toe een 'oh wat vervelend voor je', denk ik dat het goed is om verder te kijken. Vraag die therapeuten eens na afloop of er ook andere opties zijn. Of ga eens googlen naar behandelingsmogelijkheden.
maandag 16 februari 2009 om 12:40
Het kán nuttig zijn, maar niet voor iedereen.
Ik heb zelf in een groep juist aandacht leren vragen voor mijzelf. Ik had er moeite mee om duidelijk te maken dat ik een probleem had of me niet prettig voelde en daarvoor aandacht wilde, en dat heb ik toen juist in die groep goed kunnen oefenen. Met alleen een therapeut 1-op-1 had dat minder goed gekund.
Dus als je dat soort issues hebt kan een groep heel goed werken (en voor degenen die het fenomeen alleen van horen zeggen kennen: het is qua methodiek wel iets complexer dan lotgenoten die verhalen uitwisselen hoor), maar het zal niet voor iedereen werken.
Ik zou een gesprek vragen met een van de begeleidend therapeuten, zeggen dat het voor jou niet goed werkt en vragen wat zij als oplossing zien. (niet dat je dat dan per se moet doen, maar weglopen kan altijd nog).
Ik heb zelf in een groep juist aandacht leren vragen voor mijzelf. Ik had er moeite mee om duidelijk te maken dat ik een probleem had of me niet prettig voelde en daarvoor aandacht wilde, en dat heb ik toen juist in die groep goed kunnen oefenen. Met alleen een therapeut 1-op-1 had dat minder goed gekund.
Dus als je dat soort issues hebt kan een groep heel goed werken (en voor degenen die het fenomeen alleen van horen zeggen kennen: het is qua methodiek wel iets complexer dan lotgenoten die verhalen uitwisselen hoor), maar het zal niet voor iedereen werken.
Ik zou een gesprek vragen met een van de begeleidend therapeuten, zeggen dat het voor jou niet goed werkt en vragen wat zij als oplossing zien. (niet dat je dat dan per se moet doen, maar weglopen kan altijd nog).
maandag 16 februari 2009 om 23:55
bedankt voor jullie reacties, ik ben blij dat jullie me kunnen begrijpen en met me mee denken. Het stomme is is dat ik het vorige week helemaal heb uitgelegd, dat ik niet tevreden was, maar de reacties die ik kreeg waren bv 'dus je probeert te zeggen dat je betere therapeuten wil', 'dus je vindt het niet leuk om naar ons te luisteren' 'het is normaal als het twee jaar duurt je bent te ongeduldig'.. Kortom ik voelde me door zowel medegroepsleden als de therapeuten niet begrepen..en ik vraag me af wat beter is, mijn gevoel, of de ervaring en kennis van de therapeuten, die vinden dat het goed voor me is 
dinsdag 17 februari 2009 om 00:00
Hier een beetje hetzelfde,ik zit in therapie bij een vrouwelijke psycologe omdat ik tegen veel dingen aanloop uit mijn verleden.
Zij hamert maar op het hier en nu,wat ook wel logisch is maar ik wil bepaalde dingen uit het verleden afsluiten die enorme impact hebben op hoe ik nu handel in bepaalde situaties.
Ik heb ook besloten om een andre vorm van therapie te gaan doen en iemand anders te zoeken,
sterkte met alles (f)
Zij hamert maar op het hier en nu,wat ook wel logisch is maar ik wil bepaalde dingen uit het verleden afsluiten die enorme impact hebben op hoe ik nu handel in bepaalde situaties.
Ik heb ook besloten om een andre vorm van therapie te gaan doen en iemand anders te zoeken,
sterkte met alles (f)
