Psyche
alle pijlers
vriend heeft dwangmatige poetstik
woensdag 14 mei 2008 om 19:23
Het is misschien een rare titel en je zal vast denken dat is toch makkelijk als je vriend veel poetst.
Om te leven met iemand die constant met zijn vingers over meubels gaat en dingen afblaast is niet echt gezellig,
Ik wordt ook beschuldigt van het niet poetsen van dingen terwijl ik ze die dag nog heb gedaan.
Elke dag wordt er van mij verwacht dat ik stofzuig/ badkamer-wc poets/ alles afstoft en de boven verdieping swiffer.
Ik wordt erg moe van konstant te zeggen dat dit niet normaal is, en dat dit bij andere niet zo vaak gebeurd. zelfs in het weekend doen we alles.
Iemand hier een oplossing voor???
Mijn vriend heeft ook een angststoornis, slikt lexapro en loopt bij de psychiater.
Om te leven met iemand die constant met zijn vingers over meubels gaat en dingen afblaast is niet echt gezellig,
Ik wordt ook beschuldigt van het niet poetsen van dingen terwijl ik ze die dag nog heb gedaan.
Elke dag wordt er van mij verwacht dat ik stofzuig/ badkamer-wc poets/ alles afstoft en de boven verdieping swiffer.
Ik wordt erg moe van konstant te zeggen dat dit niet normaal is, en dat dit bij andere niet zo vaak gebeurd. zelfs in het weekend doen we alles.
Iemand hier een oplossing voor???
Mijn vriend heeft ook een angststoornis, slikt lexapro en loopt bij de psychiater.
dinsdag 20 mei 2008 om 12:32
uhuhum
ik heb het zelf,
is toch een stuk makkelijker denk ik dan dat mijn man het hebben zou:)
en ik verwacht niet vanmijn man dat hij het doet op mijn manier
in dit geval is het zo dat hij het niet mag doen juist om te verkomen dat ik het zelf toch weer doe hahaha
ikheb 1 kindje van ander half en hier is het dus ook een 24-uur taak om alles op zijn plek te houden haha
maar ik kan er wel mee leven
dat alles perfecht in de kast ligt op dezelfde plek en savonds voor ik naar bed ga word alles dubbel gecheckt van stel dat er snachts wat gebeurt en er een dokter moet komen....
hier word elke dag alles van boven tot beneden gedaan aan het einde van de dag ligt er geen vuil wasgoed meer (smorgens weer wel!) alles moet weggewassen worden......
ik heb het zelf,
is toch een stuk makkelijker denk ik dan dat mijn man het hebben zou:)
en ik verwacht niet vanmijn man dat hij het doet op mijn manier
in dit geval is het zo dat hij het niet mag doen juist om te verkomen dat ik het zelf toch weer doe hahaha
ikheb 1 kindje van ander half en hier is het dus ook een 24-uur taak om alles op zijn plek te houden haha
maar ik kan er wel mee leven
dat alles perfecht in de kast ligt op dezelfde plek en savonds voor ik naar bed ga word alles dubbel gecheckt van stel dat er snachts wat gebeurt en er een dokter moet komen....
hier word elke dag alles van boven tot beneden gedaan aan het einde van de dag ligt er geen vuil wasgoed meer (smorgens weer wel!) alles moet weggewassen worden......
dinsdag 20 mei 2008 om 13:15
Ja, heb je helemaal gelijk in... Dat is dus vaak ook het probleem: Men is zo druk met zichzelf dat men "vergeet" aandacht te besteden aan de rest (omgeving, waarom ben je daar etc.). Werkt uiteindelijk alleen maar averechts... Daarom was ik erg blij met die "alternatieve gedachtengang" waar mijn coach mee kwam. Heb dat in de auto als een soort mantra in gedachten gehouden en voelde me echt een stuk beter. Veel minder bezig met mezelf.
En het helpt ook om te denken dat een ander waarschijnlijk net zo zenuwachtig is...
En het helpt ook om te denken dat een ander waarschijnlijk net zo zenuwachtig is...
woensdag 28 mei 2008 om 10:23
Wat ik vandaag heb mee gemaakt, mijn ´´schatje´´ laat overal briefjes achter met wat er gepoetst moet worden, niet met wil je aub dit even voor ons/mij doen
Maar meer als een boodschappen lijst
Hier wordt ik wel woedend van, ik heb er onder gezet of hij nog meer eisen heeft!!
Ik werk savonds deze week dus... denk hij dat ik nog eens elke dag even het hele huis kan poetsen (tijd zat denkt hij vast).
Mijn leven vind ik al niets meer aan, alleen maar poetsen en werken en dan thuis komen en hij begint met zijn commentaar en negatief gedrag, en daarna gaat hij slapen.
Hij zegt er niets over tegen zijn psych daar praat hij alleen maar over zijn werk en hoe (K*T) hij het vind.
Eigenlijk zou ik eens mee moeten en over dit onderwerp moeten kunnen praten.
Door zijn combinatie met negatief gedrag,lamlendigheid savonds,en zijn angststoornissen heb ik al vaak op het punt gestaan om hem te verlaten.
bah bah bah wat een leven
Maar meer als een boodschappen lijst
Hier wordt ik wel woedend van, ik heb er onder gezet of hij nog meer eisen heeft!!
Ik werk savonds deze week dus... denk hij dat ik nog eens elke dag even het hele huis kan poetsen (tijd zat denkt hij vast).
Mijn leven vind ik al niets meer aan, alleen maar poetsen en werken en dan thuis komen en hij begint met zijn commentaar en negatief gedrag, en daarna gaat hij slapen.
Hij zegt er niets over tegen zijn psych daar praat hij alleen maar over zijn werk en hoe (K*T) hij het vind.
Eigenlijk zou ik eens mee moeten en over dit onderwerp moeten kunnen praten.
Door zijn combinatie met negatief gedrag,lamlendigheid savonds,en zijn angststoornissen heb ik al vaak op het punt gestaan om hem te verlaten.
bah bah bah wat een leven
woensdag 28 mei 2008 om 12:32
je leeft maar 1 keer, dus maak er het beste van
dat is voor jou iig niet poetsen tot je erbij neervalt.
is er nog wel iets positiefs aan jullie leven samen?
uit zichzelf gaat dit niet beter worden, eerder erger, zoals al eerder gezegd:schoenen uit bij binnenkomen, en als t even tegenzit ook nog gelijk even douchen en omkleden, en vooral geen vreemden in huis , eant die kun je moeilijk onder de douche zetten.
MMM ben bang dta ik je niet echt opvrolijk, maar helaas zie ik niets vrolijks gebeuren op deze manier
dat is voor jou iig niet poetsen tot je erbij neervalt.
is er nog wel iets positiefs aan jullie leven samen?
uit zichzelf gaat dit niet beter worden, eerder erger, zoals al eerder gezegd:schoenen uit bij binnenkomen, en als t even tegenzit ook nog gelijk even douchen en omkleden, en vooral geen vreemden in huis , eant die kun je moeilijk onder de douche zetten.
MMM ben bang dta ik je niet echt opvrolijk, maar helaas zie ik niets vrolijks gebeuren op deze manier
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 28 mei 2008 om 12:44
Hou in ieder geval op met schoonmaken.
Als hij het schoon wil hebben, moet hij de boel maar schoonmaken.
Zijn psych wil dat hij op houdt met schoonmaken, dus dan moet jij het maar doen? Zo werkt het niet. Door te gaan met schoonmaken zoals hij het wil, bevestig je hem alleen maar in zijn rare gedrag.
Als hij het schoon wil hebben, moet hij de boel maar schoonmaken.
Zijn psych wil dat hij op houdt met schoonmaken, dus dan moet jij het maar doen? Zo werkt het niet. Door te gaan met schoonmaken zoals hij het wil, bevestig je hem alleen maar in zijn rare gedrag.
woensdag 28 mei 2008 om 13:43
Inderdaad wat absoluteEinstein zegt, probeer hem niet te bevestigen in zijn schoonmaakdwang.
Maak anders zelf ook een lijstje -eventueel in overleg met hem of iemand anders- met schoonmaakdingen die jij (of jullie) wel wil doen en die 'normaal' zijn. Misschien staat er ook zoiets online? Klinkt misschien raar, maar dan is duidelijk dat de rest wat daar nog bij komt zijn probleem is. Dan krijgt hij ook een beeld van zijn extreme gedrag. Sterkte, en probeer je niet al teveel mee te laten slepen ook al is dat erg moeilijk.
Maak anders zelf ook een lijstje -eventueel in overleg met hem of iemand anders- met schoonmaakdingen die jij (of jullie) wel wil doen en die 'normaal' zijn. Misschien staat er ook zoiets online? Klinkt misschien raar, maar dan is duidelijk dat de rest wat daar nog bij komt zijn probleem is. Dan krijgt hij ook een beeld van zijn extreme gedrag. Sterkte, en probeer je niet al teveel mee te laten slepen ook al is dat erg moeilijk.
donderdag 29 mei 2008 om 11:10
Queenfan, ben je zijn huishoudster of zijn vriendin, geliefde, minnares, maatje en al die dingen meer? Een briefje neerleggen met een lijst van alles wat je moet gaan doen vandaag is natuurlijk idioot.
Waarom heeft hij het niet over zijn dwangmatige schoonmaken met zijn psych? Vervelend dat zijn werk niet loopt, maar het lijkt me dat zijn prive nu ook niet zo lekker loopt... Of heb jij nog zin om jaren zo door te gaan??
Waarom heeft hij het niet over zijn dwangmatige schoonmaken met zijn psych? Vervelend dat zijn werk niet loopt, maar het lijkt me dat zijn prive nu ook niet zo lekker loopt... Of heb jij nog zin om jaren zo door te gaan??
maandag 2 juni 2008 om 10:13
Het blijkt dat het poetsbriefje op de tafel voorzichzelf was geweest, als een herinnering voor wat hij moest doen die dag.
@nlies: Zeker wel, we hebben het over het algemeen erg leuk en gezellig samen, het is ook zo geworden toen zijn vader overleed
Die 5 jaar daarvoor waren ook wel eens moeilijk vanwege zijn paniek/angststoornis,maar hij was toen nog niet zo lamlendig en negatief.
@ Einstein and Soundpost:
Na een flinke ruzie na de vorige posting hebben we een schema opgesteld en daar moeten we ons beiden aanhouden.
Misschien een beetje kinderachtig maar als het zo werkt waarom niet?
Hij heeft dit weekend niet schoongemaakt, alleen de afwas gedaan
@nlies: Zeker wel, we hebben het over het algemeen erg leuk en gezellig samen, het is ook zo geworden toen zijn vader overleed
Die 5 jaar daarvoor waren ook wel eens moeilijk vanwege zijn paniek/angststoornis,maar hij was toen nog niet zo lamlendig en negatief.
@ Einstein and Soundpost:
Na een flinke ruzie na de vorige posting hebben we een schema opgesteld en daar moeten we ons beiden aanhouden.
Misschien een beetje kinderachtig maar als het zo werkt waarom niet?
Hij heeft dit weekend niet schoongemaakt, alleen de afwas gedaan
zondag 8 juni 2008 om 19:23
Het niet schoonmaken gaat hem redelijk af maar nu heeft hij een andere irritante gewoonte ontwikkeld
Hij gaat rustig een kwartier bij bv de keuken staan omdaar de kasten open te trekken en dan ineens te zeggen oh de keuken hangt scheef of de muren zijn niet netjes genoeg gestuct.
Ik erger mij dood aan deze dingen.
Hij gaat rustig een kwartier bij bv de keuken staan omdaar de kasten open te trekken en dan ineens te zeggen oh de keuken hangt scheef of de muren zijn niet netjes genoeg gestuct.
Ik erger mij dood aan deze dingen.
zondag 8 juni 2008 om 19:34
:
Het blijkt dat het poetsbriefje op de tafel voorzichzelf was geweest, als een herinnering voor wat hij moest doen die dag.
@nlies: Zeker wel, we hebben het over het algemeen erg leuk en gezellig samen, het is ook zo geworden toen zijn vader overleed
Die 5 jaar daarvoor waren ook wel eens moeilijk vanwege zijn paniek/angststoornis,maar hij was toen nog niet zo lamlendig en negatief.
@ Einstein and Soundpost:
Na een flinke ruzie na de vorige posting hebben we een schema opgesteld en daar moeten we ons beiden aanhouden.
Misschien een beetje kinderachtig maar als het zo werkt waarom niet?
Hij heeft dit weekend niet schoongemaakt, alleen de afwas gedaan
Helemaal niet kinderachtig hoor, zo'n lijstje, juist heel praktisch toch? Helemaal als het blijft werken.
En die nieuwe gewoonte (keuken bv) waar je je aan ergert: nu lijkt het alsof hij het schoonmaken wel wat los heeft gelaten maar zijn pijlen op iets anders richt.
Heb je het er met hem over? Want ik kan me voorstellen dat je nu zelf ook wat afstand wil nemen, dus dat het nog beter zou zijn als hij dit soort dingen doet/zegt zonder jou erbij te betrekken door het bv niet hardop uit te spreken. Dan kan jij ook weer wat herstellen van de irritaties die de afgelopen tijd zijn ontstaan en hoef je ook niet zo op hem te letten. Is dat een mogelijkheid?
zondag 8 juni 2008 om 19:42
Draai de rol om en zeg hem wat hij allemaal schoon moet maken.Leg een briefje voor hem neer wat hij die dag moet doen en ga met een swifferdoekje rond of hij het wel goed heeft gedaan.En aangezien hij nu weer een andere tik heeft idem dito geef hem een kluslijst wat hij allemaal moet doen.Als je hem bezig houdt laat hij jouw tenminste wat met rust,haal jij in alle rust boodschappen of iets dergelijks,laat hem zijn gang maar gaan.........
donderdag 12 juni 2008 om 21:38
Ik heb nogal wat mensen met psychiatrische problematiek om me heen (waaronder mijn vriend met een paniekstoornis (faalangst en hypochonder, die met Lexapro helemaal goed gaat) en wat jij beschrijft is echt meer dan alleen een 'tik' qua schoonmaken. Ik kan je alleen maar adviseren voor te stellen een keer mee te gaan naar de psych of zelf daarmee contact op te nemen. Misschien moet de dosis medicatie wel verhoogd worden.
Je moet niet meegaan in zijn dwanggedachten, dan komt niet over dat t rare gedachten zijn. Maar goed, leven met iemand met een paniekstoornis is echt niet makkelijk. Ik snap dat mensen die er nooit mee te maken hebben gehad simpelweg concluderen dat de relatie niet meer leuk is en dus dumpen, maar t ligt toch vaak wat genuanceerder. De persoon in kwestie heeft er nog t meeste last van en kan er niks aan doen.
Je moet niet meegaan in zijn dwanggedachten, dan komt niet over dat t rare gedachten zijn. Maar goed, leven met iemand met een paniekstoornis is echt niet makkelijk. Ik snap dat mensen die er nooit mee te maken hebben gehad simpelweg concluderen dat de relatie niet meer leuk is en dus dumpen, maar t ligt toch vaak wat genuanceerder. De persoon in kwestie heeft er nog t meeste last van en kan er niks aan doen.
zondag 15 juni 2008 om 23:14
Mijn vriend is gestopt met zijn bezoeken aan de psych.
Hier ben ik het eigenlijk niet mee eens, ik vind namelijk dat hij verre van uitbehandeld is.
Hij is erg negatief over eigenlijk bijna alles , zoals ons nieuwe huis,zijn werk,onze nieuwe keuken, klaagt veel over stof en haren terwijl ik geen schoner huis ken.
Ook vraagt hij rare dingen zoals ben je gelukkig... en doen we wel genoeg leuke dingen... daar vraagt hij een antwoordt op terwijl hij mij niet kan-(wil) vertellen waarom.
Hij slaapt veel en zucht-kreunt veel, ik heb soms een hekel aan hem als hij op een zondags smiddag!! gaat slapen en mij dan alleen laat zitten... :(
Hij wordt dan wakker voor het eten en gaat dan weer de hele avond op de bank lammen.
Of wat nog erger is gaat de hele avond poetsen.....
We willen volgend jaar aan kinderen beginnen maar daar begin ik een beetje over te twijfelen als dit gedrag dan doorzet sta ik elke dag er alleen voor het de kleine.
Ook begin ik zelf een depressief te raken door zijn constante negatief gedrag, dwangmatig gepoets (en verwachtigingen naar mij toe) en zijn lamlendigheid.
Ik ben namelijk erg gevoelig tenaanzien van stemmingen in ruimtes en bij personen.
Als ik werk merk ik dat ik gewoon tot rust kom, en lach ik veel meer dan als ik thuis ben.
Ik hoef dan niets en dat geeft mij die rust, anders had ik het niet volgehouden.
Hier ben ik het eigenlijk niet mee eens, ik vind namelijk dat hij verre van uitbehandeld is.
Hij is erg negatief over eigenlijk bijna alles , zoals ons nieuwe huis,zijn werk,onze nieuwe keuken, klaagt veel over stof en haren terwijl ik geen schoner huis ken.
Ook vraagt hij rare dingen zoals ben je gelukkig... en doen we wel genoeg leuke dingen... daar vraagt hij een antwoordt op terwijl hij mij niet kan-(wil) vertellen waarom.
Hij slaapt veel en zucht-kreunt veel, ik heb soms een hekel aan hem als hij op een zondags smiddag!! gaat slapen en mij dan alleen laat zitten... :(
Hij wordt dan wakker voor het eten en gaat dan weer de hele avond op de bank lammen.
Of wat nog erger is gaat de hele avond poetsen.....
We willen volgend jaar aan kinderen beginnen maar daar begin ik een beetje over te twijfelen als dit gedrag dan doorzet sta ik elke dag er alleen voor het de kleine.
Ook begin ik zelf een depressief te raken door zijn constante negatief gedrag, dwangmatig gepoets (en verwachtigingen naar mij toe) en zijn lamlendigheid.
Ik ben namelijk erg gevoelig tenaanzien van stemmingen in ruimtes en bij personen.
Als ik werk merk ik dat ik gewoon tot rust kom, en lach ik veel meer dan als ik thuis ben.
Ik hoef dan niets en dat geeft mij die rust, anders had ik het niet volgehouden.
maandag 16 juni 2008 om 21:07
Waarom ga je zelf geen hulp zoeken? Bij de GGZ zijn heel veel cursussen over omgaan met mensen met psychische klachten. Of een gesprek met een familie/relatietherapeut, dan kun je je hart eens luchten en misschien tips krijgen. Als hij niet verder wil met therapie omdat hij vindt dat er geen probleem is, dan is de stap aan jou om voor jezelf af te wegen of jij met deze relatie verder wilt. Bij mij was het iets makkelijker; wij zijn samen naar de dokter gegaan en daarna ging hij naar de GGZ en later aan de medicatie. Ik was er best wel bij betrokken en kon hem ook steunen.
Ik zou trouwens echt niet aan kinderen gaan beginnen als je in deze situatie zit! Jullie relatie klinkt op dit moment niet echt als de basis waarop je kunt bouwen en een kind op kunt voeden, toch?
Ik zou trouwens echt niet aan kinderen gaan beginnen als je in deze situatie zit! Jullie relatie klinkt op dit moment niet echt als de basis waarop je kunt bouwen en een kind op kunt voeden, toch?
woensdag 22 april 2009 om 20:00
Update deze topic na het lezen van de tiks topic.
Mijn vriend weigerd nog steeds naar de psycholoog te gaan terwijl ik denk dat hij echt een psychisch probleem heeft
Mede daardoor heb ik toch besloten mijn kinderwens even uit te stellen tot dat dit is verminderd, want deze gedragingen kunnen namelijk ook op het kind worden overgebracht.
Mijn vriend weigerd nog steeds naar de psycholoog te gaan terwijl ik denk dat hij echt een psychisch probleem heeft
Mede daardoor heb ik toch besloten mijn kinderwens even uit te stellen tot dat dit is verminderd, want deze gedragingen kunnen namelijk ook op het kind worden overgebracht.
donderdag 23 april 2009 om 08:03
We hebben nogal wat stubbelingen, als we woorden hebben gaat het altijd over die tik van hem.
Ik voel mijn thuis wel op het gemak maar vind het niet altijd even leuk als mijn vriend thuis komt.
We hebben gisteren wederom goed gepraat over zijn poetswaan.
En zijn over wat dingen eens geworden:
1 Ik laat hem zijn gang gaan mits hij niet vloekt of moeilijk doet erbij en alleen als ik die dag niet heb gepoetst.
2 Ook mag hij zoveel poetsten als hij wilt mits ik weg ben(dan heb ik er geen last van)
Hij wil nog steeds niet naar de psycholoog omdat hij denkt dat die muts hem toch niet kan helpen.
We gaan verder met onze kinderwens onder de voorwaarden zoals boven beschreven
Dat vloeken en tieren is zeker een no-no, daar heb ik zo een hekel aan en is gewoon een gebrek aan woorden, dit wil ik ook niet dat ons kind dit hoort.
Zelf kan ik er ook niet tegen aangezien ik een verleden heb met een 'foute' man.
We zullen zien hoe dit alles werkt.....
Ik voel mijn thuis wel op het gemak maar vind het niet altijd even leuk als mijn vriend thuis komt.
We hebben gisteren wederom goed gepraat over zijn poetswaan.
En zijn over wat dingen eens geworden:
1 Ik laat hem zijn gang gaan mits hij niet vloekt of moeilijk doet erbij en alleen als ik die dag niet heb gepoetst.
2 Ook mag hij zoveel poetsten als hij wilt mits ik weg ben(dan heb ik er geen last van)
Hij wil nog steeds niet naar de psycholoog omdat hij denkt dat die muts hem toch niet kan helpen.
We gaan verder met onze kinderwens onder de voorwaarden zoals boven beschreven
Dat vloeken en tieren is zeker een no-no, daar heb ik zo een hekel aan en is gewoon een gebrek aan woorden, dit wil ik ook niet dat ons kind dit hoort.
Zelf kan ik er ook niet tegen aangezien ik een verleden heb met een 'foute' man.
We zullen zien hoe dit alles werkt.....
