Vertrouwen/veiligheid weg

Het afgelopen jaar is mijn man (tien jaar samen) ernstig ziek geweest. Na het fysieke herstel van de ziekte raakte hij erg in de war. Dat liep uit in een psychose, waarbij hij erg agressief was tegen mij. Het heeft een tijd gekost, maar met hulpverlening en medicatie is de rust weer gekeerd en is hij nu weer min of meer zichzelf.

Probleem nu is dat mijn vertrouwen, mijn gevoel van veiligheid, compleet weg is. Na een jeugd met veel onveiligheid (geweld, misbruik) was het in het begin van onze relatie moeilijk om hem te vertrouwen. Gaandeweg is het vertrouwen gegroeid. Ik voelde me veilig bij hem en in ons huis en van daaruit ook steeds meer bij andere mensen en op andere plekken. Dat voelt nu als falen, dom: zie je nou wel dat niemand te vertrouwen is, als zelfs hij mij zo geweld aan kan doen. Ik voel me nergens meer veilig. Ik wil dit helemaal niet zo voelen/denken, maar ik kom er niet uit. Misschien heeft iemand wat advies hoe hiermee om te gaan. Ik heb ook wel behoefte om van me af te schrijven, ik wil niet dat onze omgeving slecht over mijn man gaat denken en vertel daarom weinig over wat er gebeurd is.

Korte versie van een lang verhaal; als het niet duidelijk is of vragen oproept, hoor ik het graag.

Koffiehagedis schreef: ↑

17-08-2017 23:04

Heel naar dat dit is gebeurd, voor jullie beiden. Maar als dit meteen zoveel oude, generaliserende en weinig objectieve overtuigingen bij jou oproept, denk ik dat je er misschien goed aan doet om hulp te zoeken zodat je je verleden echt kunt verwerken. Zodat je niet meer in de 'zie je wel...' hoeft te schieten, maar situaties - hoe naar ook - vanuit het hier en nu kunt blijven zien. Hier alleen uitkomen is in ieder geval heel lastig. Wens je veel sterkte toe.

Dank voor je reactie, Jufjoke ook. Aan de ene kant zie/weet ik best dat wat ik nu denk niet klopt, maar aan de andere kant lijkt het ook zo waar. Mijn man is echt de laatste persoon van wie ik (of wie dan ook) verwacht zou hebben dat hij dit kon doen. Als zelfs hij zo kan omslaan, lijkt het niet verstandig om mensen helemaal te vertrouwen.

Hulp zoeken is inderdaad wel een goed plan. Heb ik ook wel gehad in het verleden hoor, maar dit lijkt alles weer overhoop te halen. Ik ben even zo moe van alle hulpverleners de laatste tijd dat ik er niet zoveel moed voor heb, maar ik kom er zelf niet uit inderdaad.

theatime schreef: ↑

17-08-2017 23:34

Bedenk dat je partner tijdelijk anders handelde door ziekte. Niet omdat hij niet te vertrouwen is.

Verdiep je in zijn ziekte zodat je signalen kunt herkennen mocht hij nogeens in een psychose terecht komen.

Daar kan ik wel wat mee, dank je. Dit ga ik eens aan man en misschien zijn behandelaar vragen. Ik vond het lastig om het te zien aankomen. Wat er gebeurde, voldeed grotendeels niet zo aan mijn beeld van een psychose. Het wisselde nogal tussen 'normaal' en verward/agressief.