Psyche
alle pijlers
voorgevoelens de verhalen (geen discussies)
vrijdag 17 juli 2009 om 22:11
quote:Prima69 schreef op 17 juli 2009 @ 22:05:
Ja, wij konden het ook niet verklaren, alleen maar dat mijn moeder aan het schreeuwen was dat mijn zus aan het sterven was en wij hadden zoiets van: "Hoe kan dat?"Sommige mensen geloven heilig in een soort onzichtbare navelstreng die moeder en kind blijft verbinden met elkaar of zo. Klinkt mij een tikkie te zweverig, maar wie weet...
Ja, wij konden het ook niet verklaren, alleen maar dat mijn moeder aan het schreeuwen was dat mijn zus aan het sterven was en wij hadden zoiets van: "Hoe kan dat?"Sommige mensen geloven heilig in een soort onzichtbare navelstreng die moeder en kind blijft verbinden met elkaar of zo. Klinkt mij een tikkie te zweverig, maar wie weet...
vrijdag 17 juli 2009 om 22:14
quote:minny schreef op 17 juli 2009 @ 22:11:
[...]
Sommige mensen geloven heilig in een soort onzichtbare navelstreng die moeder en kind blijft verbinden met elkaar of zo. Klinkt mij een tikkie te zweverig, maar wie weet...Ja, misschien is het zoiets. Ach, er zal meer zijn tussen hemel en aarde, denk ik. Maar wat er allemaal is, geen idee.
[...]
Sommige mensen geloven heilig in een soort onzichtbare navelstreng die moeder en kind blijft verbinden met elkaar of zo. Klinkt mij een tikkie te zweverig, maar wie weet...Ja, misschien is het zoiets. Ach, er zal meer zijn tussen hemel en aarde, denk ik. Maar wat er allemaal is, geen idee.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
vrijdag 17 juli 2009 om 22:15
Ik geloof wel in verschillende soorten energie wat mensen kunnen uitstralen. Als iemand boos is en al laat diegene dat niet merken, dan voel je dat bijvoorbeeld. Angst, liefde, allemaal emoties die je kan oppikken zonder dat iemand het perse hoeft te tonen. Als ik 1 van mijn kindjes knuffel, dan kan dat zo intens zijn dat er energie vanaf spat. Verliefdheid idem.
Ik kan me voorstellen dat ouder-kind zo met elkaar verbonden staan dat het heel erg versterkt is. Ik geloof het dan wel... hoewel ik totaal niet zweverig ben.
Ik kan me voorstellen dat ouder-kind zo met elkaar verbonden staan dat het heel erg versterkt is. Ik geloof het dan wel... hoewel ik totaal niet zweverig ben.
vrijdag 17 juli 2009 om 22:16
Zou dat gevoel van die moeders dan een soort oer-instinct zijn of zo? En nou ja, ik had het dus andersom, dat ik droomde dat mijn moeder dood ging aan een ziekte. Als ik het één of twee keer had gedroomd dan was het nog tot daar aan toe, maar ik droomde het regelmatig. En vlak voordat ik het te horen kreeg droomde ik het heel heftig. Deze dromen herinnerde ik me ook altijd.
Toen ik zwanger was van Mini droomde ik trouwens van een blond meisje met blauwe ogen, terwijl ik zelf donker haar heb en we eerste dachten dat we een jongetje kregen. Ik wist trouwens ook redelijk snel dat er iets anders was bij Mini...maar daar wilde Dude niks van horen dus ik deed er eerst niet veel mee. En toch bleef ik dat gevoel houden...ook al was er geen enkele aanwijzing voor de eerste maanden... Uiteindelijk dus toch wat mee gedaan...en jawel hoor...
Toen ik zwanger was van Mini droomde ik trouwens van een blond meisje met blauwe ogen, terwijl ik zelf donker haar heb en we eerste dachten dat we een jongetje kregen. Ik wist trouwens ook redelijk snel dat er iets anders was bij Mini...maar daar wilde Dude niks van horen dus ik deed er eerst niet veel mee. En toch bleef ik dat gevoel houden...ook al was er geen enkele aanwijzing voor de eerste maanden... Uiteindelijk dus toch wat mee gedaan...en jawel hoor...
