Psyche
alle pijlers
Voor iedereen die er doorheen zit II
donderdag 26 mei 2016 om 12:55
Lceetje, wat ontzettend vervelend! Vanwaar dat hij opeens dit besluit heeft genomen? Want voordat jij 'm van de week had laten weten dat je hem de ruimte wil geven was er toch niets aan de hand (als in, er waren geen tekenen dat hij de relatie wilde beëindigen)? Wat verschrikkelijk naar meis! En je hebt het niet verpest, jij kan er weinig aan doen dat je ziek bent geworden. Hebben jullie het hierdoor moeilijk gehad? Dat zeker. Maar je hebt gedaan wat je kon in de relatie.
donderdag 26 mei 2016 om 13:41
Polka wat een rotgevoel! Zeker als het oude gevoelens oproept. Ik duim voor je mee dat je man snel bij die psycholoog terecht kan!!!
Sprookjesbos wat fijn zo een positief bericht van jou. En lief van je dat je mee gaat naar dat evenement. En inderdaad op je grenzen blijven passen.
Zjarlotje ik wil je wel een keer komen opzoeken als dat je over je angst heen helpt? Misschien leer je dan wel dat het best allemaal mee valt. Denk er maar eens rustig over na.
Polka wat sportief op de vroege morgen applaus!
Wat fijn lceetje dat hij praat. Ben zo blij voor jou
Met mij gaat het iets beter. Ik doe heeeel rustig aan en dan gaat het goed. Maar ik zit met een probleem. Het lukt bijna niet meer te eten. De afgelopen maanden zo een 25 kilo afgevallen doordat ik met medicatie was gestopt en door mijn terugval en nu mag ik van mijn begeleiders absoluut niks meer afvallen. Heb net huilend een paar druifjes gegeten. Brood lukt echt niet. Ik wil zo graag aansterken maar voel zo een weerstand naar eten.
Ik weet het gewoon ff niet meer.
Sprookjesbos wat fijn zo een positief bericht van jou. En lief van je dat je mee gaat naar dat evenement. En inderdaad op je grenzen blijven passen.
Zjarlotje ik wil je wel een keer komen opzoeken als dat je over je angst heen helpt? Misschien leer je dan wel dat het best allemaal mee valt. Denk er maar eens rustig over na.
Polka wat sportief op de vroege morgen applaus!
Wat fijn lceetje dat hij praat. Ben zo blij voor jou
Met mij gaat het iets beter. Ik doe heeeel rustig aan en dan gaat het goed. Maar ik zit met een probleem. Het lukt bijna niet meer te eten. De afgelopen maanden zo een 25 kilo afgevallen doordat ik met medicatie was gestopt en door mijn terugval en nu mag ik van mijn begeleiders absoluut niks meer afvallen. Heb net huilend een paar druifjes gegeten. Brood lukt echt niet. Ik wil zo graag aansterken maar voel zo een weerstand naar eten.
Ik weet het gewoon ff niet meer.
donderdag 26 mei 2016 om 14:15
Nou, mijn man is thuisgekomen 1,5 nadat hij was weggegaan.
Verslagen, in de war en compleet erdoorheen. Emotioneel. Zo heb ik hem niet eerder gezien...
Uiteindelijk besloten de GGZ te bellen waar hij loopt en het voor te leggen. Een schreeuw om hulp te doen.
Vanmiddag nog hebben we een gesprek daar met 2 hulpverleners. Dan kunnen ze de situatie inschatten, hoe nijpend deze is en wat ze op zeer korte termijn kunnen betekenen voor ons.
Voor nu even oppas regelen e.d. Ik spreek jullie later.
Verslagen, in de war en compleet erdoorheen. Emotioneel. Zo heb ik hem niet eerder gezien...
Uiteindelijk besloten de GGZ te bellen waar hij loopt en het voor te leggen. Een schreeuw om hulp te doen.
Vanmiddag nog hebben we een gesprek daar met 2 hulpverleners. Dan kunnen ze de situatie inschatten, hoe nijpend deze is en wat ze op zeer korte termijn kunnen betekenen voor ons.
Voor nu even oppas regelen e.d. Ik spreek jullie later.
donderdag 26 mei 2016 om 15:25
Lceetje, je wilt het vast niet horen, maar daar heeft hij wel een punt. Je hebt je volgens mij de laatste tijd wel redelijk afhankelijk van hem opgesteld. Op zich logisch natuurlijk, kijkende naar jouw situatie. Je hebt het absoluut niet makkelijk en je vriend was toch een soort rots in de branding voor je. Maar het is al wat je zelf ook aangeeft: zonder hem ben je niets. En dat voel jij blijkbaar op dit moment ook echt zo. Wat ik geheel kan begrijpen, hij was er altijd voor je en jullie hebben veel samen meegemaakt en ondanks alles hield hij van jou.
Dat hij niet meer samen verder wil is verschrikkelijk pijnlijk En het lijkt me niet meer dan logisch dat jij op dit moment verscheurd wordt door verdriet; je bent iemand kwijtgeraakt waar je zoveel van houdt en er ontstaat nu een leegte in je hart en in je leven. Dit gaat niet in een dag weg, en misschien ook wel niet in een jaar, wie zal het zeggen.
Maar jij moet ook verder. Je moet nu zonder hem, want die keuze is voor jou gemaakt. Nu heb jij de keuze om vast te blijven zitten in je verdriet en jezelf terug te trekken, of om juist enorm te gaan werken aan je herstelproces om zo het beste van jezelf te maken en om er zo voor te zorgen dat je niet meer zonder jezelf kan.
Begrijp me niet verkeerd, je mag natuurlijk zo lang als je wilt verdrietig zijn, ik zeg niet dat je jezelf gelijk bij elkaar moet rapen en elk zelfhulpboek ooit geschreven moet gaan naleven. Ik hoop alleen dat je over een tijdje kan inzien dat het misschien inderdaad wel een goed idee is als je gaat leren op je eigen benen te staan, niet afhankelijk te zijn van een ander. Hulp vragen aan je ouders en vrienden is natuurlijk een heel goed plan, maar hopelijk kan jij de leiding gaan nemen in dit alles.
Ik zeg niets van dit om je te kwetsen lieve Lceetje. Ik hoop dat je dat weet en dat je inziet dat ik spreek vanuit mijn hart. Ik kan me je gevoel van nu zo goed voorstellen, die wanhoop, verdriet, maar ook boosheid en onbegrip. Ik voel echt met je mee Maar ik gun je beter dan dit alles.
Dat hij niet meer samen verder wil is verschrikkelijk pijnlijk En het lijkt me niet meer dan logisch dat jij op dit moment verscheurd wordt door verdriet; je bent iemand kwijtgeraakt waar je zoveel van houdt en er ontstaat nu een leegte in je hart en in je leven. Dit gaat niet in een dag weg, en misschien ook wel niet in een jaar, wie zal het zeggen.
Maar jij moet ook verder. Je moet nu zonder hem, want die keuze is voor jou gemaakt. Nu heb jij de keuze om vast te blijven zitten in je verdriet en jezelf terug te trekken, of om juist enorm te gaan werken aan je herstelproces om zo het beste van jezelf te maken en om er zo voor te zorgen dat je niet meer zonder jezelf kan.
Begrijp me niet verkeerd, je mag natuurlijk zo lang als je wilt verdrietig zijn, ik zeg niet dat je jezelf gelijk bij elkaar moet rapen en elk zelfhulpboek ooit geschreven moet gaan naleven. Ik hoop alleen dat je over een tijdje kan inzien dat het misschien inderdaad wel een goed idee is als je gaat leren op je eigen benen te staan, niet afhankelijk te zijn van een ander. Hulp vragen aan je ouders en vrienden is natuurlijk een heel goed plan, maar hopelijk kan jij de leiding gaan nemen in dit alles.
Ik zeg niets van dit om je te kwetsen lieve Lceetje. Ik hoop dat je dat weet en dat je inziet dat ik spreek vanuit mijn hart. Ik kan me je gevoel van nu zo goed voorstellen, die wanhoop, verdriet, maar ook boosheid en onbegrip. Ik voel echt met je mee Maar ik gun je beter dan dit alles.
donderdag 26 mei 2016 om 15:33
Dankje sprookjesbos!
Natuurlijk snap ik hem. Maar t is zo hard.
Volgende week start ik met mn terapie, en ik wilde hem zo graag mee nemen.... gewoon dat wij tips konden krijgen voor ons samen.
Ik snap hem wel. Hij heeft 5 maanden zich alleen met mij bezog gehouden. Ik snap dat t moeilijk is etc. Ik zou t ook vreselijk vinden.
Op t ene moment gaat het wel, maar dan knalt het er weer zo hard in!! Ik heb net een kwartier huilend bij mijn moeder op schoot gezeten..
Natuurlijk snap ik hem. Maar t is zo hard.
Volgende week start ik met mn terapie, en ik wilde hem zo graag mee nemen.... gewoon dat wij tips konden krijgen voor ons samen.
Ik snap hem wel. Hij heeft 5 maanden zich alleen met mij bezog gehouden. Ik snap dat t moeilijk is etc. Ik zou t ook vreselijk vinden.
Op t ene moment gaat het wel, maar dan knalt het er weer zo hard in!! Ik heb net een kwartier huilend bij mijn moeder op schoot gezeten..
donderdag 26 mei 2016 om 16:04
Ach gos lceetje zo had ik het helemaal niet begrepen.
Wat ontzettend klote voor je. Net nu je met jezelf aan de slag gaat.
Maar sprookjesbos heeft wel een beetje gelijk, het is ook goed om op eigen benen te staan.
Hier kun je alleen maar sterker uitkomen.
Maar voor nu mag je even heel verdrietig zijn hoor
Knuffel
Wat ontzettend klote voor je. Net nu je met jezelf aan de slag gaat.
Maar sprookjesbos heeft wel een beetje gelijk, het is ook goed om op eigen benen te staan.
Hier kun je alleen maar sterker uitkomen.
Maar voor nu mag je even heel verdrietig zijn hoor
Knuffel
donderdag 26 mei 2016 om 18:56
Gesprek daar gehad. Ze hebben gekeken wat de opties zijn. Man heeft rust nodig! En daar krijgt hij thuis nu niet.
Dus kan hij ergens heen. Er zijn vrienden van ons waar hij heeft gezegd dat hij daar als eerste keus heen wil. Die hebben we gebeld, wachten nu op antwoord. Maar dan moet ik hem er nog heen brengen en het is ruim 2/2,5 uur rijden.
Voor zijn alvast oppas geregeld onder voorbehoud.
Andere optie, niet zijn voorkeur en dat snap ik, is zijn broer. Maar hun band is niet optimaal, dus zal het minder rust zijn voor hem.
Ik hoop zometeen bericht te krijgen dat hij naar die vrienden kan, dan kan ik zoontje wegbrengen en daarna man. Dan lig ik nog enigzins op tijd op bed
Verder gaan ze mijn man morgen weer bellen hoe het is en of er voor het weekend nog andere dingen noodzakelijk zijn om te regelen.
Ze gaan ook met spoed achter nieuwe psych aan...
Dus kan hij ergens heen. Er zijn vrienden van ons waar hij heeft gezegd dat hij daar als eerste keus heen wil. Die hebben we gebeld, wachten nu op antwoord. Maar dan moet ik hem er nog heen brengen en het is ruim 2/2,5 uur rijden.
Voor zijn alvast oppas geregeld onder voorbehoud.
Andere optie, niet zijn voorkeur en dat snap ik, is zijn broer. Maar hun band is niet optimaal, dus zal het minder rust zijn voor hem.
Ik hoop zometeen bericht te krijgen dat hij naar die vrienden kan, dan kan ik zoontje wegbrengen en daarna man. Dan lig ik nog enigzins op tijd op bed
Verder gaan ze mijn man morgen weer bellen hoe het is en of er voor het weekend nog andere dingen noodzakelijk zijn om te regelen.
Ze gaan ook met spoed achter nieuwe psych aan...
donderdag 26 mei 2016 om 20:38
vrijdag 27 mei 2016 om 04:36
Is er iemand wakker nog/al/weer?
Ik kan niet slapen en ga liggen malen nu.
Stel dat dit het begin is van het eind van onze relatie? Stel dat even rust moeten hebben hem zo goed bevalt dat hij niet terugkomt?
Hij heeft gezegd dat hij, door de onenigheid en de uitbarsting van vanmorgen twijfelde.
Als het goed is gaat hij vandaag weg, aangezien we niets hebben gehoord van vriend, die moest het overleggen met partner, zal het zijn broer worden. Voordeel is dat broer dichtbij woont en ik dus niet 5 á 6 uur hoef te rijden.
Ik weet het even niet meer. Ik heb zo'n behoefte aan een sigaret nu... maar goed dat ik die nu nergens kan halen hier.
Ik kan niet slapen en ga liggen malen nu.
Stel dat dit het begin is van het eind van onze relatie? Stel dat even rust moeten hebben hem zo goed bevalt dat hij niet terugkomt?
Hij heeft gezegd dat hij, door de onenigheid en de uitbarsting van vanmorgen twijfelde.
Als het goed is gaat hij vandaag weg, aangezien we niets hebben gehoord van vriend, die moest het overleggen met partner, zal het zijn broer worden. Voordeel is dat broer dichtbij woont en ik dus niet 5 á 6 uur hoef te rijden.
Ik weet het even niet meer. Ik heb zo'n behoefte aan een sigaret nu... maar goed dat ik die nu nergens kan halen hier.
vrijdag 27 mei 2016 om 07:02
Polka, ben je de nacht een beetje doorgekomen uiteindelijk? Verschrikkelijk hè, die nachtelijke twijfels.
Lceetje, goed dat je van je afschrijft. Maar denk je ook aan je eigenwaarde? Dat je hem niet gaat smeken bij je terug te komen. Hij heeft een keuze gemaakt en misschien is dit juist voor jou wel een goed moment om het even helemaal los te laten, hoe moeilijk dat ook is, en echt voor jezelf te gaan leven. Je hebt al zulke goede stappen kunnen zetten, hoe mooi zou het zijn als je nu zo sterk gaat worden dat je nooit meer hoeft te zeggen dat je niets bent zonder iemand anders. Hopelijk heb je uiteindelijk vannacht toch nog een beetje kunnen slapen meis.
Hoe is het met iedereen?
Lceetje, goed dat je van je afschrijft. Maar denk je ook aan je eigenwaarde? Dat je hem niet gaat smeken bij je terug te komen. Hij heeft een keuze gemaakt en misschien is dit juist voor jou wel een goed moment om het even helemaal los te laten, hoe moeilijk dat ook is, en echt voor jezelf te gaan leven. Je hebt al zulke goede stappen kunnen zetten, hoe mooi zou het zijn als je nu zo sterk gaat worden dat je nooit meer hoeft te zeggen dat je niets bent zonder iemand anders. Hopelijk heb je uiteindelijk vannacht toch nog een beetje kunnen slapen meis.
Hoe is het met iedereen?
vrijdag 27 mei 2016 om 13:39
Hier gaat t echt klote. Steeds huil buien.
Ik heb een tas gepakt en daar alles in gestopt wat mij aan hem doet denken. Foto's, spullen van hem, kadotjes van hem etc. Dat geef ik aan hem mee. Ik wil het niet meer hebben. Hij laat me zo hard vallen..
.
Ik wil niks meer van hem bij me hebben. Maar ik wil hem niet kwijt. Maar zo is het helaas wel.
Ik heb een tas gepakt en daar alles in gestopt wat mij aan hem doet denken. Foto's, spullen van hem, kadotjes van hem etc. Dat geef ik aan hem mee. Ik wil het niet meer hebben. Hij laat me zo hard vallen..
.
Ik wil niks meer van hem bij me hebben. Maar ik wil hem niet kwijt. Maar zo is het helaas wel.
vrijdag 27 mei 2016 om 16:12
He polka
Wat een rotnacht. Heb je al een slaapplek voor je man kunnen vinden? Voordeel van even afstand is dat hij je waarschijnlijk wel gaat missen. Enneuh niet gaan roken he dat zou zonde zijn.
Lceetje ook al zo een rotnacht. Heb je vandaag een beetje bij kunnen slapen? Misschien je vriendin nog een keer Bellen en haar je brief voorlezen?
Sterkte. Denk aan je
Zjarlotje ga je nu pben
Wat een rotnacht. Heb je al een slaapplek voor je man kunnen vinden? Voordeel van even afstand is dat hij je waarschijnlijk wel gaat missen. Enneuh niet gaan roken he dat zou zonde zijn.
Lceetje ook al zo een rotnacht. Heb je vandaag een beetje bij kunnen slapen? Misschien je vriendin nog een keer Bellen en haar je brief voorlezen?
Sterkte. Denk aan je
Zjarlotje ga je nu pben
vrijdag 27 mei 2016 om 16:22
Hier even een dipje. Voel me zo onzeker en niet geliefd vandaag. Heb het idee dat ik in elke actie van mijn man een verborgen agenda probeer te lezen en ik vind het verschrikkelijk dat ik zo over hem denk. Vooral omdat ik rationeel gezien weet dat niets van mijn denkpatroon ook maar enigszins klopt en ik gewoon m'n eigen geluk aan het saboteren ben omdat ik onbewust niet kan geloven en het mezelf niet waard vind dat er iemand van mij houdt en bij mij wil zijn.
Voel me verschrikkelijk lelijk op het moment en probeer heel erg om alles voor mezelf te relativeren, maar het wil even niet zo lukken.
Voel me verschrikkelijk lelijk op het moment en probeer heel erg om alles voor mezelf te relativeren, maar het wil even niet zo lukken.
vrijdag 27 mei 2016 om 16:27
Polka heel veel sterkte, hoop dat je man goed bij je broer is gekomen en jullie elkaar toch even in de armen hebben kunnen nemen toen je wegging. Hebben jullie iets afgesproken over dagelijks contact? Geeft het je wat rust nu?
Lceetje een hele warme knuffel van me
! Probeer hem los te laten, hoe moeilijk dat ook is. Misschien is het beter zo, dat zul je nu nog niet zien maar als je straks weer wat beter wordt en je in je kracht komt staan, kan je er anders tegen aan kijken.
Ik heb net bij de praktijkondersteuner even keihard zitten janken...had woensdag de douchetegels helemaal schoongeschrobt. Ben er 2,5 uur mee bezig geweest. Ik dacht "wie depressief is moet in beweging en actief blijven" dus dat deed ik.
Maar nu ben ik zo ontzettend moe en mijn lichaam doet zo'n pijn dat ik alleen nog maar kan janken...Kan zelfs niet meer buiten zitten omdat de vogels te hard fluiten .
Ik wil zo graag weer een normaal leven kunnen lijden, gewoon naar mijn werk, 's avonds nog even paardrijden en in het weekend leuke dingen doen.
En dan is het straks bedtijd, weer een loze dag voorbij...
Lceetje een hele warme knuffel van me
! Probeer hem los te laten, hoe moeilijk dat ook is. Misschien is het beter zo, dat zul je nu nog niet zien maar als je straks weer wat beter wordt en je in je kracht komt staan, kan je er anders tegen aan kijken. Ik heb net bij de praktijkondersteuner even keihard zitten janken...had woensdag de douchetegels helemaal schoongeschrobt. Ben er 2,5 uur mee bezig geweest. Ik dacht "wie depressief is moet in beweging en actief blijven" dus dat deed ik.
Maar nu ben ik zo ontzettend moe en mijn lichaam doet zo'n pijn dat ik alleen nog maar kan janken...Kan zelfs niet meer buiten zitten omdat de vogels te hard fluiten .
Ik wil zo graag weer een normaal leven kunnen lijden, gewoon naar mijn werk, 's avonds nog even paardrijden en in het weekend leuke dingen doen.
En dan is het straks bedtijd, weer een loze dag voorbij...
vrijdag 27 mei 2016 om 17:54
Oeh dat is wel heel weinig slaap lceetje. Vanavond er maar een beetje bijtijds erin. Mij helpt het om een muziekje heel zachtjes aan te zetten dat leidt mijn gedachten af.
Sprookjesbos helpt het om je gedachten te checken of geloof je het dan nog niet?
Wildhorse fijn dat je bij de praktijkondersteuner terecht kon. Het is geen loze dag. Jij hebt tijd nodig om weer jezelf te worden. Die tijd moet je jezelf ook gunnen.
Met mij gaat het wel goed. Aardig wat gegeten vandaag. Bloeduitslagen van mijn schildklier terug en die waren goed dus maandagmorgen bij de huisarts eens goed kijken wat er aan de hand kan zijn.
Sprookjesbos helpt het om je gedachten te checken of geloof je het dan nog niet?
Wildhorse fijn dat je bij de praktijkondersteuner terecht kon. Het is geen loze dag. Jij hebt tijd nodig om weer jezelf te worden. Die tijd moet je jezelf ook gunnen.
Met mij gaat het wel goed. Aardig wat gegeten vandaag. Bloeduitslagen van mijn schildklier terug en die waren goed dus maandagmorgen bij de huisarts eens goed kijken wat er aan de hand kan zijn.
