Vrijwillig opname?

27-09-2018 12:13 51 berichten
Weet iemand of je je ergens kan laten opnemen? Ik heb het al via mijn psychister geprobeerd maar die vind het niet ernstig genoeg om een opname te doen. Ik maak mij zorgen dat ik iemand wat aan ga doen en dat ik dat niet kan stoppen
Alle reacties Link kopieren
Nemaìn’ schreef:
27-09-2018 15:14
Een bipolaire stoornis is een contra-indicatie voor AD.
Ja excuses ik bedoelde idd geen AD maar stemmingsstabilisator. Mijn nichtje heeft wel AD ervoor omdat zij vooral langdurig depressief is met slechts korte manie, vandaar dat ik even in de war was :)
Tante_Ans schreef:
27-09-2018 13:17
En maak concreet wat je denkt uit een opname te kunnen halen?
Want een opname moet wel een doel hebben.

Je bent volledig aanspreekbaar, kan relativeren dat de dwanggedachtes niet realistisch zijn (dat je dat moet doen) dus je brengt niet acuut jezelf of anderen in gevaar, met andere woorden, een crisis opname is niet van toepassing.

Een behandelopname (met achterliggend doel) zijn de wachtlijsten lang voor, en de eisen streng. Bednek goed wat je uit z'n opname denkt te kunnen halen...

Ik zou meer vragen om een IBT team (een intensief behandelteam thuis, vaak opname voorkomend/verkortend).
Dankje, wat ik uit een opname hoop te halen is dat ik mezelf even weg kan houden voor andere mensen. Het voelt alsof ik mezelf wil beschermen voor andere mensen. Gisterenavond voelde ik mij zo gegrepen door die gedachte dat ik oprecht bang er door werd.

Ik heb contact opgenomen met mijn hulpverlening en ze zullen binnenkort met mij gaan praten.

Ik weet dat dwanggedachtes maar gedachtes zijn maar ik ben zo bang dat het weer mis gaat of dat ik iemands dood op mijn geweten zal hebben. Het geeft mij zoveel prikkels als ik onder de mensen ben..word gek van al die gedachtes, ik voel me dan ook zo rottig. Dan denk je ergens gwwoon rustig te kunnen lopen en dan heeft een of andere gek rare gedachtes over je
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:26
Dankje, wat ik uit een opname hoop te halen is dat ik mezelf even weg kan houden voor andere mensen. Het voelt alsof ik mezelf wil beschermen voor andere mensen. Gisterenavond voelde ik mij zo gegrepen door die gedachte dat ik oprecht bang er door werd.

Ik heb contact opgenomen met mijn hulpverlening en ze zullen binnenkort met mij gaan praten.

Ik weet dat dwanggedachtes maar gedachtes zijn maar ik ben zo bang dat het weer mis gaat of dat ik iemands dood op mijn geweten zal hebben. Het geeft mij zoveel prikkels als ik onder de mensen ben..word gek van al die gedachtes, ik voel me dan ook zo rottig. Dan denk je ergens gwwoon rustig te kunnen lopen en dan heeft een of andere gek rare gedachtes over je
Je kan toch gewoon binnen blijven?
Nemaìn’ schreef:
27-09-2018 21:27
Je kan toch gewoon binnen blijven?
Ik kijk wekelijks naar vacatures waar thuiswerk mogelijk is maar die zijn zo ontzettend schaars. Tot die tijd moet ik gewoon naar werk.

Edit: Dus dat houdt in dat ik gewoon naar buiten moet elke dag. Eveneens boodschappen moet doen, vuil weggooien in de kliko etc. Ik heb deze gedachtes ook bij familie en vrienden
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:35
Ik kijk wekelijks naar vacatures waar thuiswerk mogelijk is maar die zijn zo ontzettend schaars. Tot die tijd moet ik gewoon naar werk.

Edit: Dus dat houdt in dat ik gewoon naar buiten moet elke dag. Eveneens boodschappen moet doen, vuil weggooien in de kliko etc. Ik heb deze gedachtes ook bij familie en vrienden
Klote dat je die gedachten hebt maar binnenblijven lijkt me ook niet echt een oplossing, je moet uiteindelijk toch weer naar buiten. Goed dat je binnenkort een gesprek hebt.
Alle reacties Link kopieren
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:35
Ik kijk wekelijks naar vacatures waar thuiswerk mogelijk is maar die zijn zo ontzettend schaars. Tot die tijd moet ik gewoon naar werk.

Edit: Dus dat houdt in dat ik gewoon naar buiten moet elke dag. Eveneens boodschappen moet doen, vuil weggooien in de kliko etc. Ik heb deze gedachtes ook bij familie en vrienden
Meld je ziek,
En ga naar de arbo.
Als werken echt z'n kwelling en gevaar is voor je, dan adviseert hij je vast de ziektewet.
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:35
Ik kijk wekelijks naar vacatures waar thuiswerk mogelijk is maar die zijn zo ontzettend schaars. Tot die tijd moet ik gewoon naar werk.

Edit: Dus dat houdt in dat ik gewoon naar buiten moet elke dag. Eveneens boodschappen moet doen, vuil weggooien in de kliko etc. Ik heb deze gedachtes ook bij familie en vrienden
Als het zo slecht gaat kan je je natuurlijk ziek melden. Dat zal ook moeten als je je laat opnemen.
Boodschappen kan online.
Vuilnis doe je 1x per week ‘s nachts.

Familie zoek je gewoon niet op.
Ik heb niks aan adviezen over ziektewet en uwv dankjulliewel. Ik ben daar allang geweest en hun kunnen niks voor mij betekenen.
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:56
Ik heb niks aan adviezen over ziektewet en uwv dankjulliewel. Ik ben daar allang geweest en hun kunnen niks voor mij betekenen.
Je ziekmelden doe je ook als je te ziek bent om te werken, zodat je weer beter kan worden.
Maar prima toch, blijf je werken.

Een opname gebeurt tegenwoordig niet snel.
Ik ben al naar het uwv geweest voor een keuring. Hun zeggen dat ik gewoon arbeidsgeschikt ben en zoals de dame zei "Tegenwoordig moet je echt ziek zijn, zoals verlamd in een rolstoel wil je in de wajong terecht komen."
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:56
Ik heb niks aan adviezen over ziektewet en uwv dankjulliewel. Ik ben daar allang geweest en hun kunnen niks voor mij betekenen.
Waarom heb je niks aan die adviezen? Ik denk dat het inderdaad goed is om door te blijven werken als dat nog gaat maar als je ziek bent, ben je ziek. Als je niet ziek genoeg bent om je ziek te melden ben je ook niet ziek genoeg voor een opname.
xdestiny schreef:
27-09-2018 22:00
Ik ben al naar het uwv geweest voor een keuring. Hun zeggen dat ik gewoon arbeidsgeschikt ben en zoals de dame zei "Tegenwoordig moet je echt ziek zijn, zoals verlamd in een rolstoel wil je in de wajong terecht komen."
Wie heeft het hier over een Wajong aanvragen?
xdestiny schreef:
27-09-2018 22:00
Ik ben al naar het uwv geweest voor een keuring. Hun zeggen dat ik gewoon arbeidsgeschikt ben en zoals de dame zei "Tegenwoordig moet je echt ziek zijn, zoals verlamd in een rolstoel wil je in de wajong terecht komen."

Dan kun je je dus ziekmelden. Dan kom je inderdaad niet in de wajong maar in de ziektewet.
strontvlieg schreef:
27-09-2018 22:01
Waarom heb je niks aan die adviezen? Ik denk dat het inderdaad goed is om door te blijven werken als dat nog gaat maar als je ziek bent, ben je ziek. Als je niet ziek genoeg bent om je ziek te melden ben je ook niet ziek genoeg voor een opname.
Ik zal mij erin lezen op site van het uwv maar ik denk dat het op mijn werksituatie geen betrekking heeft maar toch bedankt
Alle reacties Link kopieren
xdestiny schreef:
27-09-2018 22:00
Ik ben al naar het uwv geweest voor een keuring. Hun zeggen dat ik gewoon arbeidsgeschikt ben en zoals de dame zei "Tegenwoordig moet je echt ziek zijn, zoals verlamd in een rolstoel wil je in de wajong terecht komen."
Maar je hoeft ook geen wajong aan te vragen.
Je belt gewoon je werkgever (volgens het protocol wat op jou werk geld);

Hoi ......... Ik ben ziek

En als je langer als een bepaalde tijd ziek bent, zal je werkgever de arbo dienst inschakelen.
xdestiny schreef:
27-09-2018 22:03
Ik zal mij erin lezen op site van het uwv maar ik denk dat het op mijn werksituatie geen betrekking heeft maar toch bedankt
Het UWV heeft niets met ziekmelden te maken. Tenzij je bij het UWV werkt.
Het word te herkenbaar dus ik blijf vaag, ik werk niet bij een organisatie dus ik heb geen werkgever om te bellen en te zeggen dat ik ziek ben. Maar ik ga wel het uwv morgen mailen of zij advies hebben
xdestiny schreef:
27-09-2018 22:07
Het word te herkenbaar dus ik blijf vaag, ik werk niet bij een organisatie dus ik heb geen werkgever om te bellen en te zeggen dat ik ziek ben. Maar ik ga wel het uwv morgen mailen of zij advies hebben
Je bent zzp’ er?
Heb je geen verzekering dan?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een hele lange tijd zelfmoordgedachtes gehad. Uiteindelijk waren dat automatische gedachtes geworden een soort dwanggedachte.
Ik durfde sowieso niet naar buiten zonder iemand aan de telefoon te hebben. Uiteindelijk via intensieve therapie geleerd dat gedachtes maar gedachtes zijn en dat dit niet betekend dat je er iets mee moet doen.
En dat is zwaar en zelfs nu nog (ben al een paar jaar zonder therapie) heb ik soms deze gedachtes. Het is een soort overlevingsstrategie geworden. IBI ga het nou maar aan, als het niet lukt kun je nog altijd zelfmoord plegen. En die gedachte herken ik en ik baal ervan maar ik laat ze er zijn.
Inmiddels ben ik zover dat ik kan merken wanneer de gedachtes "gewoon" zijn en wanneer de kans aanwezig is dat ik ernaar ga handelen. En ik weet ook wanneer ik aan de bel moet trekken.

Ik zeg niet dat een opname geen slecht idee voor je is, dat weet ik niet. Er zijn periodes geweest waarbij ik te veel luisterde naar de gedachtes en echt een gevaar was voor mijzelf en ja ik ben hier meermaals voor opgenomen.
Het is de kunst om te leren wanneer je echt een gevaar bent voor jezelf (of in jouw geval anderen) en wanneer het "slechts" gedachtes zijn.
Sommige mensen zullen het gek vinden dat ik zo makkelijk praat over dergelijke gedachtes maar als je ze al zo lang hebt als ik kun je echt er onderscheid in maken.

En vergis je niet ook als je opgenomen bent zijn er andere mensen om je heen. Kwetsbare mensen die heel veel bij jou op kunnen roepen.
Ik zou als tip geven om in ieder geval afleiding te zoeken als je buiten bent. Ik deed dat dus door te bellen en inmiddels kan ik het door luisterboeken te luisteren. Ikzelf kan niet tegen muziek maar veel mensen vinden dat juist prettig. Ik luister alleen muziek op mijn mp3 speler die onder water kan voor als ik zwem. Als ik die niet op heb krijg ik zoveel negatieve gedachtes dat ik echt uit het bad moet. Het is niet ideaal maar voor mij werkt het.

Goed dat je aan de bel trekt, sta open voor andere opties als alleen opname en veel sterkte.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
xdestiny schreef:
27-09-2018 22:07
Het word te herkenbaar dus ik blijf vaag, ik werk niet bij een organisatie dus ik heb geen werkgever om te bellen en te zeggen dat ik ziek ben. Maar ik ga wel het uwv morgen mailen of zij advies hebben
Je bent zelfstandige?
Dame van plezier?

Dan had je ertegen kunnen verzekeren.

Je kan ook naar de gemeente gaan dan, en bijstand (+ ziekteregeling) aanvragen in bepaalde gemeentes. Hierdoor krijg je wel bijstand, maar heb je geen sollicitatie plicht.
@IBIopviva (sorry lastig taggen op mobiel)

Heel erg bedankt voor je reactie. Het is fijn om herkenning te lezen. Van dat bellen herken ik, ik besef nu dat ik vaak belafspraken 'opspaar' en buiten dan vaak bel. Muziek luister ik ook vaak maar audioboeken zouden ook wat kunnen zijn. Mijn psycholoog zegt dat ook, dat het maar gedachtes zijn maar dat steelgedachtes iemand nog geen dief maken. Ik herken ook de onderscheid tussen slechte gedachtes en het echt willen doen. Dit is 1 keer gebeurd en ik was daar zo van geschrokken. Ik wil dat nooit meer mee maken. Heel erg bedankt voor het delen van je verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Wat naar dat je die gedachten hebt, ik ken ze, alleen dan alleen op mijzelf gericht. Denk niet te makkelijk dat opname een antwoord is. Wat IBIopviva ook al zegt: daar zijn ook andere mensen, en die zijn net als jij niet helemaal zen. Ik ben ooit gedwongen opgenomen omdat ik gek was geworden van verdriet en verkeerde medicijnen, en men dacht dat ik mezelf wat aan zou doen. Tijdens mijn verblijf van bijna acht weken verhing een jong meisje zich aan de instellingslakens, en werd voor mijn ogen een verpleegster neergeslagen. Zomaar een paar gebeurtenissen die eraan bijdroegen dat ik na de opname knettersuicidaal was. En door gesprekken met medepatienten daar inmiddels ook nog precies wist hoe dat moest. Het is met afstand de onveiligste plek waar ik ooit ben geweest. Dus mijn tip: zie opname niet als 'een prikkelarme plek om rustig bij te komen', maar probeer het op een andere manier op te lossen. Voor je net als ik jaren later EMDR nodig hebt waar ook 'de opname' een enorme rol in speelt. Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Castorp schreef:
27-09-2018 22:27
Wat naar dat je die gedachten hebt, ik ken ze, alleen dan alleen op mijzelf gericht. Denk niet te makkelijk dat opname een antwoord is. Wat IBIopviva ook al zegt: daar zijn ook andere mensen, en die zijn net als jij niet helemaal zen. Ik ben ooit gedwongen opgenomen omdat ik gek was geworden van verdriet en verkeerde medicijnen, en men dacht dat ik mezelf wat aan zou doen. Tijdens mijn verblijf van bijna acht weken verhing een jong meisje zich aan de instellingslakens, en werd voor mijn ogen een verpleegster neergeslagen. Zomaar een paar gebeurtenissen die eraan bijdroegen dat ik na de opname knettersuicidaal was. En door gesprekken met medepatienten daar inmiddels ook nog precies wist hoe dat moest. Het is met afstand de onveiligste plek waar ik ooit ben geweest. Dus mijn tip: zie opname niet als 'een prikkelarme plek om rustig bij te komen', maar probeer het op een andere manier op te lossen. Voor je net als ik jaren later EMDR nodig hebt waar ook 'de opname' een enorme rol in speelt. Heel veel sterkte!

:kneel:
Same here. Ingesloten in mijn kamer door een mannelijke medept. (verpleging had het gelukkig op de monitor zien gebeuren, wil niet weten wat er anders was gebeurd), medicatie van andere pt. gekregen (en zelf te ver heen om dat op tijd door te hebben), gestoord worden van een pt. die knettermanisch was en geen tel haar mond kon houden. Alles was geweldig, fantastisch en leuk of ze sprong uit haar vel en liep te schreeuwen. Dat triggerde mij als een gek.
Echt, een opname wil je alleen als het écht écht écht niet anders kan.
.
Alle reacties Link kopieren
xdestiny schreef:
27-09-2018 21:26
Dankje, wat ik uit een opname hoop te halen is dat ik mezelf even weg kan houden voor andere mensen. Het voelt alsof ik mezelf wil beschermen voor andere mensen. Gisterenavond voelde ik mij zo gegrepen door die gedachte dat ik oprecht bang er door werd.

Tijdens een opname ben je niet weg van andere mensen én je gedachten zijn niet ineens weg. Er is dus niks anders dan thuis (behalve waarschijnlijk een hoop triggers om het alleen maar erger te maken).
En op een open opname kun je gewoon weg, dus ook wat dat betreft is het niet veiliger.
.
Alle reacties Link kopieren
Idee: boek een huisje, type hutje-op-de-hei. Ga daar dit weekeind of volgend weekeind zitten. Kom je denk ik meer tot rust dan bij een opname.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven