Psyche
alle pijlers
Vriendschap
zondag 6 september 2020 om 10:11
Ik vraag me af of ik nou zo veeleisend ben als het om vriendschap gaat.
Ik heb vriendinnen die al mee gaan sinds de basisschool. Ook al zien we elkaar weinig, we kunnen altijd bij elkaar aan kloppen en delen lief en leed.
En dan heb ik vriendinnen die ik in de loop der jaren verzameld heb.
Ik ben zelf iemand die het belangrijk vind om interesse te tonen in mijn vriendinnen en te helpen waar ik kan. Maar ik merk dat ik het toch ook wel prettig vind als er af en toe wat terug komt.
Zo heb ik 2 vriendinnen waarmee een enorme goede klik is als we samen komen maar ik hoef van hun kant geen inzet te verwachten. En dat begrijp ik niet zo goed.
De enige manier waarop we tot een afspraak of een gesprek komen is als ik contact leg. Ze zeggen ook zelf "ik ben niet zo van het langs komen of afspraken maken".
Éen van die vriendinnen heb ik laatst geconfronteerd met het feit dat ze me met mijn derde verhuizing alweer niet wilde helpen (niet dat mijn vrienden moeten helpen, ik heb verder niemand iets gevraagd) en dat ik dat niet zo leuk vind aangezien ik wel altijd help met haar bedrijf of verhuizingen. Ook is ze in 14 naar tijd nog nooit uit zichzelf langs gekomen of heeft een afspraak gemaakt. Daar tegenover staat wel dat ik haar altijd kan bellen voor iets. Maar van haar kant moet ik niets verwachten. Ook geen interesse.
Toen ik haar zei dat ik het niet leuk vond werd ze boos en sindsdien geen contact meer, zucht.
Nu heb ik nog zo een vriendin en ik merk dat mijn irritaties alweer opspelen. Ze reageert nooit op mijn Facebook en als ik ernaar vraag krijg ik als antwoord "ik heb 1200 vrienden". Ik probeer tegen mezelf te zeggen dat ik niet zo moeilijk moet doen en het naast me neer moet leggen. Het is tenslotte mijn eigen gevoel dat ik me zo onbelangrijk voel voor haar en dat niet prettig vind.
Voel jij je ook wel eens onbelangrijk voor je vrienden en hoe ga je ermee om?
Ik heb vriendinnen die al mee gaan sinds de basisschool. Ook al zien we elkaar weinig, we kunnen altijd bij elkaar aan kloppen en delen lief en leed.
En dan heb ik vriendinnen die ik in de loop der jaren verzameld heb.
Ik ben zelf iemand die het belangrijk vind om interesse te tonen in mijn vriendinnen en te helpen waar ik kan. Maar ik merk dat ik het toch ook wel prettig vind als er af en toe wat terug komt.
Zo heb ik 2 vriendinnen waarmee een enorme goede klik is als we samen komen maar ik hoef van hun kant geen inzet te verwachten. En dat begrijp ik niet zo goed.
De enige manier waarop we tot een afspraak of een gesprek komen is als ik contact leg. Ze zeggen ook zelf "ik ben niet zo van het langs komen of afspraken maken".
Éen van die vriendinnen heb ik laatst geconfronteerd met het feit dat ze me met mijn derde verhuizing alweer niet wilde helpen (niet dat mijn vrienden moeten helpen, ik heb verder niemand iets gevraagd) en dat ik dat niet zo leuk vind aangezien ik wel altijd help met haar bedrijf of verhuizingen. Ook is ze in 14 naar tijd nog nooit uit zichzelf langs gekomen of heeft een afspraak gemaakt. Daar tegenover staat wel dat ik haar altijd kan bellen voor iets. Maar van haar kant moet ik niets verwachten. Ook geen interesse.
Toen ik haar zei dat ik het niet leuk vond werd ze boos en sindsdien geen contact meer, zucht.
Nu heb ik nog zo een vriendin en ik merk dat mijn irritaties alweer opspelen. Ze reageert nooit op mijn Facebook en als ik ernaar vraag krijg ik als antwoord "ik heb 1200 vrienden". Ik probeer tegen mezelf te zeggen dat ik niet zo moeilijk moet doen en het naast me neer moet leggen. Het is tenslotte mijn eigen gevoel dat ik me zo onbelangrijk voel voor haar en dat niet prettig vind.
Voel jij je ook wel eens onbelangrijk voor je vrienden en hoe ga je ermee om?
zondag 6 september 2020 om 10:19
Voor mij ook zeker herkenbaar.
Heb ook weleens vrienden gehad, waarbij ik me aan het lijntje gehouden voelde en ook het gevoel kreeg dat ik op een bepaalde manier gebruikt werd.
Nou wil ik hierin niet alleen maar naar die anderen wijzen.
Zelf heb ik grote moeite om mijn grenzen aan te geven en mijn ware gevoelens te tonen.
Ben vaak te pleasend en behagend en geef anderen dan de indruk dat ik alles wel best lijk te vinden.
Niet goed en hierin moet ik dan ook echt veranderen.
Dat is voor mij een leerproces, waar ik nog volop in zit.
Heb ook weleens vrienden gehad, waarbij ik me aan het lijntje gehouden voelde en ook het gevoel kreeg dat ik op een bepaalde manier gebruikt werd.
Nou wil ik hierin niet alleen maar naar die anderen wijzen.
Zelf heb ik grote moeite om mijn grenzen aan te geven en mijn ware gevoelens te tonen.
Ben vaak te pleasend en behagend en geef anderen dan de indruk dat ik alles wel best lijk te vinden.
Niet goed en hierin moet ik dan ook echt veranderen.
Dat is voor mij een leerproces, waar ik nog volop in zit.
zondag 6 september 2020 om 10:19
Als kind had ik een vriend waarmee ik alles deed
Als hij begon te vechten, dan vocht ik met hem mee
Als ik in het water sprong, dook hij er achteraan
Een mooiere vriendschap, kon er in m'n ogen niet bestaan
Totdat hij verhuisde naar een andere stad
Ik heb als ik het goed heb nog een kaart van hem gehad
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Ik kreeg toen een vriendin waarmee ik alles deed
Als zij begon te zoenen, dan vree ik met haar mee
Als ik begon te janken, kwam ze naast me staan
Een mooiere vriendschap, kon er in m'n ogen niet bestaan
Tot het moment dat ze spontaan mijn naam vergat
En bleek dat ze een ander vriendje had
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Als het gaat om geld
Als het gaat om vrouwen
Als het gaat om alles wat je lief hebt
Wie kun je dan vertrouwen?
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Als hij begon te vechten, dan vocht ik met hem mee
Als ik in het water sprong, dook hij er achteraan
Een mooiere vriendschap, kon er in m'n ogen niet bestaan
Totdat hij verhuisde naar een andere stad
Ik heb als ik het goed heb nog een kaart van hem gehad
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Ik kreeg toen een vriendin waarmee ik alles deed
Als zij begon te zoenen, dan vree ik met haar mee
Als ik begon te janken, kwam ze naast me staan
Een mooiere vriendschap, kon er in m'n ogen niet bestaan
Tot het moment dat ze spontaan mijn naam vergat
En bleek dat ze een ander vriendje had
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Als het gaat om geld
Als het gaat om vrouwen
Als het gaat om alles wat je lief hebt
Wie kun je dan vertrouwen?
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 6 september 2020 om 10:23
zondag 6 september 2020 om 10:33
Ze reageert nooit en post wel regelmatig dus vroeg ik me gewoon af. Maar haar kennende vindt ze het ook kinderachtig inderdaad.aardbeienslof schreef: ↑06-09-2020 10:23Dat je iemand kwalijk neemt dat hij niet op je facebook reageert vind ik raar en komt kinderachtig over.
Je eerste voorbeeld snap ik wel, maar hoe reageerde ze dan toen je haar ernaar vroeg? “ ze werd boos, zucht” zegt niet zoveel, waarom werd ze boos? Waarom vindt zij dat jij ongelijk hebt?
De andere vriendin zei "ik sta emotioneel toch altijd er voor jou?" En was mijn sneren zat. Sinds ze naar de andere kant van het land verhuisd is en de manier waarop me best geraakt heeft toon ik wel vaker mijn onvrede. Dat was ze zat. Snap ik.
Maar de opmerking "ik sta er toch altijd emotioneel voor jou?" (Dus hoeft ze me nergens anders mee te helpen) vond ik een rare opmerking. Ik kan inderdaad altijd bij haar aankloppen maar ik heb toch ook uren naar haar problemen geluisterd, dat is wat vrienden doen voor elkaar.
zondag 6 september 2020 om 10:38
Mee eens, ik laat ook (tot sinds kort) nooit het achterste van mijn tong zien en accepteer alles braaf.Mund schreef: ↑06-09-2020 10:19Voor mij ook zeker herkenbaar.
Heb ook weleens vrienden gehad, waarbij ik me aan het lijntje gehouden voelde en ook het gevoel kreeg dat ik op een bepaalde manier gebruikt werd.
Nou wil ik hierin niet alleen maar naar die anderen wijzen.
Zelf heb ik grote moeite om mijn grenzen aan te geven en mijn ware gevoelens te tonen.
Ben vaak te pleasend en behagend en geef anderen dan de indruk dat ik alles wel best lijk te vinden.
Niet goed en hierin moet ik dan ook echt veranderen.
Dat is voor mij een leerproces, waar ik nog volop in zit.
Maar wanneer leg je een keer de grens en zeg "dit is wat ik prettig vind en dit past niet bij mij?".
zondag 6 september 2020 om 10:43
Als een vriendin naar mij zou lopen sneren dan dan zou ik er klaar mee zijn.BOOBIE77 schreef: ↑06-09-2020 10:33Ze reageert nooit en post wel regelmatig dus vroeg ik me gewoon af. Maar haar kennende vindt ze het ook kinderachtig inderdaad.
De andere vriendin zei "ik sta emotioneel toch altijd er voor jou?" En was mijn sneren zat. Sinds ze naar de andere kant van het land verhuisd is en de manier waarop me best geraakt heeft toon ik wel vaker mijn onvrede. Dat was ze zat. Snap ik.
Maar de opmerking "ik sta er toch altijd emotioneel voor jou?" (Dus hoeft ze me nergens anders mee te helpen) vond ik een rare opmerking. Ik kan inderdaad altijd bij haar aankloppen maar ik heb toch ook uren naar haar problemen geluisterd, dat is wat vrienden doen voor elkaar.
zondag 6 september 2020 om 10:52
Op één of andere manier zie ik de Facebookposts van mijn allerbeste vriendin nooit. Heel stom, maar het algoritme bepaalt wat je te zien krijgt. Dus ik like eigenlijk ook nooit iets bij haar, omdat ik het simpelweg nooit meekrijg. En al zou ik wel alles meekrijgen, dan voel ik me nog niet verplicht te liken. Dat vind ik dus een heel kinderachtig verhaal.
Dat het teleurstellend is dat een vriendin je (weer) niet helpt met verhuizen snap ik, als je haar al wel vaker hebt geholpen. Maar aan de andere kant zeg je dat ze aan de andere kant van het land woont. Ik zou nooit een vriendin aan de andere kant van het land vragen om me te komen verhuizen en zou mijn hulp iets dichterbij huis zoeken, dan ben je al snel in een paar uurtjes klaar. Ga je toch niet iemand van 150 kilometer verderop voor vragen?
Dat het teleurstellend is dat een vriendin je (weer) niet helpt met verhuizen snap ik, als je haar al wel vaker hebt geholpen. Maar aan de andere kant zeg je dat ze aan de andere kant van het land woont. Ik zou nooit een vriendin aan de andere kant van het land vragen om me te komen verhuizen en zou mijn hulp iets dichterbij huis zoeken, dan ben je al snel in een paar uurtjes klaar. Ga je toch niet iemand van 150 kilometer verderop voor vragen?
zondag 6 september 2020 om 10:52
Dat is ook erg moeilijk.
Wellicht is het goed om dit te oefenen, bijv voor de spiegel of met iemand anders.
zondag 6 september 2020 om 10:58
Ik denk dat je je verwachtingen wat moet bijstellen. Iedereen vult vriendschap op een eigen manier in. Sommigen hebben niet per se de behoefte (of tijd) om met een bepaalde frequentie af te spreken. Ik zie sommige vriendinnen soms maar 2x per jaar, terwijl ze in de buurt wonen. Toch weten we elkaar te vinden als het nodig is, en hebben we altijd weer voor uren gespreksstof als we elkaar zien. Nooit een probleem en óók waardevol. Als zij van mij ineens zouden gaan 'verwachten' dat ik minimaal 1x per maand "incheck" of initiatief neem zou ik dat niet prettig vinden.
Misschien kun je dat dus loslaten? En dan zie je vanzelf wel hoe het zich verder ontwikkelt. Misschien is de vriendschap gewoon wat minder aan het worden, dan bloedt het langzaam dood. Dat kan ook gebeuren. Dan heeft het ook geen zin om te trekken aan een dood paard met alle nodige irritaties van dien. Zonde van je energie.
Misschien kun je dat dus loslaten? En dan zie je vanzelf wel hoe het zich verder ontwikkelt. Misschien is de vriendschap gewoon wat minder aan het worden, dan bloedt het langzaam dood. Dat kan ook gebeuren. Dan heeft het ook geen zin om te trekken aan een dood paard met alle nodige irritaties van dien. Zonde van je energie.
zondag 6 september 2020 om 11:03
Ik denk dat jouw verwachting een beetje te hoog zijn.
Met welke intentie help jij anderen bv, omdat je dat graag wil of omdat jij dat onvoorwaardelijk terugverwacht? En als je hulp nodig hebt, vraag je dat of ga je er van uit dat iemand dat “gewoon doet”
Ik ben zo’n vriendin die niet je deur platloopt of staat te springen om met van alles te helpen. Niet omdat ik niet wil, ik ben gewoon niet zo attent. En ik heb t druk.
Maar, als een vriend of vriendin mij midden in de nacht belt dan trek ik m’n schoenen aan en dan ga ik naar dr toe.
Moet ze alleen niet zeuren over wel of niet liken op Facebook want dan is t gauw klaar.
Wat ik wil zeggen, dat iemand niet hetzelfde doet als jij wil niet zeggen dat ze geen goede vriendin is.
Met welke intentie help jij anderen bv, omdat je dat graag wil of omdat jij dat onvoorwaardelijk terugverwacht? En als je hulp nodig hebt, vraag je dat of ga je er van uit dat iemand dat “gewoon doet”
Ik ben zo’n vriendin die niet je deur platloopt of staat te springen om met van alles te helpen. Niet omdat ik niet wil, ik ben gewoon niet zo attent. En ik heb t druk.
Maar, als een vriend of vriendin mij midden in de nacht belt dan trek ik m’n schoenen aan en dan ga ik naar dr toe.
Moet ze alleen niet zeuren over wel of niet liken op Facebook want dan is t gauw klaar.
Wat ik wil zeggen, dat iemand niet hetzelfde doet als jij wil niet zeggen dat ze geen goede vriendin is.
zondag 6 september 2020 om 11:07
Ik denk dat je gelijk hebt.Bloemkoolroosje schreef: ↑06-09-2020 10:58Ik denk dat je je verwachtingen wat moet bijstellen. Iedereen vult vriendschap op een eigen manier in. Sommigen hebben niet per se de behoefte (of tijd) om met een bepaalde frequentie af te spreken. Ik zie sommige vriendinnen soms maar 2x per jaar, terwijl ze in de buurt wonen. Toch weten we elkaar te vinden als het nodig is, en hebben we altijd weer voor uren gespreksstof als we elkaar zien. Nooit een probleem en óók waardevol. Als zij van mij ineens zouden gaan 'verwachten' dat ik minimaal 1x per maand "incheck" of initiatief neem zou ik dat niet prettig vinden.
Misschien kun je dat dus loslaten? En dan zie je vanzelf wel hoe het zich verder ontwikkelt. Misschien is de vriendschap gewoon wat minder aan het worden, dan bloedt het langzaam dood. Dat kan ook gebeuren. Dan heeft het ook geen zin om te trekken aan een dood paard met alle nodige irritaties van dien. Zonde van je energie.
De reden waarom ik me afvroeg waarom ze nooit op Facebook reageerde was omdat ze eerder me niet meer volgde vanwege irritaties (die ze me niet zegt). Dus vandaar dat ik me afvroeg of ze misschien iets niet leuk vond. Maar blijkbaar niet het geval.
Maar ik vraag zeker geen verplichte maandelijkse in check. Maar ik zal mijn verwachtingen wel moeten bijstellen.
zondag 6 september 2020 om 11:36
Ik let in vriendschappen op of de vriendschap een heel eind in balans is.
Wat heb ik nodig in vriendschappen en krijg ik dat terug? Op die manier blijven er mensen over die ik waardeer en waar ik mij prettig bij voel.
Maar ik ben in vriendschappen niet zo heel veeleisend en ik heb zelf ook vrijheid nodig. Ik hou niet van vriendschappen waarbij ik voel dat ik dat ik aan voorwaarden moet voldoen om vriendschap te houden.
Wat heb ik nodig in vriendschappen en krijg ik dat terug? Op die manier blijven er mensen over die ik waardeer en waar ik mij prettig bij voel.
Maar ik ben in vriendschappen niet zo heel veeleisend en ik heb zelf ook vrijheid nodig. Ik hou niet van vriendschappen waarbij ik voel dat ik dat ik aan voorwaarden moet voldoen om vriendschap te houden.
zondag 6 september 2020 om 11:39
Een vriendin ontvolgen vanwege "irritaties" maar niet zeggen wat haar dan irriteert vind ik kinderachtig en passief-agressief gedrag. Ik zou het persoonlijk even loslaten, geen energie meer instoppen en het initiatief bij haar laten. Als er niks meer komt dan weet je gelijk genoeg. Jammer dat sommige mensen in vriendschappen zo handelen. Wees dan gewoon open.BOOBIE77 schreef: ↑06-09-2020 11:07Ik denk dat je gelijk hebt.
De reden waarom ik me afvroeg waarom ze nooit op Facebook reageerde was omdat ze eerder me niet meer volgde vanwege irritaties (die ze me niet zegt). Dus vandaar dat ik me afvroeg of ze misschien iets niet leuk vond. Maar blijkbaar niet het geval.
Maar ik vraag zeker geen verplichte maandelijkse in check. Maar ik zal mijn verwachtingen wel moeten bijstellen.
zondag 6 september 2020 om 12:19
Kom naar het zingen met forummers topic! Deze week behandelen we Jaloeziesuzyqfive schreef: ↑06-09-2020 10:19Als kind had ik een vriend waarmee ik alles deed
Als hij begon te vechten, dan vocht ik met hem mee
Als ik in het water sprong, dook hij er achteraan
Een mooiere vriendschap, kon er in m'n ogen niet bestaan
Totdat hij verhuisde naar een andere stad
Ik heb als ik het goed heb nog een kaart van hem gehad
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Ik kreeg toen een vriendin waarmee ik alles deed
Als zij begon te zoenen, dan vree ik met haar mee
Als ik begon te janken, kwam ze naast me staan
Een mooiere vriendschap, kon er in m'n ogen niet bestaan
Tot het moment dat ze spontaan mijn naam vergat
En bleek dat ze een ander vriendje had
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Als het gaat om geld
Als het gaat om vrouwen
Als het gaat om alles wat je lief hebt
Wie kun je dan vertrouwen?
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
zondag 6 september 2020 om 12:25
En de reden dat ik een vriendin vraag om te helpen terwijl ze aan de andere kant van het land woont is omdat haar familie en bedrijf nog hier in de buurt is. Alleen is ze in 2 jaar tijd nog nooit bij me langs geweest. Ze zegt nu wel : ik gaf je toch een toevluchtsoord?". Ik mocht bij haar blijven slapen en de andere kant van het land. Op zich lief maar ik kom daar niet omdat ik een toevluchtsoord nodig heb. Ik kom voor haar en onze vriendschap.
Maar goed, dat is nu voorbij.
Maar goed, dat is nu voorbij.
zondag 6 september 2020 om 12:30
Ik heb nu meer en meer door welke vriendin voor mij welke rol vervuld. En merk steeds beter wanneer ik bijvoorbeeld veel doe. Dan minder ik dat, als ik het idee heb dat ik dat niet terug krijg.
Ik heb bijvoorbeeld een Groepje meiden waar we leuke dingen mee doen waarin er 2 zijn die ik los zie. Met de anderen vind ik het leuk maar ik heb niet gevoel dat ik naast groepje nog in hen wil investeren. Zij doen dat ook niet.
Ook tijdje gehad dat ik meer met vriendin wilde afspreken. Zij bhad het erg druk. Nu spreek ik meer met vriendinnen af die er ook meer tijd voor hebben. En is het voor mij niet vervelend dat de andere vriendin niet vaak kan.
Ik heb bijvoorbeeld een Groepje meiden waar we leuke dingen mee doen waarin er 2 zijn die ik los zie. Met de anderen vind ik het leuk maar ik heb niet gevoel dat ik naast groepje nog in hen wil investeren. Zij doen dat ook niet.
Ook tijdje gehad dat ik meer met vriendin wilde afspreken. Zij bhad het erg druk. Nu spreek ik meer met vriendinnen af die er ook meer tijd voor hebben. En is het voor mij niet vervelend dat de andere vriendin niet vaak kan.
zondag 6 september 2020 om 13:56
Ben ik misschien ook niet zo de afgelopen maanden. Ik heb jarenlang iedereen achter na gelopen in de angst dat ik anders vriendschappen kwijt zou raken. Ik ben er gewoon klaar mee. Ik ben niet bang meer en wil niet alleen maar geven zonder er iets voor terug te krijgen. Maar ik ken mezelf. Ik ga van het ene uiterste (alles doen voor een ander) naar het andere uiterste (ik ben het zat!) En daarna vind ik een middenweg. Ik hoop de middenweg te vinden in dit forum.Luci_Morgenster schreef: ↑06-09-2020 12:20Ik vind jou in de OP en in de reacties ook echt niet sympathiek klinken. En de manier waarop jij vriendschappen bedrijft ook niet.
zondag 6 september 2020 om 14:17
Ik denk dat je de inhoud van je vriendschappen meer moet afstemmen op de persoon met wie je bevriend bent. Niet iedere vriend in dezelfde 'mal' proberen te duwen van praktische én emotionele steun én initiatief nemen bij contacten. Ik heb zat vrienden die zelf weinig initiatief nemen in afspreken. Dat vind ik wel handig, dan hoef ik in tijden dat ik het druk heb geen tijd voor ze vrij te maken, en kan ik het wat actiever oppakken als ik daar zelf weer behoefte aan heb. Andere vrienden nemen zelf wel initiatief en dat is ook leuk. Sommige vrienden komen ook in praktisch opzicht helpen en ik help hen ook. Andere vrienden wonen in het buitenland en bel ik regelmatig op, daar gaat het dus alleen om kletsen en meeleven. En heel eerlijk: ik zeg altijd dat ik ze een keer een weekend opzoek nu ze zo lekker 'dichtbij', want weer in Europa, wonen, en toch komt het er niet van om er een weekend voor uit te trekken. En zij doen daar niet moeilijk over.
Als een bepaalde vriendschap een aspect niet heeft, kun je die beter in een ander 'hokje' plaatsen in je hoofd, dan proberen die ander een ander soort vriend te laten worden.
Voorbeeldje: ik ben een beller en spreek op zich ook graag af om met vrienden naar de film te gaan / te gaan sporten/wandelen/iets eten en dan bij te kletsen. Een vriendin van mij is géén beller en afspreken is nu ook wat lastig met meerdere jonge kinderen dus die frequentie ligt eerder rond eens per jaar. Zij is meer een whatsapper, ik niet zo voor 'hoe gaat het nu echt met je' , maar met haar dus af en toe wel en misschien gaat de frequentie van afspreken later nog een keer wat omhoog, of misschien niet, maar ik kan niet over haar behoeftes heenwalsen door te eisen dat ze vaker naar mij komt of vaker afspreekt of met mij gaat bellen. Het is wel degelijk een dierbare vriendin, en mijn bel- en afspreekbehoefte vervul ik met andere vrienden. Kun je daar wat mee?
Als een bepaalde vriendschap een aspect niet heeft, kun je die beter in een ander 'hokje' plaatsen in je hoofd, dan proberen die ander een ander soort vriend te laten worden.
Voorbeeldje: ik ben een beller en spreek op zich ook graag af om met vrienden naar de film te gaan / te gaan sporten/wandelen/iets eten en dan bij te kletsen. Een vriendin van mij is géén beller en afspreken is nu ook wat lastig met meerdere jonge kinderen dus die frequentie ligt eerder rond eens per jaar. Zij is meer een whatsapper, ik niet zo voor 'hoe gaat het nu echt met je' , maar met haar dus af en toe wel en misschien gaat de frequentie van afspreken later nog een keer wat omhoog, of misschien niet, maar ik kan niet over haar behoeftes heenwalsen door te eisen dat ze vaker naar mij komt of vaker afspreekt of met mij gaat bellen. Het is wel degelijk een dierbare vriendin, en mijn bel- en afspreekbehoefte vervul ik met andere vrienden. Kun je daar wat mee?
zondag 6 september 2020 om 14:26
Zeker! Dank je wel. Het is goed niet iedereen in hetzelfde hokje te stoppen. Ik probeer dat denk ik wel. Ik ga dat eens veranderen.-Helena- schreef: ↑06-09-2020 14:17Ik denk dat je de inhoud van je vriendschappen meer moet afstemmen op de persoon met wie je bevriend bent. Niet iedere vriend in dezelfde 'mal' proberen te duwen van praktische én emotionele steun én initiatief nemen bij contacten. Ik heb zat vrienden die zelf weinig initiatief nemen in afspreken. Dat vind ik wel handig, dan hoef ik in tijden dat ik het druk heb geen tijd voor ze vrij te maken, en kan ik het wat actiever oppakken als ik daar zelf weer behoefte aan heb. Andere vrienden nemen zelf wel initiatief en dat is ook leuk. Sommige vrienden komen ook in praktisch opzicht helpen en ik help hen ook. Andere vrienden wonen in het buitenland en bel ik regelmatig op, daar gaat het dus alleen om kletsen en meeleven. En heel eerlijk: ik zeg altijd dat ik ze een keer een weekend opzoek nu ze zo lekker 'dichtbij', want weer in Europa, wonen, en toch komt het er niet van om er een weekend voor uit te trekken. En zij doen daar niet moeilijk over.
Als een bepaalde vriendschap een aspect niet heeft, kun je die beter in een ander 'hokje' plaatsen in je hoofd, dan proberen die ander een ander soort vriend te laten worden.
Voorbeeldje: ik ben een beller en spreek op zich ook graag af om met vrienden naar de film te gaan / te gaan sporten/wandelen/iets eten en dan bij te kletsen. Een vriendin van mij is géén beller en afspreken is nu ook wat lastig met meerdere jonge kinderen dus die frequentie ligt eerder rond eens per jaar. Zij is meer een whatsapper, ik niet zo voor 'hoe gaat het nu echt met je' , maar met haar dus af en toe wel en misschien gaat de frequentie van afspreken later nog een keer wat omhoog, of misschien niet, maar ik kan niet over haar behoeftes heenwalsen door te eisen dat ze vaker naar mij komt of vaker afspreekt of met mij gaat bellen. Het is wel degelijk een dierbare vriendin, en mijn bel- en afspreekbehoefte vervul ik met andere vrienden. Kun je daar wat mee?
zondag 6 september 2020 om 14:34
Absoluut mee eens ooklindaatje1900 schreef: ↑06-09-2020 11:36Ik let in vriendschappen op of de vriendschap een heel eind in balans is.
Wat heb ik nodig in vriendschappen en krijg ik dat terug? Op die manier blijven er mensen over die ik waardeer en waar ik mij prettig bij voel.
Maar ik ben in vriendschappen niet zo heel veeleisend en ik heb zelf ook vrijheid nodig. Ik hou niet van vriendschappen waarbij ik voel dat ik dat ik aan voorwaarden moet voldoen om vriendschap te houden.
zondag 6 september 2020 om 18:24
Ik heb ook in meerdere vriendschappen het gevoel gehad dat ik niet belangrijk genoeg was. Zoals vaak afgezegd worden voor een ander. En dan een uur of korter van tevoren. Ik heb veel moeite met onverwachtse dingen. Nu vind ik het wel een verschil of het gaat om een koffieafspraak thuis of dat je ergens samen heen gaat. Vriendinnen van de basisschool heb ik al niet meer sinds begin 20. Het had me wel leuk geleken als het contact goed was gebleven, maar onze levens werden te verschillend. Zij kregen serieuze relaties, ik niet. Nu hebben de meesten van hen een gezin. Die dat niet hebben zijn minstens samenwonend. Ik ben nog altijd vrijgezel, ook geen type om samen te wonen. Het enige wat we samen hebben is vroeger en dat zegt hen minder dan mij. Ik denk omdat er bij mij weinig nieuwe vriendschappen voor terug kwamen. Sinds de puberteit vind ik moeilijk aansluiting. De paar die er wel bij kwamen, daar is alweer de helft van over gegaan. Eén vriendschap is dit jaar beëindigd. Ze heeft me jaren gebruikt, kwam ik achter. Al viel het me wel op dat ze steeds vaker afzei en alleen nog haar zin wilde doen. Niet leuk om te constateren, maar ben nu blij dat ik van haar af ben.
vrijdag 11 september 2020 om 08:56
Je bent toch niet verplicht om iedereen te volgen op Facebook? Ik heb ook wel vriendinnen ontvolgd omdat ze irritant zijn op Facebook. Omdat de alleen maar verongelijkte spreuken posten, of van die nare Zwarte Piet tegeltjes. De laatstgenoemde is echt een leuke vrouw. Lief, hartelijk, gezellig en grappig. Als je haar Facebook leest krijg je echt een andere indruk, dus dat lees ik niet meer. Heb geen enkele behoefte aan een gesprek daarover.Bloemkoolroosje schreef: ↑06-09-2020 11:39Een vriendin ontvolgen vanwege "irritaties" maar niet zeggen wat haar dan irriteert vind ik kinderachtig en passief-agressief gedrag. Ik zou het persoonlijk even loslaten, geen energie meer instoppen en het initiatief bij haar laten. Als er niks meer komt dan weet je gelijk genoeg. Jammer dat sommige mensen in vriendschappen zo handelen. Wees dan gewoon open.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
