
Verschil in populariteit.
zaterdag 27 mei 2017 om 17:17
Haha Ik herken wel wat je zegt. Mijn zus krijgt op haar verjaardag uitgebreide felicitaties en word door iedereen platgebeld. En zelfs uitgenodigd naar feestjes van familieleden waar ik niet voor uitgenodigd ben. Ik mag blij zijn als ik een Whatsappje krijg...
Maar het is ook maar net hoeveel energie je aan andere geeft. Mijn zus onderhoudt contact en is makkelijk in omgang.
Ik daarentegen ben wat zakelijker en afstandelijker. Dan kan door vele gezien worden als arrogant!
Tja... ik hoef tenminste niet naar saaie feestjes hahah
Maar hoe wil je zelf gezien worden?
Maar het is ook maar net hoeveel energie je aan andere geeft. Mijn zus onderhoudt contact en is makkelijk in omgang.
Ik daarentegen ben wat zakelijker en afstandelijker. Dan kan door vele gezien worden als arrogant!
Tja... ik hoef tenminste niet naar saaie feestjes hahah
Maar hoe wil je zelf gezien worden?
zaterdag 27 mei 2017 om 17:18
Het heeft toch met zelfvertrouwen te maken 
Ik ben ook redelijk introvert. Mijn tweelingbroer is heel extravert (we zijn echte tegenpolen) en ik merk wel dat hij vaak de lachers op de hand heeft, hij is populair en krijgt meer voor elkaar.
Ik heb daar best wel moeite mee gehad. Niet zo zeer om hem persoonlijk, maar omdat ik het idee kreeg dat ik me anders voor moest doen en dat het dan 'goed' zou zijn.
Nu is dat wat minder en ik probeer maar te bedenken dat iedereen anders is en goed is zoals hij/zij is

Ik ben ook redelijk introvert. Mijn tweelingbroer is heel extravert (we zijn echte tegenpolen) en ik merk wel dat hij vaak de lachers op de hand heeft, hij is populair en krijgt meer voor elkaar.
Ik heb daar best wel moeite mee gehad. Niet zo zeer om hem persoonlijk, maar omdat ik het idee kreeg dat ik me anders voor moest doen en dat het dan 'goed' zou zijn.
Nu is dat wat minder en ik probeer maar te bedenken dat iedereen anders is en goed is zoals hij/zij is


zaterdag 27 mei 2017 om 17:26
Ik trok me dit vroeger (tot een jaar of 24, 25 denk ik ongeveer) ook altijd wel aan. Niet zozeer op social media, dat leefde toen nog niet zo, maar als ik bijvoorbeeld hoorde hoe anderen allemaal drukke, leuke feestjes hadden met leeftijdsgenoten en vrijwel niemand die afbelde. Of collega's die elkaar na werk vroegen nog even samen te gaan borrelen etc. Heb hierin zelf wel ooit initiatief genomen maar het voelde geforceerd, niet echt, niet "mij" en heb me daar bij neergelegd en vind het al jaren niet erg meer.
Ik heb enkele vriendinnen en vrienden en vind het goed zoals het is. Allemaal niet zo druk of hip als anderen het soms doen maar daar geniet ik dan als outsider maar een beetje zijdelings van mee. En mijn eigen energie steek ik eigenlijk veel liever in één op één afspreken dan in feestjes organiseren of allerlei feestjes afgaan. Misschien geldt dit ook voor jou?
Ik heb enkele vriendinnen en vrienden en vind het goed zoals het is. Allemaal niet zo druk of hip als anderen het soms doen maar daar geniet ik dan als outsider maar een beetje zijdelings van mee. En mijn eigen energie steek ik eigenlijk veel liever in één op één afspreken dan in feestjes organiseren of allerlei feestjes afgaan. Misschien geldt dit ook voor jou?

zaterdag 27 mei 2017 om 17:29
Hoppakee, ik gooi 'm er nog maar een keer in: doe een cursusje persoonlijkheidsleer of verdiep je er eens in op het internet. Enneagram, Meyers-Briggs... er zijn er honderden.
Niet iedereen is het hetzelfde en iedereen heeft goede en slechte kanten. Iedereen, geen uitzonderingen. Jij bent jij en daar kun je niks aan veranderen. Het enige waar je iets aan kunt doen is je onzekerheid.
Niet iedereen is het hetzelfde en iedereen heeft goede en slechte kanten. Iedereen, geen uitzonderingen. Jij bent jij en daar kun je niks aan veranderen. Het enige waar je iets aan kunt doen is je onzekerheid.

zaterdag 27 mei 2017 om 17:46
Het heeft niets te maken je wel of niet aardig vinden.
Je bent denk ik moeilijker benaderbaar dan de spontane mensen met een gezellige babbel.
Als jij nooit wat zegt of vraagt, dan is het voor mensen moeilijk contact met je te krijgen. Dan is de weg naar de spontane mensen makkelijker.
Ook is je onzekerheid geen mensentrekker.
Je bent denk ik moeilijker benaderbaar dan de spontane mensen met een gezellige babbel.
Als jij nooit wat zegt of vraagt, dan is het voor mensen moeilijk contact met je te krijgen. Dan is de weg naar de spontane mensen makkelijker.
Ook is je onzekerheid geen mensentrekker.

zaterdag 27 mei 2017 om 18:13
Ik herken wel veel uit je verhaal TO. Af en toe ga ik toch maar eens naar een feestje. Bij vrienden is dat altijd wel okay, maar bij mensen die ik niet goed ken zit ik daar met samengeknepen billen. Hoe het komt weet ik niet, maar in mijn klunzigheid, ik ben erg onhandig en onbeholpen door onzekerheid, zeg ik vaak net het verkeerde. Ook feestjes van het werk vind ik niet fijn. Uit een soort plichtsbesef ga ik er wel heen, maar ik voel me er altijd eenzaam. Niet omdat er niemand met me praat hoor, ik doe gewoon mee, maar ik voel me dan een beetje nep. Lachen, leuk doen, enthousiast doen...ik kan het wel, maar ik moet er soms zo mijn best voor doen. Of ik moet heel veel drinken, dan lukt het ook wel, maar daar houd ik niet van, zeker niet op een feest van het werk. En ik ben altijd zo blij als ik (als een van de eersten) het feest verlaten heb. "Joepieieieieie!!!!!" denk ik dan, ik loop dan echt te huppelen als een lammetje in de wei. De klus is weer geklaard!
Mijn oudste zus is een echt feestbeest, ik zou wel wat meer van haar willen hebben.
Mijn oudste zus is een echt feestbeest, ik zou wel wat meer van haar willen hebben.


zaterdag 27 mei 2017 om 19:03
Ik denk dat het precies is zoals jij zegt.sinnombre schreef: ↑27-05-2017 17:46Het heeft niets te maken je wel of niet aardig vinden.
Je bent denk ik moeilijker benaderbaar dan de spontane mensen met een gezellige babbel.
Als jij nooit wat zegt of vraagt, dan is het voor mensen moeilijk contact met je te krijgen. Dan is de weg naar de spontane mensen makkelijker.
Ook is je onzekerheid geen mensentrekker.
zondag 28 mei 2017 om 17:28
Facebook felicitaties zijn m.i. wel de laatste dingen waar je je druk over moet maken.
Ik zie op social media wel eens dat mensen gefeliciteerd worden door iemand,die ik vorige week nog heb horen zeggen dat ze een hekel hebben aan de desbetreffende persoon.
Zelf feliciteer ik bijvoorbeeld een jongen / man bewust niet, die ik stiekem heel leuk vind, uit verlegenheid. Zijn beste vriend, voor wie ik geen gevoelens heb, stuur ik dan wel weer een felicitatie. Dit soort dingen werken vaak nogal vreemd.
Ik zie op social media wel eens dat mensen gefeliciteerd worden door iemand,die ik vorige week nog heb horen zeggen dat ze een hekel hebben aan de desbetreffende persoon.
Zelf feliciteer ik bijvoorbeeld een jongen / man bewust niet, die ik stiekem heel leuk vind, uit verlegenheid. Zijn beste vriend, voor wie ik geen gevoelens heb, stuur ik dan wel weer een felicitatie. Dit soort dingen werken vaak nogal vreemd.
donderdag 8 juni 2017 om 22:56
Hallo,
Populair of niet, iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten én eigenaardigheden.
Populariteit zit niet in iemand als persoon, maar heeft altijd te maken met een persoon in verhouding tot anderen.
Ik was vroeger niet zo populair, nu wel. Al zou ik liever het woord ´populair´ vervangen door ´geliefd´. Het is fijn om aandacht te krijgen van mensen, maar vergeet niet dat die mensen ook allemaal aandacht terug willen. Je moet meer contacten onderhouden, meer verjaardagen onthouden, meer van alles. Dat moet maar net bij je passen. Ieder mens is anders. Wat nog grappig is om te vermelden is dat verschillende van mijn vrienden best verlegen en gesloten zijn. Ik vond dat juist prikkelend en ben op hén afgestapt. Uiteindelijk komen de juiste mensen altijd bij elkaar, daar ben ik heilig van overtuigd!
Populair of niet, iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten én eigenaardigheden.
Populariteit zit niet in iemand als persoon, maar heeft altijd te maken met een persoon in verhouding tot anderen.
Ik was vroeger niet zo populair, nu wel. Al zou ik liever het woord ´populair´ vervangen door ´geliefd´. Het is fijn om aandacht te krijgen van mensen, maar vergeet niet dat die mensen ook allemaal aandacht terug willen. Je moet meer contacten onderhouden, meer verjaardagen onthouden, meer van alles. Dat moet maar net bij je passen. Ieder mens is anders. Wat nog grappig is om te vermelden is dat verschillende van mijn vrienden best verlegen en gesloten zijn. Ik vond dat juist prikkelend en ben op hén afgestapt. Uiteindelijk komen de juiste mensen altijd bij elkaar, daar ben ik heilig van overtuigd!
zaterdag 10 juni 2017 om 01:08
Herkenbaar, en ben geen puber.
Vrienden zijn met deze 'populaire' mensen heeft wel mijn ogen geopend.
Ze zeuren en kreunen maar dat ze nooit tijd voor zichzelf hebben, veel angststoornissen en andere stressgerelateerde problemen... ze zijn zo enthousiast en kunnen geen nee zeggen tegen een ieder omdat ze bang zijn om niet leuk gevonden te worden.. als ik merk hoeveel energie dat bij ze opslokt bedankt ik graag. Ik heb dit liever, mét dat ik dan niet altijd overal wordt uitgenodigd, dan dat continue getouwtrek aan je. Ik kan het ook gewoon niet, ál zouden zoveel mensen mijn aandacht willen; ik heb de drang niet om zo gewild te zijn en daardoor de energie niet om op ál die mensen terug te reageren via app/fb en op hun verzoeken van huis schilderen/drankje doen/met de auto ergens heenbrengen/3 feesten op één avond bezoeken/etc. in te gaan. Dan stoppen ze daar ook snel mee; dus ik kan het écht technisch niet, populair zijn.
Ik probeer op het select groepje mensen waar ik graag mee omga maar wat extra attent te zijn. Daar ben ik overigens populair genoeg mee. Niet iedereen voelt zich aangetrokken tot het 'overdreven spontaan begroeten'- type.
Overigens merk ik ook dat die mensen juist weinig échte vrienden hebben. Ze hebben daar geen tijd voor om te investeren in een relatie. Letterlijk ook geen tijd omdat ze iedereen willen pleasen. Mensen merken dat en er worden weinig échte vriendschappen gevormd als iemand aan diegene vraagt om iets te doen en die elke keer zegt 'ik kan over 3 weken wel een uurtje maar moet meteen door want elke seconde is al met iemand anders ingepland!'. Dat zeggen ze dan tegen iedereen dus ze zien niemand van die 200 mensen vaak genoeg om een hechte vriendschap op te bouwen.
Liever twee mensen waarvan je weet dat die bij je sterfbed staan dan 200 die niet komen opdagen.
Vrienden zijn met deze 'populaire' mensen heeft wel mijn ogen geopend.
Ze zeuren en kreunen maar dat ze nooit tijd voor zichzelf hebben, veel angststoornissen en andere stressgerelateerde problemen... ze zijn zo enthousiast en kunnen geen nee zeggen tegen een ieder omdat ze bang zijn om niet leuk gevonden te worden.. als ik merk hoeveel energie dat bij ze opslokt bedankt ik graag. Ik heb dit liever, mét dat ik dan niet altijd overal wordt uitgenodigd, dan dat continue getouwtrek aan je. Ik kan het ook gewoon niet, ál zouden zoveel mensen mijn aandacht willen; ik heb de drang niet om zo gewild te zijn en daardoor de energie niet om op ál die mensen terug te reageren via app/fb en op hun verzoeken van huis schilderen/drankje doen/met de auto ergens heenbrengen/3 feesten op één avond bezoeken/etc. in te gaan. Dan stoppen ze daar ook snel mee; dus ik kan het écht technisch niet, populair zijn.
Ik probeer op het select groepje mensen waar ik graag mee omga maar wat extra attent te zijn. Daar ben ik overigens populair genoeg mee. Niet iedereen voelt zich aangetrokken tot het 'overdreven spontaan begroeten'- type.
Overigens merk ik ook dat die mensen juist weinig échte vrienden hebben. Ze hebben daar geen tijd voor om te investeren in een relatie. Letterlijk ook geen tijd omdat ze iedereen willen pleasen. Mensen merken dat en er worden weinig échte vriendschappen gevormd als iemand aan diegene vraagt om iets te doen en die elke keer zegt 'ik kan over 3 weken wel een uurtje maar moet meteen door want elke seconde is al met iemand anders ingepland!'. Dat zeggen ze dan tegen iedereen dus ze zien niemand van die 200 mensen vaak genoeg om een hechte vriendschap op te bouwen.
Liever twee mensen waarvan je weet dat die bij je sterfbed staan dan 200 die niet komen opdagen.

zaterdag 10 juni 2017 om 07:08
Je gedraagt je anders wel als een puber.Snoekbaars schreef: ↑10-06-2017 01:08Herkenbaar, en ben geen puber.
Vrienden zijn met deze 'populaire' mensen heeft wel mijn ogen geopend.
Ze zeuren en kreunen maar dat ze nooit tijd voor zichzelf hebben, veel angststoornissen en andere stressgerelateerde problemen... ze zijn zo enthousiast en kunnen geen nee zeggen tegen een ieder omdat ze bang zijn om niet leuk gevonden te worden.. als ik merk hoeveel energie dat bij ze opslokt bedankt ik graag. Ik heb dit liever, mét dat ik dan niet altijd overal wordt uitgenodigd, dan dat continue getouwtrek aan je. Ik kan het ook gewoon niet, ál zouden zoveel mensen mijn aandacht willen; ik heb de drang niet om zo gewild te zijn en daardoor de energie niet om op ál die mensen terug te reageren via app/fb en op hun verzoeken van huis schilderen/drankje doen/met de auto ergens heenbrengen/3 feesten op één avond bezoeken/etc. in te gaan. Dan stoppen ze daar ook snel mee; dus ik kan het écht technisch niet, populair zijn.
Ik probeer op het select groepje mensen waar ik graag mee omga maar wat extra attent te zijn. Daar ben ik overigens populair genoeg mee. Niet iedereen voelt zich aangetrokken tot het 'overdreven spontaan begroeten'- type.
Overigens merk ik ook dat die mensen juist weinig échte vrienden hebben. Ze hebben daar geen tijd voor om te investeren in een relatie. Letterlijk ook geen tijd omdat ze iedereen willen pleasen. Mensen merken dat en er worden weinig échte vriendschappen gevormd als iemand aan diegene vraagt om iets te doen en die elke keer zegt 'ik kan over 3 weken wel een uurtje maar moet meteen door want elke seconde is al met iemand anders ingepland!'. Dat zeggen ze dan tegen iedereen dus ze zien niemand van die 200 mensen vaak genoeg om een hechte vriendschap op te bouwen.
Liever twee mensen waarvan je weet dat die bij je sterfbed staan dan 200 die niet komen opdagen.
Een negatieve, afgunstige puber.
Voel je je minder onzeker als je het leven van de in jouw ogen populaire mensen afzeikt?
Hoe gelukkig ben jij eigenlijk met je eigen leven als je andermans leven zo onnodig moet afkeuren?
Je klinkt behoorlijk ongeloofwaardig en onzeker zo.

zaterdag 10 juni 2017 om 16:27
.
Ik heb verschillende malen op een grote zaal gewerkt. Daar zit je ingedeeld in groepen en is groepsvorming onvermijdelijk. In de pauzes staken sommigen over naar andere groepen, dat waren groepjes voor persoonlijke contacten. Dat is volkomen natuurlijk gedrag. Niets om je druk over te maken. Overal in grote gezelschappen worden groepjes gevormd, omdat je nu eenmaal niet met 20 personen tegelijk praten kan.
Voor TO: ook die groepjes rondom een paar populaire figuren zijn maar tijdelijk, zolang je bij dezelfde baas/afdeling werkt of sportschool zit op dezelfde dagen. Daarna veranderen de verhoudingen en op den duur rol je in andere leeftijdsgroepen, waarmee verhoudingen veranderen. Daar kan je op natuurlijke manier mee omgaan: aanpassen aan de situatie, niet denken dat al die populaire mensen ècht de populariteitscentra zijn of de satelieten echt hun dikke vrienden.
dinsdag 13 juni 2017 om 11:26
Waarom voel jij je zo aangesproken? Ben jij toevallig onzeker? :')sinnombre schreef: ↑10-06-2017 07:08Je gedraagt je anders wel als een puber.
Een negatieve, afgunstige puber.
Voel je je minder onzeker als je het leven van de in jouw ogen populaire mensen afzeikt?
Hoe gelukkig ben jij eigenlijk met je eigen leven als je andermans leven zo onnodig moet afkeuren?
Je klinkt behoorlijk ongeloofwaardig en onzeker zo.
Er zit een verschil tussen zeggen; het is mijn type van leven niet, het is iets wat ik niet zou kunnen & aan populair zijn kleven ook nadelen dan iemand afzeiken.
lees het eens overnieuw en ditmaal met een neutrale stem in je hoofd i.p.v. negatieve afgunstige puber.

dinsdag 13 juni 2017 om 11:35
