Vriendschap en (bij)geloof

Een vriendin waar ik al lange tijd mee bevriend ben is zich erg open gaan stellen voor het bovennatuurlijke. Ze gelooft nu in vorige levens en dat ze zich deze kan herinneren, is er van overtuigd dat haar overleden oma haar waarschuwingen stuurt en dat ze er gesprekken mee kan voeren. In het begin vond ik er niet zo veel van en wou ik gewoon een luisterend oor bieden. Nu wordt het me een beetje teveel ik kan niet meer met haar afspreken zonder dat ze het over haar paranormale ervaringen moet hebben. Ik vind het erg lastig omdat ik zelf niet echt geloof in dit soort dingen maar haar niet wil beledigen door dit te zeggen. Ik heb wel voorzichtig geprobeerd te zeggen dat ik niet zo goed weet over of er meer is tussen hemel en aarde en dat ik het niet prettig vind als ze het over geesten in mijn huis heeft. Maar dan reageert ze alsof het vast staat dat er meer is en dat ik niet bang hoef te zijn enzo. Alleen het is voor mij geen angst ik ben er gewoon erg sceptisch over. Ze heeft meerder keren gezegd dat ze het zo fijn vind dat ze dit soort dingen met mij kan bespreken, waardoor ik het nog lastiger vind aan te geven dat ik het eigenlijk niet prettig vind. Heeft iemand een gelijk situatie mee gemaakt en hoe zouden jullie dit oplossen?