Psyche
alle pijlers
verslaafd en voel me zo alleen
dinsdag 11 januari 2022 om 21:49
Hoi allemaal,
ik ben nieuw hier... wilde even zo graag delen, anoniem. Ja, ik ben verslaafd, Na een moeilijke periode 2,5 jaar geleden ben ik steeds meer gaan internetten en chatten met online hulpverleners. In het begin hielp dat, tot het punt kwam dat het geen enkele behoefte meer vervulde en er steeds meer gevoelens kwamen van schaamte, schuld en eenzaamheid. Ik moest bekennen dat ik verslaafd was en ik wilde het echt stoppen maar het lukte niet. Ik had nooit gedacht hulp te zoeken, daarvoor was de schaamte te groot, toch zal ik 2 maanden geleden bij de huisarts. Ze erkende het probleem meteen en stuurde me door naar een verslavingskliniek. Ik was zo opgelucht. Eindelijk hulp, niet meer alleen zijn. Een intensief programma, ook met groepstherapieën, yes, kom maar op, ik was er klaar voor.
Nu ben ik 2 maanden verder en is volgende week de intake. Maar van mijn enthousiasme is weinig meer over. Het blijkt dat vrijwel alle contactmomenten online zijn, zowel de individuele als groepstherapie. Dat betekent thuis zoomen. Nou vind ik het online al een belemmering, juist gezien mijn verslaving. Maar ik ben alleenstaand en heb de kinderen grotendeels van de tijd om me heen. Thuis therapie volgen in gewoon geen optie. Misschien een keertje, maar niet 3 keer per week. Maar het is een voorwaarde en als ik daarover twijfel, past dit niet bij me, zo werd gezegd. Ik vroeg of niemand anders tegen dit punt aanloopt, ja, er zijn wel eens mensen die in de auto zitten met hun telefoon...
Ligt het nou aan mij of is het een beetje logisch dat ik het echt niet zie zitten om 3 keer per week in de auto behandeling te gaan volgen...? Ik wilde gewoon zo graag naar de locatie, face to face, geen associatie met internet. Ik kan de intake doen maar ik weet al bijna zeker dat dit een reden gaat zijn voor hen om de behandeling niet te laten starten. Dan ben ik dus mijn eigen risico al geheel kwijt aan de intake en zit daarna met lege handen.
Ik ben op zoek gegaan naar (zelf)hulpgroepen, heb zo'n behoefte aan erkenning en herkenning van anderen, maar in dat geval kan je beter aan de alcohol of drugs zijn, want daar is genoeg voor.
Ik ga morgen terug naar de huisarts, er is natuurlijk altijd een optie voor een 'gewone' psycholoog. Maar juist de expertise voor de verslaving en het lotgenotencontact vond ik zo'n fijn vooruitzicht. Ik voel me zo alleen. Ik wilde dit even delen.
ik ben nieuw hier... wilde even zo graag delen, anoniem. Ja, ik ben verslaafd, Na een moeilijke periode 2,5 jaar geleden ben ik steeds meer gaan internetten en chatten met online hulpverleners. In het begin hielp dat, tot het punt kwam dat het geen enkele behoefte meer vervulde en er steeds meer gevoelens kwamen van schaamte, schuld en eenzaamheid. Ik moest bekennen dat ik verslaafd was en ik wilde het echt stoppen maar het lukte niet. Ik had nooit gedacht hulp te zoeken, daarvoor was de schaamte te groot, toch zal ik 2 maanden geleden bij de huisarts. Ze erkende het probleem meteen en stuurde me door naar een verslavingskliniek. Ik was zo opgelucht. Eindelijk hulp, niet meer alleen zijn. Een intensief programma, ook met groepstherapieën, yes, kom maar op, ik was er klaar voor.
Nu ben ik 2 maanden verder en is volgende week de intake. Maar van mijn enthousiasme is weinig meer over. Het blijkt dat vrijwel alle contactmomenten online zijn, zowel de individuele als groepstherapie. Dat betekent thuis zoomen. Nou vind ik het online al een belemmering, juist gezien mijn verslaving. Maar ik ben alleenstaand en heb de kinderen grotendeels van de tijd om me heen. Thuis therapie volgen in gewoon geen optie. Misschien een keertje, maar niet 3 keer per week. Maar het is een voorwaarde en als ik daarover twijfel, past dit niet bij me, zo werd gezegd. Ik vroeg of niemand anders tegen dit punt aanloopt, ja, er zijn wel eens mensen die in de auto zitten met hun telefoon...
Ligt het nou aan mij of is het een beetje logisch dat ik het echt niet zie zitten om 3 keer per week in de auto behandeling te gaan volgen...? Ik wilde gewoon zo graag naar de locatie, face to face, geen associatie met internet. Ik kan de intake doen maar ik weet al bijna zeker dat dit een reden gaat zijn voor hen om de behandeling niet te laten starten. Dan ben ik dus mijn eigen risico al geheel kwijt aan de intake en zit daarna met lege handen.
Ik ben op zoek gegaan naar (zelf)hulpgroepen, heb zo'n behoefte aan erkenning en herkenning van anderen, maar in dat geval kan je beter aan de alcohol of drugs zijn, want daar is genoeg voor.
Ik ga morgen terug naar de huisarts, er is natuurlijk altijd een optie voor een 'gewone' psycholoog. Maar juist de expertise voor de verslaving en het lotgenotencontact vond ik zo'n fijn vooruitzicht. Ik voel me zo alleen. Ik wilde dit even delen.
woensdag 12 januari 2022 om 14:08
Vlinder1977 schreef: ↑11-01-2022 21:49Het blijkt dat vrijwel alle contactmomenten online zijn, zowel de individuele als groepstherapie. Dat betekent thuis zoomen. Nou vind ik het online al een belemmering, juist gezien mijn verslaving. Maar ik ben alleenstaand en heb de kinderen grotendeels van de tijd om me heen. Thuis therapie volgen in gewoon geen optie.
Dat het online is lijkt wat paradoxaal in jouw geval, toch denk ik dat het juist niet nadelig hoeft te zijn: ze zullen je namelijk niet voorzien in je verslavingsbehoefte, ze zullen je beperken tot de contactmomenten die ervoor staan.
Dat het niet kan doordat je kinderen thuis zijn snap ik niet helemaal, het lijkt om jonge kinderen te gaan (anders zitten ze op school overdag) en daar zul je toch opvang voor moeten regelen als jij ergens op locatie moet zijn? Dan kun je die opvang toch ook regelen als het thuis moet? En als de opvang bij jou thuis is kun jij op zolder met een koptelefoon? Of heb je nergens een plek waar je je af kunt zonderen? Opvang buitenshuis een optie?
woensdag 12 januari 2022 om 16:05
Super goed dat je de stap hebt gezet om hulp te zoeken, echt stoer!
Dit lijkt me ook wel zuur en niet iets wat je verwacht, online via zoom in een groep zitten.
Maar ik zou het toch gaan proberen als ik jou was.
Misschien kan je dit taject combineren met bezoeken aan een psycholoog, of een andere vorm van therapie (lichaamsgericht, hypnotherapie)?
Dit lijkt me ook wel zuur en niet iets wat je verwacht, online via zoom in een groep zitten.
Maar ik zou het toch gaan proberen als ik jou was.
Misschien kan je dit taject combineren met bezoeken aan een psycholoog, of een andere vorm van therapie (lichaamsgericht, hypnotherapie)?
woensdag 12 januari 2022 om 16:38
Wat goed dat je hulp zoekt! Ik snap dat het steeds spannender wordt, nu het wel heel dichtbij komt. Aan de ene kant is het lastig dat het online is, maar het kan je juist ook helpen. Op deze manier kan je positieve ervaringen opbouwen en juist leren hoe je met het internet om kan gaan op een gezonde manier, want je kan niet de rest van je leven het internet ontwijken.
Het gedeelte over je kinderen begrijp ik niet helemaal. Als jij naar de locatie had gegaan, had je toch ook opvang moeten regelen? Kan die opvang niet nog steeds oppassen terwijl jij je afspraken hebt?
En als laatste vraag ik me af, en dit is niet vervelend bedoeld: maar zijn dit allemaal echte problemen of ben je jezelf al een beetje aan het indekken op falen of niet gaan omdat het wel heel spannend is?
Het gedeelte over je kinderen begrijp ik niet helemaal. Als jij naar de locatie had gegaan, had je toch ook opvang moeten regelen? Kan die opvang niet nog steeds oppassen terwijl jij je afspraken hebt?
En als laatste vraag ik me af, en dit is niet vervelend bedoeld: maar zijn dit allemaal echte problemen of ben je jezelf al een beetje aan het indekken op falen of niet gaan omdat het wel heel spannend is?
woensdag 12 januari 2022 om 19:48
Bedankt voor jullie reacties. Mijn kids zijn al wat ouder dus die kunnen makkelijk thuis blijven als ik naar de locatie zou moeten. Maar als ze hier thuis zijn kan ik me niet zomaar ergens terug trekken met garantie dat ze niks merken of horen. Maar ik heb besloten dat ik maar gewoon kijk hoe het gaat en dan inderdaad desnoods de auto in ofzo. Want ik ben wel echt gemotiveerd en wil het heel graag aangaan. Maar ik moest wel echt even schakelen naar dat online gebeuren, zo was het namelijk in eerste instantie ook niet gezegd (terwijl we toen ook al in lockdown zaten). Waarschijnlijk is er ook emdr nodig, maar ik check tijdens de intake wel hoe ze dat voor zich zien. Bedankt in ieder geval
