Psyche
alle pijlers
Voel me zo...
woensdag 26 mei 2010 om 19:53
Ja ik weet het, ik heb al een ander topic aan gemaakt...maar ik moest het even kwijt...
Ik voel me af en toe zo ellendig, zo niet mezelf de laatste tijd.
Maar te bang om bepaalde keuzes te maken omdat de consequenties te groot lijken..Bah ik zie het echt ff niet meer...eigenlijk al een tijdje niet meer.
Word met de dag onzekerder...bah moest het even kwijt
Ik voel me af en toe zo ellendig, zo niet mezelf de laatste tijd.
Maar te bang om bepaalde keuzes te maken omdat de consequenties te groot lijken..Bah ik zie het echt ff niet meer...eigenlijk al een tijdje niet meer.
Word met de dag onzekerder...bah moest het even kwijt
woensdag 26 mei 2010 om 20:07
Heb je er vaker last van gehad?
Klinkt vast heel zweverig, maar kan het te maken hebben met wisseling van de seizoenen?
Ik herken het wel, zit op dit moment ook niet in mijn meest enthousiaste fase, en ik weet dat het meespeelt als er verandering is in de hoeveelheid licht die er is op een dag.
Ik probeer ook om me niet te concentreren op dat rot-gevoel, daar wordt het namelijk niet beter van.
Als je er zelf echt niet uit denkt te kunnen komen, zoek professionele hulp, niet te lang blijven aanmodderen hoor!
woensdag 26 mei 2010 om 20:10
Misschien tijd om eens met je huisarts te gaan praten? Hij/zij kan je verder helpen met tips en je eventueel een verwijzing geven om met iemand een psych, of iemand anders te gaan praten? Voel je, je misschien niet in één keer weer helemaal jezelf maar je leert dan wel hoe dit zo komt en hoe je het misschien kan voorkomen id toekomst. Ook voor de dingen in je andere topic kan je dan hulp vragen, een moeilijke stap maar als je de eerste eenmaal gezet hebt, voel je, je misschien alwel een klein stukje beter.
woensdag 26 mei 2010 om 20:21
woensdag 26 mei 2010 om 20:29
Als je diep van binnen al weet wat het is, dan komt de dag dat je het onder ogen kan zien vanzelf. Dat je dat nu nog niet kan is niet zwak, je bent er nog niet klaar voor dat is alles. Je voelt het alleen alwel en daar door voel je, je minder sterk dat is geen fijn gevoel.
Ik weet niet of je het kan maar mij helpt het altijd als ik me rot voel dat ik mezelf afvraag doe je er wat aan? En in jou geval is dat ja, je hebt een afspraak al gemaakt bij de huisarts en bij een psych, dan vraag ik mezelf altijd kan je er nog meer aan doen is het antwoord nee dan geeft me dat wel ietsje rust. Is het nare gevoel niet altijd gelijk weg maar wel het machteloze gevoel... Je werkt er aan meer kan je op dit moment niet doen. Mjah hoop dat t een beetje duidelijk is hoe ik t bedoel.
Ik weet niet of je het kan maar mij helpt het altijd als ik me rot voel dat ik mezelf afvraag doe je er wat aan? En in jou geval is dat ja, je hebt een afspraak al gemaakt bij de huisarts en bij een psych, dan vraag ik mezelf altijd kan je er nog meer aan doen is het antwoord nee dan geeft me dat wel ietsje rust. Is het nare gevoel niet altijd gelijk weg maar wel het machteloze gevoel... Je werkt er aan meer kan je op dit moment niet doen. Mjah hoop dat t een beetje duidelijk is hoe ik t bedoel.
woensdag 26 mei 2010 om 20:31
quote:Butterfly14 schreef op 26 mei 2010 @ 20:25:
Jeetje wat moet dat erg voor je zijn...beide ouders kwijt..
Hoop dat het nu wel een beetje beter met je gaat.
Dat zal wel eng geweest zijn midden in de nacht zo wakker worden
Ja, ik werd wakker met een druk op mn borst, benauwd , paniek paniek,
Je lichaam kan vreemde dingen met je doen,door stress/verdriet
Dus zorg goed voor jezelf, luister naar je lichaam.
Neem lekker rust als je kan, boek lezen, buiten lopen.
Klinkt heel simpel zoals ik het nu tik, maar daar ben ik zelf zo de fout mee in gegaan.
Ik ging maar door,
Ik hoop dat de psycholoog je verder kan helpen!
Heel veel sterkte,
Jeetje wat moet dat erg voor je zijn...beide ouders kwijt..
Hoop dat het nu wel een beetje beter met je gaat.
Dat zal wel eng geweest zijn midden in de nacht zo wakker worden
Ja, ik werd wakker met een druk op mn borst, benauwd , paniek paniek,
Je lichaam kan vreemde dingen met je doen,door stress/verdriet
Dus zorg goed voor jezelf, luister naar je lichaam.
Neem lekker rust als je kan, boek lezen, buiten lopen.
Klinkt heel simpel zoals ik het nu tik, maar daar ben ik zelf zo de fout mee in gegaan.
Ik ging maar door,
Ik hoop dat de psycholoog je verder kan helpen!
Heel veel sterkte,
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
woensdag 26 mei 2010 om 20:48
donderdag 27 mei 2010 om 09:54
Ik werd vanochtend wakker en dacht...
Ik zou wel heel ver weg willen gaan, helemaal alleen, en dan helemaal weer tot me zelf komen, want volgens mij ben ik mezelf al een langere tijd kwijt....
Helaas is dit niet mogelijk....nee echt niet...wil niet te veel uitwijden waarom niet want ben dan toch bang voor herkenning ofzo...
Ik zou wel heel ver weg willen gaan, helemaal alleen, en dan helemaal weer tot me zelf komen, want volgens mij ben ik mezelf al een langere tijd kwijt....
Helaas is dit niet mogelijk....nee echt niet...wil niet te veel uitwijden waarom niet want ben dan toch bang voor herkenning ofzo...
donderdag 27 mei 2010 om 10:03
quote:diaantje1971 schreef op 26 mei 2010 @ 20:31:
[...]
Ja, ik werd wakker met een druk op mn borst, benauwd , paniek paniek,
Je lichaam kan vreemde dingen met je doen,door stress/verdriet
Dus zorg goed voor jezelf, luister naar je lichaam.
Neem lekker rust als je kan, boek lezen, buiten lopen.
Klinkt heel simpel zoals ik het nu tik, maar daar ben ik zelf zo de fout mee in gegaan.
Ik ging maar door,
Ik hoop dat de psycholoog je verder kan helpen!
Heel veel sterkte,
Ja dan heb je idd al die tijd de singalen van je lichaam genegeerd, en op die manier wat je ervaarde in de nacht werd je er even van bewust gemaakt dat je te ver door was gegaan en je nu ECHT aan je zelf moest gaan denken en goed voor jezelf moest gaan zorgen en idd op tijd je ontspanning moet nemen.
Ik wens jou ook veel sterkte toe
[...]
Ja, ik werd wakker met een druk op mn borst, benauwd , paniek paniek,
Je lichaam kan vreemde dingen met je doen,door stress/verdriet
Dus zorg goed voor jezelf, luister naar je lichaam.
Neem lekker rust als je kan, boek lezen, buiten lopen.
Klinkt heel simpel zoals ik het nu tik, maar daar ben ik zelf zo de fout mee in gegaan.
Ik ging maar door,
Ik hoop dat de psycholoog je verder kan helpen!
Heel veel sterkte,
Ja dan heb je idd al die tijd de singalen van je lichaam genegeerd, en op die manier wat je ervaarde in de nacht werd je er even van bewust gemaakt dat je te ver door was gegaan en je nu ECHT aan je zelf moest gaan denken en goed voor jezelf moest gaan zorgen en idd op tijd je ontspanning moet nemen.
Ik wens jou ook veel sterkte toe
donderdag 27 mei 2010 om 15:02
quote:Butterfly14 schreef op 27 mei 2010 @ 09:54:
Ik zou wel heel ver weg willen gaan, helemaal alleen.
Ja, ik heb dat gedaan en nu voel ik me net zoals jij nu.
Maar jij bent iig zover dat je stappen onderneemt.
Ik zit nog steeds maar een beetje te zitten en doe helemaal niets.
Geen van mijn keuzes bevallen me, dat houd me tegen.
Ik kan niet zeggen dat ik depressief ben hoor, gewoon af en toe wat verdrietig en ik heb moeite om de weg te zien.
Ik ben erg passief op het moment.
Ik zou wel heel ver weg willen gaan, helemaal alleen.
Ja, ik heb dat gedaan en nu voel ik me net zoals jij nu.
Maar jij bent iig zover dat je stappen onderneemt.
Ik zit nog steeds maar een beetje te zitten en doe helemaal niets.
Geen van mijn keuzes bevallen me, dat houd me tegen.
Ik kan niet zeggen dat ik depressief ben hoor, gewoon af en toe wat verdrietig en ik heb moeite om de weg te zien.
Ik ben erg passief op het moment.
donderdag 27 mei 2010 om 15:55
@janedoe1 Wat bedoel jij met: Ja, ik heb dat gedaan en nu voel ik met net als jij? Wat heb jij gedaan dan? Ben jij echt weg gegaan..ver weg?
Denk ook dat jij stappen moet gaan ondernemen, volgens mij lukt dit niet in je eentje..
@ siesa....tsja het gaat..komt met vlagen...
Heb hele rare dingen veel janken, veel aan vroeger denken toen ik nog klein was, en vaak weg willen van alles en iedereen..maar of dat een goede optie is?
En buiten het feit of het een goede optie is is het gewoon weg niet eens mogelijk voor mij.
Denk ook dat jij stappen moet gaan ondernemen, volgens mij lukt dit niet in je eentje..
@ siesa....tsja het gaat..komt met vlagen...
Heb hele rare dingen veel janken, veel aan vroeger denken toen ik nog klein was, en vaak weg willen van alles en iedereen..maar of dat een goede optie is?
En buiten het feit of het een goede optie is is het gewoon weg niet eens mogelijk voor mij.
donderdag 27 mei 2010 om 16:12
Ja, ik ben heel veel weg.
Was geen vlucht ofzo, ik was best gelukkig.
En op het moment niet, maarja, ik ben ook nog niet klaar om het maar op te geven en naar huis te gaan.
Dus wat dan?
Ach, de keus die ik moet maken is simpel:
Ga ik er hier 100% voor? En dat houdt dus ook in dat ik echt gevoelsmatig afstand neem van Nederland. Die deur dicht doe, zeg maar. Ik denk dat ik het harder kan proberen dan ik tot nu toe gedaan heb.
Of ga ik terug naar Nederland? Ik wil zo graag gewoon even bij mijn moeder zijn af en toe, haar niet alleen maar aan de telefoon hebben.
Maarja, alle redenen waarom ik naar het buitenland wilde bestaan nog steeds.
Ik schrijf een wat warrig verhaal geloof ik, maar mijn gevoelens zijn dus ook wat warrig.
(Na de opmerking over mijn moeder voel ik me geroepen om even te vermelden dat ik wel halverwege de dertig ben. )
Was geen vlucht ofzo, ik was best gelukkig.
En op het moment niet, maarja, ik ben ook nog niet klaar om het maar op te geven en naar huis te gaan.
Dus wat dan?
Ach, de keus die ik moet maken is simpel:
Ga ik er hier 100% voor? En dat houdt dus ook in dat ik echt gevoelsmatig afstand neem van Nederland. Die deur dicht doe, zeg maar. Ik denk dat ik het harder kan proberen dan ik tot nu toe gedaan heb.
Of ga ik terug naar Nederland? Ik wil zo graag gewoon even bij mijn moeder zijn af en toe, haar niet alleen maar aan de telefoon hebben.
Maarja, alle redenen waarom ik naar het buitenland wilde bestaan nog steeds.
Ik schrijf een wat warrig verhaal geloof ik, maar mijn gevoelens zijn dus ook wat warrig.
(Na de opmerking over mijn moeder voel ik me geroepen om even te vermelden dat ik wel halverwege de dertig ben. )
