Psyche
alle pijlers
voel me alleen en somber
donderdag 12 februari 2009 om 16:15
Helaas komen deze gevoelens weer veel naar boven de laatste tijd. Ik ben 28 jr en woon alleen. Hier heb ik soms ontzettend veel moeite mee. De meeste om mij heen hebben een relatie en gaan gewoon niet zoveel meer uit, hebben andere dingen te doen.
Ook heb ik nog nooit een serieuze relatie gehad, het gevoel dat iemand echt om je geeft en graag bij je wil zijn. Kan soms echt ontzettend depri zijn en nergens zin in hebben, lekker huilen en wil dan ook echt alleen zijn en heb dan geen zin in mensen om mij heen.
Sommige hebben al kinderen of hebben t erover wanneer ze ooit aan kinderen willen beginnen, dan vind ik voor hun heel leuk en begrijpelijk maar voor mezelf heel moeilijk. Dat wil ik ook ooit, probeer er niet teveel aan te denken want anders wordt t alleen maar een kwelling en zie wel hoe mijn leven loopt.
Verder ga ik wel lekker op vakantie hoor, vorig jaar ben ik alleen voor 4 wkn naar indonesie geweest maar dat alleen zijn ben ik zo verdomde zat.
En wil gewoon niet altijd bij mijn zus of moeder aankomen met deze gevoelens omdat ze al bekend zijn bij ze..
Heb weleens nagedacht over een relatiebureau maar ben daar gewoon nog niet aan toe, wil iemand tegenkomen in t '' normale leven''
zo even mijn verhaal kwijt hoor, hoe gaan andere singles hier mee om en is t herkenbaar voor mensen?
Ook heb ik nog nooit een serieuze relatie gehad, het gevoel dat iemand echt om je geeft en graag bij je wil zijn. Kan soms echt ontzettend depri zijn en nergens zin in hebben, lekker huilen en wil dan ook echt alleen zijn en heb dan geen zin in mensen om mij heen.
Sommige hebben al kinderen of hebben t erover wanneer ze ooit aan kinderen willen beginnen, dan vind ik voor hun heel leuk en begrijpelijk maar voor mezelf heel moeilijk. Dat wil ik ook ooit, probeer er niet teveel aan te denken want anders wordt t alleen maar een kwelling en zie wel hoe mijn leven loopt.
Verder ga ik wel lekker op vakantie hoor, vorig jaar ben ik alleen voor 4 wkn naar indonesie geweest maar dat alleen zijn ben ik zo verdomde zat.
En wil gewoon niet altijd bij mijn zus of moeder aankomen met deze gevoelens omdat ze al bekend zijn bij ze..
Heb weleens nagedacht over een relatiebureau maar ben daar gewoon nog niet aan toe, wil iemand tegenkomen in t '' normale leven''
zo even mijn verhaal kwijt hoor, hoe gaan andere singles hier mee om en is t herkenbaar voor mensen?
donderdag 12 februari 2009 om 16:21
Heeeeel herkenbaar! Ik ben tot mijn 29e single geweest, ook nooit een relatie gehad. Wel veel vrienden, maar als ik met hun had afgesproken voelde het des te eenzamer dat ik wéér in m'n eentje naar huis ging. Inderdaad zo ontzettend die arm om je heen kunnen missen... Het slechte nieuws is dat ik niet echt tips voor je heb. Op een gegeven moment kon ik het een beetje van me af zetten en heb ik min of meer besloten om plezier te hebben in m'n leven en niet bij de pakken neer te zitten. En het goede nieuws is dat ik op mijn 29e op mijn werk of all places de man van mijn leven tegen het lijf liep. Jouw dag komt ook! Echt!
donderdag 12 februari 2009 om 16:26
Dit klinkt mss lullig, maar...hang je leven niet op aan een partner. Probeer zo te leven dat je het prettig hebt, dat je gelukkig bent met wat je hebt. Ga erop uit, doe leuke dingen en geniet! Het is zo zonde om de tijd die je alleen bent te 'versomberen'. Het leven kan ook leuk zijn zonder partner! Dus, recht je rug, kin omhoog en schouders naar achter en verzin wat je leuk vindt om te doen. Ga bij een sport/muziek/toneelvereniging en geniet. Zodra jij lekker in je vel zit en je leven leeft, kan er zomaar ineens iemand op je pad komen. Geniet van je leven!!
donderdag 12 februari 2009 om 17:20
Ik ben 35 en single. Wel kortere relaties maar nooit samengewoond. Ik vind het over het algemeen wel prima om alleen te zijn... kan goed alleen zijn... maar heb ook veel sociale contacten. Ik ben niet jaloers op vriendinnen met partner. Ik zou best een goede relatie willen want dat is heerlijk... maar een relatie is niet zaligmakend en ik ben liever alleen dan in een slechte relatie. Kan het vaak erg goed met mezelf vinden...
Ik heb wel een (deels genetische) aanleg voor depressies en alleen tijdens mijn depressies voel ik me alleen... Maar dat is een teken van de depressie en niet eens zozeer van het feit dat ik geen partner heb. (had ik wel een partner dan zou ik tijdens depressies ongetwijfeld aan mijn relatie gaan twijfelen) Al moet ik ook eerlijk zeggen dat ik me nu ook wel afvraag wat het is dat ik me slecht me kan binden en moeite heb met intimiteit.... en of die depressies daar wat mee te maken hebben.
In ieder geval geloof ik er heilig in dat de juiste volgorde is dat je eerst uit je depressie komt en pas daarna 'op zoek gaat' naar een leuke partner.
Je zult het zelf moeten doen in het leven... ook met partner.... en als je depressief bent (of je depri voelt) ben je niet echt leuk relatiemateriaal voor een ander.
Dus werk aan je depressie.... (zoek hulp of kijk alvast naar tips op internet). Een depressie gaat in ieder geval niet over door thuis op de bank te blijven zitten somberen. Een depressie gaat over met een combinatie van de rust die je nodig hebt en leuke activiteiten ondernemen. Zelfs al vind je nauwelijks iets leuks... dan nog zul je je er zelf soms toe moeten dwingen om er op uit te gaan....en dingen doen die je in ieder geval vroeger leuk vond. Langzaam opbouwen en stapje voor stapje....
Als ik me weer beter voel ga ik trouwens internetdaten!!!!
Ik heb wel een (deels genetische) aanleg voor depressies en alleen tijdens mijn depressies voel ik me alleen... Maar dat is een teken van de depressie en niet eens zozeer van het feit dat ik geen partner heb. (had ik wel een partner dan zou ik tijdens depressies ongetwijfeld aan mijn relatie gaan twijfelen) Al moet ik ook eerlijk zeggen dat ik me nu ook wel afvraag wat het is dat ik me slecht me kan binden en moeite heb met intimiteit.... en of die depressies daar wat mee te maken hebben.
In ieder geval geloof ik er heilig in dat de juiste volgorde is dat je eerst uit je depressie komt en pas daarna 'op zoek gaat' naar een leuke partner.
Je zult het zelf moeten doen in het leven... ook met partner.... en als je depressief bent (of je depri voelt) ben je niet echt leuk relatiemateriaal voor een ander.
Dus werk aan je depressie.... (zoek hulp of kijk alvast naar tips op internet). Een depressie gaat in ieder geval niet over door thuis op de bank te blijven zitten somberen. Een depressie gaat over met een combinatie van de rust die je nodig hebt en leuke activiteiten ondernemen. Zelfs al vind je nauwelijks iets leuks... dan nog zul je je er zelf soms toe moeten dwingen om er op uit te gaan....en dingen doen die je in ieder geval vroeger leuk vond. Langzaam opbouwen en stapje voor stapje....
Als ik me weer beter voel ga ik trouwens internetdaten!!!!
donderdag 12 februari 2009 om 19:11
Ben ietsie ouder, heb het gevoel ook gehad, dat ik me alleen voelde, daarna een fijne relatie waaruit twee fijne kindjes, nu co-ouderschap en weer single op het moment, zo'n twee jaar alweer. Als ik naar huis fietste vroeger, na het stappen, voelde ik me ook soms kloterig. Voelt de hele uitgaanswereld nep en alle stelletjes zijn blij en gelukkig.
Nu 'stap' ik niet echt meer tot diep in de nacht, gewoon avondjes de stad in met fijn gezelschap. Hapje, drankje.
Mis idd die arm om me heen, maar eigenlijk heb ik, behalve een romantische, veel liefde om me heen. M'n kindjes, m'n ex(!), mijn familie, mijn vriendinnen. Denk aan de mensen die echt van je houden. Helpt zeker! En je mag heus wel verlangen naar een romantische liefde, het voegt zeker wel iets toe in je leven! Dat je in je eentje ook best lol hebt is alleen maar fijn. Ik kijk romcoms, word ik ook blij van en op het eind snotter ik van ontroering (schandalig vaak).
Achja. Het kan vraizen en het kan dooi'n.
Veul in de lucht kiek'n want er valt 'n keur 'n kairel oet.
En wat er ook gebeurt: altijd slechte grappen blijven maken. Dat helpt.
Sterkte!!
Nu 'stap' ik niet echt meer tot diep in de nacht, gewoon avondjes de stad in met fijn gezelschap. Hapje, drankje.
Mis idd die arm om me heen, maar eigenlijk heb ik, behalve een romantische, veel liefde om me heen. M'n kindjes, m'n ex(!), mijn familie, mijn vriendinnen. Denk aan de mensen die echt van je houden. Helpt zeker! En je mag heus wel verlangen naar een romantische liefde, het voegt zeker wel iets toe in je leven! Dat je in je eentje ook best lol hebt is alleen maar fijn. Ik kijk romcoms, word ik ook blij van en op het eind snotter ik van ontroering (schandalig vaak).
Achja. Het kan vraizen en het kan dooi'n.
Veul in de lucht kiek'n want er valt 'n keur 'n kairel oet.
En wat er ook gebeurt: altijd slechte grappen blijven maken. Dat helpt.
Sterkte!!
donderdag 12 februari 2009 om 20:14
ik red het prima alleen hoor maar mis soms idd gewoon die arm om me heen, samen vakantieplannen maken, gewoon samen ook al kan ik mezelf goed redden alleen. En ook niet alles alleen betalen maar samen lijkt me soms best lekker hoor...
Ik heb niet echt een depressie hoor denk ik maar voel me soms gewoon erg somber, gelukkig is dat maar een dag en gaat t over t algemeen de dag erna weer beter en sterkt me de gedachte dat ik het ook alleen redt, een goede band heb met mijn ouders en ook vriendinnen heb maar ja daarvan hebben dus de meeste een relatie en heb je daar ook drukte van.
heb me laatst ingeschreven bij een soort van relatiebureau, zie wel wat daar uit rolt!
Ik heb niet echt een depressie hoor denk ik maar voel me soms gewoon erg somber, gelukkig is dat maar een dag en gaat t over t algemeen de dag erna weer beter en sterkt me de gedachte dat ik het ook alleen redt, een goede band heb met mijn ouders en ook vriendinnen heb maar ja daarvan hebben dus de meeste een relatie en heb je daar ook drukte van.
heb me laatst ingeschreven bij een soort van relatiebureau, zie wel wat daar uit rolt!
donderdag 12 februari 2009 om 21:10
Gelukkig maar dat je niet echt een depressie hebt en dat het bij buien blijft.
Maar als je liever een man in real life ontmoet... dan via bureau of internet... En je vriendinnen zijn allemaal de helft van een stelletje.... Waarom zou je dan niet actief op zoek gaan naar wat andere single meiden.
Kun je lekker gaan stappen en de boel op stelten zetten.
Of ga bij een nieuwe (sport?) vereniging... lopen zo veel mensen rond... loop je zomaar iets tegen het lijf..
Toen ik in een nieuwe stad kwam wonen ben ik lid geworden van een sport vereniging met een groot sociaal gehalte (jaarlijkse weekends weg etc). Ben weliswaar niet de ware tegengekomen maar 10 jaar later is mijn hele vrienden en kenissenkring een afgeleide van mensen die ik via die vereniging heb leren kennen.
Heb ik ook wel in geinvesteerd (bijv eerste jaar al mega BBQ georganiseerd bij mij thuis).
Maar als je liever een man in real life ontmoet... dan via bureau of internet... En je vriendinnen zijn allemaal de helft van een stelletje.... Waarom zou je dan niet actief op zoek gaan naar wat andere single meiden.
Kun je lekker gaan stappen en de boel op stelten zetten.
Of ga bij een nieuwe (sport?) vereniging... lopen zo veel mensen rond... loop je zomaar iets tegen het lijf..
Toen ik in een nieuwe stad kwam wonen ben ik lid geworden van een sport vereniging met een groot sociaal gehalte (jaarlijkse weekends weg etc). Ben weliswaar niet de ware tegengekomen maar 10 jaar later is mijn hele vrienden en kenissenkring een afgeleide van mensen die ik via die vereniging heb leren kennen.
Heb ik ook wel in geinvesteerd (bijv eerste jaar al mega BBQ georganiseerd bij mij thuis).
