Psyche
alle pijlers
Vriend met stoornis
maandag 22 december 2008 om 14:16
Hallo DAMES!
Ik moet even mijn verhaal van mij afschrijven. Misschien past het topic beter tussen relaties maar het slaat ook op Pscyche...
Ik heb sinds kort nl een hele leuke vriend. Ik ben ontzettend blij met hem en alles ging ook goed. Nu is het zo dat we ook samen werken en merkte steeds vaker dat hij dingen anders tegen andere zegt, LIEGEN DUS. Ook heeft hij verhalen verteld dat zijn oma is overleden e.d. Terwijl ze nog leeft. ( ik dus een condoleance kaart gestuurd)
Nu heb ik sinds vrijdag contact met zijn ouders gehad en die gaven ook aan dat hij al een tijdje ziek is en dat ze graag willen dat hij geholpen wordt. Met professionele hulp maar dat hij het niet wil.
Ik heb hem er vrijdag mee geconfronteerd omdat ik het niet voor me kon houden. Ik heb geschreeuwd...gehuilt... en hij heeft alles toegegeven!! Nu wil hij hulp gaan zoeken. Hij is er direct mee aan de slag gegaan en vandaag om vier uur heeft hij een gesprek met de dokter. Hier kan hij o.a. horen of hij opgenomen gaat worden in een kliniek of gewoon onder therapie komt te staan.
ik weet nu niet meer wat goed is..... steunen?? afstand houden?? strenger zijn ?? k wil graag tips.....ervaringen.....
Ik moet even mijn verhaal van mij afschrijven. Misschien past het topic beter tussen relaties maar het slaat ook op Pscyche...
Ik heb sinds kort nl een hele leuke vriend. Ik ben ontzettend blij met hem en alles ging ook goed. Nu is het zo dat we ook samen werken en merkte steeds vaker dat hij dingen anders tegen andere zegt, LIEGEN DUS. Ook heeft hij verhalen verteld dat zijn oma is overleden e.d. Terwijl ze nog leeft. ( ik dus een condoleance kaart gestuurd)
Nu heb ik sinds vrijdag contact met zijn ouders gehad en die gaven ook aan dat hij al een tijdje ziek is en dat ze graag willen dat hij geholpen wordt. Met professionele hulp maar dat hij het niet wil.
Ik heb hem er vrijdag mee geconfronteerd omdat ik het niet voor me kon houden. Ik heb geschreeuwd...gehuilt... en hij heeft alles toegegeven!! Nu wil hij hulp gaan zoeken. Hij is er direct mee aan de slag gegaan en vandaag om vier uur heeft hij een gesprek met de dokter. Hier kan hij o.a. horen of hij opgenomen gaat worden in een kliniek of gewoon onder therapie komt te staan.
ik weet nu niet meer wat goed is..... steunen?? afstand houden?? strenger zijn ?? k wil graag tips.....ervaringen.....
maandag 22 december 2008 om 14:24
Het is een goed teken dat hij alles in het werk stelt om er wat mee te doen. Deed hij dat niet dan was jullie relatie per definitie kansloos.
Je kunt hem steunen. Je kunt er voor hem zijn, maar je kunt het niet voor hem doen. Hou dat in de gaten.
En laat je niet inpakken, blijf bij jezelf, laat je niet manipuleren en hou afstand zodra hij afhaakt van therapie.
Zorg dat hij je niet meetrekt in zijn ellende.
Je kunt hem steunen. Je kunt er voor hem zijn, maar je kunt het niet voor hem doen. Hou dat in de gaten.
En laat je niet inpakken, blijf bij jezelf, laat je niet manipuleren en hou afstand zodra hij afhaakt van therapie.
Zorg dat hij je niet meetrekt in zijn ellende.
maandag 22 december 2008 om 14:29
Wordt niet zijn hulpverlener/therapeut.
Blijf je eigen grenzen stellen en bewaken en ga niet zijn gedrag vergoeilijken uit medelijden. Ok hij is ziek, maar wanneer ie tegen jou blijft liegen, kun je m nooit meer vertrouwen. therapie zal zwaar zijn, hij zal nog vaak terugvallen en wie zegt dat ook het in therapie gaan an sich niet gelogen is? Wil je alles wat ie zegt 3x moeten checken en dubbelchekken?
Denk jij dat jij gelukkig gaat worden in deze relatie met deze man? Voel jezelf niet schuldig als je op enig moment tot de conclusie komt dat je dit niet aan kunt en niet wilt. als er verder tussen julie genoeg is om dit (enorme) probleem te overwinnen, moet je ervoor gaan. maar onderschat het niet. het is altijd erger om jezelf te verliezen dan een partner, dus waak ervoor dat dat niet gebeurt.
Blijf je eigen grenzen stellen en bewaken en ga niet zijn gedrag vergoeilijken uit medelijden. Ok hij is ziek, maar wanneer ie tegen jou blijft liegen, kun je m nooit meer vertrouwen. therapie zal zwaar zijn, hij zal nog vaak terugvallen en wie zegt dat ook het in therapie gaan an sich niet gelogen is? Wil je alles wat ie zegt 3x moeten checken en dubbelchekken?
Denk jij dat jij gelukkig gaat worden in deze relatie met deze man? Voel jezelf niet schuldig als je op enig moment tot de conclusie komt dat je dit niet aan kunt en niet wilt. als er verder tussen julie genoeg is om dit (enorme) probleem te overwinnen, moet je ervoor gaan. maar onderschat het niet. het is altijd erger om jezelf te verliezen dan een partner, dus waak ervoor dat dat niet gebeurt.
maandag 22 december 2008 om 14:30
Wow! Dat je überhaupt nog vrienden wil zijn met iemand met zo'n stoornis. Want het is een stoornis. Natuurlijk kan elk gezond persoon liegen en dan daarvoor verschillende al dan niet legitieme redenen hebben, maar als je gaat liegen terwijl je weet dat het gaat uitkomen, dat getuigt niet van een gezonde geest.
Ik zou natuurlijk eisen tegen mij voortaan eerlijk te zijn, dat is eerste vereiste voor een relatie. Mocht ik hem nog eens betrappen, dan zou hij voor mij hebben afgedaan.
Ik zou überhaupt geen relatie willen met iemand met een geestelijke stoornis, het leven is namelijk veel te kort en je hebt er maar één van.
Misschien zegt hij over vijf lange jaren tobben en stress: "dank je wel, lieve Quiana, maar nu ben ik toch wel toe aan een nieuwe vriendin".
Ik zou natuurlijk eisen tegen mij voortaan eerlijk te zijn, dat is eerste vereiste voor een relatie. Mocht ik hem nog eens betrappen, dan zou hij voor mij hebben afgedaan.
Ik zou überhaupt geen relatie willen met iemand met een geestelijke stoornis, het leven is namelijk veel te kort en je hebt er maar één van.
Misschien zegt hij over vijf lange jaren tobben en stress: "dank je wel, lieve Quiana, maar nu ben ik toch wel toe aan een nieuwe vriendin".
maandag 22 december 2008 om 14:37
quote:[message=2454694,noline]Groll schreef op 22 december
Ik zou überhaupt geen relatie willen met iemand met een geestelijke stoornis, het leven is namelijk veel te kort en je hebt er maar één van.
Misschien zegt hij over vijf lange jaren tobben en stress: "dank je wel, lieve Quiana, maar nu ben ik toch wel toe aan een nieuwe vriendin".
Dat kan iemand zonder stoornis na 5 jaar ook zeggen. Iemand kan je altijd verlaten en het enige dat je kunt doen om dat te voorkomen is nooit meer en relatie aangaan. Iedereen heeft wel een rugzakje op een gegeven moment. als een relatie alleen maar bestaat uit tobben en ellende, lijkt het me sowieso beter om er uit te stappen. Als je niet kunt omgaan met iemnd karaktereigenschappen/stoornissen of hoe je het ook wil noemen, dan moet je geen relatie met die persoon aangaan.
Bij een gebrek aan vertrouwen ( wat je al heel snel zult hebben met iemand die liegt) zou een relatie voor mij heel snel over zijn. Maar niemand anders dan de TO kan bepalen vwaar voor haar de grens is bereikt.
Ik zou überhaupt geen relatie willen met iemand met een geestelijke stoornis, het leven is namelijk veel te kort en je hebt er maar één van.
Misschien zegt hij over vijf lange jaren tobben en stress: "dank je wel, lieve Quiana, maar nu ben ik toch wel toe aan een nieuwe vriendin".
Dat kan iemand zonder stoornis na 5 jaar ook zeggen. Iemand kan je altijd verlaten en het enige dat je kunt doen om dat te voorkomen is nooit meer en relatie aangaan. Iedereen heeft wel een rugzakje op een gegeven moment. als een relatie alleen maar bestaat uit tobben en ellende, lijkt het me sowieso beter om er uit te stappen. Als je niet kunt omgaan met iemnd karaktereigenschappen/stoornissen of hoe je het ook wil noemen, dan moet je geen relatie met die persoon aangaan.
Bij een gebrek aan vertrouwen ( wat je al heel snel zult hebben met iemand die liegt) zou een relatie voor mij heel snel over zijn. Maar niemand anders dan de TO kan bepalen vwaar voor haar de grens is bereikt.
maandag 22 december 2008 om 15:02
quote:Quiana schreef op 22 december 2008 @ 14:16:
Ik heb sinds kort nl een hele leuke vriend.
En bij nader inzien blijkt hij toch minder leuk dan je in eerste instantie dacht. Je hebt nog maar kort een relatie, eerlijk gezegd zou ik niet wachten tot die relatie diepgeworteld is en het alleen nog maar moeilijker wordt om weg te gaan.
Als hij van deze stoornis geneest (kan dit überhaupt wel?) en jullie vinden elkaar nog steeds lief, dan komen jullie wel weer bij elkaar. Maar ik zou daar niet op gaan wachten en ik zou zeker niet bij hem blijven terwijl hij aan zichzelf werkt, eerlijk gezegd. Klinkt misschien hard, maar ik denk dat je ook gewoon realistisch moet zijn. Wil je oud worden met hoe hij op dit moment is? Ja? Dan moet je blijven. Nee? Dan moet je weg.
Het is maar de vraag óf hij nog verandert en als hij verandert, hóe hij verandert. Dus ga uit van wat je nu hebt, inclusief liegen. Wil je met zo iemand een toekomst opbouwen? Oud worden? Kinderen krijgen? Als het antwoord op één van die vragen "nee" is, dan is dit het moment om te vertrekken.
Sterkte ermee.
Ik heb sinds kort nl een hele leuke vriend.
En bij nader inzien blijkt hij toch minder leuk dan je in eerste instantie dacht. Je hebt nog maar kort een relatie, eerlijk gezegd zou ik niet wachten tot die relatie diepgeworteld is en het alleen nog maar moeilijker wordt om weg te gaan.
Als hij van deze stoornis geneest (kan dit überhaupt wel?) en jullie vinden elkaar nog steeds lief, dan komen jullie wel weer bij elkaar. Maar ik zou daar niet op gaan wachten en ik zou zeker niet bij hem blijven terwijl hij aan zichzelf werkt, eerlijk gezegd. Klinkt misschien hard, maar ik denk dat je ook gewoon realistisch moet zijn. Wil je oud worden met hoe hij op dit moment is? Ja? Dan moet je blijven. Nee? Dan moet je weg.
Het is maar de vraag óf hij nog verandert en als hij verandert, hóe hij verandert. Dus ga uit van wat je nu hebt, inclusief liegen. Wil je met zo iemand een toekomst opbouwen? Oud worden? Kinderen krijgen? Als het antwoord op één van die vragen "nee" is, dan is dit het moment om te vertrekken.
Sterkte ermee.
maandag 22 december 2008 om 18:29
Wow, dit lijkt me echt heel moeilijk! Een vriend van mij heeft ook zo'n partner gehad (het meisje had borderline en loog echt alles aan elkaar, maar ik weet niet of dat met borderline te maken heeft of dat dat er los van staat). Ze kreeg vrij op het werk omdat ze zei dat haar moeder overleden was, terwijl dat helemaal niet zo was. Ze maakte ook heel veel schulden. Uiteindelijk, na jarenlang gezeik, is hij ermee gekapt en bleef hij achter met torenhoge schulden.
Bedenk dus heel goed wat je wil. Wil je verder met deze partner? Kan hij veranderen? Kan je een toekomst met hem opbouwen? Kan je hem nog vertrouwen? Waar ligt jouw grens?
Sterkte!
Bedenk dus heel goed wat je wil. Wil je verder met deze partner? Kan hij veranderen? Kan je een toekomst met hem opbouwen? Kan je hem nog vertrouwen? Waar ligt jouw grens?
Sterkte!
