Psyche
alle pijlers
Waarom ben ik jaloers?
donderdag 18 februari 2021 om 10:45
Hallo allemaal.
Het voelt weer even alsof ik op de middelbare school zit, want: ik ben jaloers. Dat vind ik al vrij bijzonder, ik ben niet zo snel jaloers op wat anderen doen/kunnen/bereiken, maar het meest rare is dat ik niet eens snap waarom ik jaloers ben.
Het zit zo: ik ben al bijna twintig jaar bevriend met R. We hebben alles samen meegemaakt: onze jeugd, onze middelbare schooltijd, onze studietijd. In die periode zijn we elkaar nooit uit het oog verloren; we zijn altijd vriendinnen geweest. Nu werken we allebei en hebben we beiden een vriend uit dezelfde vriendengroep. De andere jongens uit die vriendengroep hebben ook bijna allemaal een vriendin, die allemaal best dik met elkaar zijn.
Natuurlijk probeer je als nieuw meisje in de groep een beetje met zulke meiden te bonden. Ik ben er alleen al vrij snel achtergekomen dat het geen meiden zijn waar ik normaal gesproken bevriend mee zou raken. Ik ben wat rustiger, nuchterder, een beetje eigenzinnig misschien. Zij zijn allemaal heel extravert, meer meisjesachtig.
Ik heb nooit geweldig goed met zulke meiden kunnen opschieten. Het is niet dat ik ze niet mag en stom tegen ze doe, maar ik kan gewoon niet goed met ze meekomen, dus begin ik er al niet aan. Ik hou het niet vol om - even kort door de bocht gezegd - de hele avond over haarproducten en vriendjes te praten. Maar nu heb ik soms het gevoel dat ik móet omdat het de vriendinnen van m'n vriend zijn, dat ik ze leuk móet vinden en zij mij, en daardoor merk ik dat ik me bij hen anders voordoe dan ik ben.
Ik heb al vrij vroeg in onze relatie tegen mijn vriend gezegd hoe het zit en dat ik niet ieder weekend met zijn vriend(inn)engroep hoef te zitten. Dat is allemaal prima verder, hij heeft zijn leven en ik heb mijn leven, ik heb zelf genoeg vriendinnen om me heen met wie ik mijn weekenden doorbreng. Maar in mijn vriendinnengroep zit dus ook R, mijn beste vriendin, die op de een of andere manier wel heel goed met die meiden overweg kan. En wat ik nu merk is dat zij redelijk veel met die groep optrekt, waar mijn vriend dan dus ook vaak bij is, en ik vervolgens regelmatig met het gevoel zit van: ben ik dan als enige niet leuk of sociaal genoeg, dat ik er nu als enige niet bij zit?
En dat knaagt aan me. En ik weet niet waarom. Normaal kan ik me altijd goed neerleggen bij dit soort sociale dingen, ik weet inmiddels hoe ik in elkaar zit (introvert!) en met wat voor mensen ik me het liefste (en het beste kan) omring(en), maar dit gebeurt denk ik allemaal iets te dichtbij, omdat het m'n vriend en m'n beste vriendin betreft. Dan ga ik blijkbaar opeens aan mezelf twijfelen. Als ik bijvoorbeeld op social media zie dat zij met z'n allen bij elkaar zitten, voel ik een soort jaloezie richting R opborrelen ('waarom kan zij het wel en ik niet') en kan ik de rest van de avond moeilijk loslaten dat ik er niet bij ben, terwijl ik er eigenlijk helemaal niet zo graag bij wil zijn. Dat klinkt heel tegenstrijdig en zo voelt het ook, ik ben eigenlijk jaloers op iets wat ik niet wil hebben.
Ik ben benieuwd wat jullie kijk hierop is. Waar komt zulke jaloezie toch vandaan, en is het wel jaloezie, ben ik niet gewoon bang om m'n beste vriendin kwijt te raken? En wat kun je doen tegen jaloezie? Ik vind het denk ik een van de lelijkste eigenschappen die een mens kan hebben. Er is weinig dat zo aan je zelfbeeld knaagt als jaloezie.
Het voelt weer even alsof ik op de middelbare school zit, want: ik ben jaloers. Dat vind ik al vrij bijzonder, ik ben niet zo snel jaloers op wat anderen doen/kunnen/bereiken, maar het meest rare is dat ik niet eens snap waarom ik jaloers ben.
Het zit zo: ik ben al bijna twintig jaar bevriend met R. We hebben alles samen meegemaakt: onze jeugd, onze middelbare schooltijd, onze studietijd. In die periode zijn we elkaar nooit uit het oog verloren; we zijn altijd vriendinnen geweest. Nu werken we allebei en hebben we beiden een vriend uit dezelfde vriendengroep. De andere jongens uit die vriendengroep hebben ook bijna allemaal een vriendin, die allemaal best dik met elkaar zijn.
Natuurlijk probeer je als nieuw meisje in de groep een beetje met zulke meiden te bonden. Ik ben er alleen al vrij snel achtergekomen dat het geen meiden zijn waar ik normaal gesproken bevriend mee zou raken. Ik ben wat rustiger, nuchterder, een beetje eigenzinnig misschien. Zij zijn allemaal heel extravert, meer meisjesachtig.
Ik heb nooit geweldig goed met zulke meiden kunnen opschieten. Het is niet dat ik ze niet mag en stom tegen ze doe, maar ik kan gewoon niet goed met ze meekomen, dus begin ik er al niet aan. Ik hou het niet vol om - even kort door de bocht gezegd - de hele avond over haarproducten en vriendjes te praten. Maar nu heb ik soms het gevoel dat ik móet omdat het de vriendinnen van m'n vriend zijn, dat ik ze leuk móet vinden en zij mij, en daardoor merk ik dat ik me bij hen anders voordoe dan ik ben.
Ik heb al vrij vroeg in onze relatie tegen mijn vriend gezegd hoe het zit en dat ik niet ieder weekend met zijn vriend(inn)engroep hoef te zitten. Dat is allemaal prima verder, hij heeft zijn leven en ik heb mijn leven, ik heb zelf genoeg vriendinnen om me heen met wie ik mijn weekenden doorbreng. Maar in mijn vriendinnengroep zit dus ook R, mijn beste vriendin, die op de een of andere manier wel heel goed met die meiden overweg kan. En wat ik nu merk is dat zij redelijk veel met die groep optrekt, waar mijn vriend dan dus ook vaak bij is, en ik vervolgens regelmatig met het gevoel zit van: ben ik dan als enige niet leuk of sociaal genoeg, dat ik er nu als enige niet bij zit?
En dat knaagt aan me. En ik weet niet waarom. Normaal kan ik me altijd goed neerleggen bij dit soort sociale dingen, ik weet inmiddels hoe ik in elkaar zit (introvert!) en met wat voor mensen ik me het liefste (en het beste kan) omring(en), maar dit gebeurt denk ik allemaal iets te dichtbij, omdat het m'n vriend en m'n beste vriendin betreft. Dan ga ik blijkbaar opeens aan mezelf twijfelen. Als ik bijvoorbeeld op social media zie dat zij met z'n allen bij elkaar zitten, voel ik een soort jaloezie richting R opborrelen ('waarom kan zij het wel en ik niet') en kan ik de rest van de avond moeilijk loslaten dat ik er niet bij ben, terwijl ik er eigenlijk helemaal niet zo graag bij wil zijn. Dat klinkt heel tegenstrijdig en zo voelt het ook, ik ben eigenlijk jaloers op iets wat ik niet wil hebben.
Ik ben benieuwd wat jullie kijk hierop is. Waar komt zulke jaloezie toch vandaan, en is het wel jaloezie, ben ik niet gewoon bang om m'n beste vriendin kwijt te raken? En wat kun je doen tegen jaloezie? Ik vind het denk ik een van de lelijkste eigenschappen die een mens kan hebben. Er is weinig dat zo aan je zelfbeeld knaagt als jaloezie.
aagjeheefteenvraagje wijzigde dit bericht op 18-02-2021 16:48
Reden: iets minder details
Reden: iets minder details
8.92% gewijzigd
donderdag 18 februari 2021 om 12:23
Het is een groep waarin - weet ik uit eigen ervaring - redelijk wat geroddeld wordt, en dan ben ik soms inderdaad bang dat ze het over me hebben op de momenten dat ik er als enige niet bij ben. 'Ze is saai', 'ze is raar', 'ze past niet bij ons', dat soort dingen. Tuurlijk, uiteindelijk is het ook allemaal onzekerheid. Ik wil graag leuk gevonden worden door de mensen om me heen en vaak lukt dat ook wel, omdat ik de mensen met wie ik omga zelf uitkies. Nu ben ik door een samenloop van omstandigheden in een groep verzeild geraakt waar ik eigenlijk niet zoveel mee heb, maar waarvan ik wel vind dat ik er een beetje m'n best voor moet doen, want het zijn de vrienden van m'n vriend. En dan sta je opeens weer oog in oog met je onzekerheden, die je voor je gevoel juist eindelijk had geaccepteerdNYC schreef: ↑18-02-2021 12:09Ik denk omdat je bang bent om R. "kwijt" te raken. Dat zij het contact met jou minder leuk zal gaan vinden nu ze zoveel met de anderen omgaat. Maar dat kan heel goed los van elkaar staan. Ben je bang dat ze vervelend over je praten of dat het beeld dat van R. van jou had of heeft erdoor wordt beïnvloed? Is het een groep waarin veel wordt geroddeld of gepraat over elkaar/andere mensen? Misschien is het niet zozeer jaloezie maar onzekerheid (het eerste wordt bijna altijd veroorzaakt door het tweede).
donderdag 18 februari 2021 om 12:31
Maar je hoeft helemaal niet je best te doen voor deze groep. Het zijn de vrienden van je vriend, niet jouw vrienden. Je ziet ze gewoon als je meegaat naar een verjaardag ofzo.
Ik ben blij dat ik deze onzin niet heb. Ik heb mijn vrienden, mijn vriend heeft zijn vrienden. Dat hoeft helemaal niet gemengd te worden.
Wel herken ik je gevoel van er niet bij horen in een groep, dit had ik heel erg bij mijn vorige werk. Mijn team bestond ook uit een groep meiden waar ik gewoon niks mee had. En ik werd ook best op een sneaky manier buitengesloten. Ik werd niet blij van die omgeving, dus werk ik er ook niet meer.
Jij wordt niet blij van deze groep, zorg dan ook dat je het tot een minimum beperkt.
En je bent ook niet eens verplicht om mee te gaan naar een verjaardag hoor, jouw vriend met zijn vrienden. Pff, vermoeiend als je als stelletje alles samen moet doen.
Ik ben blij dat ik deze onzin niet heb. Ik heb mijn vrienden, mijn vriend heeft zijn vrienden. Dat hoeft helemaal niet gemengd te worden.
Wel herken ik je gevoel van er niet bij horen in een groep, dit had ik heel erg bij mijn vorige werk. Mijn team bestond ook uit een groep meiden waar ik gewoon niks mee had. En ik werd ook best op een sneaky manier buitengesloten. Ik werd niet blij van die omgeving, dus werk ik er ook niet meer.
Jij wordt niet blij van deze groep, zorg dan ook dat je het tot een minimum beperkt.
En je bent ook niet eens verplicht om mee te gaan naar een verjaardag hoor, jouw vriend met zijn vrienden. Pff, vermoeiend als je als stelletje alles samen moet doen.
donderdag 18 februari 2021 om 12:39
Geef het ruim de tijd om aan elkaar te wennen. Ik heb indertijd ook moeten wennen aan de vrienden van mijn man. Dat heeft zelfs enkele jaren geduurd, want zij (mannen in dit geval) waren in sommige opzichten nog best "puberaal" in mijn ogen. Dat is nu - iedereen is begin 30 - totaal anders. We zijn echt naar elkaar toe gegroeid.aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 12:23Het is een groep waarin - weet ik uit eigen ervaring - redelijk wat geroddeld wordt, en dan ben ik soms inderdaad bang dat ze het over me hebben op de momenten dat ik er als enige niet bij ben. 'Ze is saai', 'ze is raar', 'ze past niet bij ons', dat soort dingen. Tuurlijk, uiteindelijk is het ook allemaal onzekerheid. Ik wil graag leuk gevonden worden door de mensen om me heen en vaak lukt dat ook wel, omdat ik de mensen met wie ik omga zelf uitkies. Nu ben ik door een samenloop van omstandigheden in een groep verzeild geraakt waar ik eigenlijk niet zoveel mee heb, maar waarvan ik wel vind dat ik er een beetje m'n best voor moet doen, want het zijn de vrienden van m'n vriend. En dan sta je opeens weer oog in oog met je onzekerheden, die je voor je gevoel juist eindelijk had geaccepteerd
donderdag 18 februari 2021 om 12:40
Snap ik. Ik denk dat het ook helpt om je te realiseren dat jij voor de anderen vaak minder interessant/belangrijk bent dan het gevoel dat jij daar zelf over hebt. Klinkt misschien niet zo aardig zoals ik dat schrijf, maar ik herken jouw gevoelens wel maar gaandeweg ook wel geleerd dat mensen in een groep vaak véél meer bezig zijn om over zichzelf te praten dan dat ze erg gaan benadrukken hoe anders/raar/afwijkend of saai ze iemand wel niet vinden. Ik denk zelfs dat dat ze eerder over iemand gaan roddelen die ze als een bedreiging voor zichzelf zien (hún onzekerheid dus) dan wanneer iemand er vanwege een introvert karakter een beetje buiten valt.aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 12:23Het is een groep waarin - weet ik uit eigen ervaring - redelijk wat geroddeld wordt, en dan ben ik soms inderdaad bang dat ze het over me hebben op de momenten dat ik er als enige niet bij ben. 'Ze is saai', 'ze is raar', 'ze past niet bij ons', dat soort dingen. Tuurlijk, uiteindelijk is het ook allemaal onzekerheid. Ik wil graag leuk gevonden worden door de mensen om me heen en vaak lukt dat ook wel, omdat ik de mensen met wie ik omga zelf uitkies. Nu ben ik door een samenloop van omstandigheden in een groep verzeild geraakt waar ik eigenlijk niet zoveel mee heb, maar waarvan ik wel vind dat ik er een beetje m'n best voor moet doen, want het zijn de vrienden van m'n vriend. En dan sta je opeens weer oog in oog met je onzekerheden, die je voor je gevoel juist eindelijk had geaccepteerd
donderdag 18 februari 2021 om 12:49
donderdag 18 februari 2021 om 12:57
Maar die vrouwen zijn toch ook zijn vriendinnen? Praat hij daar dan niet mee?aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 12:49Die heeft dat niet door, die zit op zulke momenten met z'n eigen maten te praten. Roddelen is ook een beetje vrouweigen denk ik, ik doe het ook meer dan ik zou willen.
[edit] Ik zie nu een gemengde vriendengroep voor me waarbij de mannen met de mannen praten, en de vrouwen met de vrouwen. Maar waarom ben je dan überhaupt een gemengde vriendengroep?
donderdag 18 februari 2021 om 13:08
M.i ben je dan ook geen vriendengroep, maar zitten die vrouwen bij elkaar omdat de mannen vrienden zijn.
Ik heb dat nooit gesnapt, en ook zelf nooit in zoiets 'gezeten'.
Waarom zou je zoiets doen? Leuk dat de vrienden van man een partner hebben, maar als hij met z'n vriend(en) afspreekt, dan spreekt hij met hem af, niet met haar of dat ik dan meega zodat ik de partner van die vriend vermaak of zij mij.(tenzij er toevallig een keer een extra klik is met 1 van de vrouwen, en dat daar dan een soort eigen contact uit ontstaat)
Waarom moeten die vrouwen erbij/met elkaar omgaan omdat de mannen bevriend zijn? Een ieder kiest toch zelf zijn/haar vrienden uit?
Ik heb dat nooit gesnapt, en ook zelf nooit in zoiets 'gezeten'.
Waarom zou je zoiets doen? Leuk dat de vrienden van man een partner hebben, maar als hij met z'n vriend(en) afspreekt, dan spreekt hij met hem af, niet met haar of dat ik dan meega zodat ik de partner van die vriend vermaak of zij mij.(tenzij er toevallig een keer een extra klik is met 1 van de vrouwen, en dat daar dan een soort eigen contact uit ontstaat)
Waarom moeten die vrouwen erbij/met elkaar omgaan omdat de mannen bevriend zijn? Een ieder kiest toch zelf zijn/haar vrienden uit?
donderdag 18 februari 2021 om 13:13
Oh ik denk gewoon dat hij zich een beetje van zulke 'meidengesprekken' afsluit. Ik heb weleens tegen hem gezegd dat ik het raar vind dat R over die meiden roddelt en er toch mee omgaat, toen haalde ie z'n schouders op. Snapt ie allemaal niet en wilt ie zich ook niet mee bezighouden. Zodra het in de groep weer over een 'normaal' onderwerp gaat doet ie weer net zo leuk mee.
donderdag 18 februari 2021 om 14:04
Maar dan is het eigenlijk geen vriendengroep. Het zijn zijn vrienden, plus aanhang. En die aanhang vormt een soort kliekje, waar jij je niet in thuis voelt. En als ik het goed begrijp, heeft hij dus ook niet zoveel op met de vriendinnen van zijn vrienden.aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 13:13Oh ik denk gewoon dat hij zich een beetje van zulke 'meidengesprekken' afsluit. Ik heb weleens tegen hem gezegd dat ik het raar vind dat R over die meiden roddelt en er toch mee omgaat, toen haalde ie z'n schouders op. Snapt ie allemaal niet en wilt ie zich ook niet mee bezighouden. Zodra het in de groep weer over een 'normaal' onderwerp gaat doet ie weer net zo leuk mee.
Heb je al geprobeerd om wat meer met de mannen (zíjn vrienden) op te trekken en de dames een beetje links te laten liggen?
donderdag 18 februari 2021 om 14:26
Met de mannen ga ik heel goed! Maar ja, het is dan alsnog niet leuk als je ziet dat alle meiden goed met elkaar gaan, en jij daar als enige een beetje buiten valt. Het is verder niet zo dat dat heel duidelijk uit ons gedrag naar elkaar toe blijkt, totaal niet eigenlijk, maar ik voel het wel. En ja, ik vind het dan lastig om te zien dat het bij mijn vriendin allemaal vanzelf lijkt te gaan. Ik wou dat dat bij mij ook zo ging.Daveotion schreef: ↑18-02-2021 14:04Maar dan is het eigenlijk geen vriendengroep. Het zijn zijn vrienden, plus aanhang. En die aanhang vormt een soort kliekje, waar jij je niet in thuis voelt. En als ik het goed begrijp, heeft hij dus ook niet zoveel op met de vriendinnen van zijn vrienden.
Heb je al geprobeerd om wat meer met de mannen (zíjn vrienden) op te trekken en de dames een beetje links te laten liggen?
donderdag 18 februari 2021 om 14:38
Misschien is zij wel jaloers dat jij zo goed klikt met de mannen.aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 14:26Met de mannen ga ik heel goed! Maar ja, het is dan alsnog niet leuk als je ziet dat alle meiden goed met elkaar gaan, en jij daar als enige een beetje buiten valt. Het is verder niet zo dat dat heel duidelijk uit ons gedrag naar elkaar toe blijkt, totaal niet eigenlijk, maar ik voel het wel. En ja, ik vind het dan lastig om te zien dat het bij mijn vriendin allemaal vanzelf lijkt te gaan. Ik wou dat dat bij mij ook zo ging.
Weet je wel hoeveel het waard is om er bij de kerels bij te horen? Dat is veel leuker en waardevoller als vriendin zijnde.Ik denk dat je erg veel tijd besteedt aan jezelf vergelijken met R. Dat je haar leven naast dat van jou legt als een soort graadmeter, misschien omdat je haar al zo lang kent? Maar dat is een zinloze bezigheid. Je zult merken naarmate je ouder wordt, dat er nu eenmaal verschillen bestaan tussen mensen. En dat ook de levensloop van mensen steeds meer uiteen kan gaan lopen, door keuzes, door voor- en tegenspoed. Je moet haar - haar keuzes en haar leven - loslaten. Zij heeft namelijk niks te maken met jouw leven.
donderdag 18 februari 2021 om 15:06
Dat van die graadmeter zou heel goed kunnen kloppen ja. Je kent elkaar al zo lang, je maakt 'live' van elkaar mee wat je allemaal bereikt en dat is meestal alleen maar mooi, maar heel soms gebeurt het ook weleens dat een van de twee denkt: oh, dat doet ze wel knap, dat zou ik ook wel willen maar ik kan dat niet zo goed. Het is bij mij alleen nooit echt omgeslagen in jaloezie, want daar zit iets van misgunnen in denk ik, en soms kunnen prestaties van een ander je ook alleen maar motiveren om het zelf ook te proberen. Het is in andere situaties denk ik ook makkelijker om er afstand van te nemen omdat je allebei een heel ander leven leidt. Maar met deze vriendengroep komen onze levens opeens samen, waardoor je heel duidelijk dat verschil ziet van; haar lukt het wel, mij lukt het niet.Daveotion schreef: ↑18-02-2021 14:38Misschien is zij wel jaloers dat jij zo goed klikt met de mannen.
Ik denk dat je erg veel tijd besteedt aan jezelf vergelijken met R. Dat je haar leven naast dat van jou legt als een soort graadmeter, misschien omdat je haar al zo lang kent? Maar dat is een zinloze bezigheid. Je zult merken naarmate je ouder wordt, dat er nu eenmaal verschillen bestaan tussen mensen. En dat ook de levensloop van mensen steeds meer uiteen kan gaan lopen, door keuzes, door voor- en tegenspoed. Je moet haar - haar keuzes en haar leven - loslaten. Zij heeft namelijk niks te maken met jouw leven.
Maar je hebt helemaal gelijk.
donderdag 18 februari 2021 om 15:22
Ja, wat je nu meemaakt houdt jou een spiegel voor over jezelf. Zij doet het zus, jij doet het zo. De verschillen worden duidelijk. Met 'lukken' en 'mislukken' heeft dat niet zoveel te maken; het is gewoon anders.aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 15:06Dat van die graadmeter zou heel goed kunnen kloppen ja. Je kent elkaar al zo lang, je maakt 'live' van elkaar mee wat je allemaal bereikt en dat is meestal alleen maar mooi, maar heel soms gebeurt het ook weleens dat een van de twee denkt: oh, dat doet ze wel knap, dat zou ik ook wel willen maar ik kan dat niet zo goed. Het is bij mij alleen nooit echt omgeslagen in jaloezie, want daar zit iets van misgunnen in denk ik, en soms kunnen prestaties van een ander je ook alleen maar motiveren om het zelf ook te proberen. Het is in andere situaties denk ik ook makkelijker om er afstand van te nemen omdat je allebei een heel ander leven leidt. Maar met deze vriendengroep komen onze levens opeens samen, waardoor je heel duidelijk dat verschil ziet van; haar lukt het wel, mij lukt het niet.
Maar je hebt helemaal gelijk.
En je hebt gelijk dat je sóms je voordeel kunt doen met vergelijken, als het inspireert. Maar mijn eigen ervaring is dat jezelf vergelijken met anderen vooral tot frustraties leidt: onzekerheid, jaloezie, het gevoel te falen of iets te missen. Je bent nu niet tevreden met hoe je het zelf aanpakt. Maar als zij geen onderdeel was geweest van deze groep, had je er dan mee gezeten dat je niet zoveel met die andere dames ophebt? Waarschijnlijk niet.
donderdag 18 februari 2021 om 15:22
donderdag 18 februari 2021 om 15:34
Bedankt, ik blijf alleen soms iets te lang hangen in het reflecteren haha, en oplossingen komen er daardoor niet altijd.
donderdag 18 februari 2021 om 15:38
Dat is het enige juiste antwoord op die vraagDaveotion schreef: ↑18-02-2021 15:22Ja, wat je nu meemaakt houdt jou een spiegel voor over jezelf. Zij doet het zus, jij doet het zo. De verschillen worden duidelijk. Met 'lukken' en 'mislukken' heeft dat niet zoveel te maken; het is gewoon anders.
En je hebt gelijk dat je sóms je voordeel kunt doen met vergelijken, als het inspireert. Maar mijn eigen ervaring is dat jezelf vergelijken met anderen vooral tot frustraties leidt: onzekerheid, jaloezie, het gevoel te falen of iets te missen. Je bent nu niet tevreden met hoe je het zelf aanpakt. Maar als zij geen onderdeel was geweest van deze groep, had je er dan mee gezeten dat je niet zoveel met die andere dames ophebt? Waarschijnlijk niet.
'Met 'lukken' en 'mislukken' heeft dat niet zoveel te maken; het is gewoon anders' > mooi gezegd, dit is natuurlijk ook gewoon zo!
donderdag 18 februari 2021 om 21:05
Herkenbaar. Maar nu op mijn 43ste kan ik pas schijt hebben aan wat de rest van me vind en maakt het me niet uit als vriendinnen meer met elkaar afspreken zonder me. Ik ben nu eenmaal geen party ganger.
Dat je van jezelf inziet dat je niet bij ze past is al heel wat. En ik zou het knap vinden als je gewoon bij jezelf blijft en het los kunt laten. Maar de mens wil nou eenmaal graag geaccepteerd worden en aardig gevonden worden. Niets geks aan.
Dat je van jezelf inziet dat je niet bij ze past is al heel wat. En ik zou het knap vinden als je gewoon bij jezelf blijft en het los kunt laten. Maar de mens wil nou eenmaal graag geaccepteerd worden en aardig gevonden worden. Niets geks aan.
zaterdag 3 april 2021 om 10:43
Precies hetzelfde hier. Vriend heeft een vriendengroep, vrienden hebben vrijwel allemaal een vriendin en hoe aardig en spontaan de meiden ook zijn, het zullen nooit echt mijn vriendinnen worden. Het verschil is alleen dat ik het helemaal prima vind. Met de jongens kan ik het stuk voor stuk heel goed vinden en bij dit soort avonden zit ik dan ook vooral met hun te borrelen en eerlijk gezegd hecht ik daar ook veel meer waarde aan.
Heb je het hier weleens met je beste vriendin over gehad? Zo niet, mijn tip: bespreek je gevoel/ angst eens 1 op 1 met haar in volledige open- en eerlijkheid. Misschien herkent ze wel dingen en kan ze je geruststellen in het stukje dat je bang bent haar kwijt te raken. En kan het ook meespelen dat je bang bent dat vriend hier misschien een oordeel over heeft, wat jou iets doet?
Daarnaast merk ik bij mezelf dat wanneer de eerste meiden afhaken, en er een klein groepje overblijft waarbij het wel degelijk wat meer gemengd is ipv mannen links, vrouwen rechts, er best leuke gesprekken ontstaan, ook met de meiden. Groot gelijk dat je er niet altijd bij bent als je daar niet zo’n zin in hebt, maar probeer het af en toe gewoon eens en kies een avondje uit waarbij er ook wat mannen bij zijn.
En vooral, makkelijker gezegd dan gedaan, maar: je bent helemaal goed zoals je bent! Als het er met de meiden niet in zit, lekker accepteren, focussen op de contacten om je heen waar je energie uit haalt en gelukkig van wordt en laat die meiden maar roddelen als ze daar blij van worden. Is hun probleem, zeker niet de jouwe!
Heb je het hier weleens met je beste vriendin over gehad? Zo niet, mijn tip: bespreek je gevoel/ angst eens 1 op 1 met haar in volledige open- en eerlijkheid. Misschien herkent ze wel dingen en kan ze je geruststellen in het stukje dat je bang bent haar kwijt te raken. En kan het ook meespelen dat je bang bent dat vriend hier misschien een oordeel over heeft, wat jou iets doet?
Daarnaast merk ik bij mezelf dat wanneer de eerste meiden afhaken, en er een klein groepje overblijft waarbij het wel degelijk wat meer gemengd is ipv mannen links, vrouwen rechts, er best leuke gesprekken ontstaan, ook met de meiden. Groot gelijk dat je er niet altijd bij bent als je daar niet zo’n zin in hebt, maar probeer het af en toe gewoon eens en kies een avondje uit waarbij er ook wat mannen bij zijn.
En vooral, makkelijker gezegd dan gedaan, maar: je bent helemaal goed zoals je bent! Als het er met de meiden niet in zit, lekker accepteren, focussen op de contacten om je heen waar je energie uit haalt en gelukkig van wordt en laat die meiden maar roddelen als ze daar blij van worden. Is hun probleem, zeker niet de jouwe!
zaterdag 3 april 2021 om 19:18
aagjeheefteenvraagje schreef: ↑18-02-2021 15:06
Het is bij mij alleen nooit echt omgeslagen in jaloezie, want daar zit iets van misgunnen in denk ik
Ik vind jaloers niet zo ernstig, dat gaat over een gemis in jezelf. Misschien verwar je dat met afgunst? Want dat vind ik echt misgunnen.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
