Psyche
alle pijlers
Vroeger is voorbij
zondag 4 september 2022 om 23:37
Vandaag was ik bij een evenement in mijn geboortestreek. En ineens kwam ik tot het besef: vroeger is nu echt voorbij.
Ik woon daar al een jaar of 12 niet meer
En heb steeds minder binding met doe plek. Ik zie oude bekenden maar verderdan praten over koetjes en kalfjes kom ik niet. Op een enkeling na dan. En toen dacht ik ineens: vroeger is echt voorbij. Vroeger had ik de grootste lol daar. Nu denk ik: ik wil naar huis, naar bed.
Vroeger danste ik urenlang, kende iedereen en was een vrolijke spring in 't veld. Het lijkt wel of die meid van toen niet helemaal meer bestaat. Of die weg.
Vroeger (zeg pak n beet 10 tot 15 jaar geleden) is echt voorbij. Het lijkt wel een ander leven. Ik zit nu dichter bij de 40 dan bij de 30. Een raar idee.
Geen idee wat ik met dit topic wil. Even van me afschrijven denk ik.
Ik woon daar al een jaar of 12 niet meer
En heb steeds minder binding met doe plek. Ik zie oude bekenden maar verderdan praten over koetjes en kalfjes kom ik niet. Op een enkeling na dan. En toen dacht ik ineens: vroeger is echt voorbij. Vroeger had ik de grootste lol daar. Nu denk ik: ik wil naar huis, naar bed.
Vroeger danste ik urenlang, kende iedereen en was een vrolijke spring in 't veld. Het lijkt wel of die meid van toen niet helemaal meer bestaat. Of die weg.
Vroeger (zeg pak n beet 10 tot 15 jaar geleden) is echt voorbij. Het lijkt wel een ander leven. Ik zit nu dichter bij de 40 dan bij de 30. Een raar idee.
Geen idee wat ik met dit topic wil. Even van me afschrijven denk ik.
maandag 5 september 2022 om 07:13
Dat is verdrietig. Maar je krijgt er ook dingen voor terug, anders had je niet voor je nieuwe leven gekozen. Dan was je daar gebleven. In de meeste kleinere gemeenten is ook wel een baantje te vinden. Of je had kunnen pendelen. Maar je wou kennelijk iets anders.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 5 september 2022 om 08:03
Dat soort gevoelens heb ik ook weleens, een soort mengeling van weemoed en heimwee naar een vroegere versie van mijzelf. Er was een tijdje dat ik dit gevoel best wel vaak had en het was toen wel een teken dat ik niet zo tevreden was met mijn huidige leven. Dat soort gevoelens soms hebben dat heeft iedereen wel eens volgens mij, maar ze moeten niet de overhand krijgen.
maandag 5 september 2022 om 08:15
Heb ik ook wel eens.
Toen ik na 2 jaar weg van de basisschool er even terug ging met vriendinnen. Ik was toen 14. Ik dacht echt : hemel, wat is het hier allemaal kleiner! En het was mijn 'thuis' niet meer. Ik kwam op bezoek en de school was gewoon door blijven draaien.
Dat was mijn eerste gewaarwording van ' vroeger is er niet meer'.
Toen ik na 2 jaar weg van de basisschool er even terug ging met vriendinnen. Ik was toen 14. Ik dacht echt : hemel, wat is het hier allemaal kleiner! En het was mijn 'thuis' niet meer. Ik kwam op bezoek en de school was gewoon door blijven draaien.
Dat was mijn eerste gewaarwording van ' vroeger is er niet meer'.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 5 september 2022 om 08:28
maandag 5 september 2022 om 08:40
Hoewel je dat advies vaak hoort, is dat -in mijn ogen- één van de lastigste dingen om te doen: heel bewust in het hier en nu leven. Er wordt bijvoorbeeld vaak gezegd, tegen mensen die op het punt staan hun eerste kind te krijgen, "Geniet er nog maar even van nu jullie nog met z'n tweetjes zijn." Of er wordt tegen mensen met kleine kinderen gezegd: "Geniet er maar van, want voor je het weet zijn ze groot!"TanteTruus schreef: ↑05-09-2022 08:16Ik herken dat ook. Soms voel ik wat weemoed maar ik ben heel blij met mijn huidige leven en besef dat ik dat gevoel later ook zal krijgen als ik terugdenk aan deze fase: extra genieten in het hier en nu dus!
De huidige situatie is echter zo normaal/gewoon/vanzelfsprekend dat je je helemaal niet bewust bent van wáár je dan precies van moet genieten. Je ziet pas achteraf wat er veranderd is, dan valt het kwartje pas.
Zo kun je ook pas met enige afstand vaststellen dat een bepaald levensfase onbezorgd was. Dat realiseer je je niet (ten volle) als je er nog middenin zit.
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
maandag 5 september 2022 om 08:45
Ik was laatst terug op een kermis van bijna 25 jaar geleden. Ik had een vriendin van nu meegenomen, die had het nog niet eerder meegemaakt. Maar het gevoel van toen kreeg ik ook niet meer. Het was er niet meer, maar ook de mensen zijn veranderd, net als ik. De vrolijke onbevangen ik, die is er gewoon niet meer. Verder dan de koetjes en kalfjes kwam ik niet en ook het besef dat er toch een aantal (4) mensen niet meer bij waren, overleden door ziekte, ongeluk of suïcide vond ik toch confronterend. Het waren wel mijn feestmaatjes toen ik jong was. En ik dacht dat het wel een plek had gekregen, maar ineens mistte ik hen enorm, vooral toen er bepaalde nummers voorbij kwamen wat echt mijn nummer met hen was en wij elkaar altijd opzochten. Ik vond het confronterend, het was verder een prima avond maar ik zal er niet nogmaals heen gaan. Die tijd is gewoon geweest.
Ik doe mijn best
maandag 5 september 2022 om 08:56
Hier hetzelfde, terwijl ik het eigenlijk altijd goed heb gehad, en veel lol ook. Maar toen was toen. Mij zie je ook niet op reünies.
Ben begin 40 en ik vind het ook een heerlijk idee dat ik hopelijk over de helft ben. Ik heb een fijn leven, maar ik hoop niet superoud te worden. Ook niet in goede gezondheid. Lijkt me vreselijke om tot diep in de 80 door te moeten. Op een gegeven moment heb ik het allemaal wel gezien.
maandag 5 september 2022 om 09:49
Dat gevoel heb ik al mijn hele leven! En ik kan er heel slecht tegen dat dingen uit het verleden ieder jaar wéér een jaar langer geleden zijn. Ik moet mezelf heel erg dwingen om niet op die manier te denken, maar rond oud & nieuw, wanneer iedereen er juist op gefocust is, valt me dat altijd nog heel zwaar.
Het mezelf tijdens de corona periode getraind heel erg in het "nu" te leven. (Waar heb ik nu behoefte aan / wat kan ik nu / wat kan nu niet maar komt weer terug / hoe kan ik daar nu mee om gaan) Dat heeft mij inderdaad wel geholpen.
Het mezelf tijdens de corona periode getraind heel erg in het "nu" te leven. (Waar heb ik nu behoefte aan / wat kan ik nu / wat kan nu niet maar komt weer terug / hoe kan ik daar nu mee om gaan) Dat heeft mij inderdaad wel geholpen.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
maandag 5 september 2022 om 10:39
Nee ik heb dat ook een tijdje geprobeerd te doen, genieten van het feit dat ik gezond, jong en ongebonden ben.OriginalHeleen schreef: ↑05-09-2022 08:40Hoewel je dat advies vaak hoort, is dat -in mijn ogen- één van de lastigste dingen om te doen: heel bewust in het hier en nu leven. Er wordt bijvoorbeeld vaak gezegd, tegen mensen die op het punt staan hun eerste kind te krijgen, "Geniet er nog maar even van nu jullie nog met z'n tweetjes zijn." Of er wordt tegen mensen met kleine kinderen gezegd: "Geniet er maar van, want voor je het weet zijn ze groot!"
De huidige situatie is echter zo normaal/gewoon/vanzelfsprekend dat je je helemaal niet bewust bent van wáár je dan precies van moet genieten. Je ziet pas achteraf wat er veranderd is, dan valt het kwartje pas.
Zo kun je ook pas met enige afstand vaststellen dat een bepaald levensfase onbezorgd was. Dat realiseer je je niet (ten volle) als je er nog middenin zit.
Maar het werkt zo niet, "extra genieten nu het nog kan."
Ik voel me via meditatie wel tijdloos.
Alle tijd die normaal lineair aanvoelt, waar je op één punt op een lange tijdlijn staat alsof je een trein bent op rails, komt dan allemaal samen in een moment lijkt het. Het lineaire concept valt weg. In zo'n moment ervaar ik dat alles wat ik mis eigenlijk altijd bij me is.
Soms ook dat ik terug ga naar waar ik ben opgegroeid en er eigenlijk niet zo veel bij voel. De plek op zichzelf doet niet zo veel, de herinneringen zitten in mezelf opgeslagen.
maandag 5 september 2022 om 13:16
Zeg je nu.navyblue schreef: ↑05-09-2022 08:56
Ben begin 40 en ik vind het ook een heerlijk idee dat ik hopelijk over de helft ben. Ik heb een fijn leven, maar ik hoop niet superoud te worden. Ook niet in goede gezondheid. Lijkt me vreselijke om tot diep in de 80 door te moeten. Op een gegeven moment heb ik het allemaal wel gezien.
Toen je 14 was vond je vrouwen van in de 40 waarschijnlijk oude taarten. Hun leven was al bijna voorbij.
Terwijl je daar nu waarschijnlijk heel anders over denkt.
Ik denk dat tachtigers hun leven ook leuker vonden toen ze nog jong waren maar de meesten die mog gezond zijn willen toch wel erg graag nog een aantal jaren leven. Ze genieten nog volop. Ook al kunnen ze niet meer alles wat ze vroeger konden en wat ze dan heus wel jammer vinden.
maandag 5 september 2022 om 13:16
Zeg je nu.navyblue schreef: ↑05-09-2022 08:56
Ben begin 40 en ik vind het ook een heerlijk idee dat ik hopelijk over de helft ben. Ik heb een fijn leven, maar ik hoop niet superoud te worden. Ook niet in goede gezondheid. Lijkt me vreselijke om tot diep in de 80 door te moeten. Op een gegeven moment heb ik het allemaal wel gezien.
Toen je 14 was vond je vrouwen van in de 40 waarschijnlijk oude taarten. Hun leven was al bijna voorbij.
Terwijl je daar nu waarschijnlijk heel anders over denkt.
Ik denk dat tachtigers hun leven ook leuker vonden toen ze nog jong waren maar de meesten die mog gezond zijn willen toch wel erg graag nog een aantal jaren leven. Ze genieten nog volop. Ook al kunnen ze niet meer alles wat ze vroeger konden en wat ze dan heus wel jammer vinden.
maandag 5 september 2022 om 13:49
Ik denk eerlijk gezegd dat ik pas voluit ga leven als mensen om me heen beginnen weg te vallen die jonger zijn dan ik, of zelfs pas als ik zelf een bijnadoodervaring heb of terminaal ben.
Ik zou wel willen dat het anders was en het is niet dat ik nu helemaal niet leef, maar achteraf denk ik waarschijnlijk toch wel ergens mens had toch wat meer geleefd toen het nog kon.
Ik zou wel willen dat het anders was en het is niet dat ik nu helemaal niet leef, maar achteraf denk ik waarschijnlijk toch wel ergens mens had toch wat meer geleefd toen het nog kon.
maandag 5 september 2022 om 14:32
Nee hoor, ik ken in mijn familie diverse vrouwen (mijn moeder incluis) die gezond zijn, maar er het wel genoeg vinden allemaal. Niet depressief, maar meer, wat duurt het allemaal lang, zo’n leven. Helaas worden de vrouwen in mijn familie allemaal best oud (en nog gezond), dus als dat iets betekent vrees ik het ergste. Mijn moeder is begin 70, en vindt het ook wel welletjes. Ze is nu al ouder dan ze had willen dat worden. Maar ze is wel gezond.Velvetlady schreef: ↑05-09-2022 13:16Zeg je nu.
Toen je 14 was vond je vrouwen van in de 40 waarschijnlijk oude taarten. Hun leven was al bijna voorbij.
Terwijl je daar nu waarschijnlijk heel anders over denkt.
Ik denk dat tachtigers hun leven ook leuker vonden toen ze nog jong waren maar de meesten die mog gezond zijn willen toch wel erg graag nog een aantal jaren leven. Ze genieten nog volop. Ook al kunnen ze niet meer alles wat ze vroeger konden en wat ze dan heus wel jammer vinden.
Zelfs nu (begin 40), ik ben er, dus ik maak er maar wat van, en ik heb het goed. Maar geen probleem als het morgen allemaal over zou zijn. Zulke dingen zeg ik nu hier, anoniem op een forum, maar in het echt kun je zoiets niet zeggen, of men denkt dat je depressief bent. Dat ben ik totaal niet, maar erg levenslustig ben ik ook niet. Daar rust een taboe op. Ik noem die 80 ook niet omdat ik dat oud vind, maar meer omdat eerder raar is om te zeggen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
